เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.57 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31) 31: รักคนที่เขารักเรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนที่31
" อยากกินก็กินสิ จะมาจ้องอะไรฉัน " แก้วพูดเมื่อโทโมะเอาแต่จ้องหน้าของเธอจนเธอเองก็เริ่มเขิน
" ป้อน! "
" กินเองเถอะ ทำให้แล้วกินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน " แก้วพูดแล้วลุกออกจากโต๊ะ
" กล้าเถียง?? "โทโมะที่ไวกว่าหญิงสาวเข้าไปรั้งแขนหญิงสาวเอาไว้
" ใช่! "
" อื้ออ "
" ยังกล้าอีกไหม " โทโมะพูดหลังจากที่ดึงแก้วเข้ามาจูบแก้วมองค้อนใส่โทโมะแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิมชายหนุ่มที่ยืนมองตามยืนอมยิ้ม
" อย่าทำเป็นเด็กได้ไหม?? " โทโมะมองหญิงสาวนิ่งๆเมื่อจบคำพูดของหญิงสาว แก้วมองโทโมะอย่างจริงจัง
" เลิกเล่นเป็นเด็กได้แล้ว "
"......... "
" เมื่อไรจะเลิกยุ่งกับฉันสักที " ....
"......... "
"......."
" ฮึก... ในเมื่อฉันกับเขาก็ไม่ได้แต่งงานกันตามที่คุณต้องการแล้วนิ คุณต้องการให้ฉันเจ็บมากกว่านี้อีกหรือไง แค่นีมันชดใช้ความผิดของฉันไม่ได้เลยสินะ "
" ........ "
" แค่นี้ทุกอย่างมันก็พังมากพอแล้วนะ ... "
" ปล่อยเราไปเถอะนะ " แก้วพูดแล้วมองหน้าโทโมะ ชายหนุ่มเดินหนีออกไป น้ำตาที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนทำไมมันถึงเจ็บที่หัวใจมากขนาดนี้
" คิดมากอีกแล้วนะ " เต้ยเดินเข้ามาภายในบ้าน นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วป๊อปปี้มาที่นี่ทุกวันแต่ก็ได้รับเพียงความเฉยชาจากฟางกลับไป มีข่าวทุกวันเกี่ยวกับข่าวของป๊อปปี้และพิมประภา มันยิ่งตอกย้ำอะไรมากมายที่ค้างคาใจให้กับหญิงสาว
" เปล่า..."
" แน่ใจ " ฟางพยักหน้า แล้วมองไปด้านหลังเห็นคุณพยาบาลสาวแสนสวยที่ยืนยิ้มอยู่ทางด้านหลังของคุณหมอหนุ่ม
" สวัสดีคะคุณฟาง " รวีเดินเข้ามาแล้วยิ้มเป็นมิตรให้ฟาง ฟางยิ้มตอบแล้วยกมือไหว้
" ไปทำอาหารไป หิว.." เต้ยไล่รวี ก่อนที่รวีจะหน้าค่อยๆหุบยิ้มลง ก่อนจะจะเดินหนีเข้าไปในตัวบ้าน
" ไปพูดแบบนั้นได้ไงเต้ย! " ฟางรีบหยิกไปที่แขนของชายหนุ่มทันทีที่ร่างบางของพยาบาลสาวเดินหายเข้าไปในหบ้าน
" เอ้า! ก็ตามความจริง "
" เออ "
" โกรธหรอ อ่าๆไม่ทำแล้วก็ได้ " เต้ยรีบเข้าไปง้อ
" เต้ย... คนที่เต้ยควรจะง้อคือคุณรวีมากกว่าฟางนะ " ฟางถอนหายใจเมื่อเห็นท่าทีที่ไม่สนใจของคุณหมอหนุ่ม
" รักคนที่เขารักเรามันจะไม่ดีกว่าจริงๆหรอ "
" แล้วฟางละ " เต้ยย้อนกลับถามสาวหวานที่มองเขาอยู่แล้ว
