เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่7

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง!! “ โทโมะวิ่งออกมาจากห้องแล้วลงมาตามหาฟางจากด้านล่างแต่กลับไปไม่พบ เลยขึ้นไปดาดฟ้า

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง...”

 

 

 

 

 

 

 

พรึ่บ!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฮืออออพี่โมะ ฮึกฮืออออ “ ฟางหันกลับมากอดโทโมะแน่นแล้วระบายความรู้สึกของตัวเองออกมาโทโมะลูบผมสาวน้อยเบาๆพร้อมกับกอดตอบฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ร้องออกมาเถอะ หลังจากนี้ฟางจะร้องไห้เพราะเรื่องของผู้ชายคนอื่นไม่ได้อีกแล้ว เพราะต่อไปนี้ฟางคือผู้หญิงของพี่คนเดียว “ โทโมะกอดตอบฟางแน่น เขาสงสารเพื่อนชายของเขาอยู่เหมือนกัน ‘รักแต่ไม่ได้รับรัก’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แก้วคือพี่ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ป๊อป พี่ป๊อปรักแก้วไม่ได้หรอ “ แก้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างมีความหวัง ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะลูบผมแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แก้วคือน้องสาวแสนสวยของพี่นะ พี่คิดแบบนั้นไม่ได้ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฮึกฮืออ แต่แก้วรักพี่ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ก แก้ว “ ป๊อปปี้อึ้งไปเล็กน้อยเมื่ออยู่ดีๆ แก้วก็เข้ามากอดเขาพร้อมกับบอกรักเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ถ้าคุยกันเสร็จแล้วก็เชิญมึงกับว่าที่คู่หมั้นของมึงออกไปจากห้องของคู่หมั้นกูสะ “ โทโมะเดินจับมือเข้ามาพร้อมกับฟางแล้วก็พูดเสียงเข้มเมื่อเห็นปีอปปี้และแก้วกอดกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไอ้โมะคือกู “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มึงพอเถอะไอ้ป๊อป มึงก็ได้ยินชัดแล้วนิว่าฟางเค้ารักกู!!  แล้วอีกอย่าง อีกไม่กี่วันกูกับฟางก็จะต้องเข้าพิธีหมั้น เผลอๆกุอาจจะได้แต่งงานกับฟางเดือนหน้าเลยก็ได้ ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีหัวใจไว้ให้มึง “ โทโมะพูดเสียงหนักแน่น ป๊อปปี้มองหน้าฟางก่อนที่น้ำตาลูกผู้ชายจะไหลออกมา ฟางรีบเบือนหน้าหนีเพราะเธอไม่อยากจะเห็นน้ำตาของเขาอีก เธอไม่อยากจะใจอ่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แก้วพาว่าที่คู่หมั้นของเธอกลับไป!  “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พ พี่โมะ “ แก้วมองโทโมะที่เย็นชาใส่เธอก็แอบจุกในลำคอ ก่อนจะพาป๊อปปี้ออกไปจากห้องโดยที่ป๊อปปี้เองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ดีที่สุดแล้ว “หลังจากป๊อปปี้และแก้วออกไป โทโมะก็พาหญิงสาวมานอนพักเพราะฟางบอกว่าปวดหัวอยากที่จะนอน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินออกมาที่ระเบียงแล้วพุดกับตัวเองเบาๆ เขาคิดดีแล้ว คิดดีแล้วจริงๆ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     และแล้ววันนี้ก็มาถึง งานหมั้นของทายาทตระกูลผู้ดีเก่าอย่างตระกูลนีระสิงห์และตระกูลไทยานนท์ย่อมเป็นที่จับตามองของสื่อมวลชนหรือคนทั่วๆไปแน่นอน เพราะทั้ง2ตระกูลก็เป็นตระกูลที่ทำประโยชน์ให้กับประเทศมาหลายอย่างตั้งแต่สมัยคุณทวชก็ว่าได้

 

 

 

 

 

 

 

