ป่วนหัวใจยัยครูฝึกสอน

 

เช้าวันที่อากาศสดใส  แสงอาทิตย์สาดส่องไปทั่วท้องฟ้า  วันนี้เป็นวันที่

เด็กๆทุกคนเฝ้าคอยอย่างตื่นเต้นที่จะได้เปิดเทอมไปเจอเพื่อนๆและครูประจำชั้นคนใหม่

แต่สำหรับฉัน คิมแทยอน แล้ว มันเป็นวันที่ฉันไม่ชอบที่สุดในสามโลกเลย

เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะฉันไม่อยากเจอครูฝึกคนใหม่ที่คอยจะงาบฉัน

ทุกๆเทอมนะสิ แต่ให้ทำไงได้ก็คนเสน่ห์มันแรงนิหว่า 555

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ 

“อืม.....ใครตั้งนาฬิกาปลุกเนี่ย” ฉันโครดจะรำคาญเลย แต่ใครตั้งมันว่ะ

“คิมแทยอน! ฉันตั้งเองแหละ ตื่นได้แล้วลูก วันนี่เปิดเทอมวันแรกนะ” นี่เสียง

แม่ของฉันเอง แต่อะไรนะ วันเปิดเทอมวันแรกหรอ!

“ห่ะ! แม่นี่กี่โมงแล้วอะ” ฉันเด่งตัวขึ้นมาในทันที

“จะ7โมงแล้วลูก แต่ไม่ต้องรีบนะลูกยังพอมีเวลา”

“คะแม่ แต่ยังไงหนูก็ต้องไปเช้าให้ได้คะ เดี๋ยวจะเสียชื่อเด็กเรียน”

“จ้า......เจ้าชายขี้เก๊ก” แม่ฉันตอบอย่างหมั่นไส้ แม่ฉันคงคิดว่าแกจะไปเช้าเพื่อไม่ให้

เสียชื่อหรือจะไปจีบสาวกันแน่ ที่แม่ชอบเรียกฉันว่าเจ้าชายขี้เก๊กเพราะอะไรฉันไม่รู้หรอกนะ 

แต่ความจริงคือฉันไม่ได้เป็นคนขี้เก๊กอะไร เพียงแค่ฉันไม่อยากแสดงออกเรื่องอะไรๆมาก

จนเกินไป 

พอฉันลุกจากเตียงไปอาบน้ำใช้เวลาซัก5นาทีฉันก็อาบเสร็จ ฉันเดินลงไปทานข้าวข้างล่าง

 กับแม่ของฉันแค่สองคน เพราะพ่อของฉันไปต่างประเทศอีกประมาณ1ปีเขาถึงจะกลับมา

บนโต๊ะอาหารบรรยากาศเงียบกริบจนแม่ฉันต้องทำลายความเงียบเอง

“นิแท เปิดเทอมแล้วตั้งใจเรียนนะลูก อยู่ตั้งม.6แล้ว เดี๋ยวก็จะจบแล้วนะ อย่าไปโปรยเสน่ห์ใส่ครูฝึกละ”

ฉันนี่แทบสำลักน้ำดื่มเลย แล้วดูสิ แม่ฉันขำใหญ่เลย  ยั่งกับดูตลกคาเฟ่อยู่อย่างนั้นละ

“โถ่..แม่แทไมอยากยุ่งกับเขาเลยนะแต่เขามายุ่งกับแทเอง”

“แล้วอีกอย่างแทไม่ชอบผู้หญิงที่ไปจีบใครก่อน หรือผู้หญิงที่ใจร้ายหรอกนะ”

“จ้า.....เจ้าขายขี้เก๊ก โอ้! ไม่ใช่สิต้องเป็นเจ้าชายมาดนิ่ง555”

ใช่ฉันได้ฉายาว่าเจ้าชายมาดนิ่ง แต่มันก็เป็นเพียงแค่ฉายาเท่านั้น ตัวจริงของฉัน

มีแต่เจ้าพวกเพื่อนสนิดภายในกลุ่มและแม่เท่านั้นแหละที่รู้ตัวจริงฉัน

พอฉันทานข้าวเสร็จ ฉันก็มุ่งหน้าไปโรงเรียนทันที ด้วยรถสปอร์ตAudi R8คู่ใจฉัน

ใช้เวลาซัก15นาที ฉันก็มาถึงโรงเรียน   โดยมีสาวๆมากมายที่เดนเข้ามาในโรงเรียนมอง

กันอย่างตกตลึงและส่งสายตาหวานเยิ่มมาให้ฉัน  แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วขับรถ

ไปจอดไว้ในโรงจอดรถในโรงเรียน ทำไมโรงเรียนให้ใช้โรงจอดรถได้นะหรอก็เพราะ

แม่ฉันขอเอาไว้ไงและฉันยังเป็นนักเรียนที่ตั้งใจเรียนและช่วยงานครูทุกคน ครูทุกคนก็เลยไว้ใจ

ฉัน และอนุญาตให้ฉันใช้โรงจอดรถได้ แต่ฉันก็ต้องตอบแทนครูด้วยการดูแล ทำความสะอาดโรงจอกรถ

ทุกวัน แต่ไม่เป็นไรเพราะฉันเต็มใจที่จะทำเพื่อตอบแทนความไว้ใจของครูอยู่แล้ว

ทำให้ฉันสนิทกับครูทุกคนแต่ยกเว้นพวกครูฝึกสอนจากมหาลัย

พอรถจอดสนิทแล้วฉันก็เปิดประตูลงจากรถและปิดประตูแล้วกดปุ่มที่กุณแจเพื่อล็อกรถ

แต่พอฉันเริ่มก้าวเดินออกจาโรงจอดรถเด็กนักเรียนหญิงก็เข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังฉันหมด

แล้วตะโกนเรียกชื่อฉันกันใหญ่

“พี่แทค่ะ ทำไมพี่น่ารักจังเลย อ๊าย........” “พี่แท! พี่แทจริงด้วย ทำไมตัวจริงเท่ หล่อกว่าในรูปอีกอะอ๊าย.”

“กรี๊ดดดดดดด พี่แทขอกอดหน่อยนะค่ะ หล่อจังเลยอะแก” “ใช่ๆ หล่อมากมายอะ ฉันอยากได้อะๆ”

ผู้คนต่างกรี๊ดกร้าดจนฉันต้องบอกลาและขอตัวออกไปหาเพื่อนๆที่นั่งทำเป็นหินไม่คิดที่จะช่วย

กันเลยซักนิด ไอกลุ่มเพื่อนใจร้าย

 “เออ...น้องๆเดี๋ยวพี่ขอตัวไปเตรียมตัวเข้าเรียนก่อนนะ”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาจนทำให้เด็ก

นักเรียนหญิงหยุดและยืนนิ่ง แต่ซักพักก็..... “อ๊าย....พี่แทเย็นชาได้เท่มากอะแก อ๊าย......”

ฉันเดินไปหาไอเจ้าพวกเพื่อนกวนทีนทั้งหลายที่นั่งดูฉันอย่างอิจฉา

“โห.....ไอแทฉันนี่โครดอิจฉาแก่เลยวะ ขนาดเย็นชายังมีสาวๆมาชอบแกเลยวะ”

ไอเลียงนี่ไม่ใช่ใครหรอก ก็เสียงไอเจ้ายุนอาที่ชอบทำตัวกะล่อนที่สุดในกลุ่งไง

“ชั่งเหอะ ว่าแต่ทำไมพวกแกถึงมาเช้าได้วะ เห็นแต่มาสายประจำเลย”

“ก็ไอยุนอะดิมันปลุกฉัน มันบอกว่าวันนี่มีครูฝึกสอนคนใหม่มา เห็นบอกว่าสวยชะด้วยนะเว้ย”

ไอเสียงที่พูดนี่ก็ไอเจ้ายูริ คนที่จีบสาวได้เนียนที่สุดในกลุ่ม

“แล้วแกไปรู้มาจากไหนวะยุน” ฉันถามยุนอาอย่างสงสัย

“ก็จากพวกสาวๆไง ฉันไปแอบสืบมา เป็นไงเจ๋งป่าว”ยุนอาพูดพร้อมกลับทำหน้าของมัน

อย่างเท่ๆ

“เออเจ๋ง  แต่เหมือนพวกสอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้านเลยวะ5555” และเสียงนี่ก็เป็นใคร

ไปไม่ได้นอกจาก ซูยอง ที่นั่งหัวเราะเจ้ายุนพร้อมกับถ่ายรูปต่างๆไปเรื่อย

“โห่....ไอซูยอง ทำไมแกชอบขัดฉันจังวะ เฮ้ย! พวกแกดูสาวๆกลุ่มนู้นดิมองเราใหญ่เลยวะ”

ยุนอาบอกพร้อมกับชี้ไปที่นักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งที่นั่งมองพวกเราด้วยสายตาหวานเยิ้ม

