พวกเธอต้องรักพวกฉัน

          ณ ห้องอาหาร

ป็อบ;นี้ยัยเตี้ยเธอทำอาหารอร่อยดีนี่

ฟาง;ฉันไม่ได้ทำคนเดียวสักหน่อย

ทั้งสองคนพูดไปทานไป

จองเบ:เออพูดให้ดีๆดิว่ะฟางไม่ได้ทำคนเดียวสักหน่อย

ป็อบ; ครับคุณพี่ชาย

เฟย์; อิ่มแล้วหรอนายหน้ายาว(พูดพร้อมเคี้ยวอาหารในปาก)

เขื่อน;อิ่มแล้ว ใครจะไปเหมือนเธอล่ะยัยหมู กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มเหมือนช้างไง

เฟย์;นี้ถ้านายไม่หยุดฉันจะถีบนาย

...;หยุดทะเลาะกันได้แล้ว

ทั้งหมด;พ่อ แม่

พ่อ;ก็คิดว่าใครล่ะ

แม่นิล;เหนื่อยมั้ยจ๊ะดูแลลูกชายน้า

องหญิงทั้งห้า;ไม่ค่ะ(โกหกทั้งนั้น)

แม่นิล;จ้า

เขื่อน:แม่ครับผมคิดถึงแม่มากเลยยัยพวกนี้จะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับผมก็ได้ครับ 'ยิ่งเป็นยัยเฟย์เหมือนคนบ้าพูดคนเดียว กินเหมือนช้างอีกอ่ะครับแม่'พูดแล้วก็กอดแม่

เฟย์;ยั่งกะเด็กอายุ6ขวบ

จินนี่;พ่อแม่มากินข้าวกันก่อนสิค่ะ

พ่อแม่และแม่นิล;จ้า

ผ่านไป30นาที

แก้ว;ไปห้องนั้งเล่นดีกว่า

ทั้งหมดยกเว้นพ่อแม่;ไปด้วยสิ

ทุกคนก็เดินไปที่ห้องนั้งเล่น

_____________________________________________________________

เดี๋ยวเรื่องราวในห้องนั้งเล่นจะเป็นยังไง