             สาวหวานนางเอกของงานในวันนี้ยืนมองตัวเองให้กระจกพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ ที่สุดในวันนี้ก็มาถึง หลังจากวันนั้นที่เกิดเรื่องว่าที่คู่หมั้นของเธอก็ตามติดตามดูแลเธอจนเพื่อนๆของเธอที่อิจฉาเธอเกี่ยวกับหน้าตาฐานะของว่าที่คู่หมั้นของเธออยู่แล้วยิ่งอิจฉากันไปใหญ่ ก็เจ้าตัวเล่นตามเอาอกเอาใจถ้าจะบอกว่าเห็นเธอที่ไหนก็จะเห็นโทโมะที่นั่นก็ว่าได้!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง “ แก้วเดินเข้ามาหาเพื่อนสาวคนสนิท วันนี้แก้วแต่งตัวออกแนวหวาน ชุดสีขาวสะอาดตาเสื้อลายลูกไม้สีขาวที่เป็นเอวลอยกับกระโปรงสีขาวแสนพลิ้วยาวจนถึงตาตุ่มของเธอมันช่างทำให้แก้วดูสวยไปอีกแบบ ฟางมองเพื่อนสาวของเธอแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไปกันเถอะ วันนี้ฟางสวยมากเลยนะ “ แก้วยิ้มแล้วหมุนตัวฟางเป็นวงกลม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แก้วสวยกว่าฟางอีก “ ฟางทำเป็นหน้างอใส่แก้วก่อนทั้ง 2 คนจะเดินกันลงไปยังที่จัดพิธี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    สองสาวเดินลงมาอย่างสง่างาม คนหนึ่งที่มีใบหน้าหวานหยดย้อยบวกกับชุดไทยเดิมที่เป็นสีครีมช่างเข้ากับสีผิวและใบหน้าของเธอไม่น้อย ส่วนอีกคนที่มาในชุดดุเรียบแต่กลับดูหรูหราและมีระดับ สื่อมวลชนรวมไปถึงแขกคนอื่นๆต่างจับจ้องมองไปยัง 2 สาวอย่างตะลึง เช่นเดียวกับ2หนุ่มอย่างโทโมะและป๊อปปี้ สำหรับโทโมะแก้วก็ยังคงสวยเสมอไม่ว่าเธอจะแต่งชุดอะไรแต่ติดอยู่ที่เขา ไม่สามารถที่พูดมันออกมาได้ ก็คงไม่ได้ต่างอะไรกับเพื่อนรักของเขา ป๊อปปี้มองฟางอย่างตะลึง หลายวันมานี้เขาและฟางไม่ได้มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันเลยสักครั้ง คงเป็นเพราะเพื่อนชายของเขาที่หวงห้ามตลอดเวลา แต่มันก็ถูกแล้วที่คู่หมั้นจะหวงกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ สวยมากเลยนะฟาง “ โทโมะเดินเข้าไปหาฟางพร้อมกับป๊อปปี้ที่ต้องเดินเข้าไปหาแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอบคุณคะ พี่โมะก็หล่อนะ “ ฟางยิ้มแล้วแซวโทโมะกลับ ก่อนจะหันไปสบตากับป๊อปปี้พอดี ฟางสบตาป๊อปปี้สักพักก่อนที่หญิงสาวจะเป็นฝ่ายยิ้มแล้วเดินออกไปพร้อมกับคู่หมั้นของเธอเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ป๊อปคะเราไปหาอะไรทานรองท้องดีกว่าคะ แก้วหิวแล้วด้วย “ แก้วเห็นป๊อปปี้มองตามฟางไปก็แอบซึมๆ แต่ก็พยายามทำตัวให้ร่าเริงแล้วพาป๊อปปี้ไปทางโซนอื่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เหอะ!! ฉันละเกลียดยัยเพื่อนรักจอมลวงโลก 2 คนนี้จริงๆ “  พิมและแคท เพื่อนร่วมคณะของฟางและแก้วที่มาร่วมงานนี้ด้วยพูดขึ้นเมื่อเห็นอาการของทั้ง4คน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แล้วเธอจะเอาไงต่อละ “ แคทถามพิม พิมยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนที่จะยักคิ้วให้แคท ทั้ง2คนหัวเราะกันเบาๆกับแผนการที่อีกไม่นานมันกำลังจะเกิดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟางยินดีด้วยนะ “ เติ้ลเพื่อนชายในคณะของสาวหวานเอ่ยทักฟางที่เดินมาพร้อมกับโทโมะ ฟางแอบตกใจเล็กน้อยเพราะเติ้ลก็เคยตามตื้อเธอมานานแต่พอเธอและโทโมะประกาศจะหมั้นกันอย่างจริงจังชายหนุ่มก็ไม่ค่อยมายุ่งกับเธอนอกจากจะเจอกันจริงๆเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ่อขอบคุณนะ “ ฟางยิ้มแล้วรับของจากมือของเติ้ลแต่ชายหนุ่มกลับจับมือฟางเอาไว้โทโมะมองอย่างไม่ค่อยพอใจกับการกระทำเพื่อนชายของฟางเลยดึงมือฟางกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“  เฮ้ย! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อะ เอ่อ ขอโทษแทนพี่โมะนะเติ้ล แล้วก็ขอบคุณมากๆสำหรับของขวัญ ฟางขอตัวก่อนนะคะ “ ฟางรีบขอโทษแทนโทโมะแล้วยิ้มให้เติ้ลพร้อมกับพาโทโมะเดินออกไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่โมะทำอะไรก็ไม่รู้ นั่นเพื่อนฟางนะคะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เพื่อนคิดไม่ซื่อนะสิ ไม่เห็นสายตามันหรอไหนจะการกระทำของมันอีก “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ช่างเค้าเถอะคะ ตอนนี้ฟางมีเจ้าของแล้วนะเขาคงไม่มายุ่งกับฟางหรอก “ ฟางยิ้มเพื่อให้โทโมะสบายใจ ก่อนจะขอตัวออกมาหาอะไรทาน แต่เพราะทางเดินไปยังโต๊ะที่จัดอาหาร ริมทางกลับมีสวยดอกไม้อยู่แล้วช่วงนี้ก็เป็นช่วงเช้าอากาศกำลังดีแถมไม่มีแดดมาก เธอเลยเลือกที่จะเดินไปอยู่ตรงนั้นคนเดียวสักพัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ยินดีด้วยนะครับ “ ฟางลืมตาอย่าตกใจเมื่อได้ยินเสียงทุ้มอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ พ พี่ป๊อป “