และฉันก็มองตามที่มันชี้ แต่ทำไมหน้าตาของนักเรียนหญิงกลุ่มนั้นมันดูคุ้นๆนะ

ติ๊งต๊อง! ขอให้เด็กนักเรียนทุกคนเริ่มเข้าห้องเรียนได้แล้วค่ะ แล้วรอครูประจำชั้นคนใหม่ที่ห้องนะค่ะ

เสียงของไมประกาศดังทั่วโรงเรียน และมีเสียงติ๊งต๊องเหมือนเป็นสัญญาณว่าให้เข้าห้องเรียนได้แล้ว

ฉันเลิกมองสาวๆกลุ่มนั้นและเดินขึ้นห้องเรียนพร้อมกับเจ้าพวกเพื่อนกวนทีนของฉัน  

เมื่อฉันและเพื่อนๆเดินมาถึงหน้าห้องเรียนที่เขียนว่า ห้องม.6 A 

ก็มีสาวๆมาล้อมหน้าล้อมหลังพวกเรา แต่เมื่อสาวๆต่างเห็นใบหน้าอันเย็นชาของฉันแล้วก็

รีบหลีกทางให้กันแทบไม่ทัน  ภายในห้องทุกคนต่างคุยกันอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

บางคนก็เม้าเรื่องนักเรียนคนใหม่บางละ เรื่องกลุ่มฉันกับเพื่อนๆของฉันบางงละ 

แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ทำให้ฉันเกิดสนใจขึ้นมาได้  ก็เรื่องครูฝึกสอนคนใหม่ที่เขาลือกันว่าสวยมาก

ไงฉันเลยอยากรู้จริงๆเลยว่าจะสวยซักแค่ไหน  และจะตามเกาะแกะฉันเหมือนครูฝึกสอนคนก่อน

หรือป่าว  เมื่อฉันเผลอคิดเล่นๆแล้ว ฉันได้สติและเดินไปจับจองที่นั่งกับเพื่อนๆกวนทีนของฉัน

ฉันกลับกลุ่มเพื่อนเลือกที่จะนั่งหลังสุด ถึงแม้ว่าพวกเราจะนั่งหลังสุดแต่พวกเรากั้งใจเรียนมากกว่า

พวกที่นั่งข้างหน้าเยอะ ก็เพราะพวกนักเรียนหญิงที่นั่งข้างหน้าต่างหันมามองแต่พวกเรา

ทุกคาบเลยนะสิ ตั้งแต่เทอมที่แล้วละ แต่ไม่รู้เทอมนี้พวกเราจะโดนมองอีกหรือป่าว  

เมื่อครูประจำชั้นคนเก่าตั้งแต่เทอมที่แล้วเดินเข้ามาในห้อง ทั้งห้องก็เงียบสนิท

“เอาละนักเรียน ทุกคนไม่ต้องตกใจนะที่ฉันมาห้องนี้ก็เพราะฉันมีครูฝึกสอนคนใหม่มาให้พวกเธอรู้จัก”

“และฉันก็มั่นใจว่าเขาจะคุมพวกเธออยู่ และไม่ต้องกลัวนะคุณคิมแทยอน เขาไม่ตามจีบคุณหรอก”

พอฉันได้ยินแบบนี้ค่อยโลงอกหน่อย แต่พวกนักเรียนหญิงที่อยู่ข้างหน้าฉันนี่สิดูจะดีใจมากกว่าฉันอีก

“เพราะคุณจะตามจีบเขาเอง” แต่ประโยคนี้สิทำให้ฉันงงและอึ้ง  แต่พอคิดไปคิดมาฉันก็อยากเจอ

ครูคนสวยนั้นเหมือนกันนะ อยากจะรู้เหมือนกันว่าครูสุดสวยนั้นจะไม่ติดฉันเหมือนคนก่อนยังไง

“555 อย่าคิดมากสิครูล้อเล่น” ครูพูดอย่างนั้นจนฉันต้องยิ้มตาม

“โอ้!นั้นไงครูฝึกสอนคนใหม่มาพอดีเลย เชิญคุณครูค่ะ”

พอครูคนเก่าพูดจบ ก็ปรากฏร่างบางที่ผิวขาวดุจน้ำนมเปล่งประกาย ผมดำตรงเรียบสวย

มีตายิ้มที่เป็นเอกลัษณ์  รอยยิ้มดูน่ารักสดใส จนใจฉันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ฉันไม่รู้ว่าทำไม มือไม้ฉันสั่นอย่างบอกไม่ถูกแต่ฉันก็ต้องเก็บอาการเอาไว้

“เฮ้ย! โครดสวยเลยวะ ฉันขอนะเว้ย”เป็นยุนอาที่พูดขึ้นก่อนอย่างไม่แครสายตาของ

นักเรียนหญิงที่อยู่ข้างหน้าเลย 

“เฮ้ย!ไม่ได้ เพราะฉันจองแล้วเว้ย “ และก็เป็นซูยองที่พูดต่อท้าย

“เห้!เพื่อนดูดิสวยยั่งกับ.......”

