แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวคุณแม่ มาถึงเมื่อไหร่คะ”ฝ้ายที่หลบกลับมาบ้านก่อนใครเห็นคุณหญิงเตือนใจในบ้านก็ทัก
 
 
 
 
 
 
“เมื่อกี้ แล้วนี่พ่อหนูไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย”คุณหญิงมองหน้าฝ้ายสักพักก่อนจะเดินเชิดไปจนฝ้าย
อึดอัด
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ทานอะไรรึยังคะถ้ายังเดี๋ยวฝ้ายจะไปทำอะไรให้ทานนะคะ”ฝ้ายรู้สึกถึงความเปลี่ยนไปแม่
สามีก็ชวนคุย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้อง ชั้นไม่อยากทานอะไรฝีมือคนลวงโลกอย่างเธอหรอก ไหนๆก็อยู่ด้วยกัน2คนแล้วก็ดีนะ
ชั้นจะได้เปิดอกคุยกับเธอริงๆจังๆสักที ว่าไอ้ที่แต่งงานมาเป็นสะใภ้ชั้นน่ะคงจะไม่มีอะไรติดมาเป็น
ของแถวหรอกนะ”คุณหญิงว่า
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณแม่หมายความว่ายังไงคะ”ฝ้ายตกใจแล้วถาม
 
 
 
 
 
 
“นี่ยังะต้องให้อธิบายอีกรึไง ครอบครัวพวกเธอย้อมแมวจับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำมาให้ชั้น ให้ดูเป็น
สาวสวยใสซื่อบริสุทธิ์ที่ไหนได้ ก็ผู้หญิงหยำฉ่าผ่านผู้ชายมาแล้ว ไม่รู้จะมีลูกติดในท้องมารึเปล่า
ไหนจะเรื่องอื้อฉาสที่เอาลูกชั้นไปเป็นสามีตัวเองไม่พอ กลับยังใช้ผู้ชายคนเดียวกับพี่สาวฝาแฝด
นี่ลูกชั้นไม่ใช่ของเล่นนะ”คุณหญิงพูดขึ้นอย่างเหลืออด เพราะตั้งแต่คุณหญิงรู้เรื่องของฝ้ายเธอก็
กลับบ้านไม่กลับมาที่นี่อีกเลยจนเรื่องของพ่อฝ้ายเข้าโรงพยาบาลจึงกลับมาอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก คุณแม่ ฝ้ายขอโทษฝ้ายไม่ได้ตั้งใจค่ะ”ฝ้ายร้องไห้ออกมาก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษ
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ต้องการคำขอโทษ แม้ชั้นจะอยากไล่เธอออกจากการเป็นสะใภ้ตระกูลชั้นก็ตาม แต่ชั้นทำ
ไม่ได้ เพราะลูกชายที่ชั้นรักมากที่สุดเค้าดันเลือกเธอไปแล้วนิ ชั้นจะไปทำอะไรได้”คุณหญิงเหล่
มองฝ้ายที่ร้องไห้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้อ ที่สำคัญนะ ถ้าเธอท้องแล้วลูกในท้องมันไม่ใช่ลูกของลูกชายชั้น เตรียมตัวหย่าได้เลยเพราะ
ชั้นไม่ยอมแน่”คุณหญิงเตือนใจพูดก่อนจะเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้ฝ้ายร้องไห้ออกมาด้วยความ
อัดอั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย ปล่อยชั้นนะจะทำอะไรน่ะหรือว่านายจะฆ่าชั้น ช่วยด้วยค่ะ ชะ อื้ออ”ฟางที่ไปส่งโทโมะกับป้า
ฝนกลับมาก็ร้องเมื่อถูกป๊อปปี้กระชากตัวมาก่อนจะถูกป๊อปปี้เอามือปิดปากแล้วลากมาในที่ลับตา
คน
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นไม่ลากเธอมาฆ่าหรอกนะลำพังแค่ตอนเป็นคนก็วุ่นวายพอแล้ว ถ้าเป็นผีคงจะต้องตามพระมา
รดน้ำมนต์แทบไม่ทันแน่ๆ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
“แล้วมีอะไรกับชั้นก็ว่ามาสิยะ”ฟางว่าแล้วพลางกอดอกเชิดใส่ป๊อปปี้เมื่อถูกปล่อยตัว
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เชื่อหรอกนะว่าเธอจะไม่รู้เรื่องพ่อเธอถูกวางยา”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วจ้องไปที่ฟางเพื่อจับผิด
 
 
 
 
 
