พวกเธอต้องรักพวกฉัน

          ณ ห้องอาหาร
ป็อบ;นี้ยัยเตี้ยเธอทำอาหารอร่อยดีนี่
ฟาง;ฉันไม่ได้ทำคนเดียวสักหน่อย
ทั้งสองคนพูดไปทานไป
จองเบ:เออพูดให้ดีๆดิว่ะฟางไม่ได้ทำคนเดียวสักหน่อย
ป็อบ; ครับคุณพี่ชาย
เฟย์; อิ่มแล้วหรอนายหน้ายาว(พูดพร้อมเคี้ยวอาหารในปาก)
เขื่อน;อิ่มแล้ว ใครจะไปเหมือนเธอล่ะยัยหมู กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มเหมือนช้างไง
เฟย์;นี้ถ้านายไม่หยุดฉันจะถีบนาย
...;หยุดทะเลาะกันได้แล้ว
ทั้งหมด;พ่อ แม่
พ่อ;ก็คิดว่าใครล่ะ
แม่นิล;เหนื่อยมั้ยจ๊ะดูแลลูกชายน้า
องหญิงทั้งห้า;ไม่ค่ะ(โกหกทั้งนั้น)
แม่นิล;จ้า
เขื่อน:แม่ครับผมคิดถึงแม่มากเลยยัยพวกนี้จะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับผมก็ได้ครับ 'ยิ่งเป็นยัยเฟย์เหมือนคนบ้าพูดคนเดียว กินเหมือนช้างอีกอ่ะครับแม่'พูดแล้วก็กอดแม่
เฟย์;ยั่งกะเด็กอายุ6ขวบ
จินนี่;พ่อแม่มากินข้าวกันก่อนสิค่ะ
พ่อแม่และแม่นิล;จ้า
ผ่านไป30นาที
แก้ว;ไปห้องนั้งเล่นดีกว่า
ทั้งหมดยกเว้นพ่อแม่;ไปด้วยสิ
ทุกคนก็เดินไปที่ห้องนั้งเล่น
_____________________________________________________________
เดี๋ยวเรื่องราวในห้องนั้งเล่นจะเป็นยังไง