ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

 

 

 

 

 

แสงแดดยามเช้าส่องกระทบสองร่างที่กำลังกอดกันอยู่ใต้ภายในผ้าห่มผืนหน้า ดูเหมือนคนตัวโตจะตื่นมอง ป๊อปปี้มองภรรยาในอ้อมกอดตัวเองแล้วยิ้ม  เหมือนฝัน เขากับฟางแต่งงานกันมาได้ 4 ปีแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ  ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฟางละ”  ฟางซุกหน้าลงกับอกของผู้เป็นสามีเพื่อหาความอบอุ่น ป๊อปปี้กระชับกอดจูบลงบนหน้าผากมนของภรรยาสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อคะ แม่คะ” เสียงหวานใสเล็กของเด็กหญิงภาธนันต์เปิดประตูเข้ามาแล้วปีนขึ้นมาบนเตียงของพ่อและแม่ของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมพ่อกับแม่นอนไม่ใส่เสื้อผ้าอีกแล้ว”  ภาธนันต์พูด ทำเอาฟางหน้าแดง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกสาวของเธอเห็นเธอกับป๊อปปี้ในสภาพนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อกับแม่ชอบนอนกันแบบนี้ครับ มันสบาย แฟงลงไปรอคุณแม่ข้างล่างก่อนนะครับ” ป๊อปปี้หอมแก้มลูกสาวของตัวเอง ภาธนันต์พยักหน้าแล้วลงจากเตียงเปิดประตูออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ย ป๊อป ลูกถามอีกแล้ว” ฟางยู่ปาก เธอกับป๊อปปี้เป็นสามีภรรยากันก็จริง แต่ลูกสาวเธอยังเด็ก

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๋ๆๆ เมียอย่างอนป๊อปปี้ ปะ อาบน้ำกันดีกว่า” ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะช้อนอุ้มตัวเปลือยเปล่าของฟางเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องถามว่าหลังจากเข้าห้องน้ำแล้วพวกเขาทำอะไรกัน ก็อยากมีน้องให้ภาธนันต์

 

 

 

 

 

 

 

 

“กินอีกสิ แฟง” ฟางป้อนข้าวให้ลูกสาวตัวน้อยของเธอที่นั่งดูการ์ตูนอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลูกไม่กิน ก็อย่าบังคับลูกสิฟาง” ป๊อปี้กำลังดูอุปกรณ์เขียนแบบของตัวเองอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ตามใจลูกแบบนี้   กินอีกสองคำ แม่ให้ไปเล่นกับกรลูกน้าแก้วตอนนี้เลน” ภาธนันต์ตาเป็นประกายทันที ก่อนจะรีบกินข้าวที่ฟางตักป้อน แล้งรีบดื่มน้ำวิ่งออกจากบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อป ต้องได้ลูกเขย เป็นลูกไอ้โมะใช่มั้ย” ป๊อปปี้กอดอกมอง ถึงโทโมะจะเป็นเพื่อนเขา แต่เขาก็หวงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขานะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตสิป๊อป  แต่น้องกรก็น่ารักนะ”  ฟางนวดไหล่ให้สามี

 

 

 

 

 

 

 

 

“โมะอยู่ไหน แก้วอยากกินน้ำส้ม” แก้วกำลังนั่งดูทีวีอยู่ตะโกนหาโทโมะสามีของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จ่ะ เมียจ๋า กินเยอะๆยะ” โทโมะรีบเอาน้ำส้มมาให้แก้ว ตอนนี้แก้วกำลังตั้งท้องลูกคนที่ สองของเขาได้ 3 เดือนแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“น้าแก้ว” ภาธนันต์วิ่งเข้ามาในบ้าน ยิ้มแย้มให้กับน้าสาวของเธอ แล้วมองหากรเพื่อนเล่นของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แฟง กรกำลังคิดถึงเลย” กรที่กำลังนั่งต่อจิ๊กซอว์อยู่ก็ดึงภาธนันต์ไปนั่งเล่นด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีคิดถึงด้วย ไอ้ป๊อปลูกมึงเสร็จลูกกูแน่” โทโมะยักคิ้วใส่ป๊อปปี้กับฟางที่เดินตามเข้ามาทีหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสร็จคืออะไรหรอครับแม่” กรหันไปถามแก้ว แก้วจึงตีแขนโทโมะ ที่พูดจาไม่เพราะต่อหน้าเด็ก

