แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคุณฝ้ายไม่ต้องออกไปตรวจงานด้านนอกก็ได้นะครับเดี๋ยวผมดูให้เอง ยิ่งยังไม่หายไข้ดี
ด้วย”ป๊อปปี้พูดกับฝ้ายในวันต่อมาหลังจากเมื่อวานเขากับฟางกลับมาก็ค่ำแล้วเลยไม่มีเวลามาหา
ฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะคุณป๊อป แล้วนี่แวะไปทำธุระกับเพื่อนที่มาจากเมืองนอกคุณน่าจะลองพาเพื่อนคุณ
เที่ยวนะคะ ฝ้ายอนุญาต”ฝ้ายพูดเมื่อนึกถึงที่ป๊อปปี้บอกเธอเมื่อวานว่าออกไปหาเพื่อนที่มาจาก
เมืองนอกเลยไม่ได้รับโทรศัพท์เธอที่วางบนรถ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกครับ รายนั้นเค้าก็มีเพื่อนที่ว่างพอดี ให้ผมได้ทำงานและก็ดูแลคุณฝ้ายเถอะ
ครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณป๊อป พูดแบบนี้ฝ้ายก็เขินแย่สิคะเนี่ย”ฝ้ายใจเต้นรัวแล้วบิดไปมาก่อนจะยิ้มให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ๆแอบจู๋จี๋กันอีกแล้วนะคู่นี้น่ะ คิดอะไรกันรึเปล่า”เขื่อนเดินเข้ามาเจอป๊อปปี้กับฝ้ายคุยกันก็
แซว
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิคะเมื่อวานไม่เจอกันเดียว วันนี้รีบกลับมาทำคะแนนเลยนะคะคุณป๊อป”เฟย์เดินเข้ามาแซว
บ้าง
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วทุกคน พวกเราไม่มีอะไรกันจริงค่ะ”ฝ้ายเขินจัดก็รีบพูดแก้ต่างให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“แหม อย่าว่าแต่เพื่อนเลย แล้วนี่เพื่อนเขื่อนนี่ไปไหนมาไหนกับคุณเฟย์บ่อยๆแบบนี้คิดอะไรกันรึ
เปล่า”ป๊อปปี้แซว
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าหรอคะ เฟย์เปล่าน้า ที่เฟย์ไปไหนมาไหนกับพี่ เอ้ย คุณเขื่อนน่ะเพราะว่าเพื่อนในแก้งค์เฟย์
รู้จักกับเค้า”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ครับ ที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันจริงๆเพราะว่าเพื่อนในแก้งค์เฟย์เป็นรุ่นน้องผมเองครับ”เขื่อน
รีบพูดทันที
 
 
 
 
 
 
“อ่าค่ะๆ ถ้ารู้จักกันแบบนี้ ยังไงฝ้ายก็ฝากให้คุณเขื่อนดูแลน้องสาวคนนี้ของฝ้ายด้วยนะคะ”ฝ้าย
ฝากเฟย์กับเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“ฝากน้องสาวไปแล้ว แล้วพี่สาวอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับ”ป๊อปปี้เดินมากระซิบข้างหูฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
จุ๊บ
 
 
 
 
 
 
ด้วยความตกใจฝ้ายรีบหันหน้าไปหาป๊อปปี้ทำให้เผลอไปจูบกับป๊อปปี้ที่หันหน้าเข้ามาหาฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย ตายแล้วทำอะไรกันน่ะ ในบ้านคนออกเยอะแยะนี่ยังไม่อายฟ้าอายดินเลยนะ”ป้าฝนเดินเข้า
มาเห็นก็ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“คือ มันเป็นอุบัติเหตุนะคะป้าฝนฝ้ายอธิบายได้”ฝ้ายผละออกจากป๊อปปี้แล้วรีบอธิบาย
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆทำทีเป็นสาวหวานเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ใครจะไปรู้ว่าตัวตนแท้จริงนั้นทำตัวเป็นผู้หญิงชาด
ผู้ชายไม่ได้”ป้าฝนว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ป้ามันจะมากไปแล้วนะ พี่ฝ้ายไม่ใช่คนแบบนั้นนะ หลานรักป้าเองรึเปล่าที่เป็นน่ะ”เฟย์เถียงอย่าง
ไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“ถีงชั้นจะร้ายจะวีนแต่ชั้นก็ไม่เคยมีขาวเสียหายเรื่องผู้ชายแล้วกัน”ฟางไม่พอใจอย่างมากจึงเดิน
เข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
 
