รอยแค้น (Ire)

 

 

 

     ป็อบปี้กลับมาบ้านของเขาโดยมีเฟย์และอาของเขารออยู่ 

 

 

ป็อบ: คุณอา เฟย์ มายืนทำอะไรตรงนี้ครับ 

 

เฟย์: ก็ยืนรอคนเจ้าคิดเจ้าแค้นไง 

 

 

อา: ป็อบ อาคุยด้วยหน่อย 

 

 

ป็อบ: คุณอามีอะไรเหรอครับ 

 

 

อา: ป็อบ ทำไมเราทำแบบนั้น

 

 

ป็อบ: ผมทำอะไรครับ 

 

 

 

อา: อาว่าเรารู้อยู่แก่ใจนะ 

 

ป็อบ: ผมยอมรับว่าผม ทำ แต่ที่ผมทำเพราะ พวกเขาทำร้ายพวกเราก่อน แค่นี้มันยังน้อยไป 

 

 

อา: ก่อนแม่เราตาย แม่เราบอกว่าไง จำไม่ได้เหรอ เลิกคิดแก้แค้น ไม่อย่างนั้น ทุกอย่าง ที่เราทำลงไปสุดท้ายเราอาจจะต้องเสียใจ 

 

 

ป็อบ: ผมไม่มีวันเสียใจกับสิ่งที่ผมทำเพราะ พวกเขาผิด เขาทำลายพวกเราก่อน ผมขอตัวนะครับ 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ป็อบ เฟย์อยากคุยด้วย 

 

 

ป็อบ: ว่าไง มีไร

 

เฟย์: พี่ทำเกินไปรึเปล่า 

 

 

ป็อบ: ไม่นิ 

 

 

เฟย์: เฟย์ อยากให้พี่หยุด เลิกแก้แค้น เลิกทำร้ายพวกเขาเถอะนะ 

 

 

ป็อบ: เฟย์ พวกนั้นมันเลวนะ 

 

 

เฟย์: แล้วสิ่งที่พี่ทำอยู่อ่ะ มันเรียกว่าอะไร พี่รู้มั้ยว่า สิ่งที่พี่ทำกับคุณฟาง เขาเป็นผู้หญิง เขามีหัวใจ 

ลองถ้ามีคนทำกับเฟย์ที่เป็นน้องสาวของพี่บ้างพี่จะรู้สึกยัง คุณเขื่อน พ่อแม่เขา จะรู้สึกยังไง พี่รู้มั้ย 

 

 

ป็อบ: ก็ที่เขายอม มันไม่เกี่ยวกับพี่

 

เฟย์; ทำไมจะไม่เกี่ยว เขายอม เพราะเขารัก รักพี่ไง 

 

 

ป็อบ: แต่พี่ ไม่มีวันรักเขา 

 

 

เฟย์: แน่ใจเหรอ สักวันพี่จะต้องเสียใจ 

 

 

ป็อบ: ฉันไม่มีทางรักเธอ ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ 

 

 

 

ฟาง: พ่อค่ะวันนี้ เราก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วนะ 

 

 

พ่อ: ฟาง พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย คุณ กับตาเขื่อน ไปรับยากับเคลียทุกอย่างก่อนนะ 

 

 

แม่: ค่ะ ฟางอยู่คุยกับพ่อนะลูก 

 

ฟาง: ค่ะแม่ 

 

 

พ่อ: ฟาง พ่อไม่อ้อมค้อมล่ะนะ เอาตรงๆเลย ลูกกับป็อบ 

 

 

ฟาง: คือ ฟางฟางขอโทษค่ะพ่อ ฟางไม่น่า ไม่น่า 

 

 

พ่อ: พ่อไม่โกรธหรือโทษลูกหรอกนะ แต่พ่ออยากรู้ว่าจะเอายังไงต่อ 

 

 

ฟาง: ฟางเลิกยุ่งกับเขาแล้วล่ะค่ะ ฟางเกลียดเขา 

 

 

 

พ่อ: ฟาง ลูกรักเขา รักมาก พ่อรู้ 

 

 

ฟาง: แต่เขาทำร้ายพ่อ ฟางเกลียดเขา เขาหลอกฟาง เขาก็แค่เล่นเกมสนุกๆ มันไม่มีความรักหรอกค่ะ 

 

 

พ่อ: ถ้าลูกคิดอย่างนั้น ลูกก็ตัดสินใจเองก็แล้วกัน 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฉันจะต้องไม่รักคุณ