รักไม่ต้องการเวลา

-

เขียนโดย yokuu

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.12 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,150 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
" ไอ่โน่ เเต่งตัวเสร็จยัง งานจะเริ่มเเล้วนะมึง "   เสียงของโอมตะโกนเรียกผมมาจากนอกห้อง 
" เออๆ กูเสร็จล่ะ "  ผมกับโอมเดินลัดเลาะกันมาเรื่อยๆ จนมาถึงงาน   เเละพิธีกรได้กล่าว 
เอาล่ะครับ น้องๆ พี่ต้นเองสุดหล่อเองนะคร๊าบบบ พี่จะทำหน้าพิธีกรนะครับ เอาล่ะพี่จะบอกเลยนะครับ จะมีน้องผู้โชคดี ทั้ง 4 คนที่จะได้ของที่ระลึกจากพี่ๆที่ค่าย  เเต่ก่อนทีเราจะได้รู้ว่า 4 คนนี้เป็น
ใคร พี่มีโชว์พิเศษจากพี่เฟรม เดือนของคณะเราเเต่น่าเสียดายมันดันเป็นเกย์ไม่ต้องเสียใจนะครับน้องๆ เดี๋ยวพี่ต้นจะดามใจทุกคนเอง  ว่าเเต่อยู่ดีๆพี่ต้นเขาจะพูดว่าพี่เฟรมเป็นเกย์ทำไปนะ  โชว์ของพีเฟรมเล่นกีต้าร์ร้องเพลงสด เรียกเสียงกรี๊ดสาวๆได้ไปเยอะเลยล่ะครับ   เเละเมื่อโชว์ของพี่ๆจบลง พี่ต้นก็เริ่มกล่าวถึง 4 คนที่โชคดีที่จะได้ของจากพี่ๆ  คนเเรกเลยครับ ไอโอมมันได้ของจากพี่เหมียว เป็นตุ๊กตาลิงน่ารักๆ ไอโอมดี๊ด๊าใหญ่เลยละครับ  เเละคนสุดท้ายคือพี่เฟรม น้องคนที่โชคดีที่ได้ของจากพี่เฟรมคือน้องนภัทรหรือน้องโน่ขวัญใจพี่เฟรมนั่นเอง  ผมสตั๊นไป 5 วิครับคุณผู้อ่าน 
ไอโอมพูดกับว่า " เห็นมั้ยมึงกูบอกมึงเเล้วววว ว่าเเล้วไม่มีผิดว่าพี่เค้าชอบมึง "  ผมได้นาฬิกาครับ เป็นนาฬิกาฝรั่งเศส  juicy culture  เเละพี่เฟรมได้นัดผมไปคุยส่วนตัวผมเริ่มประโยคสนทนาโดย
" พี่เฟรมไม่ต้องให้ผมขนาดนี้ก็ได้นะครับ " 
" ไม่ได้หรอกนะ พี่ตั้งใจจะให้น้องโน่นะครับ รับไปเถอะ  เเล้วเป็นไงงานวันนี้สนุกมั้ย "
" ก็สนุกดีครับ เป็นค่ายที่สนุกมากเลยครับ งั้นเดี๋ยวผมไปก่อนนะครับ "
ในจังหวะที่ผมจะเดินไป อยู่ดีๆก็มีมือมาคว้า  " น้องโน่รู้ใช่มั้ยครับ ว่า...."  
" ว่าพี่ชอบผม ?? " ผมหันไปมองหน้าพี่เฟรม  หน้าพี่เฟรมเเดงยังกับลูกมะเขือเทศ 
" จะเป็นไรมั้ย ถ้าพี่จะบอกว่า น้องโน่เป็นเเฟนกันนะ "  ผมรู้ตัวดีว่าผมควรตอบยังไง ถึงพี่เฟรมเขาจะหน้าตาเหมือนปุณณ์เเค่ไหนผมก็รักเขาไม่ได้  คนที่ผมรักคือ ปุณณ์​ ไม่ใช่พี่เฟรม ผมกำลังจะตอบอยู่ดีๆไอ้โอมดันมาขัดจังหวะ  
" เห้ยย มึงไปได้แล้ว กูง่วงจะตายห่าเเละ เเถมกูเหนียวตัวเเย่เเละมึง "  
" เออๆมึง กูก็อยากอาบน้ำเหมือนกัน "  ผมได้เเต่เดินจากพี่เฟรมเเบบไร้คำตอบ เมื่อผมกับโอมมาถึงห้อง  "  เฮ้ยไอโอม เมื่อกี้มึงมาได้โคตรจังหวะเลยว่ะ  "  โอมทำหน้าสงสัย  " จังหวะดีไรมึงวะ"  " ก็พี่เฟรมอ่ะดิเเม่งขอกูเป็นเเฟน "  เเละจะเหลือเหรอครับไอโอมเริ่มเเซวผมอีกแล้ว เเละขณะที่โอมเเซวผม เสียงเรียกเข้าของไอโฟนก็ดังขึ้น  ไอปุณณ์โทรมาครับ 
ไงมึงงง 
นี่โน่ยังไม่หลับอีกเหรอครับ
