รอยแค้น (Ire)

 
 
ฟาง: ทำไมต้องมาเจอกันอีก ฉันไม่อยากเจอนายอีก ฮืออ ฉันเกลียดนาย ฉันเกลียดนาย 
 
 
 
 
เขื่อน: อ้าวฟาง พี่ 
 
 
ฟาง: ฟางขอตัวก่อนนะ 
 
 
 
เขื่อน: อ้าวว 
 
 
 
 
ฟาง:  ถ้าเขารู้ จะทำไงดีอ่ะ (นึกถึงตอนที่ป็อบปี้ถามเธอ) 
 
 
 แม่: ฟาง ฟางลูก เปิดประตูให้แม่หน่อย 
 
 
 
ฟาง: แปบนึงนะค่ะแม่ 
 
 
 
ฟาง: แม่มีอะไรรึเปล่าค่ะ 
 
 
 
แม่: แม่จะบอกว่า พรุ่งนี้ ฟางกับเขื่อน นะ ต้องไปงาน เปิดคอนโด ลูกสาวเพื่อนคุณพ่อ แทนแม่กับ
 
 
 
พ่อนะ เพราะพรุ่งนี้ แม่จะพาคุณพ่อไป บ้านที่หัวหิน 
 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อ ได้สิค่ะ 
 
 
แม่: เออ ว่าแต่นี้ลูกหาย รึยัง
 
 
ฟาง: อ่อ หาย หายแล้วค่ะ ฟางไม่เป็นไรแล้ว 
 
 
 
แม่: จ้ะ งั้นแม่ไปก่อนนะ 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
ฟาง: (จับหน้าท้อง แล้วพูดขึ้น) แม่จะทำยังไงดีลูก แม่จะทำยังไงดี 
 
 
   
 
 
 
 
           ในขณะเดียวกันป็อบปี้ก็ยังคงนั่งมองของเล่นที่ฟางทำตกไว้อยู่ เขาสงสัย ว่า ฟางต้อง
 
 
ท้อง แน่ๆ เขาต้องรู้ให้ได้ แต่ถ้าฟางไม่ให้อภัยเขาล่ะ เขาจะทำไงดี 
 
 
 
ป็อบ: ฉันต้องรู้ให้ได้ ฟาง 
 
 
เฟย์: พี่ป็อบ นี้การ์ดเชิญ งานเปิดตัวคอนโด น้องฟ้า 
 
 
ป็อบ: อ่อ ลูกฟ้า เรียนจบแล้ว เปิดคอนโดเลยเหรอ เก่งน่ะ 
 
 
เฟย์: อืม เขา ออกแบบภายในเอง อย่าลืมไปล่ะ เฟย์ ไปนอนก่อนนะ ง่วงแล้ว 
 
 
ป็อบ: อืม ไปนอนเถอะ
 
 
 
ฟาง: (เปิดไอแพท หาข้อมูลเกี่ยวกับคนท้องอยู่) แม่จะต้องหนู ไปฝากครรภ์ เอาไว้ อาทิตย์ หน้าละกันนะ เดี๋ยวแม่จะเล่านิทานให้กนูฟังดีกว่า 
 
 
 
 
 
          ช่วงบ่าย ของวันนี้ งานเปิดตัวคอนโด 
 
 
 
เขื่อน: ฟาง ว่าแต่นี้เราหายรึยัง
 
 
ฟาง: หายแล้ว ฟางไปหาหมอมาแล้ว หมอบอกว่า ฟางเป็นโรคกระเพราะนะ ไม่มีอะไรหรอก 
 
 
เขื่อน: แน่ใจนะ ถ้าฟางมีอะไร ฟางบอกพี่นะ อย่าปิดบังพี่ 
 
 
 
ฟาง:  ค่ะ ฟางจะไม่ปิดบัง พี่เขื่อน 
 
 
เขื่อน: อืมไปเถอะ (เดินนำหน้าไป ) 
 
 
ฟาง: แต่ถ้าฟางจำเป็น ฟางก็ขอโทษ ที่ฟางบอกพี่ไม่ได้ (ฟางก็เดินตามไป) 
 
 
 
