เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่24

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             หลังจากที่โทโมะเดินหนีแก้วออกมา เขาก็กำลังจะขับรถกลับไปที่บ้านของตัวเอง เขายอมรับเสียความรู้สึกกับเรื่องที่ได้ยินมามาก แต่เขาเองก็โกรธแก้วไม่ลงหรอกเอาจริงๆ แต่ความรู้สึกของตอนนี้มันยังไม่พร้อมจริงๆกับการเผชิญหน้ากับการรับฟังคำพูดของอีกฝ่าย แต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้ขับรถออกไป เขาก็สังเกตเห็นความวุ่นวายภายในงานก่อสร้าง

 

 

 

 

 

 

 

“ เกิดอะไรขึ้น “ โทโมะรีบลงจากรถแล้วคว้าแขนพนักงานคนหนึ่งมาถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ่อ...คือ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ว่าไงละ “ โทโมะเห็นพนักงานไม่ยอมตอบก็รีบวิ่งเข้าไปในแคมป์งานก็ต้องตกใจเมื่อเห็นคนงานชายที่กำลังอุ้มสาวน้อยที่เขาเพิ่งจะเดินหนีเธอมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แก้วเป็นอะไร ! “ โทโมะรีบวิ่งเข้าไปอุ้มแก้วแล้วมองใบหน้าซีดเวียวตามตัวมีแต่รอยฟกช้ำรวมไปถึงเลือดที่ไหลออกมาจากหัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แผ่นไม้หล่นมาทับครับ คุณเขาเข้าไปในเขตหวงห้าม “ โทโมะถอนหายใจก่อนจะรีบพาแก้วไปหาหมอที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ โทโมะ น้องเป็นยังไงบ้างลูก “ พ่อและแม่ของแก้วรีบเดินเข้ามาเมื่อได้รับสายจากโทโมะว่าลูกสาวของตัวเองเกิดอุบัติเหตุ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ น้องปลอดภัยแล้วครับ จะมีก็รอบฟกช้ำบางที่ ส่วนหัวที่แตกเย็บไปประมาณ10กว่าเข็มครับ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ โถ่แก้ว “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ผมต้องขอโทษคุณอาทั้ง2ด้วยนะครับ “ โทโมะยกมือไหว้ ก่อนที่แม่ของแก้วจะเดินเลี่ยงไปหาลูกสาวที่อยู่ในห้องพัก พร้อมกับพ่อของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เกิดอะไรขึ้นว้ะไอ้โมะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อุบัติเหตุ  “ โทโมะตอบเพื่อนรักของเขาด้วยท่าทางเครียดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มีอะไรหรือเปล่าว้ะ “ ป๊อปปี้มองหน้าโทโมะที่ดูเครียดๆก็ถามอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เปล่าหรอก เราไปดูแก้วกันเถอะ “ โทโมะพูดแล้วเดินนำไปที่ห้องพักของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มากันพอดี แม่กับพ่อฝากยัยแก้วก่อนนะป๊อป โมะ “ แม่ของแก้วพุดกับทั้ง 2 หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มีอะไรหรือเปล่าครับคุณแม่ “ ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ลูกค้าทางจากเยอรมันมาถึงแล้วนะสิ พ่อกับแม่ต้องไปเจรจา แล้วพ่อกับแม่จะรีบกลับมา “ ป๊อปปี้และโทโมพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มึงเข้าไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวกูออกไปหาอะไรมาให้มึงกิน เดี๋ยวแก้วฟื้นจะได้กินอะไรรองท้อง “ โทโมะพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในห้องส่วนป๊อปปี้ก็กำลังจะเดินออกไปซื้อขนมด้านล่างของโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับ “ ระหว่างทางป๊อปปี้เดินไปชนกับหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เธอล้มลง ชายหนุ่มรีบประคองให้เธอลุกขึ้น ก่อนจะต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ไม่มีผ้าคลุมอยู่ของหญิงสาว เพราะผ้าคลุมของเธอมันตก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เอามา “ ป๊อปปี้ยืนมองหญิงสาวอย่างตกใจ จนหญิงสาวคนนั้นรีบดึงผ้าคลุมที่อยู่บนมือของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ่อ ขอโทษจริงๆนะครับ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ..... “ สาวหวานตรงหน้าได้แต่ยืนมองใบหน้าที่หล่อคมของร่างสูงอย่างคิดถึง วันนี้เธอจะออกมาหาเต้ย แต่เธอเห็นรถของแก้วพอดี เธอเลยเลือกที่จะตามเพื่อนรักของเธอไป จนเกิดเรื่องเธอรู้ทุกอย่างและเธอเองที่เป็นช่วย