" หัวใจมีดวงเดียวนะเต้ย แล้วฟางก็เปลี่ยนหัวใจตัวเองไม่ได้ " ฟางยิ้มบางๆเมื่อนึกถึงใครบางคน
" เต้ยก็คงเหมือนกัน "
" ถ้าสักวันคุณรวีเค้าหายไปจากชีวิตเต้ยละ เต้ยจะเป็นยังไง " ฟางลองพูดหลังจากที่เงียบไปกันไปสักพัก
" ก็..เฉยๆ "
" เสียเขาในวันที่สายไปมันทรมานมากนะ ลองคิดดูดีๆ " ฟางพูดแล้วยิ้มอ่อนโยนให้กับเต้ยก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเพื่อที่จะไปหาคุณพยาบาลสาวสวย
" เธอไม่ทิ้งฉันไปไหนหรอก " เต้ยพูดอย่างไม่ใส่ใจ ตั้งแต่รู้จักกันมารวีเป็นเพื่อนที่เรียกว่าเพื่อนตายของเขาก็ว่าได้ ไปไหนไปกันกินไหนเที่ยวไหนเค้ามักจะมีเธอเสมอจนบางครั้งครอบครัวหรือคนอื่นๆที่ไม่รู้จักเราจริงๆก็มักจะบอกว่าเรา2คนคือแฟนกันซึ่งความจริงเราคือเพื่อนสนิทกัน...
" คุณพิม " ป๊อปปี้ที่กำลังจะออกไปหาฟางตามปกติทุกวันก็ต้องชะงักเมื่อเจอกับหญิงสาวที่เดินเข้ามาในห้องของเขา
" จะรีบร้อนไปไหนหรอคะ "
" ไปทำธุระนะครับ "
" เอ้าหรอคะ นึกว่าจะไปหาใครสะอีก "
" ผมขอตัว " ป๊อปปี้ไม่ชอบพิมเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเพราะเรื่องของฟางทำให้เขาเกลียดผู้หญิงคนนี้แต่สังคมจอมปลอมก็คือสังคมจอมปลอมเราเกลียดแต่ก็ต้องแสดงว่ารัก
" เดี๋ยวสิคะ "
" เรื่องข่าวคุณจะเอายังไงคะ " พิมพูดแล้วตีหน้าเสร้า
" ผมจะแก้ข่าวให้เอง "
" แต่นี่ก็หลายวันแล้ว ทุกคนคงไม่เชื่อ " ป๊อปปี้ถอนหายใจเมื่อพิมประภาเล่นใช้มุกมัดมือชกกับเขา
" แต่นี่คือความจริงจากปากของบุคคลที่เป็นข่าวถ้าสังคมไม่เชื่อผมก็ไม่มีอะไรจะต้องอธิบายอีก เพราะความจริงก็คือความจริง " ป๊อปปี้พูดจบก็เดินหนีพิมออกไปจากห้องทำงานทันที พิมได้แต่ยินกรี๊ดในใจ
.............................................................
จตัดจบแล้ว55
*************************************
อยากขอความเห็นหน่อยคะ คือจะเปิดเรื่องใหม่(อีกแล้วหรอ55 ) เป็นเรื่อง PF KF TK สมัยเก่าๆอ่ะแบบอิงจริงปน มโน55 คือโมเม้นต์ใหม่ๆมันหายากเลยขอเก่าๆดีกว่าเราก็มาตีเป็นฟิ มาเป็นสถานการณ์ได้เยอะมากเลยจริงใช่ไหม
มีใครอยากอ่านไหมคะ (เรื่องเก่าอัพนะคะ ที่เดิมตรงนั้นมันก็หวานว่าจะตัดจบแล้ว55)
อัพช้าขอโทษจริงๆนะคะเรียนหนักจริงๆคะ มีได้แต่แอบเล่นแอบหลับในห้อเรียนตอนเรียน แต่ตอนเยนคือเรียนพิเศษยัน2-3ทุ่มคะ ขอโทษด้วยจริงๆแค่ทำการบ้านก็จะไม่ได้นอนแล้วคะ55
ขอโทษและขอบคุณคอมเม้นต์เกี่ยวกับเรื่องใหม่แล้วก็เรื่องนี้ล่วงหน้านะคะ^^
***************************************
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
