แฝดริษยา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืม”ฟางค่อยๆลืมตาพบว่าเธออยู่ที่โรงพยาบาล ภาพที่เธอถูกรถชนก็ฉายเข้ามาในหัว ฟางมองไป

รอบๆที่ไม่มีใครอยู่ในห้องพักผู้ป่วยเลยนอกจากเธอคนเดียว หึ แหงล่ะ เธออยู่คนเดียวมาตลอดนี่

ตั้งแต่ไปเมืองนอก จะสนใจอะไรกับเรื่องแค่นี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ฟื้นแล้วหรอลูก เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนรึเปล่า”ป้าฝนเดินเข้ามาในห้องแล้วรีบเค้าไป

ถามไถ่ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เป็นไรแล้วค่ะ ป้าคะ ฟางอยากออกจากโรงบาลแล้ว”ฟางพูดก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นมานั่ง

คุยกับป้าฝน

 

 

 

 

 

 

 

“ป้าว่า เราพักอยู่ที่นี่อีกสักคืนก่อนเถอะ อยากจะรู้ไอ้พวกนั้นนักจะใจจืดใจดำไม่มาหาเรามั้ย”ป้าฝน

ว่า

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะป้า พวกนั้นจะมาไม่มายังไงฟางก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว”ฟางพูดแล้วกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพวกมันไม่เห็นหัวเราแบบนี้เราก็ไม่ต้องปรานีพวกมันอีกต่อไปแล้วล่ะ”ป้าฝนนึกแค้นแทนหลาน

สาวแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แน่นอนค่ะ ทันทีที่เราออกจากโรงพยาบาลไป ฟางจะเริ่มทำลายพวกมันทันที”ฟางพูดแล้วยิ้มกับ

แผนร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

 

 

ก่อนที่2ป้าหลานจะคุยกันต่อ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้ฟางและป้าฝนต้องเงียบลง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง เป็นยังไงบ้างคะ ฮึก ฮือๆ”ฝ้ายเปิดประตูห้องเค้ามาก็วิ่งไปกอดฟางแล้วร้องไห้ด้วยความ

กลัวว่าฟางจะเป็นอะไร

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาดราม่าบีบน้ำตาชั้นยังไม่ตาย”ฟางมองฝ้ายด้วยความเย็นชาแล้วดึงฝ้ายออกแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายขอโทษนะคะที่ฝ้ายไม่ได้มาหาพี่เมื่อวาน ฝ้ายเองก็เจ็บเหมือนกันแต่ฝ้ายไม่คิดว่าพี่ฟางจะ

เจ็บหนักจนต้องนอนโรงพยาบาลแบบนี้”ฝ้ายพูดแล้วพลางปาดน้ำตามองพี่สาวฝาแฝดด้วยความ

สงสารมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นยังไม่ตาย นี่มาทำไม รึว่าพ่อจะใช้เธอมาดูหน้าชั้นงั้น

หรอว่าตายรึยัง โทษทีนะที่ชั้นมันกะโหลกหนา ตายยากไปหน่อยน่ะ”ฟางว่าแล้วเชิดไปทางอื่นไม่

มองฝ้ายเลย

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณก็ยังคงปากร้ายเหมือนเดิมแม้ในวันที่เจ็บจนเข้าโรงบาลแบบนี้”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ใครเชิญให้คุณมาไม่ทราบ มาทางไหนไปทางนั้นซะ”ฟางหันขวับมาว่าและไล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีใครเชิญผมหรอก แต่ผมมาเป็นเพื่อนคุณฝ้ายเค้า เพราะกลัวว่าพี่สาวอารมณ์ร้ายจะอาละวาด

ใส่อีก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พูดจากให้มันดีๆหน่อย นี่หลานสาวชั้นทั้งคนไม่ใช่หมาบ้านะ ถึงได้เที่ยวอาละวาดไม่มีลิมิตแบบ

นั้น นี่คงจะเปิดตัวว่าคบกันแล้วสินะถึงได้เทียวไปไหนมาไหนด้วยกัน2ต่อ2แบบนี้”ป้าฝนว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมจะคบกับใครตอนนี้แล้วยังไงครับป้า ป้าไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะนอกจากผมจะคอบตาม

ปกป้องคุณฝ้ายแล้ว ผมก็พร้อมที่จะดูแลคุณฝ้ายยันเรื่องอนาคต รับรองผมไม่เกาะคุณฝ้ายกินอย่าง