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง “ เต้ยที่กำลังจะไปตรวจคนไข้ตามหน้าที่ของตัวเองก็เดินมาเจอกับหญิงชายคู่หนึ่งที่กำลังคุยกัน แต่สำหรับผู้หญิงเขารู้ดีว่าเธอคือใคร

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อ้าว พี่เต้ยหวัดดีครับ “ เต้ยยิ้มให้ป๊อปปี้บางๆ ก่อนที่จะมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณชื่อฟางหรอครับ “ ป๊อปปี้มองหญิงสาวที่ยืนข้างกายของรุ่นพี่ที่รู้จักอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะ “ ฟางตอบเพียงสั้นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แปลกจังนะครับ ทั้งชื่อ ทั้งรูปร่าง แล้วก็เอ่อ...เสียง ของคุณนี่ เหมือนกับคนที่ผมรู้จักเลย “ ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มๆให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ใครหรอคะ “ ฟางเงยหน้าสบตากับป๊อปปี้ ชายหนุ่มมองดวงตาแสนหวานก่อนที่ภาพของเธอคนนั้น จะฉายเข้ามารอยยิ้มดวงตาแสนหวานที่เขามักจะได้รับจากเธอ ทำไมมันช่างเหมือนกันแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ...... “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พี่ขอตัวก่อนนะ “ เต้ยดึงฟางให้ตามเขาออกไปหลังจากที่พูดจบ ปล่อยให้ชายหนุ่มอีกคนมองตามหลังของทั้ง2คนอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ หรือว่าพี่จะคิดถึงเธอมากเกินไปนะฟาง “ ป๊อปปี้ส่ายหน้าให้กับความคิดของตัวเอง ก่อนจะเดินไปซื้อของกินตามที่ตั้งใจเอาไว้ตอนแรก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มาทำไมที่นี่ฟาง “ เต้ยเปิดประเด็นทันทีที่เดินเข้ามาภายในห้องพักของหมอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ก็มาหาเต้ยไง “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แต่ฟางยังไม่หายดีเลยนะ ไหนจะแผลที่หน้าอีก “ ฟางชะงักมองชายหนุ่มที่ช่วยชีวิตเธออย่างเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ นั่นสินะ ฟางมันก็อีแค่นังหน้าผีนิหน่า “ฟางแค่นหัวเราะในชะตาชีวิตของตัวเอง ที่โดนหลอกจากคนที่ไว้ใจ โดนกีดขวางความรัก โดนทำร้ายจนไม่เหลือชิ้นดี ไหนจะต้องมาเป็นคนที่เกือบจะพิการ พร้อมกับเป็นอีคนหน้าผีที่ใครๆเขาก็กลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“  เฮ้อ.. ไหนๆก็มาละ เดี๋ยวเต้ยไปบอร์ดก่อนแล้วเราจะไปคุยเรื่องศัลยกรรมกัน “ ฟางพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนที่เต้ยจะเดินเข้าไปมาลูบผมฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อย่าไปไหนอีกละ เต้ยเป็นห่วง “ เต้ยกับหญิงสาวเบาๆก่อนจะเดินออกไปทำงาน ฟางมองจนประตูของห้องปิดลง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ต่อให้ศัลยกรรมจนสวยมากแค่ไหน สุดท้ายความเป็นจริง ฟางก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่สกปรกอยู่ดี “ ฟางพูดอย่างเศร้าๆเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าเธอจะมีคนรักของเธออย่างป๊อปปี้เป็นคนแรก แต่ถึงยังไงเธอก็โดนเติ้ลข่มขื่นไปแล้วมันก็เท่ากับเธอก็แค่ผู้หญิงใจง่ายคนหนึ่งนั้นละ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"................................................................................

สวัสดีคะขอโทษด้วยที่หายไปนานเลย เดี่ยวจะลงให้อีกตอนนะคะ เพราะพรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแล้ว

ช่วงนี้มันกากคะ เลยไม่ได้อัพ จะอัพในโทรศัพท์ก็ไม่สะดวก55 ขอโทษจริงๆนะคะ