ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ

 
เรื่องสั้น ..  คู่ชีวิต .
เธอเป็นนิทานที่ฉันอ่าน ก่อนหลับตาและนอนฝัน
เธอคือหัวใจ ไม่ว่าใครไม่อาจเทียมเทียบเท่าเธอ
   
 " ผม .. ขอสัญญาว่าผมจะรักแก้วแต่เพียงผู้เดียว "
 
 ๒ ปีผ่านไป ..
 
" ทำไม ? โมะทำแบบนี้อ้ะ " ฉันมองคนรักของฉันเราแต่งงานกันมีลูกคนนึงแต่เขากำลัง
มีคนอื่น ไม่ใช่สิ .. เขากำลังมีคนอื่นอีกแล้วฉันเคยจับได้หลายครั้งแล้วว่าเขามีคนอื่นแล้วเขาก็ชอบแก้ตัวพัลวัน ฉันก็ชอบยอม ชอบโง่ ให้เขาหลอกซ้ำ ๆ ซาก ๆ 
 
" แล้วจะโมะทำไงล่ะ " เขาพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยไม่มีทีท่าสะทกสะท้านไม่เหมือนฉันที่น้ำตานองหน้า เขามองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจออกมา
 
" โมะเหนื่อยอ่ะ ไปนอนก่อนน่ะ " 
 
" เหนื่อยที่ไปเอากับมันน่ะหรอ ? " ฉันหันหลังมองเขา
 
" อย่าว่าหวายเขาแบบนั่นน่ะ !! " โทโมะตวาดฉัน
 
" ทำไม ? หวงมันหรอ รักมันมากหรอ ? " 
 
" ถ้าใช่แล้วจะทำไม ? " โทโมะพูดก่อนจะเดินมาหาฉัน
 
" งั้นก็ไปอยู่กับมันเลยสิ " 
 
" ไม่ต้องบอกก็อยากไปหรอก ถ้าฉันไม่สงสารลูกฉันไปตั้งนานแล้ว "
 
" งั้นก็ไปเลยสิ ไม่ต้องมาสงสารอยู่หรอก " 
 
" เออ ไปก็ได้ !! แล้วอย่ามายุ่งวุ่นวายฉันกับหวายก็แล้วกัน " เขาพูดก่อนจะเดินออกไปฉันทรุดล้มลงกับโต๊ะตัวเล็กก่อนจะปล่อยระบายน้ำตาที่มันไหล่ออกมา ฝ่ามือเล็กบางของลูกฉันเดินมาจับที่ไหล่
 
" ฮึก .. นางฟ้าของแม่แก้ว ทำไมไม่นอนค่ะ ? " ฉันพูดก่อนจะดึงคนตัวเล็กมากอด
 
" ก็ม๊ะม๊าทะเลาะกะป๊ะป๊าอีกแล้ว " นางฟ้าตัวน้อยเอ่ยขึ้นแล้วกอดปลอบฉันมือเล็ก ๆ ลูบไล้แผ่นหลังฉันอย่างเบามือ
 
" ม๊ะม๊ารักหนูน่ะค่ะ " อ่อนแอเหลือเกิน .. 
 
" ไป ม๊ะม๊าไปนอนกันเถอะค่ะ " ลูกของฉันจูงมือฉันพาเดินไปที่ห้องฉันล้มตัวนอนก่อนจะดึงร่างเล็กลงมานอนแล้วนอนกอด
 
ปล่อยเขาไป ฉันต้องอยู่คนเดียวให้ได้ ..
 

 
 
" แล้วแกจะเอาไงต่อ " ฉันมองหน้าพี่สะใภ้ตัวเองก่อนจะถอนหายใจ
 
" ไม่รู้เหมือนกัน พี่เฟย์แก้วจะทำยังไงต่อดี ? " ฉันซุกหน้าเข้าหาหน้าท้องเนียนพี่เฟย์กอดปลอบฉันเหมือเข้าใจ
 
" เอางี้ไม่ล่ะ แกลองหายไปซักพักไปอยู่ไร่ที่แม่ฮ่องสอนสักพักมั้ยล่ะ ? " พี่เขือนพี่ชายแท้ ๆ ของฉันบอกก็จะเลิกคิ้วถามฉัน ฉันคิดอยู่สักพักยังไงซะถึงอยู่ที่ไหนเขาก็ไม่คิดจะหาฉันหรอกไปอยู่ที่นั่นสร้างตัวเองใหม่ก้ดีเหมือนกัน .. 
 
" ตกลง "
 
 
บ่ายโมงตรง
พี่เขื่อนมารับฉันที่บ้านฉันมองบ้านหลังใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย 
คืนให้ทุกอย่าง ..
สินสอด ..
อิสระภาพ .. 
ใบหย่า ..
 
ฉันมองก่อนจะจูงน้องฟ้อนซ์เดินเข้ารถ จบซักทีชีวิตคู่ที่มันไม่ใช่ .. 
 
 

 
 
" แก้ว .. เธออยู่ไหนน่ะ ? แก้ว " ผมเรียกชื่อภรรยาของผมแต่สายผมกลับโฟกัสไปที่โต๊ะรับแขกผมมองผู้เป็นแม่ของตัวเอง
 
" หนูแก้วเขาไม่อยู่แล้วล่ะ .. " แม่หันมาบอกผมด้วยน้ำตานองหน้าก่อนจะเดินเอาซองเอกสารซองหนึ่งมาให้ผม 
 
ใบหย่า .. 
เขาทิ้งผมไปแล้วหรอ ?
ผม .. ผมไม่มีเขาอยู่แล้วหรอ ..
 

 
 
สวัวดีจ้าาา วันนี้มาเป็นเรื่องสั้นก่อนโน๊ะ แต่ตอนหน้าจัดให้เต็มแน่นอน
ขอบคุณทุกเม้นเลยน้าา เจอกันจ้าาา .