 
ป็อบ: ยินดีด้วยนะครับน้องฟ้า 
 
เฟย์: ยินดีด้วยนะจ้ะ น้องฟ้า
 
 
ฟ้า: ค่ะ พี่ป็อบ พี่เฟย์ ขอบคุณมากนะค่ะ 
 
เฟย์: เดี๋ยวเฟย์ไปห้องน้ำก่อนนะ 
 
ป็อบ: อืม พี่รอแถวๆนี้นะ
 
 
กวิน: อ้าวป็อบ เป็นไง ไม่เจอกันนาน เลย 
 
 
ป็อบ; สบายดีว่ะ แล้ว กวินล่ะ 
 
 
กวิน: เรื่อยๆ ว่ะ ว่า แต่ มีแฟนยังว่ะ
 
ป็อบ: เฮ้ย ไม่มี ( ป็อบปี้ ชะงักเห็นเขื่อน กับฟางเดินมาพอดี แต่ฟางและเขื่อนไม่เห็นเขา) 
 
 
เขื่อน: น้องฟ้า ยินดีด้วยนะครับ 
 
 
ฟ้า: ขอบคุณค่ะ พี่เขื่อน 
 
 
ฟาง: ยินดีด้วยนะน้องฟ้า 
 
 
ฟ้า: ขอบคุณค่ะพี่ฟาง ว่าแต่ นี้ทานไรกันมารึยังค่ะ เชิญทางนี้ดีกว่าค่ะ 
 
 
พ่อฟ้า: อ้าว หนูฟาง เขื่อน 
 
 
 
เขื่อน ; สวัสดีครับ คุณอา 
 
ฟาง: สวัสดีค่ะ 
 
 
พ่อฟ้า: แล้วพ่อล่ะ มามั้ย 
 
 
ฟาง: อ่อ พอดีท่านไป ธุระนะค่ะ ก็เลยให้เราสองคนมาแทน 
 
 
พ่อฟ้า: อ่อ น่าเสียดายจัง  งั้นตามสบายนะลูก
 
เขื่อน: ครับ 
 
 
 
เฟย์: พี่ป็อบ 
 
 
ป็อบ: ฮ่ะ ว่าไง 
 
 
เฟย์;  พี่ป็อบ นั่นคุณฟาง กับพี่เขานิ 
 
ป็อบ: อืม ใช่ 
 
เฟย์; แล้ว พี่ไม่ไปคุยกับเขาเหรอ 
 
ป็อบ: รอจังหวะอยู่อ่ะ 
 
เฟย์: อืม งั้นก็ สู้ๆนะ เดี๋ยวเฟย์ ไปหาเพื่อนก่อน 
 
ป็อบ: อืม ขอบใจนะ ที่ไม่ช่วยไรเลย
 
เฟย์: อ้าว ผูกเอง ก็แก้เองสิ 555 เฟย์ไปล่ะ 
 
 
 
   ฟางเดินมาบริเวณริมสระน้ำที่มีไวน์อยู่ ฟางหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแต่ก็ต้องวางไว้ที่เดิม เพราะนึกได้
ว่า ตัวเองกำลังท้อง อยู่ 
 
กวิน: นี้ครับ น้ำส้ม ไม่มีแอลกอฮอล์ แน่นอนครับ 
 
ฟาง: เอ่อ ขอบคุณนะค่ะ 
 
กวิน: คุณ เอ่อ คุณชื่ออะไรเหรอครับ 
 
ฟาง: อ่อ ชื่อฟางค่ะ 
 
 
กวิน: ผม กวินนะครับ
 
ฟาง: ค่ะ คุณกวิน ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ
 
 
กวิน: ยินดีเหมือนกันครับ
 
 
ป็อบ: นี้มันคิดจะทำไรว่ะ คิดจะจีบเมียกูเหรอ ฝันไปเถอะ 
 
 
 
ฟาง: เอ่อ คุณกวินค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ 
 
กวิน: คุณฟางจะไปไหนครับ 
 
ฟาง: จะไปห้องน้ำน่ะค่ะ 
 
กวิน: อ่อครับ เชิญครับ 
 
 
 
 
 
 
 