“หรอครับ เอ แล้วที่ผมเห็นเมื่อวานน่ะคืออะไรนะ ที่ร้านอาหารกับคุณแบงค์”ป๊อปปี้รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นอะไรหรอ ไม่ยักจะรู้เลย ใช่ชั้นแน่หรอ เผลอๆอาจจะเป็นยัยฝ้ายก็ได้นะ”ฟางกอดอกหันไป
เยาะใส่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่นะคะพี่ฟาง ฝ้ายไม่เคยไปไหนมาไหนกับคุณแบงค์ พี่ฟางก็รู้ว่าเค้าน่ะอันตรายจะตาย”ฝ้าย
รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใครจะไปรู้ล่ะคุณฝ้าย เผลอๆนางมารร้ายกับร้ายตัวพ่อแบบนั้นอาจะเข้าขากันดีก็ได้”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ถึงชั้นจะร้ายชั้นก็ร้ายแค่คนที่เคยทำให้ชั้นเจ็บเท่านั้นล่ะจำไว้”ฟางหันขวับไปแล้วเดินเข้ามาใกล้
ก่อนจะว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ จริงสิ วันนี้เราต้องออกไปข้างนอกเพื่อคุยงาน พี่ฟางไปด้วยกันนะ
คะ”ฝ้ายรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจะไปทำงาน นี่มันงานของครอบครัวเธอ ชั้นก็แค่ลูกจ้างอีกคน ชั้นจะอยู่ที่นี่”ฟางกอดอกเชิด
ใส่ฝ้าย
 
 
 
 
 
“งี้ล่ะ พวกขี้เกียจสันหลังยาว ทำเป็นดีได้ไม่นานธาตุแท้มันเผยออกมาแล้วล่ะ”เฟย์เยาะ
 
 
 
 
 
 
“นี่หยุดพล่ามได้แล้วนะ คิดว่าตัวเองเป็นเด็กแล้วจะกล้าว่าใครได้ตามอำเภอใจงั้นหรอ บอกเลย
คนอย่างชั้น ความอดทนมันมีขีดจำกัด ระวังเถอะปากแบบนี้จะไม่ตายดี”ฟางหันขวับมาพูดขู่
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเราจะทำอะไรเฟย์เค้า อย่ามาทำตัวเป็นอัธพาลแถวนี้นะฟาง”นายธีร์เดินเข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
 
“อ้อ นั่นน่ะสิคะฟางมันก็แค่พวกอัธพาล ถ้างั้นฟางขอตัว”ฟางมองพ่อตัวเองแล้วว่าก่อนจะเดินหนี
ไป
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกจะไปไหนน่ะฟาง กลับมาเดี๋ยวนี้เดี๋ยวเราจะต้องไปข้างนอกกันนะ”นายธีร์รีบว่า
 
 
 
 
 
 
“ฟางจะไปไหนมันก็เรืองของฟาง พ่อไม่เคยจะสนใจฟางอยู่แล้วนิ”ฟางพูดประชด
 
 
 
 
 
 
“แต่แกมาอยู่ที่นี่แกต้องทำตามคำสั่งชั้น จะขัดไม่ได้มานี่เดี๋ยวนี้”นายธีร์เดินไปกระชากแขนฟาง
แล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ นี่มันตัวฟางชีวิตฟาง ฟางมีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้พ่อไม่ต้องมายุ่งกับฟาง”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“พ่อคะ พี่ฟาง อย่าทะเลาะกันสิคะ”ฝ้ายเห็นเรื่องเริ่มไปกันใหญ่ก็รีบเข้าไปห้ามทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย หลบไป ลูกที่พยศกับพ่อแบบนี้พ่อต้องใช้ไม้แข็งซะบ้างจะได้เลิกดื้อ”นายธีร์ว่า
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาถือสิทธิ์เพราะคิดว่าเป็นพ่อกับฟาง เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว ฟางเป็นของฟาง
แบบนี้โตมาเพราะแบบนี้อย่ามายุ่ง”ฟางรีบว่า
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
นายธีร์ที่เหลืออดกับความแข็งกระด้างของฟางก็ตบหน้าร่างบางจนหัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวสิคะพี่ฟาง อย่าพึ่งไป”ฝ้ายรู้สึกได้ว่าฟางน้อยใจก็รีบวิ่งตามฟางออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ปล่อยชั้น อย่ามาทำตัวน่ารำคาญแบบนี้ อยากเจอดีรึไง”ฟางที่หนีไปที่รถแล้วหันไปว่าฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะฝ้ายอยากเจอดี ฝ้ายจะไปกับพี่ฟาง ฝ้ายจะไม่ยอมให้พี่ฟางต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว”ฝ้ายพูด
แล้วรีบขึ้นรถไป
 
 
 
 
 
 
“ตามใจละกัน”ฟางว่าก่อนจะรีบขึ้นรถไปแล้วขับรถออกไปด้วยความเร็ว
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางอย่าขับรถเร็วสิคะ แบบนี้มันไม่ดีเลย”ฝ้ายที่นั่งข้างฟางก็เริ่มกลัวก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“กลัวงั้นหรอ ถ้ากลัวก็ลงไปสิ ชั้นจะได้ไปตามทางของชั้น”ฟางหันมาว่าด้วยน้ำเสียงเย็นชา
 
