เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่3
 
 
 
 
 
 
 
 

                    วันนี้เป็นวันรับปริญญาของชายหนุ่มทั้ง 2 เวลาที่ผ่านมาหลายเดือน แก้วและโทโมะรู้จักและสนิทกันมากขึ้น จนแก้วมีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจก็มักจะมาถามโทโมะ ส่วนฟางและป๊อปปี้ก็เช่นกัน จนป๊อปปี้แน่ใจว่าความรู้สึกที่ตัวเองมีต่อฟางคือความรัก แต่กับแก้วมันคือพี่น้อง วันนี้เขาเลยตั้งใจที่จะขอฟางเป็นแฟน เพราะเขาเองก็เคยถามเพื่อนชายของเขาว่ารักฟางหรือเปล่า แต่เพื่อนชายของเขากลับบอกกว่าไม่ได้คิดอะไร ดังนั้นเขาก็มีสิทธิ์
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ป๊อปยินดีด้วยนะคะ " แก้วเดินเอาช่อดอกไม้มาให้ป๊อปปี้ที่หน้าคณะ
 
 
 
 
 
 
 
" ขอบคุณนะแก้ว " ป๊อปปี้ยิ้มแล้วมองหาฟาง แก้วเห็นป๊อปปี้มองหาใครก็ถาม
 
 
 
 
 
 
" มองหาใครหรอคะ "
 
 
 
 
 
 
 
            " อ่อมองหาไอ้โมะนะครับ " ป๊อปปี้รีบแก้ตัว
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ่อ เห็นฟางเดินไปทางด้านโน้นนะคะ สงสัยพี่โมะจะอยู่ฝั่งนั้นไปหาพี่โมะกันไหมคะ " แก้วพูด ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะเดินไปหาโทโมะกับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เมื่อไรจะแต่งละคะเนี่ย " พี่ยูโกะ พี่สาวของโทโมะพูดกับครอบครัวของทั้ง 2 ฝ่าย เป็นจังหวะเดียวกับที่    ป๊อปปี้และแก้วเดินเข้ามาพอดี
 
 
 
 
 
 
 
" รอหนูฟางเรียนจบก่อนสิลูก " แม่ของโทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
            " แต่ยูโกะอยากอุ้มหลานแล้วนี่คะแม่ คุณน้า " ยูโกะพูดกับผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย
 
 
 
 
 
 
" น้าก็อยากอุ้มหลานแล้วเหมือนกันจ้ะ แต่อีกแค่1 ปีเดียวเอง "
 
 
 
 
 
 
" 555 ก็ได้คะ นี่โมะ พอแต่งปุ๊บมีปั๊บเลยนะ พี่อยากเลี้ยงหลาน " พี่ยูโกะหันไปพูดกับน้องชายและว่าที่น้องสะใภ้
 
 
 
 
 
 
 " อ้าวตาป๊อป " แม่ของโทโมะเรียกป๊อปปี้และแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
" สวัสดีครับคุณน้า "  ป๊อปปี้ยกมือไหว้ ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย พร้อมกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
" นี่คู่หมั่นเราใช่ไหม " แก้วยิ้มแล้วมองหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่โมะเป็นอะไรหรือเปล่า " ฟางเห็นโทโมะดูหงุดหงิด ก็ถามด้วยความเป็นห่วงพี่ชาย
 
 
 
 
 
 
" เปล่าอ่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
" จริ้ง " ฟางแกล้งเลิกคิ้วมองหน้าโทโมะ ร่างสูงหมันไส้ก็บีบจมูกของฟางไปมาจนฟางร้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้า! ตาโมะไปทำน้องแบบนี้ได้ไงน้องเจ็บนะลูก " แม่ของโทโมะที่กำลังคุยกับป๊อปปี้และแก้วอยู่ได้ยินเสียงร้องของฟางก็หันไปก็ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
" แบร่ " ฟางแลบลิ้นใส่โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ต้องไปดุตาโทโมะหรอกคะ ดูยัยฟางสิคะแกล้งตาโมะก่อนสะอีก " แม่ของฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
" เออ ตาป๊อปหนูแก้วจ้ะ อาทิตย์หน้าเชิญที่บ้านแม่ด้วยนะ อาทิตย์หน้าแม่จะจัดงานหมั้นให้ตาโมะกับหนูฟาง " ป๊อปปี้สบตากับฟางพอดี ส่วนแก้วก็ยิ้มแสดงความยินดีให้กับโทโมะ โดยที่ร่างสูงจำต้องยิ้มกลับทั้งๆที่ในใจนั้นไม่ได้เป็นไปตามที่แสดงออกเลยสักนิด
 
 
 
 
 
 
 
 
" ครับ ขอบคุณมากนะครับคุณน้า " ป๊อปปี้ยกมือไหว้
 
 
 
 
 
 
 
แชะๆ
 
 
 
