[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ

18
Sungkyu Part
 
"ไปต้องหรอก เดี๋ยวฉันไปตามเอง"
 
"ผมมาแล้วฮะ....."
 
หลังจากที่ผมลุกขึ้นจะไปตามอูฮยอนที่หายตัวเข้าไปในบ้านนาน จู่ๆ เสียงอูฮยอนก็โผล่ขึ้นมาพร้อมกับผู้หญิงสุดเซ็กซี่คนนึงใช่ล่ะ เธอคือฮยอนอา เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผมเองฮะ แต่น่าสงสัยจังทำไม 2 คนนี้เดินมาด้วยกันแถมยังสนิทสนมกันแปลกๆ
 
"กะว่าจะไปตามนายอยู่พอดีเลย เออว่าแต่ 2 คนนี้มาด้วยกันได้ไง" ผมกับอูฮยอนก่อนจะเหลือบตาไปมามองทั้ง 2
 
"คือ...พวกเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมต้นน่ะโอป้า" ฮยอนอาตบผมแล้วหันไปยิ้มหวานให้อูฮยอน เอ๊ะ นี่หมายความว่าไง คงไม่ใช่เพื่อนธรรมดาแล้วมั้ง รู้สึกเจ็บจัง
 
"หรอ...."
 
Woohyun Part
 
"คือ...พวกเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมต้นน่ะโอป้า" หลังจากที่ฮยอนอาพูดจบเธอก็หันมายิ้มหวานให้ผม ผมนี่ชอบมากเลย ฮยอนอากลับมาคราวนี่เหมือนเราจะสนิทกันมากขึ้นเลยแหละครับ ><!!
 
"หรอ...." นั่นเป็นคำพูดของซองกยูฮยอง ว่าแต่ไมพูดน้อยจัง แถมสีหน้าก็เปลี่ยนไปมากด้วย ผมไม่เคยเห็ยซองกยูฮยองมีโมเม้นแบบนี้เลย มันแปลกๆแฮะ
 
ตอนนี้พวกเราก็มานั่งติวกันเหมือนเดิม แต่เหมือนจะมีสมาชิกมาใหม่ก็คือฮยอนอาที่นั่งติวอยู่ข้างๆผม ค่อยส่งยิ้มที่สุดจะเซ็กซี่แบบที่ผมชอบมาเขย่าหัวใจเล่นๆแต่ส่วนอีกคนนี่ดิ ผมยังนั่งงงไม่หายเลย นี่พี่แกจะหน้าไม่สบอารณม์ไปถึงไหน
 
"อูฮยอน เราหิวอ่ะ ไปหาไรมากินก่อนนะ" หญิงร่างบางที่นั่งข้างผมเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นยืน
 
"เออฮยอนอา งั้นเราไปด้วยดิ จะไปเข้าห้องน้ำ"
 
"ได้ดิ" ไอ้จองมินพูดก่อนจะลุกตามฮยอนอาไป
 
แต่ตอนนี้ก็คงเหลือผมกับซอองกยูฮยองอยู่กัน 2 คนสินะ หน้าไม่บอกบุญของฮยองก็ยังไม่เปลี่ยน เฮอ.... ผมไม่กล้าคุยอะไรกับฮยองเค้าจริงๆเลย ก็เลยเอาแต่ก้มหน้า -..-
 
"ฮยอนนา..." เสียงซองกยูฮยองเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศที่แสนจะอึดอัด
 
"ฮะ..."
 
"นายเป็นแฟนกันกับฮยอนอาหรอ?" หืมมมม เมื่อกี้ฮยองถามว่าไรนะ โอ้ย เป็นคำถามที่เยี่ยมมากเหอะ แต่หน้าตาฮยองเค้าก็ดูเศร้าแปลกๆนะ แต่ผมควรจะตอบว่าไรดี
 
"มะ...ไม่หหรอกฮะ"
 
"หรอ...ดูสนิทกันจังเลยนะ" แหนะ หน้าฮยองคนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน หืม โกรธไรอ๊ะเปล่าเนี่ย ผมชักจะกังวลแล้วน๊าาาาา
 
"ฮยองฮะ....ฮยองเป็นอะไรหรือเล่า สีหน้าฮยองมันไม่ดีเลยนะ" ผมตัดสินใจถามคำถามนั้นออกไป
 
"เปล่าหนิ" ซองกยูฮยองพูดแล้วก็หลบสายตาผม เหอะ เล่นละครตบตาไม่เนียนเลยนะฮยอง
 
"โกรธผมรึเปล่าฮะ" ผมยังคาดคั้นเอาคำตอบจากคนหน้าบึ้ง ตาตีบ
 
"วันเสาร์หน้าที่จะถึงเป็นงานวันเกิดฉันน่ะ อย่าลืมมานะ มีไรจะบอก" ซองกยูฮยองพูดแล้วเปลี่ยนโหมดอารมณ์ทันที แต่ผมเห็นเค้ายิ้มแล้วแบบนี้ผมก็ดีใจ เพราะเวลาที่ฮยองคนนี้ไม่มีความสุขผมก็หง๋อยๆไปเหมือนกันนะ แต่...เอ๊ะ! ทำไมมันต้องเหมือนกับที่ผมบอกมินวูไปวันนั้นด้วยล่ะ
 
'เวลาที่เห็นเค้ายิ้ม เราก็จะยิ้มไปด้วย แต่เวลาที่เค้าเศร้า เราก็จะเศร้าไปด้วย'
 
เฮ้ย! อย่าบอกนะว่าผม..เออ..เออ ไม่จริงหรอก ผมอาจจะแค่แคร์ความรู้สึกของเค้าก็ได้ ผมชอบฮยอนอาคนเดียวนะ
 
เวลา 10:00
 
-ด้านมินวู <3 ยองมิน-
 
โนมินวู หรือ มินวู ชายตัวเล็กที่นั่งจดจ่อกับจอโทรทัศน์จอใหญ่อยู่ตรงหน้าอย่างเมามัน ก็ฉากนี่เค้าชอบดูบ่อยนี่ ก็ ฉากพระเอกสารภาพรักไงล่ะ บ้างพระเอกก็บอกรักนางเอกเฉยๆ บ้างก็มีทั้งจูบ ทำให้คนที่นั่งดูเขินบิดไปบิดมาโดยไม่รู้ตัว
 
Rrrrr
 
เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าของมินวู
 
มินวูทำหน้างุดหงิด ก่อนจะยิบมันขึ้นมารับ
 
"คร้าบบบบ มินวูพูดครับ"
 
"คร้าบ ยองมินก็กำลังพูดอยู่"
 
"O_O"