เรามาไกลเท่านี้ ก็ดีเหลือเกิน
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี้"ป๊อปปี้เด็กชายที่อายุ12พูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัว
"มึงเป็นใคร"
"กูก็เป็นพี่ชายเด็กที่พวกมึงจับมาไง"
"เออ..งั้นก็ดีเลยจัได้ตายไปพร้อมกัน"
'ปัง! ปัง!'
"ม่ายยยยยยย!"
พรึ่บ!!!
"แฮ่กๆๆ"แก้วหายใจอย่างหนักหน่วง
"แก้ว!..เป็นอะไร"ป๊อปปี้รีบเปิดประตูเข้ามาหาแก้วอย่างเร่งรีบแล้วโผ่กอดน้องสาว
"พี่ป๊อปแก้วฝัน..แก้วฝันอีกแล้ว"แก้วกลัวจนกอดป๊อปปี้แน่น
"ไม่ต้องกลัวนะพี่จะปกป้องแก้วเอง"
"จริงนะ"
"อืม..นอนได้แล้วพี่จะอยู่เป็นเพื่อนจนกว่ายัยน้องจะหลับนะ"
แก้วล้มตัวลงนอนแล้วก็หลับไปทันที
"อาทิตย์หน้าพี่จะส่งยัยน้องไปนิวยอร์ก"ป๊อปปี้พูดเบาๆแล้วเดินออกไป
---สนุกมั้ยเอ่ย มีอะไรเม้นทาได้นะ---
ไม่เม้น ไม่อัพนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