รอยแค้น (Ire)

เมื่อเขากลับมาที่บ้าน เฟย์กับ อาของเขากำลังจะจีดเตรียมของสำหรับงานพรุ่งนี้
 
 
เฟย์: มาแล้วค่ะคุณอา พี่ป็อบกลับมาแล้ว 
 
อา: มาแล้วเหรอ 
 
ป็อบ: ครับ นี้ต้องย้ายรูปเลยเหรอครับ 
 
อา: เปล่าหรอก อาจะเปลี่ยนกรอบใหม่นะ 
 
ป็อบ: อ่อ 
 
อา: ป็อบอาอยากให้เราเลิกแก้แค้น
 
ป็อบ: ผมก็เลิกแล้วไงครับ 
 
 
อา: แน่ใจเหรอ ว่าเราเลิกคิดแก้แค้นแล้ว 
 
ป็อบ: ผม ผมก็ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขาแล้วนิครับ 
 
 
อา: แล้วนี้อะไร เอกสารว่าจ้างแบบนี้มันมีด้วยเหรอ 
 
 
ป็อบ: ผมก็แค่อยากทำลายชีวิต ลูกสาวมัน 
 
อา: อาอยาก ให้เราลองนึกนะ ว่าถ้าวันนึง ยัยเฟย์ โดนเหมือน หนูฟาง จะเป็นยังไง เพราะหนูฟางก็มีพี่ชาย เหมือนที่ เฟย์ มี หึ ลองคิดดู 
 
 
ป็อบ: แต่ผม ผมทำไม่ได้ พวกเขา ยังชดใช้ไม่พอ 
 
 
อา: ต้องให้มีคนตายก่อนเหรอ เราถึงจะหยุด 
 
 
ป็อบ: เอ่อผม ผม 
 
     เพล้ง !!!!!!!
 
 
เฟย์: ว้ายยยย 
 
 
ป็อบ: เฟย์เป็นอะไรมั้ย 
 
เฟย์: เปล่าหรอก รูปมันหล่นนะ มันตกแตก 
 
 
อา: เราไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เดี๋ยวก็เปลี่ยนล้ะ ไม่เป็นไรหรอกลูก นวล มาเก็บเศษแก้วเร็ว 
 
 
นวล: ค่ะคุณท่าน เร็วช่วยกัน
 
 
เฟย์: เดี๋ยวก่อนค่ะ อย่าพึ่ง กระดาษอะไร รูปถ่ายด้วย 
 
 
อา: ไหนอาดูหน่อย 
 
 
เฟย์: นี่ค่ะคุณอา มีรูปถ่ายด้วย 
 
 
ป็อบ: ไหนพี่ดูหน่อย นี้มันรูปผู้ชายคนนั้น 
 
 
อา: จดหมายนี่มัน ลายมือ พี่ วัฒน์ นิ 
 
ป็อบ: ลายมือ พ่อ 
 
เฟย์: เฟย์ว่า มันต่องมีอะไรแน่ๆ อ่ะ