ป่วนหัวใจยัยครูฝึกสอน

ฉันนี่โครตสะใจเลยวะที่เห็นยัยครูฟานี่อึ่งจนประกันไม่เครมเลย555
แต่ฉันต้องหยุดความสะใจไว้ก่อนเมื่อไอพวกเพื่อนกวนทีนยืนเรียงกันเป็นตับ
พลางจ้องฉันยังกับฉันเป็นผู้ต้องสงสัยในคดียาเสพติดอย่างงั้นแหละ
 
"บอกมาซะดีๆว่าแกไปไหนมาและไปกับครูฟานี่มาใช่มั้ย"
ไอซูยองพูดพลางเข้ามาใกล้ฉันด้วยความสงสัย
 
"บ้าหน่าฉันไปเข้าห้องนํ้า"
 
"หรอ...........แล้วไอรอยลิปสติกที่เปลื้อนปากแกหละว่าไง"
 
ไหนวะ  ฉันลองนํานิ้วไปลูบปากฉันดูแล้วก็เจอ....เฮ้ย!นี่มันลิปสติกนิ
ต้องเป็นของยัยรูนั้นแน่ๆ  ไม่น่าไปจูบยัยนั้นเลยเออ...แต่ทําไมเราต้องไปจูบยัยครูนั้นด้วย
มันเหมือนกับร่างกายมันควบคุมอะไรไม่ได้เลยและยิ่งตอนจูบฉันรู้สึกว่าหน้าฉันมันร้อนมาก
มากจนร้อนไปถึงหูแต่ไอที่แปลกกกว่าคือใจฉันมันเต้นแรงแปลกๆอาการแบบนี้มันเรียก
ว่าอะไรกันนะแต่ยังไงก็ชั่งตอนนี้ต้องหาทางรอดเรื่องลิปสติกก่อน
 
"มะไม่มีอะไรหรอกแล้วนี้ครูวิชาต่อไปละ"  ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะคิดว่าถ้าแก้ตัวต่อไป
คงไม่รอดแน่  หนอย...นี่เพื่อนเราเป็นนักเรียนหรือนักสืบเนี่ยสงสัยทุกเรื่องเลย
 
"555 เปลี่ยนเรื่องเลยนะไอแทแต่เดี๋ยวครูเค้าก็มาเอง"
 
พอไอซูยองพูดจบมันก็เดินพลางขําพลางไปที่โต๊ะมัน
 
ผ่านไป5นาทีก็มีคุณครูคนหนึ่งเข้ามาในห้องพลางเอ่ยปากทักทายนักเรียน
ทุกคนอย่างเป็นมิตร
"สวัสดีจ่ะนักเรียนทุกคนครูชื่อเจสสิก้านะครูเป็นครูสอนภาษาอังกฤษนะ"
"ก่อนอื่นเลยวันนี้เรามาทําความรู้จักกันก่อนดีกว่ามีใครอยากแนะนําตัวกับครูมั้ย"
 
yuripart
 
เงียบ......555อยากจะขําให้ตกโต๊ะยัยนี้เป็นครูประสาอะไรเนี่ยปล่อยให้เด็กรอ
จนไม่มีใครอยากคุยด้วย55  แต่ยัยนี่ท่าทางจะมาใหม่และแถมยังปํ่าๆเป๋อๆอีกด้วย
แต่..สวยวะแถมยังน่ารักอีกเอาวะช่วยเค้าหน่อยเพื่อไม่ให้คนน่ารักต้องขายหน้า
 
"หนูคะ"  ฉันยกมือขึ้นอย่างมั่นใจ  คนทั้งห้องหันมามองฉันอย่างงงๆ
 
"เออ...ค่ะว่าไงค่ะเธอชื่ออะไร"  ดูพูดเข้านี่เธอไม่รู้จักคนดังที่สุดในโรงเรียน
อย่างฉันงั้นหรอ (ถ้าเค้ารู้จักจะถามไหมละ)
 
"ควอนยูริคะแต่ว่าครูมาสายอย่างงี้ไปไหนมาหรอค่ะ"
ไม่รู้ว่าอะไรมันทําให้ฉันนึกอยากแกล้งยัยนี่ขึ้นมาแต่ชอบนะกับสีหน้าที่ดูเหมือน
จะตกใจกับคําถามของฉันมากเลย 555 น่าแกล้งชะมัดเลยคนอะไรวะ
 
"เออ....พะ...พะ...พอดีครูมีธุระน่ะก็เลยมาสายแต่นี่เธอไม่มีสิทธิมาถามครูนอกเรื่องนะ"
 
"โทษฐานที่ยูริกวนครูวันนี้ก็เริ่มเรียนซักเล็กๆน้อยๆก็แล้วกันนะ"
 
"เอ้า..."  ทุกคนพร้อมใจกันเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจแต่ไอซูยองกับไอยุนอานี่สิ
หันมามองฉันอย่างกับฉันไปขัดพวกมันจีบสาวๆงั้นแหละ
 
"วันหลังแกไม่ต้องเอาปากมาก็ได้นะไอยูล"  เอ๊ามาโกรธฉันเฉยแทนที่จะโกรธยัยนั่น
 
"เอาละมะ.." "เออ..ข้ออนุญาตคะหนูเป็นนักเรียนใหม่คะ"
อยู่ๆก็มีเด็กนักเรียนคนหนึงเข้ามาในห้อง
 
"อ๋อชื่อลีซุนคยูใช่มั้ย"
"ใช่คะ"
"ok จ่ะงั้นไปเลือกที่นั่งได้เลยจ่ะ"   "คะครู"
 
ซูยองpart
 
พอเด็กใหม่เดินเข้ามาในห้องฉันถึงกับนิ่งไปชั่วขณะก็ยัยนั้นน่ะสิไม่รู้ว่าไป
ทําอะไรมาถึงได้น่ารักขนาดนี้แต่เสียอย่างเดียว...ตัวเตี้ยไปหน่อย55
พอครูเจสสิก้าบอกให้ยัยนี่ไปหาที่นั่งยัยนี่ก็เดินหาอย่างรนรานมาก
จนฉันที่พอดีโต๊ะข้างๆพึ่งย้ายออกไปก็เลยลองเรียกยัยนี่ให้มานั่งด้วยกัน
 
"นี่เธอยัยเตี้ยมานั่งนี่ข้างๆฉันสิ"  
ฉันว่าอย่างน้อยยัยนี่ก็น่าจะเขินฉันเหมือนคนอื่นๆบ้าง  แต่....ผิดคาดวะ
 
"นี่เธอเรียกฉันให้ดีหน่อยสิและทําไมฉันต้องนั่งกับเธอด้วยไม่ทราบ"
 
เฮ้ย!! ยัยนี่ฉันอุตส่าหวังดี  ไหนมาว่ากันอย่างงี้เนี่ย! ยัยเตี้ย
 
"นี่ยัยเตี้ยฉันอุตส่าหวังดีแล้วตกลงจะนั่งไม่นั่ง"
ยัยเตี้ยหันมองซ้ายมองขวาก็มีแต่เด็กนักเรียนมองกันเต็มหึอายละสิ
 
"ก็ได้นั่งก็นั่ง"   พอยัยเตี้ยพูดจบก็นั่งลงที่ข้างๆฉันทันที
 
"นี่และฉันก็ชื่อซันนี่ไมใช่ยัยเตี้ย"
 
"อ่อหรอ...ฉันก็นึกว่าครอบครัวเธอจะตั้งชื่อตามรูปร่างเธอซะอีก55"
 
"......"   ฉันพูดจบพร้อมกับหัวเราะไปด้วยแต่อยู่ดีๆทําไมยัยนี่ถึงเงียบไม่ด่าฉันกลับ
หรือว่าเราเล่นแรงไปนะแต่ไม่นานครูเจสสิก้าก็เริ่มสอนต่อหลังจากเช็คชื่อพวกเราเสร็จ
และฉันก็ต้องหันกลับไปสนใจการเรียนต่อและกะว่าจะไปขอโทษยัยเตี้ยทีหลัง
yuripart
 
"เอาละคะเดี๋ยวทําแบบฝึกหัดหน้า3-4แล้วนํามาส่งครูภายในคาบนี้เท่านั้นนะ"
 
พอยัยครูนั้นสั่งงานเสร็จก็เดินสบายใจไปนั่งที่โต๊ะส่งงานทันทีแล้วนี่จะสั่งอะไร
เยอะขนาดนี้เนี่ย(เยอะตรงไหน) จงใจจะแกล้งให้เพื่อนๆเกลียดฉันที่ทําให้พวกเค้าโดน
สั่งงานเยอะไปด้วยใช่มั้ยได้....เดี๋ยวจะแกล้งให้ลืมควอนยูริคนนี้ไม่ลงเลย...
 
"ครูเจสค่ะฉันไม่เข้าใจตรงนี้น่ะค่ะ"
คืออันที่จริงฉันก็เข้าใจหมดแหละแต่อยากแกล้งอีกคนมากกว่าก็มันหมั่นใส่นิ
แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าหมึ่นใส่เพราะอะไร
 
"ไหนค่ะไม่เข้าใจตรงไหน" ยัยครูเจสเดินเข้ามาหยุดอยู่ที่ข้างตัวฉัน
 
"นี่ค่ะครูเจสมาดูใกล้ๆสิค่ะ"  ฉันพยายามดันให้ยัยครูเจสมาอยู่ใกล้และ
พยายามให้ครูก้มหน้ามาใกล้ๆกับหน้าของฉัน  ในตอนนี้หน้าเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก
จนฉันเหมือนโดนมนสะกดให้จ้องแต่หน้าของยัยครูเจสแต่จะว่าไป
ยัยครูเจสนี่ก็สวยดีนะยิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งสวย....ฉันคิดอย่างนั้นแล้วมันเหมือนมี
แรงดึงดูดให้ฉันต้องเลื่อนหน้าเข้าไปหาครูเจสมากขึ้นเลยๆ
'ตึกตักตึกตักตึกตัก' เฮ้ยนี่มันหัวใจฉันนี่  ทําไมมันเต้นแรงจังมันแปลก
แปลกมากหัวใจฉันไม่เคยเต้นแรงกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนี่มันอะไรกัน
 
"เออ...ที่ครูอธิบายไปเข้าใจมั้ย"  และแล้วเสียงของครูเจสก็เรียกให้ฉันตื่นจาก
มนสะกดอะไรบางอย่างแต่ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิดครูเจสก็เหมือนจะตกใจนิดหน่อยนะ
ถึงรีบดันหน้าตัวเองออกแถมยังเขยิบออกห่างจากฉันอีก
หึรังเกียจกันมากนักรึไง  แต่ยังไงฉันก็ต้องทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
"เข้าใจแล้วค่ะครูเข้าใจแบบละเอียดเลยด้วย"
ฉันพูดพลางยิ้มและยกคิ้วเหมือนกับเป็นการกวนครูเจสนิดๆ
 
"กะกะก็ดีแล้วจ่ะ"  ครูเจสพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะครูหน้าห้องแต่ถ้าตาฉันไม่ได้ฝาด
ฉันเห็นครูเจสหน้าแดงด้วยวะ 55 น่ารักชะมัดเลยยัยนี่
 
ฉันนั่งเรียนคาบเช้ามาเรื่อยๆจนมาถึงตอนพักเที่ยงทุกคนเค้าลงไปกินข้าวกันหมด
ยกเว้นฉันที่กว่าจะแยกตัวออกมาจากไอพวกเพื่ิอนขี้สงสัยอย่างไอซูยองไอยุนอา
ออกมาได้ก็เล่นซะเหนื่อยเลยไม่รู้ว่าจะสงสัยอะไรกันนักกันหนา
พอฉันแยกตัวออกมาได้แล้วก็รีบเดินไปยังห้องพักครูทันทีฉันกะว่าจะแกล้งยัยครูเจส
ก่อนลงไปกินข้าวซักหน่อยไม่รู้ว่าทําไมแต่คงจะได้กินข้าวอย่างมีความสุขมั้ง?
แต่พอไปถึงกับไม่พบยัยครูเจสให้แกล้งเลย
"เอ่? ไปไหนของเค้านะหรือว่าจะลงไปกินข้าวแล้ว"
ฉันกําลังจะเดินออกจากห้องแต่สายตาก็ไปสะดุดกับกระดาษโน๊ตใบหนึ่ง
วางอยู่บนโต๊ะของครูเจสที่ลงชื่อฉันแต่ไม่ใช่ลายมือฉัน!! เฮ้ย!! นี่ฉันไม่ได้เป็นคน
เขียนนะแล้วทําไมต้องลงชื่อฉันด้วยแต่พอฉันอ่านข้อความที่อยู่ในกระดาษก็เริ่ม
เข้าใจอะไรมากขึ้นแล้ว
'มาหาหนูหน่อยสิครูเจสที่ห้องนํ้าหญิงชั้น4หลังเลิกเรียนนะค่ะหนูมีอะไรอยากจะบอก'
                          ควอนยูริ
 
พอดูจากลายมือแล้วเดาไม่ยากเลยและไอการเขียนนัดแบบนี่มันก็เคยเกิดขึ้นแล้ว
ตอนที่ฉัันคบกับฮาร่าที่เป็นหนึ่งในเด็กในสต็อกของฉันอย่างเปิดเผยซึ่งไม่นานก็มีข่าว
ว่าฮาร่าโดนตบที่ห้องนํ้าหญิงจนพ่อแม่เค้าทนไม่ได้ฮาร่าจึงต้องย้ายออกไป
และคนที่ตบฮาร่าก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากซึงยอนคนที่ชอบมาตามเกาะแกะฉัน
ทุกวันและยัยนี่ก็ชอบมีเรื่องท้าตบกับคนโน้นคนนี้ไปทั่วด้วย
แต่....เฮ้ย!! ถ้างั้นครูเจสก็...ไม่นะ!     พอฉันคิดได้ดังนั้นก็วิ่งออกจากห้องไปทันที
ฉันวิ่งออกตามหาครูเจสจนเกือบทั่วโรงเรียนแล้วนี่เธอหายไปไหนนะยัยบ้า!!!
ฉันเริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิและก็เริ่มโมโหด้วย
'ติ๊งต๊องขอให้นักเรียนทุกคนเข้าเรียนภาคบ่ายได้แล้วคะ'
พอฉันได้ยินอย่างนี้ก็ต้องทําใจเดินเข้าห้องเรียนไปอย่างกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่มีสมาธิที่จะเรียนเลยซักนิดโถ่เว้ย!
จนในที่สุดก็เลิกเรียนซักทีพอทําความเคารพครผู้สอนเสร็จฉันก็รีบวิ่งออกจากห้อง
ทันที  ฉันวิ่งมาที่ห้องนํ้าหญิงชั้น4อย่างรวดเร็ว
"เธออย่าพึ่งเป็นอะไรนะยัยครูเจส" ในที่สุดก็มาถึงหน้าห้องนํ้าหญิงชั้น4ซักที
แต่เสียงคนคุยกันในห้องนํ้าก็ทําให้ฉันหยุดทําทุกอย่าง
"นี่เธอฉันขอเตือนเธอไว้เลยนะว่าเธออย่าซะเออะมายุ่งกับยูริของฉัน"
"นี่เธอเป็นนักเรียนนะทําไมพูดกับครูแบบนี้"
"แล้วครูมันน่าเคารพมั้ยละแหม...เมื่อกี้เธอตั้งใจจะยั่วยูริใช่มั้ยฉันเห็นนะ"
"ป่าวครูแค่จะสอนเค้าเท่านั้นเองพวกเธอเข้าใจผิดแล้ว"
ฉันเห็นครูเจสกําลังพูดอยู่กับซึงยอนและเพื่อนของซึงยอนอีกสองคน
หนึ่งในสองคนมีคนหนึ่งถือโทรศัพท์มือถือแต่...เฮ้ย!! นี่พวกเธอจะถ่ายคลิปด้วยหรอ
 
