ปริศนา[สีเลือด]

 ณ ห้องซ้อมเต้น                

       -ปอร์เช่

       ตอนนี้เวลาประมาณ1ทุ่มกว่าๆท่าม กลางห้องที่เปิดแอร์โครตเย็นแต่ผมและเพื่อนๆได้แต่เหงื่อตกพร้อมกับนั่งจ้องกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งพี่จิ๊บได้ส่งมาให้ด้วยความหนักใจ 

'สวัสดีจ้าน้องๆnew comerทุกคน พี่มีภารกิจพิเศษให้พวกเราทำนะจ้ะ อาจจะเป็นภารกิจที่อันตรายซักนิดนึง แต่จะเป็นอะไรหน่ะพี่ไม่บอกหรอก มาเจอพี่ที่ห้องทำงานนะจ้ะพี่ถึงจะบอก ย้ำ!!!มาทุกคนนะ'

  "มึงคิดว่าพี่จิ๊บจะให้เราทำอะไรวะ"ปีเตอร์หันมามองหน้าเพื่อนๆทั้งหกคนสลับกัน...

          "ก็ไม่รู้สิกูก็ระแวงเหมือนมึงนั่นแหละ" ผมตอบกลับไป

"แต่ลองไปดูก็ดีนะอาจจะมีอะไรดีๆก็ได้ เนาะมาร์ค"เติร์ดพูดแล้วหันไปมองมาร์คที่นั่งอยู่ข้างๆ

"อาจเป็นอย่างที่พี่เติร์ดบอกก็ได้นะครับแต่ที่ผมสงสัยคือทำไมต้องไปให้ครบละคับ"มาร์คพูด

"ไปเถอะถ้ามัวแต่สงสัยเมื่อไรจะรู้........"พี่พาร์ทพูดก่อนจะเดินออกไปตามด้วยผมและคนอื่นๆ

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

                                                .

ณ ห้องทำงานส่วนตัวของพี่จิ๊บ

ผมและเพื่อนๆของผมนั่งประจำที่ของตัวเองเพื่อตั้งใจฟังสิ่งที่พี่จิ๊บกำลังจะพูดต่อจากนี้ ในตอนนี้ความเงียบได้ปกคลุมบริเวณ ทั้งห้องสงัดได้ยินเพียงเสียงแอร์เบาๆ 

"เอาล่ะไหนๆก็มาครบแล้วพี่ขอเริ่มพูดเลยแล้วกันนะ"

พี่จิ๊บพูดก่อนจะกวักมือเรียกผู้หญิงคนหนึ่งให้มาหยุดอยู่ตรงหน้าพวกผม ผู้หญิงคนนั้นมีผมยาวสลวยสีเงิน ดวงตาสีแดงเป็นประกายคล้ายทับทิม ผิวสีขาวเหมือนหิมะทำเอาผมและเพื่อนหน้าแดงไปตามๆกันเลยทีเดียว

"เอาล่ะพี่ขอแนะนำห้รู้จักเลยแล้วกัน น้องคนนี้ชื่อน้องโสพิศ ฝากน้องเค้าด้วยแล้วกันนะ"พี่จิ๊บพูด

  "สวัสดีค่ะขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ"โสพิศพูดก่อนจะโค้งลงเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้

      "ครับ''พวกผมทั้งเจ็ดคนพร้อมใจกันตอบเป็นเสียงเดียวกันโดยมิได้นัดหมาย

 "เอ่อ...แล้วภารกิจที่ว่าล่ะคับ"เติร์ดดูเหมือนจะเรียกสติได้ก่อนเพื่อนเลยรีบหันไปถามพี่จิ๊บ

 "อ๋อเรื่องนั้นนะหรอ....ก็ไม่มีอะไรมากหรอแค่พี่เห็นว่าพวกเธอก็ฝึกซ้อมมาเหนื่อยๆก็เลยจะให้ไปพักร้อนหน่อยนะ...แต่ที่ไหนโสพิศจะเป็นคนบอกเอง" เนี้ยนะอันตราย!!!ผมคิดในใจก่อนจะพูดต่อ

                               "งั้นแยกย้ายกันได้เลยใช่ไหมครับ"

                                    "จ้ะตามสบายเลยนะ..บ๊าย...บาย"

                                               . 

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               . 

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

           หลังจากนั้นพวกเราก็ออกมาจากห้องของพี่จิ๊บและกลับมาที่ห้องซ้อมเต้นโดยมีน้องโสพิศสุดสวยตามมาด้วย

"วันพรุ่งนี้ให้พวกพี่มารอที่นี้ตอนประมาณ07.00น.นะคะ ส่วนเสื้อผ้าเตรียมไปซัก3-4ชุดพอนะคะเพราะเราไม่ได้ไปนาน งั้นแยกย้ายกันตามสบายเลยนะคะ"โสพิศพูดจบก็ยิ้มหวานให้กับทุกคนแล้วโสพิศก็แอบหันมามองผมแล้วแสยะยิ้มแปลกๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดียังไงไม้รู้ แต่ผมว่าน้องเค้าน่ารักดีคงทำอะไรไม่ได้หรอกคงอยากแกล้งละมั้งผมคิดได้อย่างงั้นจึงรีบวิ่งไปให้ทันเพื่อนๆที่มันออกไปก่อนผมแล้ว "พี่ไปก่อนนะโสพิศ"ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไป....

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

                                               .

 -โสพิศ

"หึๆ.........ไม่รู้อะไรซะแล้วว่าพวกมึงกำลังจะได้เจอของดี....หึๆๆๆ"

 เป็นไงกันบ้างคะ พึ่งแต่งแนวแบบนี้ครั้งแรกก็เลยอาจจะยังออกมาไม่ดีเท่าทีควรแต่ก็จะพยายามต่อไปนะคะ สามารถติชมได้นะคะ