เออดิ กูเพิ่งเสร็จกิจกรรมเนี่ย กูรอไอ้โอมอาบน้ำเสร็จอยู่เนี่ย   ในขณะที่ผมคุยกับปุณณ์ ก็มีเสียงเคาะประตู ก๊อก ก๊อก ก๊อก  น้องโน่ครับบ  เวรกรรมม พี่เฟรมครับคุณผู้อ่าน  ผมเดินออกไปเปิดทั้งที่ผมยังคุยกับปุณณ์อยู่ ผมเลยคิดซะว่าใช้โอกาสนี้เเหละบอกเเต่พี่เฟรมก็ชิงพูดซะก่อนหวังว่าไอปุณณ์คงไม่เข้าใจผิดนะ 
" น้องโน่ยังไงครับ เป็นเเฟนกับพี่นะ "
" คืออ ผมคบกับพี่ไม่ได้จริงๆครับ ผมมีเเฟนเเล้ว เเล้วเเฟนคนนี้ผมรักมากด้วยครับ " 
" เเต่.. พี่  "  ผมรู้สึกสงสารพี่เฟรมมากครับเเต่ผมควรจะซื่อสัตย์กับเเฟนผมครับ
" เชื่อผมเถอะพี่อาจจะเจอคนที่ดีกว่าผมก็ได้นะครับ "  พี่เฟรมได้ทิ้งท้ายกับผม
" เเฟนโน่คนนั้นเป็นใครนะ น่าโชคดีจัง เเต่พี่จะรอโน่นะครับ ฝันดีนะครับน้องโน่เจอกันพรุ่งนี้" 
ผมปิดประตู ผมก็ว่าผมลืมอะไร ผมคุยกับไอปุณณ์อยู่นี่หว่า ว่าเเต่มันวางสายไปยังวะ โชคดีครับที่มันไม่วางสาย 
" ไง มึงได้ยินเเล้วใช่ป่ะ  "
" ได้ยินไร  ที่มีรุ่นพี่มาขอโน่เป็นเเฟนอ่ะ ผมอ่ะเชื่อใจโน่อยู่เเล้ว " 
" เออกูได้ยินอย่างนี้ชื่นใจหน่อย งั้นกูไปอาบน้ำ นอนล่ะนะ เจอกัน " 
เช้าวันสุดท้าย เราสองคนเก็บของเรียบร้อยเพื่อเตรียมขึ้นรถ    พี่ๆบอกให้เวลา 1 ชั่วโมงจะไปทำไรก็ตามสบายเเละ บ่ายโมงเราจะขึ้นรถ  ผมจึงคิดว่าจะซื้อของไปฝากน้องเเป้งกะไอปุณณ์ซะหน่อย
เลยชวนไอ้โอมเเต่ที่ไหนล่ะครับ มันไปซื้อของฝากให้น้องโอมเรียบร้อยโดยไม่ชวนผมซักคำ เเต่ยังไงผมก็้ต้องลากมันมาอยู่ดีฮะ 
" ไอโอมมึงว่าไอปุณณ์จะชอบมั้ยว่ะ "
" กูจะไปรู้มะ กูไม่ใช่ไอปุณณ์นะสัด  "  มึงกวนทีนกูมากเลยไอโอม  ผมเลยตัดสินใจ ซื้อสร้อยคอสลักชื่อ ส่วนของน้องเเป้ง ผมซื้อขนมไปให้น้องเขาครับ  ผมกับโอมซื้อของเสร็จผมก็รีบขึ้นรถ
ในที่สุดครับรถก็มาถึงโรงเรียนเราซักที 
ผมเห็นปุณณ์ยืนรออยู่กับน้องมิกซ์     เมื่อรถจอดผมกับโอมก็รีบลงมา   ผมยังไม่ทันจะเเซวน้องมิกซ์ไอโอมดันพาน้องหนีไปล่ะครับ 
" ไงครับโน่ คิดถึงโน่ที่สุดรู้มั้ยว่าอยากกอดอยากหอมเเย่เเล้วน้าา เเต่เอ๊ะ มีของฝากมาให้ผมด้วยเหรอเนี่ย
" มีดิว่ะ  เออมึงเดี๋ยวมึงไปส่งกูที่บ้านนะ "
" ได้สิครับ ว่าเเต่ซื้ออะไรมาให้ผม " 
" สร้อยไง เเต่มึงยังไม่ต้องเปิดดูนะ ไว้มึงไปถึงบ้านค่อยเปิดดูเอ้อเกือบลืมกูซื้อขนมมาฝากน้องแป้งด้วยอ่ะ " ปุณณ์มาส่งผมที่บ้าน เราสองโบกมือบ๊ายบาย ผมหวังว่าของขวัญชิ้นคงทำให้ปุณณ์มีความสุขน่าดู  
________________________________________________________
เมื่อปุณณ์มาถึงบ้าน 
" แป้งอยู่นี่เอง พี่โน่ไปค่ายซื้อของมาฝากด้วย " 
" ฝากขอบคุณพี่โน่ด้วยนะค้าาพี่ปุณณ์ " 
ปุณณ์เดินมาถึงห้องนอน เเกะกล่อง
" เป็นสร้อยจริงๆด้วยเเฮะ ไหนดูสิว่าสลักว่าอะไร "
 Phun is my heart . 
__________________________
 
the end
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา