ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ

9.6

เขียนโดย MimMe

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.

  24 t o k a ;
  708 วิจารณ์
  36.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ▧ Why not me ? ▽TK

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ( Why Not Me ? )
มันติดอยู่ระหว่าง รักแท้ กับ การอยู่อย่างโดดเดี่ยว.
 
     การถูกแย่งของรักโดยคนที่ตัวเองไว้ใจ คุณว่าคนที่ถูกแย่งไปนั้นเขาจะเจ็บมั้ย ?
แน่นอนมันเจ็บสิ เจ็บจนอยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอด .. แต่ยัง ยังก่อน
คนอย่างฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์  ไม่มีทางทำอะไรโง่ ๆ แบบนั้นหรอก ก็ในเมื่อเธอโดน
เพื่อนที่แสนจะรักและไว้ใจแย่งคนรักไปทำไมเธอต้องฆ่าตัวตายด้วยล่ะ เธอต้องแย่งคืนสิ 
ปากสวยเหยียดยิ้มก่อนจะมองตัวเองในกระจก
 
" ของของฉัน ยังไงมันก็ต้องเป็นของฉัน " ฟางพร่ำบอกกับตัวเองก่อนจะเดินออกจากบ้านเพื่อจะ
ไปคุยงานกับคนรักเก่า    ฟางขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงร้านที่เธอต้องนัดคุยกับโทโมะนั้นก็คือ
ร้านของน้องสาวเธอเอง ฟางเดินเข้ามาในร้านของเฟย์ก่อนจะเดินมานั่ง
 
" พี่ฟาง ! พี่มาทำอะไรที่นี่ " เฟย์พูดอย่างตกใจก็แน่ล่ะตั้งแต่โทโมะแต่งงานกับแก้วก็เอาขังตัว
เองอยู่ในห้องไม่เป็นอันทำอะไร ฟางมองน้องสาว
 
" ก็ฉันมาคุยกับลูกค้า ทำไม ? ฉันมาที่นี่ไม่ได้หรอ ? " ฟางพูดก่อนจะเหลือบมองแก้วที่กำลังเดิน
มาหาเธอ
 
" คุยงานกับใคร ? " เฟย์ถาม
 
" โทโมะน่ะ " ฟางพูดคำพูดนั้นทำเอาแก้วที่กับชะงักก่อนที่จะใจกล้าเดินมาหาฟาง
 
" สวัสดีจ้ะฟาง ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ " แก้วพูดก่อนจะยิ้มให้ ฟางไม่พูดอะไรไม่แม้แต่จะมอง
เธอด้วยซ้ำ..
 
" พี่ขอกาแฟนร้อนแก้วนึงล่ะกัน " ฟางพูดกับเฟย์ส่วนแก้วเฟย์ก็ลากมาด้วย
 
" แก้ว .. " เฟย์ก่อนจะจับมือแก้ว
 
" ไม่เป็นไรหรอก " แก้วพูดก่อนจะจับมือเฟย์ตอบ แก้วมองไปที่โต๊ะฟางก่อนที่จะมีร่างสูงของใคร
คนนึงเดินไปหาฟางไม่ต้องบอกใครสามีของเธอเอง
 
รอยยิ้มที่ไม่เคยได้รับ ..
ความอ่อนโยนที่ไม่เคยได้ ..
สายตาที่ดูห่วงใยไม่เคยได้..
ได้เพียงแต่ความเย็นชา ...
 
แก้วมองสามีของตนเองที่ตอนนี้กำลังนั่งจับมือกับคนรักเก่า สายตา รอยยิ้ม ความอ่อนโยน ที่มีให้
ฟางเธออยากได้มันเหลือเกิน เฟย์เมื่อเห็นแก้วท่าทางไม่ดีเลยพาแก้วมาหลังร้าน 
 
" ไหวน่ะ " เฟย์ถาม
 
" ไหวจ๊ะ " แก้วพูดก่อนจะเดินมาที่เคาน์เตอร์กาแฟเพื่อจะทำกาแฟให้ฟาง
 
---------------------------------------------------
 
" ฟางเป็นไงบ้าง สบายดีรึเปล่า ? " โทโมะถามคนตรงหน้านานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่เจอเธอ
 
" ฟางสบายดีค่ะ โมะสบายดีรึเปล่า ? " ฟางถามกลับ
 
" ไม่เท่าไหร่  โมะคิดถึงฟางเหลือเกิน " โทโมะพูดพร้อมกับจับหน้าใสด้วยความรักใคร่ฟางยิ้มให้
น้อย ๆ ก่อนจะเหลือบมองคนที่เคาน์เตอร์แล้วเหยียดยิ้ม
 
" เราไม่คุยเรื่องงานกันดีกว่าน่ะค่ะ เกรงใจแก้วด้วย " ฟางพูดโทโมะเหลือบมองคนที่อยู่ตรง
เคาน์เตอร์กาแฟก่อนที่จะมองมาที่ฟาง
 