“ชั้นจะไปรู้อะไรล่ะ อย่ามาปรักปรำนะ ชั้นไม่ได้ทำเห็นอยู่ว่าวันนี้ชั้นออกไปหาป้าฝน”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
“เธออาจจะไม่ต้องทำเองก็ได้ เธอก็แค่จ้างคนมาทำแทน หึ คนอย่างเธออย่างป้าเธอน่ะแผนสูงอยู่
แล้วนิ ต้องการสมบัติจนยอมทำทุกอย่างนี่ กับเรื่องแบบนี้มันก็ไม่ยากเกินไปที่จะทำสินะ เธอนี่เลว
เกินคนจริงๆ”ป๊อปปี้พูดด้วยความโกรธ
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
ฟางที่ผลักป๊อปปี้ออกมาจากการเกาะกุมก็ตบหน้าชายหนุ่มจนหัน
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามากล่าวหาชั้นทั้งๆที่ชั้นไม่ได้ทำร้ายใคร ชั้นก็เป็นคนนะ มีหัวใจมีสามัญสำนึกรู้ว่านั่นคือพ่อ
ชั้นทำร้ายพ่อชั้นไม่ลงหรอก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“พูดได้ดีนี่แล้วตอนที่เกิดระเบิดคราวนั้นล่ะ”ป๊อปปี้ว่ากลับ
 
 
 
 
 
“เรื่องนั้นชั้นไม่ได้ตั้งใจ ชั้นขอโทษ”ฟางเม้มปากรู้สึกผิดก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
“บอกแล้วไง เก็บคำขอโทษเอาไปบอกพ่อเธอดีกว่านะไม่ต้องบอกชั้นให้รับรู้”ป๊อปปี้พูดแล้วเดิน
จากฟางไป
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วชั้นจะทำยังไงต่อไปดี”ฟางมองตามป๊อปปี้ที่เดินออกไปแล้วพูดขึ้นมาด้วยความสับสนกับเรื่อง
ที่กำลังจะทำ
 
 
 
 
 
 
 
“กลับมาก่อนแล้วยังไม่อาบน้ำนอนอีกหรอครับ”ป๊อปปี้กลับเข้ามาในห้องแล้วเดินไปกอดฝ้ายที่นั่ง
เงียบอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ ป๊อปปี้ไปอาบน้ำเถอะ”ฝ้ายยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มีเรื่องคิดมากไม่สบายใจอีกแล้วใช่มั้ย มีอะไรบอกผมได้นะ”ป๊อปปี้สังเกตท่าทางฝ้ายก็พูด
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้นี่รู้ฝ้ายจังเลยนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะฝ้ายไม่เป็นไรจริงๆ”ฝ้ายยิ้มก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่เป็นไรไม่ใช่เรื่องคิดมากก็อย่าคิ้วขมวดแบบนี้สิครับ หืม”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหอมแก้มฝ้ายเบาๆ
 
 
 
 
 
 
“ทำไมคุณถึงดีแบบนี้คะป๊อปทั้งๆที่ฝ้ายเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรอีแล้ว”ฝ้ายซึ้งกับการกระทำสามี
ก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะผมรักคุณไง คุณทั้งอ่อนโยนและอ่อนหวานกับทุกคน ทำให้ผมหลงรักความดีตรงนี้ของ
คุณไปแล้ว ต่อให้อะไรจะเกิดขึ้นผมก็ยังจะรักคุณไม่มีวันเปลี่ยนนะฝ้าย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะบรรจงจูบ
ฝ้ายแผ่วเบา
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายก็ดีใจค่ะ ที่ฝ้ายเลือกที่จะรักคุณ”ฝ้ายพูดก่อนสวมกอดสามีด้วยความรักก่อนที่ป๊อปปี้จะดันตัว
ฝ้ายลงไปกับเตียงแล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของชายหญิงเมื่ออยู่ด้วยกัน2คน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หลีกไปค่ะ เฟย์จะกลับบ้าน”เฟย์ที่แวะมาเยี่ยมพ่อตัวเองกับกานดาในวันต่อมาก็พูดเมื่อเขื่อนเดิน
มาขวาง
 
 
 
 
 
 
“เรื่องวันนั้น พี่คิดว่า พี่ต้องรับชอบเรานะเฟย์”เขื่อนพูดขึ้นแต่ไม่กล้าสบตาเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเฟย์ขอถาม ว่าถ้าพี่จะรับผิดชอบพี่จะทำยังไง พี่รักเฟย์รึเปล่า”เฟย์กอดอกแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“พี่เห็นเฟย์เป็นน้อง แต่พี่ก็ไม่อยากให้เฟย์ต้องมาเออะไรแบบนี้นะ พี่ต้องรับผิดขอบ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่ถ้าพี่จะรับผิดชอบเฟย์พี่ก็ต้องแต่งงานกับเฟย์ ซึ่งพี่เองก็คบอยู่กับยัยแบม ยัยแบมเป็นใครพี่ก็
น่าจะรู้ว่าบ้านเค้าใหญ่แค่ไหน เค้าไม่ปล่ยให้พี่กับเฟย์มีความสุขกันได้หรอก”เฟย์พูดตามตรง
 
 
 
 
 
 
 
