รักติดลบ

.....คอนโดออกัส....
หลังจากที่แยกกัน.....กับพี่ไวท์ผมกับ....อายตกลงกันว่าจะมา......ทำกับข้าวที่บ้านพี่กัส
เพราะ...วันนี้เป็นวันเกิดอาย...ผมเองก็เพิ่งรู้....เพราะพี่เงินบอก...
"แล้วนี่พี่ไวท์....ไม่มาด้วยเหรอ...ไหนกัปบอกว่าอยู่กับพี่ไวท์" เสียงพี่กัสถามผมในขณะที่ผมกำลัง
รินน้ำใส่แก้ว...
"พี่ไวท์....ไปธุระต่อค่ะพี่กัส...." เป็นอายที่ตอบคำถามนั้นเอง
"แล้ว...พี่ไวท์ไปคนเดียว...หรือว่าไปกับพี่พีท...." ผมไม่ชอบเลยที่พี่เงินกับพี่กัสจ้องมองผมอย่าง
กับผมเป็นคนผิด....ที่ปล่อยให้พี่ไวท์ไปคนเดียว...
"ไป...คนเดียวค่ะ..." สิ้นเสียงอายพี่กัสเอ่ยบอกพี่เงินด้วยเสียงเย็น ๆ ว่า...
"เงิน...โทรหาพี่ไวท์ให้หน่อย...กัสเป็นห่วงพี่ไวท์"
"กัส...มึงคิดมาอีกแล้วนะ...พี่ไวท์ไม่เป็นไรหรอก...หรือถ้าเป็น....นี้พี่พีทไม่อยู่เฉยหรอก...เค้าต้องส่งข่าวมาบอกพวกเราบ้าง...จริงไหมกัป....."
" งั้นเดี๋ยวกู...ขึ้นไปเอาโทรศัพท์ข้างบนก่อน...." แต่อาจจะเป็นเพราะความไม่ระวัง... ทำให้พี่เงิน
เผลอปัดแก้วที่ผมวางไปหล่นแตกกระจัดกระจายเต็มพื้น...มันคงไม่เป็นอะไร.....ถ้าแก้วที่แตกไป
ไม่ใช่แก้ว...เซรามิก....ที่เป็นรูปพี่ไวท์...ผมมองแก้วที่ตกแตกด้วยความรู้สึกใจหาย...กลัวว่ามันจะ
เป็นลางสังหรณ์ไม่ดี...ความเงียบในตอนนี้....ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะเอ่ยอะไรออกมา...จนกระทั่ง...
"กัส!!!...ไวท์อยู่ที่นี่รึเปล่า...พี่ไปหาที่บ้านไม่เห็นเจอ...โทรเข้ามือถือติดแต่ไม่มีคนรับ...."
ไอ้ตำรวจหน้าม่อหน้า....เอ่ยถามพี่กัส...ทันทีที่มาถึง...
"พี่ไวท์....อาจจะลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ...ก็ได้นะค่ะ...." เสียงอายตอบพี่พีทกลับไป...
"คุณเป็นตำรวจที่มีหน้าที่ดูและและคุมกันความปลอดภัยให้พี่ไวท์ไม่ใช่เหรอ...คำถามที่คุณถาม...พวกผมควรต่างหากที่ต้องการคำตอบจากคุณ...."
"ใช่...ผมเป็นคนดูแลไวท์...แต่เมื่อตอนบ่าย...ผมโทรคุยกับไวท์...ไวท์บอกว่าอยู่บ้าน...ผมก็เลย
ไม่ได้ถามอะไรมาก...เพราะผมแค่โทรมาเตือน....ไม่ให้ไวท์ออกไปไหน...เพราะตอนนี้ทางตำรวจรู้
พิกัดความเคลื่อนไหวของตัวบงการแล้ว...ซึ่งพบว่ามันลงมาที่นี้...."
"คุณ...หมายความว่าตอนนี้พี่ไวท์กำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างงั้นเหรอ...
"ผมไม่แน่ใจ...ผมถึงได้มาหาพวกคุณที่นี่ไง...."
"อือ...อึกก...อือ...." เสียงร้องให้สะอื้นของพี่กัสและเสียงเครียด ๆ ที่แฝงไปด้วยความกังวลของ
ไอ้ตำรวจนั้นมันไม่ต่างอะไรกับความรู้สึก....ผมในตอนนี้ที่มันสั่นไหวด้วยความกลัว....พี่ไวท์พี่
ปลอดภัย....ใช่ไหม...
"ฮัลโหลครับ...ห๊ะ!!! อะไรนะ...เจอรถไวท์จอดอยู่ริมทาง...โอเค...ผมจะรีบไปเดี๊่ยวนี้...." 
"ทางตำรวจเจอรถไวท์อยูตรงริมทางเข้าป่า...ท้ายหมู่บ้าน...พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วง...ถ้ามีอะไรคืบ
หน้า...ผมจะติดต่อกลับมา...." เสียงตำรวจนั้นเอ่ยบอกพร้อมกับออกไปอย่างรวดเร็ว ผมกับพี่เงิน พี่
กัสและอายไม่รอช้า ...รีบขับรถตามหลังไปทันที...
........ในป่า.....
เสียงปืนที่ดังไล่หลังผม...มันรอดจากหัวไหล่ผมไปอย่างเฉียดฉิว...ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้ผมอยู่
ที่ไหน...รู้แต่ว่าผมหลงเข้ามาในป่าทึบ...ขาผมที่เจ็บอยู่มันเริ่มปวดจนผมเดินต่อไม่ไหว...
"เห้ย!!!มันอยู่โน่น...." เสียงตะโกนของโจรที่มันตามล่าผมดังอยู่ไม่ไกลจากที่ผมยืนอยู่...ผมจึง
ต้องวิ่งต่อไป...แต่....
........... เรื่องราวกำลังเข้มข้น ...จะมีใครช่วยไวท์....กัปตัน เงิน กัส และ กาย จะสามารถผ่าน
อุปสรรคเหล่านี้ไปได้ยังไง...อย่าลืมติดตามต่อกันด้วยนะค่ะ ....รักคนอ่านทุกคน^^