ป็อบ: อย่ายุ่งกับเพื่อนฉัน 
 
ฟาง: นาย หลีกไป 
 
ป็อบ: ไม่หลีก ทำไม ให้ท่าเพื่อน ฉันเหรอ 
 
 
ฟาง: นายพูดอะไร 
 
 
ป็อบ: ก็เห็นอยู่ ยืนคุย กระหนุงกระหนิง กัน 
 
 
ฟาง: ขอโทษนะ ถ้าฉันจะ เป็นอะไรกับใคร หรือให้ท่าใคร มันก็ไม่ใช่เรื่องของนาย 
 
 
ป็อบ: จะไปไหน (จับแขนฟางไว้) 
 
 
ฟาง: ปล่อย 
 
 
ป็อบ: ฟาง ฉันอยากคุยกับเธอ คุยกันดีๆได้มั้ย 
 
 
ฟาง: ไม่ ฉันไม่มี อะไรจะคุยกับนาย เลิกยุ่งกับฉันสักที 
 
 
ป็อบ: ไม่ จนกว่า ฉันจะรู้ความจริง 
 
 
ฟาง: ความจริงอะไร 
 
 
ป็อบ: เธอท้องใช่มั้ย 
 
 
เขื่อน: (เดินมาพอดีก็ได้ยิน) ฟางท้องเหรอ ! 
 
 
ฟาง: ฉันไม่ได้ท้อง ดูปากฉันนะ ฉัน ไม่ ได้ ท้อง  เลิกยุ่งกับชีวิตฉันสักที จะไปไหนก็ไปเลยไป 
 
 
ป็อบ: ฉันไม่เชื่อ เธอท้อง 
 
 
ฟาง: ฉันไม่ได้ท้อง นายจะคิดยังไง มันก็เรื่องของนาย 
 
 
ป็อบ: ถ้าเธอไม่ได้ท้อง งั้นเราไปหาหมอกัน (จับฟางจะพาไปหาหมอ) 
 
 
ฟาง: ปล่อย ฉันไม่ไป 
 
 
ป็อบ: แสดงว่าเธอ  ท้อง 
 
 
ฟาง: หนึ่ง การที่ฉันไม่ไปหาหมอ เพราะฉันไม่อยากไปกับนาย สอง ที่นายคิดว่าการที่ฉันไม่ไปหา
หมอ แสดงว่า ฉันต้อง ท้อง นายคิดผิดรึเปล่า คนเจ้าแผนการฉลาดๆอย่างนาย น่าจะคิดได้นะ 
 
 
ป็อบ: เธอกำลังเล่นอะไรอยู่ เธอต้องการจะแก้แค้นฉันใช่มั้ย 
 
 
ฟาง: แล้วทำไมฉันต้องแก้แค้นนายด้วย 
 
ป็อบ: ก็แกแค้น ที่ฉันทำกับเธอไว้ 
 
ฟาง: หึ ไม่จำเป็น ฉัน ไม่จำเป็นต้อง แก้แค้นนาย ด้วยวิธีนี้ หรอกนะ เพราะถ้าฉันท้อง ฉันก็คงจะ ไป ....
 
 
ป็อบ: ไปอะไร 
 
 
 
ฟาง: ไปทำแท้ง ฉันไม่มีวัน เก็บ ลูกของนายไว้ในท้อง ฉันหรอก เลิกยุ่งกับฉันสักที
 
 
ป็อบ: อย่านะ อย่าทำแท้งนะขอร้องล่ะ ฟาง
 
ฟาง: ฉัน ไม่ได้ท้อง ที่ฉันบอกนาย เพราะว่า ฉันหมายถึง ถ้าฉันท้อง ตังหาก แต่นี้ฉันไม่ได้ท้อง 
 
 
ป็อบ: ฟาง ผมขอโทษ ยกโทษให้ผมเถอะนะ ผมสำนึกผิดแล้ว นะ ผมขอโทษ คุณอย่าโกรธผทเลยนะ
 
 
ฟาง: ฉันไม่ได้โกรธคุณ แต่ฉันเกลียดคุณ เกลียด เกลียดได้ยินมั้ย ว่าฉันเกลียดคุณ
 
 
 
 
 
 
เขื่อน:  ฟางท้องเหรอ อาการนั้นก็แสดงว่า ฟาง ท้องจริงๆ