แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลยคะคะพี่ฝ้าย”เฟย์พูดเมื่อนั่งดูแคตตาล้อคชุดเจ้าสาวกับฝ้ายในบ้าน
 
 
 
 
 
 
“เลือกให้สวยๆเลยนะครับ เพราะผมจะได้เป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในงานที่ได้ควงผู้หญิงที่สวย
ที่สุด”ป๊อปปี้เดินเข้ามาแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย พูดแบบนี้เฟย์ก็เขินแทนพี่ฟางสิคะหวานจนมดจะกัดอยู่แล้วเนี่ย พี่เขื่อนเราไปข้างนอกกัน
เถอะ”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์วันนี้พี่คงไปไหนด้วยไม่ได้แล้วล่ะ แบมเค้าป่วยพี่ต้องไปดูแลแบมเคา เข้าใจพี่นะ”เขื่อนพูด
แล้วเดินไป
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ เฟย์เข้าใจ เอ่อ เฟย์ไปเดินเล่นที่รีสอร์ตดีกว่า”เฟย์ที่เห็นท่าทางเขื่อนที่ห่วงแบมมากก็ซึมไป
ก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“หมู่นี้พอแบมเค้ามาหาเขื่อนที่รีสอร์ตเราบ่อยๆนี่ยัยเฟย์ท่าทางแปลกไปนะคะป๊อป”ฝ้ายสังเกตท่า
ทางของเฟย์ก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เท่าที่ได้ยินเขื่อนพูด เฟย์ก็มีคนคุยนี่นาแถมไปเรียนต่ออยู่ที่เกาหลีด้วย สงสัยเพราะไกลกันละ
มั้ง เลยทำให้ยัยเฟย์แอบเหงา แล้วพอมองเห็นคู่รักที่เข้ามาในรีสอร์ตก็อดเศร้าไม่ได้”ป๊อปปี้พูด
แล้วยิ้มขำ
 
 
 
 
 
 
 
“แหม มีความสุขกันจริงๆเลยนะคะเนี่ย ทำอะไรกันอยู่เอ่ย”ฟางเดินเข้ามาในบ้านแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“มาทำอะไรที่นี่น่ะ”ป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางก็นึกเรื่องเมื่อวานก็รีบไล่ก่อนจะโอบไหล่ฝ้ายแน่น
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ อย่าก้าวร้าวกับพี่ฟางสิคะ ไม่น่ารักเลยนะ”ฝ้ายทุบป๊อปปี้ทีนึงแล้วแอบดุแฟนหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“แหม ฝ้ายไม่เห็นต้องดุป๊อปปี้ขนาดนั้นเลยนี่จ้ะ ป๊อปปี้เค้าน่า รัก จะตาย”ฟางพูดเน้นคำว่ารักแล้ว
ยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ฝ้ายเห็นพี่ฟางกับป๊อปปี้ไม่ทะเลาะกันแล้วก็ดีใจแล้วค่ะ พี่ฟางคะมาช่วยฝ้ายเลือกชุดที่จะใส่
ในวันหมั้นหน่อยสิคะ ฝ้ายเลือกไม่ถูกเลย มีแต่สวยๆทั้งนั้น”ฝ้ายพูดแล้วชวนฟางมานั่งข้างตัวเอง
เพื่อช่วยเลือกชุด
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย ความจริงแล้วเราเลือกกันเองได้ไม่ต้องไปรบกวนคนอื่นหรอก”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ใช่คนอื่นสักหน่อยชั้นเป็นพี่น้องฝาแฝดกับฝ้ายนะป๊อปปี้จะเป็นคนอื่นไปได้ไงล่ะ”ฟางพูด
แล้วยิ้มหวานให้
 
 
 
 
 
 
“งั้นช่วยกันเลือกไปก่อนนะคะ เดี๋ยวฝ้ายไปเข้าห้องน้ำก่อน”ฝ้ายพูดแล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณไม่ต้องเขยิบมาใกล้ผมเดี๋ยวฝ้ายเห็นแล้วจะเข้าใจผิด”ป๊อปปี้รีบพูดเมื่อฟางขยับมานั่งใกล้ตัว
เอง
 
 
 
 
 
 
“จะไปเข้าใจผิดยังไงล่ะ นี่น่ะก็ชัดเจนแล้วกับความรู้สึกที่ชั้นมีให้นาย”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนจะเอามือ
ลูบไล้อกป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“พอกันทีคุณ นี่คุณเล่นบ้าอะไรของคุณน่ะห้ะ”ป๊อปปี้รีบว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้เล่นสักหน่อย บอกแล้วไงว่าชั้นชอบนายจริงๆ หรือจะให้พิสูจน์อีกรอบล้ะ”ฟางพูดแล้ว
โถมตัวเข้าหาป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ทำอะไรกันน่ะคะ”ฝ้ายที่เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นป๊อปปี้กับฟางใกล้กันก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะฝ้าย พอดีว่าพี่อยากดูไซส์ป๊อปปี้เค้าชัดๆน่ะว่าควรจะใส่เสื้อผ้าแบบไหนดี”ฟาง
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางนี่ดีจริงๆเลยนะคะที่ช่วยฝ้ายกับป๊อปปี้เลือกเสื้อผ้ายันไซส์เลย”ฝ้ายพูดก่อนจะเดินกลับมา
นั่งที่เดิม
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิจ้ะฝ้าย พี่เลือกชุดให้เราได้แล้วนะเป็นชุดนี้เอามั้ย มันเข้ากับชุดเพื่อนเจ้าสาวดี สีเหมือนกัน
เลยเนาะ”ฟางพูดแล้วชี้ไปที่ชุดหมั้นแบบไทยสีชมพูหวานประดับมุกกับชุดไทยสีชมพูอีกชุดที่มอง
ผ่านๆนี่แทบถอดแบบเดียวกันมาเลย
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ทำไมต้องเลือกชุดเหมือนกันด้วยล่ะคุณ”ป๊อปปี้เหวอก็รีบพูดขึ้นทันที
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าเราเป็นพี่น้องฝาแฝดที่รักกันมากยังไงล่ะจ้ะ เราแต่งตัวหรือมีของอะไรที่เหมือนกันๆกัน
มาตลอด กะอีแค่ชุดแค่นี้น่ะ จะเหมือนกันอีกสักชุดจะเป็นไรไป”ฟางพูดก่อนจะกอดคอฝ้ายแล้วยิ้ม
ออกมา
 
 
 
 
 
 
“จริงค่ะ ก็แค่ขำๆน่ะค่ะป๊อปปี้ อย่าทำหน้าแบบนี้สิ ไม่หล่อเอาน้า”ฝ้ายพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย เลือกชุดแล้วเริ่มหิว นี่พวกเรา3คนออกไปหาอะไรข้างนอกทานกันเถอะค่ะ”ฟางพูดก่อนจะ
รีบดึงฝ้ายออกไปข้างนอกกับตัวเอง ซึ่งป๊อปปี้เองก็ขัดฝ้ายไม่ได้จำเป็นต้องเลยตามเลยตามฝ้าย
ไปที่ร้านอาหารนอกบ้าน
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณไม่ออกไปไหนบ้างรึไง ตามติดคนรักกันแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้บ่นเมื่อเห็นฟางมากับเขาและฝ้าย
 
 
 
 
 
 
“ฟางก็แค่อยากทานข้าวกับน้องนี่ ไม่ได้กินข้าวกับฝ้ายมานานมากแล้ว ถ้าฝ้ายรังเกียจพี่ไปก็ได้
นะ”ฟางตีหน้าเศร้าแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องหรอกค่ะพี่ฟาง พี่ฟางอยู่กับฝ้ายนี่ล่ะป๊อปปี้อย่าเสียมารยาทกับพี่ฟางสิคะ”ฝ้ายพูดแล้วยิ้ม
ให้ฟางพร้อมกับดุป๊อปปี้ก่อนที่ทั้ง3คนจะสั่งอาหารมาทาน
 
 
 
 
“ทานเยอะๆนะครับ”ป๊อปปี้เอาใจฝ้ายและตักอาหารให้ฝ้ายจนฟางหมั่นไส้
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เห็นมีใครตักอาหารให้พี่บ้างเลย”ฟางพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“งั้นฝ้ายตักให้นะคะ”ฝ้ายพูดแล้วตักอาหารให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“จริงสิป๊อปปี้ยังไม่มีคนตักอาหารให้เดี๋ยวฟางตักให้นะ”ฟางพูดก่อนจะตักอาหารข้ามหน้าฝ้ายไปให้
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ผมมีมือกินเองได้ และอีกอย่างผมไม่ชอบทานผัก”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆก่อนจะทานข้าวสักพักแล้วขอตัว
ไปเข้าห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ ทำไมถึงทำเป็นเย็นชาหมางเมินแบบนี้ล่ะคะ”ฟางที่แอบดักรอป๊อปปี้หน้าห้องน้ำก็รีบเบียด
ตัวเองเข้าหา
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ ทำบ้าอะไรน่ะปล่อยผม ผมจะไปหาฝ้าย”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นท่าทางรุกหนักของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“บอกแล้วไงจะฝ้ายจะฟางยังไงซะเราก็เหมือนกัน”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณไม่เหมือนและไม่มีวันเหมือน คุณนี่ทำไมหน้าด้านหน้าทนแบบนี้นะ มายุ่งกับพวกเราทำไม
คุณต้องการอะไรกันแน่ฟาง ทำไมไม่เลิกยุ่งกับเราสักที”ป๊อปปี้ว่าก่อนะผลักฟางกระเด็นแล้วเดินไป
หาฝ้าย
 
