รอยแค้น (Ire)

 
 
 
     ป็อบปี้กลับมาบ้านของเขาโดยมีเฟย์และอาของเขารออยู่ 
 
 
ป็อบ: คุณอา เฟย์ มายืนทำอะไรตรงนี้ครับ 
 
เฟย์: ก็ยืนรอคนเจ้าคิดเจ้าแค้นไง 
 
 
อา: ป็อบ อาคุยด้วยหน่อย 
 
 
ป็อบ: คุณอามีอะไรเหรอครับ 
 
 
อา: ป็อบ ทำไมเราทำแบบนั้น
 
 
ป็อบ: ผมทำอะไรครับ 
 
 
 
อา: อาว่าเรารู้อยู่แก่ใจนะ 
 
ป็อบ: ผมยอมรับว่าผม ทำ แต่ที่ผมทำเพราะ พวกเขาทำร้ายพวกเราก่อน แค่นี้มันยังน้อยไป 
 
 
อา: ก่อนแม่เราตาย แม่เราบอกว่าไง จำไม่ได้เหรอ เลิกคิดแก้แค้น ไม่อย่างนั้น ทุกอย่าง ที่เราทำลงไปสุดท้ายเราอาจจะต้องเสียใจ 
 
 
ป็อบ: ผมไม่มีวันเสียใจกับสิ่งที่ผมทำเพราะ พวกเขาผิด เขาทำลายพวกเราก่อน ผมขอตัวนะครับ 
 
 
 
 
เฟย์: พี่ป็อบ เฟย์อยากคุยด้วย 
 
 
ป็อบ: ว่าไง มีไร
 
เฟย์: พี่ทำเกินไปรึเปล่า 
 
 
ป็อบ: ไม่นิ 
 
 
เฟย์: เฟย์ อยากให้พี่หยุด เลิกแก้แค้น เลิกทำร้ายพวกเขาเถอะนะ 
 
 
ป็อบ: เฟย์ พวกนั้นมันเลวนะ 
 
 
เฟย์: แล้วสิ่งที่พี่ทำอยู่อ่ะ มันเรียกว่าอะไร พี่รู้มั้ยว่า สิ่งที่พี่ทำกับคุณฟาง เขาเป็นผู้หญิง เขามีหัวใจ 
ลองถ้ามีคนทำกับเฟย์ที่เป็นน้องสาวของพี่บ้างพี่จะรู้สึกยัง คุณเขื่อน พ่อแม่เขา จะรู้สึกยังไง พี่รู้มั้ย 
 
 
ป็อบ: ก็ที่เขายอม มันไม่เกี่ยวกับพี่
 
เฟย์; ทำไมจะไม่เกี่ยว เขายอม เพราะเขารัก รักพี่ไง 
 
 
ป็อบ: แต่พี่ ไม่มีวันรักเขา 
 
 
เฟย์: แน่ใจเหรอ สักวันพี่จะต้องเสียใจ 
 
 
ป็อบ: ฉันไม่มีทางรักเธอ ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ 
 
 
 
ฟาง: พ่อค่ะวันนี้ เราก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วนะ 
 
 
พ่อ: ฟาง พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย คุณ กับตาเขื่อน ไปรับยากับเคลียทุกอย่างก่อนนะ 
 
 
แม่: ค่ะ ฟางอยู่คุยกับพ่อนะลูก 
 
ฟาง: ค่ะแม่ 
 
 
พ่อ: ฟาง พ่อไม่อ้อมค้อมล่ะนะ เอาตรงๆเลย ลูกกับป็อบ 
 
 
ฟาง: คือ ฟางฟางขอโทษค่ะพ่อ ฟางไม่น่า ไม่น่า 
 
 
พ่อ: พ่อไม่โกรธหรือโทษลูกหรอกนะ แต่พ่ออยากรู้ว่าจะเอายังไงต่อ 
 
 
ฟาง: ฟางเลิกยุ่งกับเขาแล้วล่ะค่ะ ฟางเกลียดเขา 
 
 
 
พ่อ: ฟาง ลูกรักเขา รักมาก พ่อรู้ 
 
 
ฟาง: แต่เขาทำร้ายพ่อ ฟางเกลียดเขา เขาหลอกฟาง เขาก็แค่เล่นเกมสนุกๆ มันไม่มีความรักหรอกค่ะ 
 
 
พ่อ: ถ้าลูกคิดอย่างนั้น ลูกก็ตัดสินใจเองก็แล้วกัน 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฉันจะต้องไม่รักคุณ