 

 

 

 

 

 

 

 

“โมะกลัวเมียด้วยหรอครับ วันก่อนนะกินเหล้ากันไหนบอกไม่กลัวไง” ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์ โทโมะหน้าซีด แก้วหน้าตึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“กูไม่ได้กลัวเว้ย เค้าเรียกกว่าเกรงใจ มึงก็เหมือนกัน ไหนบอกว่าฟางกลัวมึงไง”  โทโมะเอาคืน ป๊อปปี้หน้าซีด

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรป๊อป  ฟางกลัวป๊อปตอนไหน ห้ะ” ฟางหยิกหูป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย  เล่นกันเฉยๆ  ป๊อปรักฟาง รักเมียคนนี้ที่สุด”

 

 

 

 

 

 

 

 

“แฟง กรว่าเราไปเล่นที่อื่นกันเถอะ”  กรจับมือแฟงออกไปเล่นที่สวนหน้าบ้าน  โทโมะกับป๊อปปี้เหวอ

 

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ยย ไอ้โมะลูกมึงจับมือลูกกูได้ไงวะ”  ป๊อปปี้โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“หยุดโวยวายได้แล้วป๊อป เสียงดัง”  ฟางเอ็ดแล้วไปนั่งข้างแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“หวงลูกกันอีกละ” เขื่อนเดินเข้ามาในบ้านโทโมะ พร้อมจูงมือน้องฟิวเจอร์ อายุ 1 ขวบ ลูกชายของเขากับเฟย์เข้ามา ส่วนเฟย์ที่ตอนนี้ใส่ชุดคลุมท้องแล้ว เพราะท้องได้ 5 เดือน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เขื่อนก็ลูก 2 แล้ว แก้วก็กำลังท้อง งี้ก็มีแต่มึงปะวะ น้ำยาไม่มี” โทโมะกระแซะป๊อปปี้   

 

 

 

 

 

 

 

 

“โหวว พูดงี้ของมันขึ้น ไปฟางกลับบ้าน ฟะแฟงคงอยากมีน้อง”  ป๊อปปี้ฉุดมือฟางให้ลุกขึ้น แต่ฟางไม่ลุก

 

 

 

 

 

 

 

 

“บ้า ป๊อป พูดอะไรไม่อายเด็ก  ใครบอกไม่มี”  ฟางหน้าแดง แล้วจับท้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟางท้องแล้วหรอ  กี่เดือนแล้ว”  แก้วพูดอย่างกระตือรือร้น

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงว่า ทำไมพี่สาวเฟย์อ้วนขึ้นน้า”  เฟย์อมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ 3 เดือนแล้ว  ไปตรวจมาเมื่อวาน หมอบอก 2 ใบ”  ฟางบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

“2 ใบ? ลูกแฝดใช่มั้ยฟาง  ฮ่าๆๆๆ ไอ้โมะ ไอ้เขื่อนกูนำพวกมึงแล้ว”  ป๊อปปี้หัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

“มีลูกก็ยังแข่งกันเนอะ พวกนี้” แก้วส่ายหัว แล้วหยิบตุ๊กตาให้ฟิวเจอร์

 

 

 

 

 

 

บทส่งท้ายเบาๆเนอะ อย่าลืมติดตามผลงานเรื่อง รักสุดท้ายคือเธอด้วยนะคะ

 

 

ขอบคุณค่ะ