“นางฟ้า” แล้วก็เป็นฉันที่พูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว จนเพื่อนทั้งกลุ่มมองฉันด้วยสายตากรุ่มกริ่ม

“เฮ้ย..ไอแทหรือว่าแก......” 

“อะไรวะ ไม่ใช่ซะหน่อย และอีกอย่างครูคนนั้นอาจเป็นเหมือนคนก่อนๆก็ได้นิและฉันก็ไม่ชอบคนแบบนั้น”

.”เออ...ให้มันจริงเถอะไอแท ไอเจ้าชายมาดนิ่งแต่ร้ายเงียบ ” ไอยูริมันพูดจนฉันอยากต่อยปากมัน

ซักทีสองที ไอเพื่อนกวนประสาท!

“สวัสดีค่ะฉันชื่อทิฟฟานี่ค่ะ เรียกสั้นๆว่าครูฟานี่ก็ได้ค่ะ”  โห...ชื่อเพราะวะ ชื่อฟานี่หรอ

เฮ้ย ไอแทไม่นะ ไม่หรอกหน่า  ตายิ้มนั้นทำให้ฉันใจสั่นอีกแล้ว

“ฉันจะดูแลทุกคนอย่างสุดความสามารถค่ะ เอาละค่ะมาเริ่มเรียนกันเลยดีกว่าค่ะ”

เมื่อการเรียนคาบแรกเริ่มขึ้นครูประจำซั้นคนเก่าก็ออกไป  จนเรียนมาได้ซักพัก

ฉันก็เผลอหลับไปอาจจะเพราะความง่วงที่ฉันได้นอนดึกเพียงเพราะฉันไม่รู้ว่า

วันต่อไปจะเป็นวันเปิดเทอมวันแรกซะนิ  ฉันเผลอหลับได้ซักพัก.......

“โอ๊ย!” ฉันร้องออกมาอย่างดัง จะเราะอะไรซะอีกละ ก็ยัยครูฟานี่สิดันเอาช็อกมาปาหัวฉัน

ฉันก็โกรธสิ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยใครมาเล่นหัวกับฉันเลยนะ! นอกจากแม่ของฉัน

แล้วนี่เธอเป็นใคร ถึงมาเล่นถึงหัวกับฉัน  ความโกรธของฉันมันเริ่มห้ามไม่อยู่จน

ฉันต้องถึงกับยืนขึ้นจากเก้าอี้นักเรียน  

“ครูอะไรเนี่ย!” ฉันพูดอย่างอารมณ์เสียสุดๆ ทั้งง่วง ทั้งโกรธ

“ก็เธออยากนอนทำไมละ ทีนี้จะตั้งใจเรียนได้ยัง” ครูสุดสวยในตอนนี่เธอได้ทำให้ฉันเกลียดเธอ

เรียบร้อยแล้ว เกลียดจนไม่อยากมองหน้าเลย

“อ๋อ เธอคิมแทยอนใช่ไหม เดี๋ยวไปพบฉันที่ห้องพักครูด้วยนะ ฉันจะลงโทษเธอโทษถานแอบหลับ”

ฉันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นเนื่องด้วยความโกรธที่ยังคงอยู่ และความเกลียด เกลียดผู้หญิงคนนี้มาก

 มากจนอยากให้เจ็บมากกว่าฉันร้อยเท่า  แค่แอบหลับจะเอาอะไรกันนักกันหนาวะ

  ฉันนั่งโกรธอยู่อย่างนั้นจนหมดคาบเรียน ฉันก็คิดการแก้แค้นยัยครูฟานี่ได้สำเร็จ

“ฉันนึกอะไรสนุกๆออกแล้ววะ  เฮ้ย เดี๋ยวฉันมานะเพื่อน” ฉันบอกเจ้าพวกเพื่อนฉันไป

และยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์  พอครูฟานี่เดินออกไป ฉันก็รีบตามออกไปทันที