ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ

9.6

เขียนโดย MimMe

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.

  24 t o k a ;
  708 วิจารณ์
  36.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) ▧ Why not me ? ▽TK ( 30 % )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ( Why Not Me ? ) 
 
Tomo & Kawe Chapter 18.
 
 
 
 
                ดวงตาเล็กเบิกโพรงพร้อมมองคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยใจที่เต้นถี่ ๆ มือขาวปิดปากอย่างไม่เชื่อใจตัวเองคนตรงหน้าของเธอคือคนนั้นจริง ๆ ด้วย  เท้าหน้าก้าวเข้ามาหาแก้วอย่าเงชื้องช้าแก้วก็ขยับจนชิดกับเตียงตัวเองมือจิกน่องขาขาวตัวเองจนเลือดซิบ โทโมะก้าวขึ้นมาบนเตียงพลางถอดเสื้อสูทของนอกออก
 
 
 
“ อย่า ! อย่าเข้ามาน่ะ ” แก้วตวาดเสียงสั่นด้วยใจที่เต้นถี่ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ทำไมเขาถึงรู้ว่าเธออยู่ที่นี่พระเจ้าจะเล่นตลกอะไรกับชีวิตเธอหนักหนา แก้วคิดในใจน้ำตาเอ่อล้นอย่างห้ามไม่ได้
 
 
 
 
“ อย่าดังสิ อยากให้ลูกตื่นหรอ ? ” โทโมะกระซิบไปที่ใบหูของแก้วพลางกดข้อมือเล็กขาวลงไปให้จมกับเตียงพลางคร่อมร่างเล็กเอาไว้ และดูเหมือนร่างเล็กจะเงียบได้จริง ๆ โทโมะเหลือบมองไปหน้าเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตาพล่างก้มหน้าลงมาที่ซอกคอเล็กสูดดมกลิ่นที่หอมไม่เคยเปลี่ยนมือก็ลูบไล้ไปตามน่องปลีและขาขาวตามครรลองของธรรมชาติ
 
 
 
 
“ อึก .. ” แก้วกัดปากแน่นจนห้อเลือดเพื่อปิดเสียงครางเอาไว้ข้อมือก็บิดไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากมือที่ตรึงเธอไว้เหมือนกับครีมเล็กอย่างดี โทโมะก็ได้หาสนใจไม่เขาปลดกระดุมของร่างเล็กจนหมดจด โทโมะยืดลำตัวเล็กน้อยแล้วเหยียดยิ้มให้กับผลงานตัวเอง
 
 
 
 
“ ฮึก ฮือ อย่าทำอะไรแก้วเลยน่ะ ปล่อยแก้วไปเถอะ ” ตอนนี้เธอกลัวเขาจับใจทั้งๆที่ก็เคยชินกันมาแล้วทั้งนั้นแต่มันก็นานมาแล้วนานจนเธอไม่อยากกลับไปเจอความหลังอันข่มขื่นนั้นอีกโทโมะปลดเปลืองเสื้อผ้าของตัวเองทิ้งไปที่เตียงข้าง ๆ มือหนาจับยึดขาเรียวสวยของแก้วไว้ที่เอาสอบแล้วจ่อแก่นกายไปที่ทางช่องสีหวานของแก้ว
 
 
 
 
“ หื้มส์ ” โทโมะครางในลำคออย่างขัดใจเมื่อแก้วเริ่มดิ้นแขนเรียวเริ่มปัดป่ายผลักเขาออกโทโมะจับแก่นใหญ่เข้าไปทีเดียวมิดด้ามเอาแก้วถึงกับจุกเพราะเธอก็ห่างหายเรื่องแบบนี้มานานแล้ว โทโมะจับแขนทั้งสองข้างของแก้วกดลงไปกับเตียงอย่างรำคาญแล้วบรรเลงเพลงรักที่หยาบโลนนั้นอย่างบ้าคลั่งไปทั่วราตรีแห่งการพบพานกันใหม่ของทั้งสอง
 
 
 
 
“ จะกลับมาทำไมกัน ตอนนั้นฉันเสียใจไม่พอหรอ อิสสระที่คุณอยากได้ฉันก็ให้ไปแล้ว แล้วต้องการอะไรอีก !!? ”
 
“ ลูกไง ฉันต้องการลูกฉันคืน ! ”  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา