แฝดริษยา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรแล้วนะครับฝ้าย ดูสิ ม่วงช้ำเลย”ป๊อปปี้อุ้มฝ้ายมามาที่ห้องทำงานแล้วหายาให้เธอทา

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายไม่เป็นไรจริงๆค่ะ แค่นี้เอง สมัยเด็กๆฝ้ายแอบปีนต้นไม้กับเฟย์ยังเป็นแผลเยอะกว่านี้อีก”ฝ้าย

พูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“ฝ้าย ผมพูดจริง ผมไม่ไว้ใจพี่สาวคุณเลย ผมไม่เชื่อว่าฟางจะดีกับคุณจริงๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ อย่าคิดมากสิถึงแม้ที่ฟางจะเย็นชาใส่ฝ้าย แต่ฝ้ายเชื่อว่าพี่เค้าไม่มีทำร้ายฝ้ายหรอก ลอง

คิดดูสิว่าพี่ฟางจะทำร้ายฝ้ายทำไม มันไม่มีมูลเลยนะ”ฝ้ายพูดให้ป๊อปปี้เลิกคิดมาก

 

 

 

 

 

 

 

“หรือว่าที่คุณฟางทำแบบนั้นอาจจะเป็นเพราะว่าเค้าอยากได้สมบัติของฝ้าย”ป๊อปปี้สันนิษฐาน

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอ พ่อก็บอกว่าพ่อจะยกสมบัติให้พวกเรา3พี่น้องเท่ากัน และอีกอย่างรีสอร์ตของฝ้ายพ่อก็จะ

แบ่งหุ้นส่วนให้ตั้งครึ่งนึงนะ เป็นไม่ได้ที่พี่ฟางจะทำร้ายเพื่อสมบัติ”ฝ้ายพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ผมไม่เชื่อว่าเค้าจะดีจริงๆนะ หรือว่าเค้าอยากแกล้งฝ้าย”ป๊อปปี้ยังไม่เลิกสงสัย

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วค่า อย่าคิดมากสิเดี๋ยวแก่แล้งอาทิตย์นี้แม่มาหาจะจำไม่ได้นะ”ฝ้ายพูดแล้วเอา2มือจับ

แก้มป๊อปปี้ไว้

 

 

 

 

 

 

 

“หน้าแก่งั้นหรอ แล้วรักมั้ยล่ะครับ”ป๊อปปี้ยิ้มกับความน่ารักของฝ้ายก็รีบดึงไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย ไม่เอาค่ะป๊อปปี้ นี่เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้านะ”ฝ้ายหน้าแดงแล้วรีบดันป๊อปปี้ออกห่าง

 

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้กับฝ้ายสบสายตามองกันแล้วนิ่งก่อนป๊อปปี้จะค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปจูบฝ้าย

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ อย่าค่ะ”ฝ้ายที่เคลิ้มกลับรสจูบก็ชะงักเมื่อป๊อปปี้เอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงเธอ

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจนะผมสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก ผมจะถนอมคุณไว้จนถึงงาน

แต่งงานองเรานะครับ”ป๊อปปี้รีบขอโทษฝ้ายก่อนะดึงฝ้ายไปกอดแล้วจูบลงที่หน้าผากอย่างอ่อน

โยน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรืออาจจะไม่มีวันแต่งงานของพวกแก2คนก็ได้”ฟางแอบมองมาจากด้านนอกก็พูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว พี่ฟางจะไปไหนคะวันนี้”ฝ้ายเดินตรวจความเรียบร้อยของรีสอร์ตและฟาร์มก็ทักฟางที่กำลัง

จะออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

“พอดีว่าพี่จะไปหาโทโมะกับแก้วน่ะจ้ะ อ้าวแล้วนี่ป๊อปปี้ไปไหนหรอจ้ะฝ้าย”ฟางทำทีเป็นถามถึง

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ผมอยู่นี่ คุณมีอะไรกับผมรึเปล่า”ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาฝ้ายแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็เปล่าหรอก เพราะปกติเห็นอยู่ด้วยกันนี่”ฟางพูดแล้วแอบมองทั้งคู่อย่างหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีว่าเมื่อกี้ป๊อปปี้เค้าไปรับคุณน้าเตือนใจน่ะค่ะ เพื่อจะมาคุยเรื่องงานหมั้นของเรา”ฝ้ายพูดแล้ว

ยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แหม หนูฝ้ายจะเป็นลูกสาวแม่แล้วไม่ต้องเรียกน้าหรอกจ้ะ เรียกแม่เลย”เตือนใจเดินลงจากรถเข้า

มาทักทายฝ้าย

 

 

 

 

 

 

 

“มันไม่เร็วไปหน่อยหรอคะ ปุบปับก็จะแต่งงานแล้วแบบนี้ เดี๋ยวถ้าเกิดชาวบ้านรู้เรื่องเข้าไม่เอาไป

นินทาได้งั้นหรอกหรอ”ฟางกอดอกแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“ทำไม อิจฉาน้องอีกแล้วหรอคุณ”ป๊อปปี้ย้อนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ฟางจะอิจฉาน้องทำไม ป๊อปปี้ต้องพูดแบบนี้ด้วย”ฟางพูดเสียงเศร้าก่อนะเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

“พ่างจะไปไหนคะ เดี๋ยวก่อนสิคะ’ฝ้ายเห็นฟางเศร้าก็รีบเดินตามฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

“แม่พึ่งจะรู้นะเนี่ยว่าหนูฝ้ายมีพี่สาวฝาแฝดด้วย”เตือนใจมองฝ้ายและฟางแล้วคุยกับลูกชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝาแฝดก็จริง แต่นิสัยแตกต่างกันราวนางฟ้ากับนางมารร้ายชัดๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วนึกถึงวีกรรมร้ายๆ

ของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเดี๋ยวก่อนสิคะพี่ฟางเป็นอะไรทำไมถึงเดินออกมาแบบนี้”ฝ้ายรีบเดินไปถามฟางด้วยความ

เป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แค่รู้สึกเศร้าน่ะจ้ะ ที่ว่าที่น้องเขยอย่างป๊อปปี้ยังคงมองพี่ในแง่ร้ายแบบนั้นอยู่”ฟางตีหน้าเศร้า

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเศร้าไปเลยนะคะพี่ฟาง ป๊อปปี้เค้าไม่ใช่คนไม่ฟังอะไร เดี๋ยวฝ้ายจะพูดกับเค้าเองนะคะ”ฝ้าย

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“จริงๆนะจ้ะฝ้าย พี่ได้ยินแบบนี้พี่ก็สบายใจขึ้นมาแล้วล่ะ ที่ฝ้ายจะช่วยพูดให้ป๊อปปี้ไม่เกลียด

พี่”ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฝ้ายพูดจริงๆเพราะฝ้ายเองก็ไม่อยากให้พี่ฟางกับป๊อปปี้เถียงกันอีกแล้วล่ะค่ะ”ฝ้ายพูด

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจนะจ้ะน้องรัก ขอบใจจริงๆที่จะเป็นสื่อกลางเคลียร์เรื่องพี่กับป๊อปปี้ให้”ฟางรีบดึงฝ้ายมาก

อดแน่นแล้วพูดก่อนจะยิ้มออกมาร้ายๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะไปไหนน่ะโทโมะ”แก้วที่กลับมมาจากด้านนอกก็แปลกใจที่โทโมะจะออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

“ก็จะออกไปหาฟางน่ะสิ นี่ก็เลยนัดพวกเรามาแล้ว ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะแกล้งอะไรฟางอีก”โทโมะพูด

ด้วยความเป็นห่วงฟาง

 

 

 

 

 

 

“แต่แก้วว่าเราน่าจะระวังทางนั้นไม่ให้ถูกฟางแกล้งดีกว่านะ”แก้วพูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้ว อีกแล้วนะที่คอยพูดขัดน่ะ นี่แก้วไม่ชอบอะไรฟางรึเปล่าทำไมขัดจังล่ะ”โทโมะพูดอย่าง

หงุดหงิด

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่ได้ต้องการจัดขัดใครนะแต่แก้วพูดความจริง เราก็รู้ว่าฟางกับป้าฝนแกเป็นคนยังไง โทโมะ

แก้วว่าเราน่ะควรจะต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องนะไม่ใช่ให้ท้ายเพื่อนทำสิ่งผิดแบบนี้”แก้วพูดขึ้นก่อนจะ

เดินเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ กะแล้วว่าแกต้องมาแส่เรื่องของชั้น นังเด็กบ้า”ป้าฝนที่มาทำหน้าที่เป็นแม่บ้านแอบได้ยินที่แก้ว

พูดก็ยิ้มร้ายๆออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฝ้ายจะเข้าไปที่ร้านเช่าชุดกับเฟย์และก็เขื่อนนะคะป๊อป”ฝ้ายพูดกับป๊อปปี้ที่เดินมาส่งที่รถ

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปไม่ต้องห่วงนะคะเดี๋ยวพวกเราจะดูแลพี่ฝ้ายไม่ให้ผู้ชายคนไหนมีบแน่นอน”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“พูดมากน่าเฟย์ไปกันเถอะๆ”ฝ้ายยิ้มขำกับน้องสาวก่อนจะเดินขึ้นรถเขื่อนและเฟย์ไป

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ยัยแสบคงไม่ก่อเรื่องอีกนะ”ป๊อปปี้ที่เดินหมายจะกลับบ้านพักเห็นบ้านพักของฟางเปิดประตูก็

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย”เสียงของฟางร้องดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ตกใจรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะคุณ”ป๊อปปี้ที่เข้ามาตามเสียงจนถึงห้องน้ำพบว่าฟางในชุดคลุมอาบน้ำยืนตัวสั่นอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“งูน่ะ นายช่วยหน่อสิ ชั้นกลัวมันอยู่ที่อ่างอาบน้ำ”ฟางพูดแล้วชี้ไปที่อ่างอาบน้ำที่มีม่านปิดอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เห็นมีเลยนี่คุณ เห้ยๆ”ป๊อปปี้ที่เปิดม่านไปไม่พบอะไรก็รีบพูดก่อจะร้องเมื่อถูกฟางโถมตัวเข้า

มา

 

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้และฟางล้มลงไปด้วยกันในอ่างอายน้ำทันทีก่อนที่ฟางจะขึ้นคร่อมร่างสูงไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ทำอะไรของคุณเนี่ย น่ะแกล้งผมใช่มั้ย”ป๊อปปี้โวยวายเมื่อเห็นฟางยิ้มขำชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางจะแกล้งทำไมกันล่ะ ฟางก็แค่อยากอยู่กับป๊อปปี้เท่านั้น”ฟางยิ้มออกมาแล้วเอามือลูบที่แก้ม

ป๊อปปี้แต่เขากลับเบือนหน้าหนีไม่ให้ฟางจับ

 

 

 

 

 

 

“ผมไม่เชื่อหรอกนี่คุณจะมาไม้ไหนกันอีก ฟาง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่เชื่อ ชั้นก็จะทำให้นายเชื่อเองว่าชั้นอยากอยู่ใกล้นาย”ฟางพูดจบก็บดจูบป๊อปปี้อย่างร้อน

แรงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“น่ะบ้าแล้วรึไง อย่าลืมสิผมเป็นคู่หมั้นของฝ้ายไปแล้วนะ”ป๊อปปี้เบือนหน้าหนีแล้วพูด

 

 

 

 

 

“คู่หมั้นแล้วยังไง ยังไม่ได้แต่งงานกันจริงๆสักหน่อย”ฟางพูดแล้วพลางซุกไซร้ตามตัวป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วคุณฟาง นี่คุณเป็นบ้าอะไรของคุณน่ะห้ะ”ป๊อปปี้ขืนตัวและดันตัวฟางออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“จะฝ้ายรึฟาง ยังไงเราก็เหมือนกันอยู่ดี และที่สำคัญชั้นเองก็ชอบนายนะ ชั้นน่ะ หน้าตาก็เหมือน

กับฝ้ายหมดทุกอย่าง นายไม่อยากจะสนุกกับชั้นงั้นหรอป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วพลางปลดเสื้อคลุมอาบ

น้ำออกมาเพื่อยั่วป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่เหลืออดก็รีบผลักฟางออกจากตัวเองแล้วรีบลุกจากอ่างอาบน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้คุณจะหน้าตาเหมือนฝ้ายมากมายเท่าไหร่ก็เถอะ ผมไม่มีวันจะนอกใจฝ้ายเด็ดขาด เพราะ

คุณกับฝ้ายน่ะไม่เหมือนกันเลยสักนิด และไม่มีวันที่ผมจะทำอะไรผู้หญิงที่ทำตัวไม่มีค่าแบบ

คุณ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเราจะได้รู้กัน ว่านายจะซื่อสัตย์ต่อนังฝ้ายนานสักแค่ไหนป๊อปปี้”ฟางที่รวมชุดคลุมอาบน้ำตัว

เองให้เรียบร้อยตามเดิมแล้วมองป๊อปปี้ที่เดินออกไปจากห้องน้ำก็พูดขึ้นอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

 

 

จะเป็นฝ้ายรึฟาง ยังไงก็แทนกันไม่ได้หรอก  บอกเลยนางร้ายกว่านี้ได้อีก นี่น่ะน้ำก๊อก