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฝ้ายบอกแล้วไงว่าฝ้ายจะไม่ทิ้งพี่ฟางให้โดดเดี่ยวเหมือนตอนเด็กๆอีกแล้ว เราเป็นพี่น้อง
ฝาแฝดกันนะคะ อะไรที่พี่ฟางไม่สบายใจฝ้ายก็ยังอยู่ข้างๆพี่ฟางนะคะ”ฝ้ายพยายามพูดให้ฟางเปิด
ใจ
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำพูดดีคนอย่างชั้นไม่มีวันเชื่อพวกเธอง่ายๆหรอก/พี่ฟางระวังข้างหน้าค่ะ”ฟางหันขวับ
มาว่าฝ้ายเสียงแข็งเป็นจังหวะเดียวกับที่รถพุ่งมาจากทางแยกฝ้ายร้องเสียงหลง
 
 
 
 
 
 
โครม
 
 
 
 
รถของฝ้ายและฟางชนหน้ารถอีกคันทันที
 
 
 
 
 
 
“พะ พี่ฟาง พี่ฟาง”ฝ้ายที่หัวกระแทกคอนโซลรถจนหัวแตกพยายามเรียกฟางที่หัวแตกเพราะ
กระแทกพวงมาลัยทันที
 
 
 
 
 
 
“ละ ลงจากรถสิ นั่งเซ่ออะไร”ฟางได้สติรีบว่าน้องก่อนที่ทั้งคู่พยายามลงมากรถยนต์ได้สำเร็จ
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย/พี่ฝ้าย”นายธีร์ กานดา เฟย์เขื่อน และป๊อปปี้รีบเข้ามาประคองกอดและดูฝ้าย ทำให้ฟางมอง
ภาพนั้นชะงัก
 
 
 
 
 
 
“ฟางเป็นยังไงบ้างลูก”ป้าฝนที่เห็นสภาพฟางก็รีบวิ่งไปกอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะป้า เจ็บแค่นี้ฟางไม่ตายหรอก”ฟางที่มองภาพที่ทุกคนรักและเป็นห่วงฝ้ายด้วยความ
อิจฉาก็กำมือแน่นแล้วพูดออกมาก่อนที่จะเดินกลับแล้วไม่ร้องอะไรสักแอะ ปล่อยให้เลือดไหลออก
มาให้หยุด
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ป้าว่าฟางต้องไปหาหมอนะลูกเลือดออกหมดแบบนี้”ป้าฝนที่รีบตามฟางมาแล้วแตะไหล่ฟาง
ด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางบอกแล้วไงคะ ว่าฟางไม่เป็นไร แค่นี้ฟางไม่ตายหรอกค่ะ”ฟางหันกลับมาพูดก่อนน้ำตาจะ
ไหลออกมาเอง
 
 
 
 
 
 
 
“โถ่ ฟางลูก หนูอย่าน้อยใจไปเลยนะลูก หนูจำไว้ว่านอกจากแม่ภาแล้วก็มีป้าเนี่ยล่ะที่รักหนูมาก
ที่สุด รักมากกว่าใคร อย่าร้องนะลูกนะ ป้ายังอยู่ข้างๆหนูคอยดูแลหนูอยู่เสมอ”ป้าฝนดึงฟางไป
กอดแน่นแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ มันถึงเวลาแล้วที่พวกมันจะต้องเจอกับความเจ็บปวดซะบ้าง พวกมันจะต้องสูญเสียอย่างที่
พวกเราเคยได้รับ พวกมันสบายกันมามากพอแล้ว ฟางนี่ล่ะจะเป็นคนที่ทำลายพวกมันทั้งหมด
เอง”ฟางที่กอดตอบป้าฝนแล้วร้องไห้ออกมาพูดขึ้นก่อนที่ภาพในอดีตที่เธอถูกพ่อทิ้งไป และแม่
ต้องมาตาย ตัดไปกับภาพที่ทุกคนรุมโอ๋ฝ้ายไม่สนใจเธอก็ยิ่งแค้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดีลูก ให้พวกมันได้ลิ้มรสความเจ็บปวดจากพวกเรา ต่อไปนี้ถึงเวลาที่พวกเราจะมาทวงคืนแล้ว ฟะ
ฟาง ตายแล้ว ใครอยู่แถวนี้มาช่วยฟางเร็ว”ป้าฝนที่กอดฟางพูดขึ้นแล้วต้องตกใจเมื่อฟางเป็นลม
ไปแล้วก็ร้องเรียกให้คนงานแถวนั้นเอารถออกพาฟางไปส่งโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
ฝ้ายเค้าอ่อนโยนและยิ้มง่ายให้ป๊อปปี้ ไม่แปลกที่เค้าจะหลงเสน่ห์ไปง่ายๆ
 
 
แต่ต่อไปนี้คงจะต้องเจอด้านมืดของฟางแล้วสิ เพราะ จะมีแต่ความแค้นซะเเล้ววว