"ฉันว่าฉันควรจะสั่งสอนครูอย่างเธอให้หลาบจําบ้างแล้วละนี่พวกแกจับมัน"
"ได้เลย" เพื่อนของซึงยอนคนหนึ่งอ่อมมาจับครูเจสไว้้ส่วนอีกคนเตรียมถ่ายคลิปแล้ว
ในขณะที่ซึงยอนกําลังจะง้างมือตบครูเจสฉันก็เข้าห้ามทันที
 
"นี่หยุดนะ!! พวกเธอจะทําอะไรครูุเจส "  พอซึงยอนเห็นฉันถึงกับตกใจและลนลาน
 
"เออ...ยูลขาฉันแค่เป็นห่วงยูลนะค่ะยัยครูนี่มันจะยั่วยูลนะค่ะ"
ซึงยอนพูดพลางเดินมาเกาะแขนฉันและชี้ไปที่ครูเจส
“หึ คิดว่าฉันโง่มากหรอซึงยอน! ครูเจสเขาไม่ได้ยั่วฉัน”
“แต่เมื่อกี้ซึงยอนเห็นนะค่ะ ว่ามันกำลังจะจูบยูล” ซึงยอนพูดพลางมองไปที่ครูเจสอย่างโกรธแค้น
“หึ ฉันต่างหากละที่จะจูบเขา!” เท่านั้นแหละซึงยอนก็หันมามองหน้าฉันทันทีพลางทำสีหน้าอึ่ง
“ยูล!.....ทำไมยูลต้องปกป้องมันด้วย!”
นั้นสิทำไมฉันต้องปกป้องครูเจสด้วยนะ พอฉันอ่านโน้ตนั้นสมองและร่างกายฉันมันก็สั่งให้พลุ่ง
มาที่นี่ให้เร็วที่สุดเลย แล้วไหนจะใจที่เต้นแรงจนจะระเบิดออกมาในช่วงที่เรียนอยู่จนไม่มีสมาธิที่จะเรียนอีก ทำไมนะ ทำไมเราต้องเป็นห่วงครูเจสมากขนาดนั้นด้วย หรือเพราะเขาเป็นครู...  
“นี่ ซึงยอน ถ้าเธอจะตบใครเพื่อแย่งฉัน ฉันไม่ว่าหรอกนะแต่ต้องไม่ใช่ครูเจส!”
อยู่ดีๆก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันโกรธมากขนาดนี้ โกรธที่ฉันไม่สามารถดูแลครูเจสได้
พอฉันพูดจบฉันก็แกะแขนของซึงยอนที่เกาะฉันไว้อยู่ออกและเดินไปจับมือครูเจสออกไปจากห้องน้ำโดยที่ไม่ฟังเสียงกรี๊ดของซึงยอนเลย
“กรี๊ด........ยูลกลับมาก่อนนะ!  ฉันจะไม่ยอมเสียยูลให้ใครหรอก!”
ซึงยอนยืนกรี๊ดอย่างหัวเสียก่อนจะเดินออกไปพร้อมเพื่อนของเธออีกสองคน