รอยแค้น (Ire)

 

 

 

 

ปอนด์: พ่อมาแล้ววว

 

 

ป็อบ: ว่าไงครับตัวแสบของพ่อ นี่อาเฟย์ น้องสาวพ่อครับ

 

 

เฟย์: ว่าไงหลานอา หล่อนะเนี่ย

 

 

ปอนด์: พ่อครับ (กระซิบ) ตามแผนเลย 5555

 

 

ป็อบ: แสบนะเราเนี่ย

 

 

เฟย์: สู้ๆนะ ต้องทำให้ได้ล่ะ ใช้มั้ยน้องปอนด์

 

 

ปอนด์: ใช่ครับๆๆ

 

 

เขื่อน: พี่ไปด้วยสิ เดี๋ยวพี่เอารถไปเอง 

 

 

ฟาง: ทำไม ไม่ไปด้วยกันล่ะค่ะ 

 

 

เขื่อน: คือพอดีเอ่อ พี่ว่าจะไปทำธุระด้วยอ่ะ 

 

 

ปอนด์: แม่มาแล้ว

 

 

เฟย์: สวัสดีค่ะคุณฟาง 

 

 

ฟาง: อ้าวคุณเฟย์ สวัสดีค่ะ 

 

 

ป็อบ: งั้นเราไปกันเลยนะครับ ไปเถอะลูกไป 

 

 

ฟาง: (ความคิดในใจ) อะไรๆก็ลูกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

เฟย์: งั้นเฟย์ไปกับคุณเขื่อนดีกว่านะ พ่อแม่ลูกจะได้อยู่ด้วยกัน 

 

 

เขื่อน: ดีเลยผมไม่มีใครนั่งเป็นเพื่อน 

 

 

ฟาง: งั้นฟางไปด้วยได้มั้ย ให้ปอนด์ไปกับเขา

 

 

ปอนด์: ไม่เอาครับ ผมจะไปกับพ่อ แล้วแม่ก็ต้องไปกับพ่อด้วย

 

 

ป็อบ: ไหนบอกว่าทำเพื่อลูกไง 

 

 

ฟาง: ก็ได้ ไปก็ได้ 

 

 

ปอนด์: ขึ้นรถกันเลย ไปครับบ

 

 

 

ป็อบ: ไปกันเลยนะ 

 

 

ปอนด์: พ่อครับจอดก่อนครับ (รีบเปิดประตูลงไป) 

 

 

ฟาง: ปอนด์ไปไหนลูก (กำลังจะเปิดประตูตามป็อบปี้รีบเหยียบคันเร่งไปทันที) 

 

 

ฟาง: โอ๊ย นี่มันอะไรกัน 

 

 

ป็อบ: ลูก อยากไปสวนสนุก ผมฝากลูกกับเฟย์แล้วก็คุณเขื่อนแล้วล่ะ

 

 

ฟาง: จอดรถ จอดเดี๋ยวนี้ คุณจะพาฉันไปไหน 

 

 

ป็อบ: ไปที่ที่ผมอยากให้คุณไปไง

 

 

ฟาง: แต่ฉันไม่อยากไป จอดรถ 

 

 

ป็อบ: ผมไม่จอด ยังไงผมก็ไม่จอด 

 

 

ป็อบ: (นึกสนุกอย่างแกล้งฟาง) ผมอยากบอกว่า ผมรัก ผม ผมรักลูกมากนะ คุณให้ลูกอยู่กับผม ได้มั้ย

 

 

ฟาง: ไม่ได้ แล้วรักลูกทำไม ไม่ไปกับลูก ไปสิ จอดแล้วก็ไปกับลูก 

 

 

ป็อบ: ผมไม่ไป ผมอยากไปกับคุณ

 

 

ฟาง: แต่ฉันไม่อยากไปกับคุณนิ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไปไหน นี่มันทางไปพัทยา คุณจะไปไหน

 

 

ป็อบ: ไปเที่ยวไง

 

 

ฟาง: คนบ้า หลอกฉันอีกแล้วอะ นี่อย่าบอกนะว่าร่วมมือกับพี่ฉัน

 

ป็อบ: ใช่ 

 

 

ฟาง: ทำไมต้องแบบนี้ด้วย

 

 

ป็อบ: ถ้าไม่ทำแบบนี้ คุณจะยอมไปกับผมมั้ย 

 

 

ฟาง: ไม่ไป 

 

 

ป็อบ: นั้นไง คุณก็ไม่ไป

 

 

 

 

 

 

           ณ พัทยา ที่บริเวณที่สวยที่สุด ><

 

 

 

 

ป็อบ: เดี๋ยวฟาง คุณจะไปไหน

 

 

 

ฟาง:ฉันจะกลับบ้าน ฉันไม่อยากอยู่ที่นี้แล้ว

 

 

 

ป็อบ: ผมไม่ให้ไป ผมไม่ให้คุณหนีไปไหนอีกแล้ว 

 

 

ฟาง: ทำแบบนี้ ทำไม ทำแบบนี้ทำไม ต้องการอะไรอีก

 

 

ป็อบ: ต้องการสารภาพ 

 

 

 

ฟาง: สารภาพ สารภาพอะไร 

 

 

 

 

ป็อบ: ผมอยากจะสารภาพ ว่า ผมขอโทษ 

 

 

 

ฟาง: ขอโทษ คุณพูดเป็นแต่คำนี้เหรอ

 

 

 

 

ป็อบ; ใช่ ผมอยากสารภาพว่า ผมขอโทษ ขอโทษที่ไม่เคย 

 

 

ฟาง: ไม่เคยอะไร 

 

 

 

ป็อบ: ไม่เคยบอก รัก คุณ ไม่เคยสารภาพ ว่ารักคุณ ไม่เคยพูดว่าผมรักคุณ ไม่เคยบอกคุณเลย

 

 

 

ฟาง: คุณพูดอะไร 

 

 

 

ป็อบ: ผม รัก คุณ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

ฟาง: พอแล้ว ฉันเชื่อแล้ว 

 

 

 

ป็อบ: ผมรักคุณนะฟาง 

 

 

 

ฟาง: ฉันก็รักคุณ ฉันไม่เคยเกลียดคุณเลย 

 

 

 

 

ป็อบ: ผมขอโทษนะ 

 

 

 

ฟาง: อืม (แล้วทั่งคู่ก็กอดกัน) 

 

 

 

ป็อบ: (นั่งคุกเข่าตรงหน้าฟาง) 

 

 

 

 

ฟาง: อะ อะไร อ่ะ ทำอะไร

 

 

 

ป็อบ: แต่งงานกับผู้ชายเลวๆคนนี้ได้มั้ย

 

 

 

ฟาง: คุณ คุณ

 

 

ป็อบ: ได้มั่ยครับ คุณฟาง 

 

 

 

ฟาง: อืม ฉันจะแต่งงานกับคุณ 

 

 

 

ป็อบ: ขอบคุณนะที่ให้โอกาสผม ได้ดูแลคุณกับลูก 

 

 

 

 

 

       ตอนหน้าาาจบแล้วววว เจอกันเรื่องใหม่คัฟฟ