รอยแค้น (Ire)

 
 
 
 
ดาว: คุณฟาง กลับมาแล้ว 
 
 
 
 
ฟาง: ดาว น้องล่ะ อยู่ไหน
 
 
 
 
ดาว: เล่นอยู่ที่ริมหาดค่ะ 
 
 
 
 
ฟาง: อืม
 
 
ดาว: เอ่อ....อ้าวไปล่ะลืมบอกว่าอยู่กับคุณป็อบ
 
 
 
 
 
 
 
 
ป็อบ: สนุกมั้ย 
 
 
 
ปอนด์: สนุกครับ 
 
 
 
กอหญ้า: ไปเอาเปลือกหอยกัน 
 
 
 
ปอนด์: ไปกัน 
 
 
 
ป็อบ: ลูกพ่อ พ่อขอโทษนะ ที่ไม่ดูแลลูกเลย 
 
 
 
               ฟางกำลังจะเดินมาหาลูกแต่เจอป็อบปี้ กำลังเล่นกับลูก อยู่ แอบมองน้ำตาก็ไหลออกมา 
 
 
ฟาง: ทำไมคุณต้องกลับมาอีก ทำไม ฮืออออ 
 
 
 
ดาว: คะ คุณ 
 
 
ฟาง: ฝากน้องด้วยนะ ร้านไม่ต้องเปิดหรอก อืมพี่ไปข้างบนนะ 
 
 
 
ป็อบ: น้องปอนด์ ลุงมีเรื่องที่ต้องบอกเรา 
 
 
 
ปอนด์: อะไรคับ 
 
 
 
ป็อบ: ถ้าเกิดว่า เราสองคนเป็นพ่อลูกกันละครับ 
 
 
 
ปอนด์: ดีเลยครับ ผมอยากมีพ่อแบบนี้ ทั้งหล่อทั้งใจดี 
 
 
 
ป็อบ: ถ้าอย่างนั้น ลูกเรียก พ่อ ว่า พ่อนะ 
 
 
 
ปอนด์: ผมงงไปหมดแล้ว 
 
 
 
ป็อบ: พ่อคือพ่อของปอนด์ 
 
 
 
ปอนด์: พ่อ ...... ผมมีพ่อแล้ว ...... เย้ๆๆๆๆ (กอดป็อบปี้แน่น) 
 
 
 
ป็อบ: (จู่ๆน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา) 
 
 
 
กอหญ้า: ลุงป็อบ ร้องทำไมค่ะ 
 
 
 
ปอนด์: พ่อครับ แม่บอกว่า เป็นผู้ชายต้องไม่ร้องไห้นะครับ 
 
 
 
ป็อบ: ครับ พ่อจะไม่ร้อง ไม่ร้องอีกนะ
 
 
 
 
 
 
แก้ว: น่าสงสารป็อบจังเลย 
 
 
 
 
โทโมะ: ใช่มันน่าสงสารจริงๆ 
 
 
 
 
แก้ว:เราจะช่วยป็อบยังไงกันดีอ่ะ 
 
 
 
 
โทโมะ: ยังไม่รู้เลยแก้ว 
 
 
 
แก้ว: แต่ยังไงก็ต้องช่วยให้ได้