 
 
 
“ ยินดีด้วยนะคะพี่โมะ “ หลังจากที่ทั้ง 4คนถ่ายรูปรวมกันไป แก้วก็พูดแล้วยื่นกล่องของขวัญให้โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“ ขอบคุณครับ “ โทโมะยิ้มหวานให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ เอ่อ นี่คะพี่ป๊อป จบแล้วยินดีด้วยนะคะ “ ฟางยื่นภาพวาดของป๊อปปี้ให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้ยิ้มแล้วรับมาดูก่อนจะจะยิ้มกว่าเดิมเมื่อมันเป็นภาพวาดของเขาคู่กับฟาง แค่ 2 คน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ขอบคุณนะ สวยมากเลย “ ป๊อปปี้พดแล้วยิ้มหวานให้ฟาง แก้วมองป๊อปปี้ก็รู้สึกชะงักไป แต่ก็ปรับตัวให้เป็นปกติ
 
 
 
 
 
 
 
ซ่าๆๆๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ว้ายย “ โทโมะรีบเอาเสื้อคลุมให้แก้ว ส่วนป๊อปปี้ก็เอาเสื้อคลุมให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้วไปเร็ว “ โทโมะพูดกับแก้วเ หญิงสาวชะงักเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินโอบฟางออกไป โดยที่ไม่สนคู่หมั้นอย่างเธอเลยสักนิด ก่อนจะยอมเดินไปกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฮัดชิ่ว!! “ ฟางจามออกมาเมื่อได้รับละอองฝน ป๊อปปี้ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้หญิงสาว ก่อนจะลูบผมเบาๆ โทโมะและแก้วที่ตามมาก็มายืนด้านข้าง
 
 
 
 
 
 
 
“ ตาโมะตายแล้วไม่ดูแลน้องละลูก “ แม่ของโทโมะที่เห็นสังเกตก็รู้สึกว่าลูกชายตัวเองแปลกๆก็เลยเดินเข้าไปหา โทโมะมองแก้วก่อนจะเขยิบออก แล้วเดินเข้าไปหาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฮั่ดชิ่ว !! “ ฟางจามอีกครั้ง โทโมะรีบโอบกอดคู่หมั้นสาวเอาไว้ ป๊อปปี้ถอยหลังออกมาแล้วเดินไปยืนข้างแก้วเงียบๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ ไหวไหม กลับกันเถอะ “ โทโมะเหลือบเห็นแก้วที่เช็ดหน้าให้ป๊อปปี้ด้วยผ้าเช็ดหน้าของเธอที่เขาเป็นคนช่วยเลือกให้เธอเมื่อหลายวันก่อน ก็พูดกับฟาง ฟางพยักหน้าเพราะตัวเองไม่ชอบเอาสะเลยฤดูฝน มีแต่ความช่ำแชะ น้ำฝนเหมือนน้ำตาของสวรรค์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
.....................................................................................
 
 
สวัสดีคะ ยังมีคนอ่านอยู่ไหนเอ่ย?? สำหรับตอนนี้เป็นตอนที่ 3 แล้วนะคะ อาจจะมีบางคนไม่ชอบ ขอโทษด้วยนะคะ หรือบางคนเข้ามาอ่านแล้วอาจจะบอกว่ามันก้องแก้ง ทางไรท์ตเอร์ ก็ต้องขอโทาด้วยละกันนะคะ เพราะว่าไรเตอรืก็พยายามปรับฝีมือให้มากเท่าที่จะมากได้แล้ว สมองคนเราจินตนาการได้ไม่เหมือนกัน จริงไหมคะ ^^
 
 
 
 
เรื่องต่อไป ที่เรามาอัพช้าเพราะเราจะพยายามแต่งก่อนแล้วลง ตัวอักษารที่เป็นคำพูดแล้วเครื่องหมายคำพูดอ่ะคะ มันอาจจะไม่เหมือนกันขอโทษด้วยนะคะ แต่ ไรท์เตอร์ปวดหัวมากเลยเลยไม่ได้แก้ให้จบ เลยอยากจะขอทำแบบนี้ไปทุกตอนนี้ จะได้ไหม เพราะว่าไรเตอร์ต้องมานั่งไล่พิมมันช้าอ่ะ555 
 
 
 
 
โอเค เรื่องนี้ก็ขอฝากไว้ด้วยนะคะ ไม่ชอบเม้นเลย ไม่อยากได้แบบไหนบอกเลยนะคะ^^ แต่ไรเอตร์มีความสุขนะคะที่ได้ตอบเม้นได้อ่านเม้น55 ไรท์ก็เป็นคนที่อ่านแล้วเม้นทุกเรื่องนะ ถ้าได้อ่าน หวังว่ารีดเดอร์คนอื่นๆจะให้ความคิดเห็นกับเรื่องของเราบ้างนะคะ^^