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ขอนั่งด้วยคนนะ “ ฟางยิ้มแทนคำตอบ ป๊อปปี้นั่งลงข้างๆฟางแล้วทอดมองออกไปเรื่อยเปื่อย ฟางมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะมองวิวดอกไม้เหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ วันนี้ฟางสวยมากเลยนะ “ หลังจากที่เงียบไปนาน ป๊อปปี้ก็พูดขึ้นแล้วหันมายิ้มให้ฟาง ฟางยิ้มขอบคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอบคุณคะ วันนี้พี่ป๊อปก็เท่ห์ไม่เบาหรอกนะ 555 “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่จริงหรอก “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ......”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ยังเท่ห์ไม่พอ ที่จะทำให้ฟางรักพี่เลย “ ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟางอย่างเศร้า สายตาแสนคมจ้องมองดวงตาแสนหวานของสาวน้อยอย่างลึกซึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ .......... “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ........ “ ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟางก่อนจะลุกแล้วเดินออกไปฟางมองตามป๊อปปี้อยู่ดีๆ น้ำตาก็โหลออกมา สาวหวานปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ ยิ่งปาดมันออกมาเท่าไร มันก็ยิ่งไหลออกมาเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ให้เวลาเค้าสองคนหน่อยเถอะคุณ “ คุณแม่ของฟางที่พอจะรุ้เรื่องของลูกสาวตัวเองกับลูกชายของตระกูลจิระคุณ ตอนแรกที่ว่าที่ลูกเขยมาขอเลื่อนงานหมั้นขึ้นมาตอนนั้นเธอเองก็ตะหงิดอยุ่เหมือนกันเพราะลูกสาวของเธอเริ่มเย็นชามากขึ้นแต่ไม่กี่วันกลับมาลุกสาวของเธอกลับเป็นเหมือนเดิม แถมยังมีว่าที่ลูกเขยคอยดูแลและไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ลูกสาวของเธอเลยแม้กระทั่งเพื่อนคนสนิท อย่างเขาคนนั้น....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฉันหวังว่าโทโมะจะเปลี่ยนใจฟางได้นะคะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว คู่แท้ต่อให้มีอุปสรรคมากมายขนาดไหน พวกเขาก็ยังคงเป็นคู่แท้กันวันยังค่ำนะคุณหญิง “ พ่อของฟางพูดกับแม่ของฟางอย่างใจเย็น เขาขอปล่อยให้เรื่องนี้เป็นไปตามเวลาและชะตาชีวิตที่ถูกลิขิตเอาไว้ แล้วก็ปล่อยไปตามความต้องการของลูกสาวของเขา ถ้าลูกสาวของเขาไม่ต้องการอะไรฟางก็มักจะพูดตรงๆกับคนเป็นพ่อแม่แต่นี่ ลูกสาวของเขากลับไม่ปฏิเสธดังนั้นเขาก็จะทำตามความต้องการของบุพการีของเขาเช่นเดิม...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

..........................................................................................

สวัสดีคะยังจำเรื่องนี้กันได้ไหม ยังมีคนอยากอ่านอยู่หรือเปล่า55 ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากนะคะ 

บอกไปตั้งแต่ต้นแล้วนะว่าดราม่า555 นอกจากสงสารทั้ง4คนแล้วอย่าลืมสงสารไรท์เตอร์ด้วยนะ555