Hormones วัยว้าวุ่น หญิง-หญิง
6.7
เขียนโดย ILoveHormones
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.46 น.
12 ตอน
17 วิจารณ์
23.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 13.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ทำไม?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโด ฉันหนีขนมปังมาแต่ฉันจะหนีไปได้อีกนานเท่าไหร่เพราะเดี๋ยวก็จะเลิกเรียนแล้ว ทำไมฉันต้องรักเธอ ทำไม?
"เห้อออ"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ ฉันก็แค่คนธรรมดาที่ชื่อ"ออย"ฉันผิดเหรอที่รักขนมปัง
เอ๊ะเดี๋ยวนะ ฉันยังไม่ได้ถามขนมปังเลยว่าปังรักฉันรึเปล่า
"โอ้ยยยยย"ตะโกนมันซะให้ลั่นห้องเลย แต่คำตอบมันก้คงเป้นอย่างที่ฉันนคิด
ออดดดดดดด
"ออย อยู่รึเปล่าออยฉันขนมปังนะ" ขนมปัง เธอมาได้ไง ยังไม่หมดเวลาเรียนเลยนะ
"ออยถ้าเธออยากคุยกับฉันเมื่อไหร่ก้มาบอกฉันนะ ฉันรอเธอเสมอนะ"เธอรอฉันเหรอ
ฉันตัดสินใจอยู่สักพักนึง ฉันเดินไปเปิดประตูแต่ไม่เจอขนมปัง
"ออย"เธอนั่งอยู่ข้างประตูเหรอปัง -.-
"ปัง คือ..."
"ออยเธออย่าทำแบบนี้อีกนะ อย่าทิ้งฉัน อย่าหนีฉันอีกนะ ฉันขาดเธอไม่ได้ ออยเธอจะรักฉันเธอไม่ผิดหรอกนะ เพราะว่า...."ปังเธออย่าทำให้ฉันเสียใจนะ
"เพราะว่าอะไรเหรอปัง"เพราะอะไร?
"เพราะว่า...."ฉันไม่อยากฟัง
ฉันปิดประตู แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา "เพราะอะไร?" คำนี้มันก้องอยู่ในหัวของฉัน
"เพราะฉันรักเธอนะออย" ขนมปังตะโกนเข้ามาในห้องฉัน ฉันรีบเดินไปเปิดประตู ขนมปังดข้ามากอดฉัน
"ออยฉันก็รักเธอนะ เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งฉันอีก เข้าใจมั้ย"ตอนนี้ฉันอยากจะร้องไห้
"อื้อ ฉันจะไม่ทิ้งเธอ ฉันรักปังนะ"เราสองคนยืนกอดกัน ฉันพาขนมปังไปที่ห้องของเธอ
15:10 นาดาวบางกอก
สวัสดีฉันชื่อกานต์ นี่เป็นปีสุดท้ายที่ฉันจะอยุ่ที่นาดาว ฉันยังไม่ได้บอกรักคนคนึงเลย วันนี้แหละที่ฉันบอกรักเขา ทำไมฉันถึงรักเธอนะ ทำไม? ฉันจะชวนเขาไปกินขนมหน่ะแล้วฉันจะบอกเขา
"เต้ย"ฉันเรียกเขา นั่นแหละคนที่ฉันรัก
"ว่าไงกานต์"ชวนเลยนะ
"คือ..."มีคนนึงเดินมาแล้วเรียกเต้ย
"เต้ย ไปกินขนมกันมั้ย ร้านใหม่หน้านาดาวอ่ะ"ต้า หนุ่มมือกีต้าวงซี-สเคป
"เอ่อ...คือ"เต้ยหันมามองฉัน ฉันว่าให้เต้ยไปเถอะ
"ไปกับต้าเถอะ บายเจอกันพรุ่งนี้นะ"พูดจบฉันก็เดินออกมา ฉันพยายามก้าวขาให้ไวที่สุด
ตอนนี้ฉัน อยู่นอกโรงเรียนแล้วหล่ะ น้ำตาของฉันค่อยๆไหลออกมา เพราะว่าฝั่งตรงข้ามเต้ยกำลังนั่งกินขนมกับต้า ฉันจะต้องตัดใจเหรอ ไม่ฉันจะไม่ตัดใจจากเต้ย ฉันเดินกลับบ้านพร้อมน้ำตาที่ไหล
6:30
ตอนนี้ฉันอยู่บนห้อง เราเจอกันอีกแล้วนะ ฉันไงเต้ย
"กานต์มาแล้วเหรอ"กานต์มาเช้าจัง ปกติมาเจ็ดโมง
"เต้ย หวัดดี"ต้า อีกแล้วเหรอ เมื่อวานก้เจอ
"หวัดดีต้า"พูดๆไปงั้นแหละ มองหาแค่กานต์
"เต้ย คือ...เป็นแฟนกับฉันนะ"เอ่อ เป็นแฟนเหรอ เอาไงดีหล่ะ ฉันรักกานต์ แต่ต้าตามจีบตั้งแต่ม.สี่แล้วอ่ะ
"เอ่อ..อืมก็ได้"ต้าดูดีใจมากอ่ะ เหอะๆก็แค่ไม่อยากให้เสียใจเท่านั้นแหละ ฉันดูใจร้ายเนอะ
"เต้ย"กานต์ กานต์อยู่ที่ประตู
"กานต์ กานต์ เธอจะไปไหนอ่ะ กานต์"ฉันวิ่งตามกานต์ออกไป
"ทำไมฉันต้องมาแคร์เธอ ธีรัชชา"ทำไม?
ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
"เห้อออ"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ ฉันก็แค่คนธรรมดาที่ชื่อ"ออย"ฉันผิดเหรอที่รักขนมปัง
เอ๊ะเดี๋ยวนะ ฉันยังไม่ได้ถามขนมปังเลยว่าปังรักฉันรึเปล่า
"โอ้ยยยยย"ตะโกนมันซะให้ลั่นห้องเลย แต่คำตอบมันก้คงเป้นอย่างที่ฉันนคิด
ออดดดดดดด
"ออย อยู่รึเปล่าออยฉันขนมปังนะ" ขนมปัง เธอมาได้ไง ยังไม่หมดเวลาเรียนเลยนะ
"ออยถ้าเธออยากคุยกับฉันเมื่อไหร่ก้มาบอกฉันนะ ฉันรอเธอเสมอนะ"เธอรอฉันเหรอ
ฉันตัดสินใจอยู่สักพักนึง ฉันเดินไปเปิดประตูแต่ไม่เจอขนมปัง
"ออย"เธอนั่งอยู่ข้างประตูเหรอปัง -.-
"ปัง คือ..."
"ออยเธออย่าทำแบบนี้อีกนะ อย่าทิ้งฉัน อย่าหนีฉันอีกนะ ฉันขาดเธอไม่ได้ ออยเธอจะรักฉันเธอไม่ผิดหรอกนะ เพราะว่า...."ปังเธออย่าทำให้ฉันเสียใจนะ
"เพราะว่าอะไรเหรอปัง"เพราะอะไร?
"เพราะว่า...."ฉันไม่อยากฟัง
ฉันปิดประตู แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา "เพราะอะไร?" คำนี้มันก้องอยู่ในหัวของฉัน
"เพราะฉันรักเธอนะออย" ขนมปังตะโกนเข้ามาในห้องฉัน ฉันรีบเดินไปเปิดประตู ขนมปังดข้ามากอดฉัน
"ออยฉันก็รักเธอนะ เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งฉันอีก เข้าใจมั้ย"ตอนนี้ฉันอยากจะร้องไห้
"อื้อ ฉันจะไม่ทิ้งเธอ ฉันรักปังนะ"เราสองคนยืนกอดกัน ฉันพาขนมปังไปที่ห้องของเธอ
15:10 นาดาวบางกอก
สวัสดีฉันชื่อกานต์ นี่เป็นปีสุดท้ายที่ฉันจะอยุ่ที่นาดาว ฉันยังไม่ได้บอกรักคนคนึงเลย วันนี้แหละที่ฉันบอกรักเขา ทำไมฉันถึงรักเธอนะ ทำไม? ฉันจะชวนเขาไปกินขนมหน่ะแล้วฉันจะบอกเขา
"เต้ย"ฉันเรียกเขา นั่นแหละคนที่ฉันรัก
"ว่าไงกานต์"ชวนเลยนะ
"คือ..."มีคนนึงเดินมาแล้วเรียกเต้ย
"เต้ย ไปกินขนมกันมั้ย ร้านใหม่หน้านาดาวอ่ะ"ต้า หนุ่มมือกีต้าวงซี-สเคป
"เอ่อ...คือ"เต้ยหันมามองฉัน ฉันว่าให้เต้ยไปเถอะ
"ไปกับต้าเถอะ บายเจอกันพรุ่งนี้นะ"พูดจบฉันก็เดินออกมา ฉันพยายามก้าวขาให้ไวที่สุด
ตอนนี้ฉัน อยู่นอกโรงเรียนแล้วหล่ะ น้ำตาของฉันค่อยๆไหลออกมา เพราะว่าฝั่งตรงข้ามเต้ยกำลังนั่งกินขนมกับต้า ฉันจะต้องตัดใจเหรอ ไม่ฉันจะไม่ตัดใจจากเต้ย ฉันเดินกลับบ้านพร้อมน้ำตาที่ไหล
6:30
ตอนนี้ฉันอยู่บนห้อง เราเจอกันอีกแล้วนะ ฉันไงเต้ย
"กานต์มาแล้วเหรอ"กานต์มาเช้าจัง ปกติมาเจ็ดโมง
"เต้ย หวัดดี"ต้า อีกแล้วเหรอ เมื่อวานก้เจอ
"หวัดดีต้า"พูดๆไปงั้นแหละ มองหาแค่กานต์
"เต้ย คือ...เป็นแฟนกับฉันนะ"เอ่อ เป็นแฟนเหรอ เอาไงดีหล่ะ ฉันรักกานต์ แต่ต้าตามจีบตั้งแต่ม.สี่แล้วอ่ะ
"เอ่อ..อืมก็ได้"ต้าดูดีใจมากอ่ะ เหอะๆก็แค่ไม่อยากให้เสียใจเท่านั้นแหละ ฉันดูใจร้ายเนอะ
"เต้ย"กานต์ กานต์อยู่ที่ประตู
"กานต์ กานต์ เธอจะไปไหนอ่ะ กานต์"ฉันวิ่งตามกานต์ออกไป
"ทำไมฉันต้องมาแคร์เธอ ธีรัชชา"ทำไม?
ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