ที่ป้ากล่าวหาหรอก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“คะ คุณป๊อป”ฝ้ายหน้าแดงจัดไม่คิดว่าป๊อปปี้จะโพล่งเรื่องอนาคตของเธอกับเขาออกมาแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

 

ฟางเมื่อได้ฟังป๊อปปี้พูดก็ปรบมือเสียงดังแล้วจ้องไปทางชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ น่าประทับใจแทนยัยฝ้ายจริงๆ เจอกันไม่กี่เดือนก็มีหนุ่มมายอมศิโรราบแทบเท้าซะละ รัก

กันเร็วดีแบบนี้ระวังเถอะ มันจะไปไว เหมือนกันที่มากันไวแบบนี้ หึ”ฟางพูดแล้วมองไปทางป๊อปปี้

ที่จับมือฝ้ายแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมบอกได้เลยว่าคุณสบายใจเถอะ ผมเป็นคนที่รักใครแล้วก็รักจริงไม่นอกใจหรอก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วมาบอกชั้นทำไม ชั้นไม่ใช่บาทหลวงนะที่จะมาฟังเรื่องราวความรักของคู่รักน่ะ”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ถึงยังไง การที่ฝ้ายจะเริ่มต้นใหม่หรือมีใครเข้ามาในชีวิต คนแรกที่ฝ้ายอยากจะบอกก็คือพี่ฟาง

นะคะ เพราะยังไง พี่น้องฝาแฝดกันเราก็ตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ”ฝ้ายพูดแล้วเดินไปกุมมือฟางด้วย

ความหวังดีว่าฟางจะยินดีกัยเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

ฟางที่มองมือที่ฝ้ายจับมือตัวเองแล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะผลักฝ้ายลมกระเด็นกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ น้องคุณน่ะหวังดี อยากจะดีด้วยกับคุณ รู้มั้ยว่าเค้าแคร์คุณมากแค่ไหน

ทำไมถึงต้องทำกันแบบนี้ด้วย”ป๊อปปี้ตกใจแล้วปรี่ไปประคองฝ้ายขึ้นมาแล้วโวยวายกับฟางอย่าง

ไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“แคร์งั้นหรอ จะมาสนใจอะไรชั้นไม่ทราบ ชั้นไม่ต้องการความเห็นใจจากใคร”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คนเรา เข้มแข็งอยู่ได้ไม่นานหรอกนะคะ มันต้องมีความอ่อนโยนบ้าง”ฝ้ายพยายามแย้งฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาสอนชั้น ชีวิตนี้มีคนสอนชั้นได้มีแค่2คนเท่านั้นคือแม่ภาและป้าฝน คนที่มันทิ้งชั้นและก็

หันไปรักแม่คนอื่นดีกว่าแม่ตัวเองอย่างเธอชั้นไม่ต้องการ ออกไปซะ ออกไป”ฟางโวยวายแล้วไล่

ฝ้าย

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่าพี่ฟาง ฝ้ายเป็นห่วงพี่จริงๆนะคะ”ฝ้ายพยายามพูดให้ฟางเข้าและเริ่มเบะปากร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำสำออย พูดกันไม่รู้เรื่องใช่มั้ย ได้”ฟางเริ่มเห็นฝ้ายร้องไห้ก็รำคาญก่อนจะคว้าเอา

เหยือกน้ำข้างเตียงขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟางสาดน้ำใส่หน้าฝ้ายจนหมดเหยือกก่อนจะขว้างปาทุกอย่างใส่ฝ้ายและป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ยืนเซ่ออะไรล่ะ พวกเราไม่ต้องความเห็นใจจากพวกเธอก็ออกไปสิ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึ

ไง”ป้าฝนได้ทีก็ไล่ฝ้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปเถอะคุณฝ้าย อย่าไปสนคนใจร้ายแบบนี้เลย”ป๊อปปี้มองฟางด้วยสายตาเอือมระอาแล้วประคอง

ฝ้ายออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา พี่ฟาง ฮือๆ”ฝ้ายร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจที่พี่สาวตัวเองทำร้ายกันแบบนี้

 

 

 

 

 

 

เห็นรีดเดอร์อยู่ทีมฟางกันหมด ฝ้ายก็น่าสงสารออก เลยหาคนอยู่ข้างฝ้ายไง

 

 

เรื่องนี้บอกเลยพระเอกเค้าอยู่ฝั่งทีมฝ้ายนะจ้ะ 555555555