“รู้ตัวก็ดีแล้วนิ แต่ทำไมถึงยังหน้าด้านมานอนกับผู้ชายของเพื่อนอีก”แบมเดินเข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้ตั้งใจแบม ชั้นขอโทษ”เฟย์พูดแล้วขอโทษแบม เพี้ยะ แบมตบหน้าเฟย์หัน
 
 
 
 
 
 
“งั้นชั้นขอถาม ว่าตอนที่ไปนอนด้วยกันน่ะ พี่เขื่อนเค้าบังคับแกให้ไปนอนกับเค้าในห้องงั้นหรอ”แบ
มว่า
 
 
 
 
 
“แบมพี่ขอล่ะ เรื่องนี้พี่เองก็มีส่วนผิดแต่เราก็อย่าพึ่งทำร้ายเฟย์แบบนี้ ตอนนี้เฟย์กำลังเครียดกับ
เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านเค้านะ”เขื่อนรีบพูด ทำให้เฟย์มองเขื่อนที่ยังคงเป็นห่วงเธอเสมอแม้ว่าเธอจะ
ร้ายสักเพียงใดก็ตาม
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่เขื่อนเป็นห่วงมัน แปลว่าพี่ก็รักมันน่ะสิ แล้วพี่มาคบกับแบมทำไม”แบมถามเขื่อนเสียงสั่นไป
ด้วยความโกรธ
 
 
 
 
 
 
 
“พี่คบก็เพราะว่าพี่ชอบเรานะแบม แบมใจเย็นๆ เรื่องวันนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“พี่ไม่ได้ตั้งใจ แต่พี่ก็ทำมันไปแล้ว พี่นอนกับมัน ทั้งๆที่คบแบมอยู่ ส่วนแก นังหน้าด้าน เค้าไม่ได้
บังคับแก แต่แกก็ยังจะหน้าด้านไปนอนกับคนเจ้าของแล้ว นังเฟย์ ชั้นเกลียดแก”แบมพูดออกมา
ทั้งน้ำตาก่อนจะเป็นลมล้มไปในอ้อมกอดเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“แบม ทำใจดีๆเอาไว้แบม”เขื่อนตกใจก็รีบอุ้มแบมไปหาหมอทันทีโดยมีเฟย์วิ่งตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มีธุระอะไร”ฟางที่เดินลงมาจากชั้นบนก็ชะงักเมื่อเห็นฝ้ายนั่งอยู่ในบ้าน
 
 
 
 
 
“พี่ฟางจะออกไปไหนหรอคะ”ฝ้ายยิ้มให้ฟางนิดนึงก่อนจะถามฟาง
 
 
 
 
 
“ก็ออกไปหาป้าฝน ก็ที่นี่เค้าไม่อยากให้ป้าฝนอยู่ที่นี่ ชั้นก็ออกไปคุยกับเพื่อนชั้น ป้าชั้นข้างนอก
สิ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ถ้าพี่ฟางอยากให้ป้าฝนอยู่ที่นี่ฝ้ายบอกพ่อหลังากที่พ่อฟื้นก็ได้นะคะ ให้ป้าฝนกลับมา”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
“นี่จะมาไม้ไหนอีกล่ะ ถึงได้มาทำดีให้ชั้นอยู่กับป้าฝน ไม่กลัวชั้นจะหาเรื่องแกล้งเธออีกรึไง”ฟาง
เยาะ
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
ฟางตกใจเมื่อถูกฝ้ายตรงเข้ามากอดเธอ
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางเป็นพี่สาวฝาแฝดของฝ้ายเราเป็นพี่น้องกันนะคะพี่ฟางไม่ใจร้ายกับฝ้ายหรอกใช่มั้ย”ฝ้ายพูด
แล้วถามเสียงสั่น
 
 
 
 
 
“นี่เป็นอะไรของเธอ หัวกระแทกอะไรมากรึเปล่าถึงได้พูดจาแบบนี้ หลีกไป”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง ฝ้ายรักพี่ฟางนะเรามีกันแค่นี้ ถ้าอะไรที่พี่ฟางอยากได้ หรือขาดมันไปในอดีต น้องสาวคนนี้
ก็ยินดีจะให้พี่ฟาง ฝ้ายจะทำให้พี่ฟางพอใจ แต่พี่ฟางสัญญานะว่าอย่าทำร้ายพ่อของเราอีก”ฝ้าย
กอดฟางแน่นพูดไปแล้วน้ำตาไหลไป ทำให้ฟางซึมลงไปทันที เพราะเธอเองก็มีส่วนผิด ถ้าเธอไม่
ห้ามพี่ทิพย์เรื่องแบบนี้ก็คงไม่กิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
 
 
 
เอามาลงให้ก่นเพราะตอนหน้าเตรียมตัวพีคคค
 
 
แบมจะเอาคืนเฟย์ยังไง แล้วฟางจะฆ่าฝ้ายลงมั้ย
 
 
ต้องเข้าใจอ่านะ ป๊อปปี้กับฝ้ายเป็นสามีภรรยากันจะรักกันหวานกันก็ไม่แปลก