Hormones วัยว้าวุ่น หญิง-หญิง
6.7
เขียนโดย ILoveHormones
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.46 น.
12 ตอน
17 วิจารณ์
23.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 13.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) น้ำตา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องน้ำ
"กานต์ เธอวิ่งมาทำไม"ตอนนี้กานต์ยืนหันหลังให้ฉัน
"เธอวิ่งตามฉันมา แล้วต้าหล่ะ"เออฉันลืมไปเลย
"ฉันไม่สน ฉันสนแค่เธอ เธอวิ่งหนีฉันมาทำไม"
"เธอไม่ต้องมาสนใจฉันหรอกนะ"กานต์ทำไมเธอพูดแบบนี้
"กานต์ ฉันแคร์เธอนะ"กานต์เธอร้องไห้
"กานต์เธอร้องไห้ทำไม"ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปปาดน้ำตาของกานต์
"เต้ย ฉัน-รัก-เธอ"กานต์เข้ามากอดฉัน ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปกอดเธอ
"กานต์ฉันก็..."ฉันกำลังจะบอกว่า
"เธอไม่ต้องบอกฉัน ฉันอยากให้เต้ยแน่ใจก่อน ตอนนี้เต้ยเป็นแฟนต้านะ"ฉันเป็นแฟนต้า ฉันยังไม่แน่ใจกับความรู้สึกตัวเอง
"เธอจะรอฉันใช่มั้ย กานต์"จะรอฉันใช่มั้ย
"ฉันไม่รับปาก"พูดจบกานต์ก็เดินออกไป
ฉันยืนอยุ่หน้ากระจก ทำไมกระจกต้องสะท้อนได้แต่หน้าตา ทำไมถึงสะท้อนความรู้สึกภายในใจไม่ได้
เข้าแถว
"ขวัญขึ้นไป ไปเข้าห้องน้ำกัน"นั่นเป็นเสียงของฉันสไปรท์ ตอนนี้ฉันยืนอยู่ข้างหลัง
ของขวัญ ดิลกธรรมสกุล แฟนฉันเอง เขิล
"อืมได้สิ"ตอบเสียงเรียบ แต่มียิ้มมุมปาก มันคืออะไรอ่ะ
ห้องน้ำ(ทำไมทุกตอนต้องมีห้องน้ำ-.-//ไรท์)
"มีอะไรเหรอไปรท์"ขวัญรู้เหรอว่าฉันไม่ได้มาเข้าห้องน้ำจริงๆ
"คือ เมื่อวานไผ่มาขอฉันคืนดี"ขวัญทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เอาไงดีอีไปรท์
"แล้วเทอตอบไว้ว่าไงเหรอ"น้ำตาขวัญมันไหลออกมาแล้ว
"คือ...ฉันตอบว่า"น้ำตาของขวัญไหลหนักกว่าเดิมอีก
"ว่าอะไรไปรท์"ขวัญพูดพร้อมกับเข้ามากอดฉัน
"ฉันบอกไผ่ว่า..."
"ขวัญ ไปรท์ อาจารย์เข้าห้องแล้ว"เห้ยไรวะเนี่ย ขวัญปาดน้ำตาแล้วล้างหน้า
"เดี๋ยวค่อยเล่าแล้วกันนะ"ขวัญเดินออกไป
เลิกเรียน
"ไปรท์เรากลับแล้วนะ แม่เรามารับเร็วอ่ะ"อ้าว แล้วเรื่องนั้นหล่ะ
ฉันยังไม่ได้ตอบขวัญเดินออกไป
คอนโดสไปรท์
"ไปรท์ เป้นอะไรลูกหนา้เครียดเชียว ชุดนักเรียนก็ไม่เปลี่ยน"
"แม่จำที่ไปรท์เล่าให้แม่ฟังเม่อวานได้มั้ยคะ วันนี้ไปรท์จะบอกขวัญแล้วแต่มันไม่มีจังหวะเลยแม่"
ใช่ฉันบอกเรื่องนี้กับแม่
"ไปรท์กลัวขวัญคิดมากอ่ะแม่ ขวัญร้องไห้ด้วย"ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอนะขวัญ
"งั้นไปรท์ก็ไปบอกสิลูก"ไปบอก?
"ไปตอนนี้เหรอแม่"ห้าโมงครึ่งเนี่ยนะ
"ใช่ ไปค้างกับขวัญเลย นะได้เคลียร์กันไง"จริงด้วย
"ขอบคุณค่ะแม่"ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง
ใช้เวลาสิบห้านาทีก็ถึงบ้านของขวัญ
แม่คะ ขวัญอยู่มั้ยคะ"ฉันถามแม่ของขวัญ
"อยู่จ้ะ สไปรท์จะค้างที่นีมั้ยลูก"ค้างมั้ย ค้างสิ
"ค้างคะ งั้นไปรท์ขึ้นไปหาขวัญเลยนะคะ"
"จ้ะ" ฉันเดินขึ้นมาหน้าห้องของขวัญ
ก๊อกๆ
"ขวัญ"ขวัยเปิดประตู นี่ขวัญร้องไห้เหรอ ขวัญเข้ามากอดฉัน
"ไปรท์เธอตอบไผ่ว่าอะไรเหรอ"มาถึงก็ถามเลย
"ฉันตอบว่า....."
ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ ตอนนี้ไรท์สงสัยตัวเองมากเลย ทุกตอนต้องมีห้องน้ำ งงมากเลย เม้นกันได้นะคะ
"
"กานต์ เธอวิ่งมาทำไม"ตอนนี้กานต์ยืนหันหลังให้ฉัน
"เธอวิ่งตามฉันมา แล้วต้าหล่ะ"เออฉันลืมไปเลย
"ฉันไม่สน ฉันสนแค่เธอ เธอวิ่งหนีฉันมาทำไม"
"เธอไม่ต้องมาสนใจฉันหรอกนะ"กานต์ทำไมเธอพูดแบบนี้
"กานต์ ฉันแคร์เธอนะ"กานต์เธอร้องไห้
"กานต์เธอร้องไห้ทำไม"ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปปาดน้ำตาของกานต์
"เต้ย ฉัน-รัก-เธอ"กานต์เข้ามากอดฉัน ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปกอดเธอ
"กานต์ฉันก็..."ฉันกำลังจะบอกว่า
"เธอไม่ต้องบอกฉัน ฉันอยากให้เต้ยแน่ใจก่อน ตอนนี้เต้ยเป็นแฟนต้านะ"ฉันเป็นแฟนต้า ฉันยังไม่แน่ใจกับความรู้สึกตัวเอง
"เธอจะรอฉันใช่มั้ย กานต์"จะรอฉันใช่มั้ย
"ฉันไม่รับปาก"พูดจบกานต์ก็เดินออกไป
ฉันยืนอยุ่หน้ากระจก ทำไมกระจกต้องสะท้อนได้แต่หน้าตา ทำไมถึงสะท้อนความรู้สึกภายในใจไม่ได้
เข้าแถว
"ขวัญขึ้นไป ไปเข้าห้องน้ำกัน"นั่นเป็นเสียงของฉันสไปรท์ ตอนนี้ฉันยืนอยู่ข้างหลัง
ของขวัญ ดิลกธรรมสกุล แฟนฉันเอง เขิล
"อืมได้สิ"ตอบเสียงเรียบ แต่มียิ้มมุมปาก มันคืออะไรอ่ะ
ห้องน้ำ(ทำไมทุกตอนต้องมีห้องน้ำ-.-//ไรท์)
"มีอะไรเหรอไปรท์"ขวัญรู้เหรอว่าฉันไม่ได้มาเข้าห้องน้ำจริงๆ
"คือ เมื่อวานไผ่มาขอฉันคืนดี"ขวัญทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เอาไงดีอีไปรท์
"แล้วเทอตอบไว้ว่าไงเหรอ"น้ำตาขวัญมันไหลออกมาแล้ว
"คือ...ฉันตอบว่า"น้ำตาของขวัญไหลหนักกว่าเดิมอีก
"ว่าอะไรไปรท์"ขวัญพูดพร้อมกับเข้ามากอดฉัน
"ฉันบอกไผ่ว่า..."
"ขวัญ ไปรท์ อาจารย์เข้าห้องแล้ว"เห้ยไรวะเนี่ย ขวัญปาดน้ำตาแล้วล้างหน้า
"เดี๋ยวค่อยเล่าแล้วกันนะ"ขวัญเดินออกไป
เลิกเรียน
"ไปรท์เรากลับแล้วนะ แม่เรามารับเร็วอ่ะ"อ้าว แล้วเรื่องนั้นหล่ะ
ฉันยังไม่ได้ตอบขวัญเดินออกไป
คอนโดสไปรท์
"ไปรท์ เป้นอะไรลูกหนา้เครียดเชียว ชุดนักเรียนก็ไม่เปลี่ยน"
"แม่จำที่ไปรท์เล่าให้แม่ฟังเม่อวานได้มั้ยคะ วันนี้ไปรท์จะบอกขวัญแล้วแต่มันไม่มีจังหวะเลยแม่"
ใช่ฉันบอกเรื่องนี้กับแม่
"ไปรท์กลัวขวัญคิดมากอ่ะแม่ ขวัญร้องไห้ด้วย"ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอนะขวัญ
"งั้นไปรท์ก็ไปบอกสิลูก"ไปบอก?
"ไปตอนนี้เหรอแม่"ห้าโมงครึ่งเนี่ยนะ
"ใช่ ไปค้างกับขวัญเลย นะได้เคลียร์กันไง"จริงด้วย
"ขอบคุณค่ะแม่"ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง
ใช้เวลาสิบห้านาทีก็ถึงบ้านของขวัญ
แม่คะ ขวัญอยู่มั้ยคะ"ฉันถามแม่ของขวัญ
"อยู่จ้ะ สไปรท์จะค้างที่นีมั้ยลูก"ค้างมั้ย ค้างสิ
"ค้างคะ งั้นไปรท์ขึ้นไปหาขวัญเลยนะคะ"
"จ้ะ" ฉันเดินขึ้นมาหน้าห้องของขวัญ
ก๊อกๆ
"ขวัญ"ขวัยเปิดประตู นี่ขวัญร้องไห้เหรอ ขวัญเข้ามากอดฉัน
"ไปรท์เธอตอบไผ่ว่าอะไรเหรอ"มาถึงก็ถามเลย
"ฉันตอบว่า....."
ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ ตอนนี้ไรท์สงสัยตัวเองมากเลย ทุกตอนต้องมีห้องน้ำ งงมากเลย เม้นกันได้นะคะ
"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