 
 
 
 
 
“อ้าว แล้วนี่เราไม่ต้องรอพี่ฟางหรอคะเห็นว่าไปเข้าห้องน้ำเหมือนกันนี่”ฝ้ายถามเมื่อป๊อปปี้เช้คบิล
แล้วลากฝ้ายออกมา
 
 
 
 
 
“ยัยนั่นคงออกไปกับเพื่อนแล้วล่ะครับ ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะออกรถไป
 
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยด
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้และฝ้ายต้องตกใจเมื่อฟางกระโดดมาขวางรถเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง เป็นอะไรมากมั้ยคะเจ็บตรงไหนรึเปล่าให้ฝ้ายไปพาไปหาหมอมั้ย”ฝ้ายรีบไปดูอาการฟาง
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ยเจ็บจังเลยฝ้าย พี่เจ็บขาจังเห็นทีจะลุกไม่ไหว”ฟางแสร้งทำเป็นร้องโอดโอยขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
“สงสัยขาจะพลิก ป๊อปปี้คะอุ้มพี่ฟางหน่อยสิคะ”ฝ้ายพูดแล้วบอกคนรัก ป๊อปปี้ชะงักเหวอทันทีเมื่อ
ได้ยิน
 
 
 
 
 
 
 
“อย่างยัยนี่ไม่ตายง่ายๆหรอกฝ้าย เดี๋ยวก็ลุกไหว ไม่ต้องมาทำเป็นสำออย”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ชั้นเจ็บจริงๆนะ นี่ถ้าชั้นขาหักขึ้นมาจริงๆจะว่ายังไง”ฟางร้องโวยวายแล้วทำท่าทางน่าสงสาร
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ ช่วยพี่ฟางเค้าเถอะค่ะ พี่ฟางน่าสงสารออกถือว่าฝ้ายขอนะ”ฝ้ายขอร้องคู่หมั้นหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เธอนี่มันน่ารำคาญจริงๆไม่รู้จะมาทำไมเนี่ย”ป๊อปปี้พูดแล้วอุ้มฟางขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ร้อนจัง”ฟางที่ถูกป๊อปปี้อุ้มขึ้นก็เอามือโอบรอบลำคอแล้วเอนซบอย่างออเซาะ
 
 
 
 
 
 
“เลิกทำอะไรที่น่าขนลุกแบบนี้ซะไม่งั้นชั้นจะโยนเธอลงเดี๋ยวนี้ล่ะ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอา เจ็บเท้าจะนั่งข้างหน้ารถ”ฟางพูดขึ้นทำให้ฝ้ายจำเป็นต้องไปนั่งข้างหลังแล้วให้ฟางนั่งข้าง
หน้าแทน
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้มไปให้ถึงเตียงเลยนะฟางจะได้พักผ่อน”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้อุ้มเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ทันทีที่ป๊อปปี้หย่อนตัวฟางลงฟางก็ดึงป๊อปปี้มาจูบอย่างร้อนแรง
 
 
 
 
 
 
“เลิกบ้าสักที เธอมียางอายบ้างรึเปล่าถึงได้ยั่วผู้ชายแบบนี้น่ะห้ะ”ป๊อปปี้ผลักฟางลงกับเตียงอย่าง
แรงแล้วชี้หน้าด่า
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรกันรึเปล่าคะ”ฟางที่เอาน้ำแข็งเข้ามาหมายจะประคบเท้าให้ฟางก็ถาม
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมไปก่อนนะฝ้าย พอดีมีงานต้องทำ”ป๊อปปี้พูดแล้วแอบถูปากตัวเองออกทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง”ฝ้ายที่มองป๊อปปี้และฟางที่ยิ้มอย่างสบายใจอยู่บนเตียงแล้วพึมพำด้วยความ
สงสัย
 
 
 
 
 
 
 
 
นางยังราวีป๊อปฝ้ายไม่หยุด มาดูกันว่าตอนหน้านางจะร้ายกว่านี้อีกมั้ย
 
 
บอกเลยว่าตอนหน้าฟางร้ายจริงๆ