Reborn ( ดีโน่ x ฮิบาริ ) เรื่อง ความจริงของท่านฮิเคะจอมหยิ่ง

          " เคียวยะลงรถได้แล้ว "       ม้าพยศเดินมาเปิดประตูรถให้ผม
          " ผมไม่ลง ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะมาบ้านคุณ "
          " ไม่ลงแน่นะ... "
          " ผม-ไม่-ลง...คุณจะทำอะไรน่ะ "    อยู่ๆม้าพยศก็อุ้มผม
          " อย่าดิ้นสิ... " 
          " ไม่...คุณวางผมลง "     ผมดิ้นไปมา
          " เดี๋ยวก็หล่นหรอก...จะหยุดดิ้นมั้ย "
          " ไม่!...คุณทำอะไรของคุณน่ะ...ผมจะฆ่าคุณ "   
ไม่ใช่เพียงหนึ่งแต่ถึงสองครั้งที่เขาล่วงเกินผม ม้าพยศ
ลอบหอมแก้มของผม...แต่ทำไมผมถึงอยู่นิ่งๆ จนถึงประตู
ห้องนอนที่ผมเคยมาเมื่อนานมาแล้ว ม้าพยศค่อยๆวางผมลง
เขาเปิดประตูห้องอย่างช้าๆ ภายในยังไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่
แต่มีการตกแต่งแบบญี่ปุ่นผสมผสานกันอย่างลงตัว
          " ให้ผมมาแค่นี้ใช่มั้ย "
          " เปล่าก็บอกว่ามีของฝาก...และอีกอย่างนายจะขย้ำฉันไม่ใช่หรอ...เคียวยะ "    ม้าพยศเข้ามาประชิดตัวผม ผมทำท่าจะถอยหลังแต่มือเขารวบเอวผมเอาไว้ซะก่อน
          " ผมคิดว่าคุณจะตีความผิดไปนะ "    ม้าพยศเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ผมใช้มือดันอกเขาเบา ทำไมเวลานี้ถึงไม่สู้เขาล่ะ ม้าพยศผลักผมลงเตียง [ ฮิบาริ ]
ร่างสูงค่อยๆขึ้นคร่อมร่างบาง ดีโน่มองหน้าฮิบาริแต่อีกฝ่าย
ไม่มองหน้าเขา
          " เคียวยะ ถ้านายไม่ขย้ำฉัน...ฉันจะขย้ำนายล่ะนะ "
ร่างสูงพรมจูบตั้งแต่หน้าผากลากลงมาจนถึงซอกคอเนียนขาวใสน่าสัมผัส หนุ่มม้าพยศต้องหยุดการกระทำของเขา เมื่อเขา
สัมผัสได้ว่า คนตัวเล็กของเขากำลังสั่นอยู่  ก็นี่มันเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของคนตัวเล็กนี่หน่า
          [ ฮิบาริ ] ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีในหัวของผมขาวโพลนไปหมด ม้าพยศหยุดการกระทำของเขาแล้วมองหน้าผม
          " วันนี้แค่มาเอาของฝากเฉยๆ "    ม้าพยศขยี้ศีรษะผมและลุกจากร่างของผม ผมค่อยๆลุกขึ้น
          " เจ้าม้าพยศบ้า... "   ผมพูดออกมาเบาๆ ทำไมผมรู้สึกแปลกๆ ผมเอื้อมมือมาลูบซอกคอเบาๆ ก่อนจะมีอะไรนุ่มๆใหญ่หล่นมากลางศีรษะของผม ผมจับมาดูพบว่ามันคือตุ๊กตา
'ฮิเบิร์ด' ตัวใหญ่
          " ของฝากตากอิตาลี "   ผมมองหน้าคนที่โยนตุ๊กตาใส่ผม
          " ... "
          " สั่งทำพิเศษเลยนะ "   ผมกอดตุ๊กตาแน่นมันนุ่มมากเลย 
ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นตัวหนังสือที่ปักอยู่บนศีรษะของตุ๊กต่
'DINO LOVE KYOYA'  ผมเดินเข้าหาม้าพยศก่อนที่จะชกที่ท้องของเขาหนึ่งทีทำให้เขางอตัวด้วยความจุก แล้วผมก็หอมแก้มหมอนั่นก่อนจะวิ่งออกจากห้อง...น่าอาย
          " เคียวย๊า!... "   แล้วหมอนั้นก็วิ่งตามผมมา