" ชั่งเขาเถอะ " โทโมะพูดเสียงเรียบก่อนจะคุยกันเรื่องงานฟางที่เห็นแก้วเดินถือกาแฟมาก็แสร้ง
ขอโทโมะเข้าห้องน้ำ ก่อนจะเดินชนแก้วทำให้กาแฟในมือแก้วหกรดเสื้อฟางทั้งสองแก้ว แก้ว
ตกใจมากโทโมะนั่นก็รีบเด้งตัวมาดูฟางทันที
 
" เธอเป็นบ้าอะไรน่ะห้ะ ! " โทโมะตะคอกใส่แก้วด้วยความโมโห แก้วมองโทโมะด้วยสายตาสั่น ๆ
น้ำตานั้นก็เอ่อคลอเบ้า
 
" ฉัน ฮึก .. ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฮึก " แก้วพูดสั่น ๆ ตอนนี้เธอกำลังจะร้องไห้อยู่ร่อมร่อโทโมะมองด้วย
สายตาเหยียด ๆ
 
" ฟางไม่ได้เป็นค่ะ แก้วคงไม่ได้ตั้งใจ " ฟางบีบน้ำตาก่อนเหยียดยิ้มให้แก้วเหมือนคนมีชัย แก้ว
มองด้วยความไม่เข้าใจ
 
" ไปหาหมอเถอะครับฟาง เป็นอะไรขึ้นมาเดี๋ยวมันจะยิ่งแย่ " โทโมะพูดก่อนจะค่อย ๆ อุ้มฟางไป
ที่รถของตนก่อนจะวางฟางไว้ที่เบาะข้างคนขับก่อนจะมองแก้วที่อยู่ในร้านก่อนจะขับรถออกไป
โทโมะก็กดโทรศัพท์หาเขื่อน
 
( ว่าไงมึง ) ปลายสายพูดขึ้น
 
" มาที่ร้านเมียมึงหน่อย แล้วเอาเอกสารทั้งหมดของกูเอาไปไว้ให้กูที่ห้องทำงานหน่อย " โทโมะ
พูดยาว
 
( ทำไมว้ะ ? ) เขื่อนพูดด้วยความสงสัย
 
" เอออน่ะ อย่าถามมาก " โทโมะพูดก่อนจะตัดสายไป
 
"ฟางไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่ทายาก็คงหาย " ฟางพูดขึ้นโทโมะหันมามอง
 
" ได้ไงกันค่ะฟาง เอางี้เดี๋ยวโทโมะพาไปทายาที่คอนโดน่ะโอเคมั้ย ? " โทโมะพูดก่อนจะยิ้มอ่อน
ให้ฟาง ฟางพยักหน้าน้อย ๆ ก่อนจะมองไปข้างหน้า
 
                    ----------------------------------------------------
 
" เฟย์ แก้วไม่ได้ตั้งใจน่ะ ฮึก ฮืออ .. " แก้วยังคงร้องไห้และพึมพำในอ้อมกอดเฟย์
 
" เฟย์รู้ว่าแก้วไม่ได้ตั้งใจ ไม่ร้อง ๆ " เฟย์พูดก่อนจะมองไปที่ประตูเมื่อเห็นแฟนหนุ่มของตนเอง
เดินมา เขื่อนมองด้วยสีหน้าตื่น ๆ 
 
" แก้วเป็นอะไรหรอเฟย์ ? " เขื่อนถาม
 
" ชั่งเถอะ มาเอางานของโทโมะใช่มั้ย ? " เฟย์ถามเขื่อนพยักหน้าเฟย์เลยชี้ไปในเคาน์เตอร์เขื่อน
เดินไปหยิบก่อนจะมองแก้วด้วยความสงสาร ' เฮ้ออ .. เมื่อไหร่ไอ่โทโมะมันจะเห็นค่าแก้วว่ะ '
 
  ทุ่มเทให้เท่าไร ก็ไม่ใช่ที่หนึ่ง ในหัวใจเธอสักที ..
เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้น
 
( ฮัลโหลคนดีของพี่ สบายดีมั้ยค่ะ ? ) เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยในปลายสายทำเอาแก้วนั่นยิ้ม
 
" ฮึก .. คิดถึงจังเลย ฮืก " แก้วพูดก่อนจะเช็ดน้ำตาของตัวเอง เฟย์กับเขื่อนมองด้วยความไม่
เข้าใจ
 
----------------------------------------------------------------------------------
 
สวัสดีจ้าาา แก้วกับโทโมะไม่ค่อยได้เจอกันเลยเนอะ 5555 ตอนหน้าเจอกันแน่นอน ยังไงเม้นให้กำลังใจด้วยน้าา 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา