Harry Potter : Girl in Prophecy ทายาทแห่งจอมมาร

วิชาปรุงยากับการหักคะแนน(พ่วงด้วยกักบริเวณ)
            เฟลิเซียได้รับการต้อนรับอย่างดีจากบ้านสลิธีรินเมื่อเธอนั่งลงรุ่นพี่ปี6และ7ต่างก็รีบมาพูดคุยกับเธอจนเธอมึน
            “ดังใหญ่แล้วนะ จอมมารตัวน้อย”สรรพนามที่คนตรงหน้าเรียกทำให้เธอไม่ชอบใจ จอมมารอะไรกัน? เขาเห็นเธอเป็นเด็กรึไง?
            “อะไรกัน มัลฟอยแล้วสรรพนามอะไร?”เธอถามกลับอย่างโมโหเธอไม่ชอบในสรรพนามที่ถูกเรียก
            มัลฟอยเพียงแค่ยักคิ้วกวนๆกลับมาให้เด็กน้อยทำเอาเด็กน้อยรู้สึกไม่อยากจะพูดคุยกับเขาอีกต่อไป ยิ่งเห็นแครบและกอยล์เธอยิ่งไม่อยากยุ่ง
            พรีเฟ็คบ้านสลิธีรินเดินนำทางเหล่าปี1ไปยังบ้าน ก่อนที่เขาจะพูดรหัสว่า “เลือดบริสุทธิ์ที่ยิ่งใหญ่”
            ทำให้เด็กๆปี1สามารถเข้ามาในบ้านได้ เฟลิเซียรีบไปที่หอนอนก่อนที่รูมเมทของเธอจะตามเข้ามา
            “อย่าจับของๆฉันนะย่ะ!”เสียงแหลมที่ไม่ชอบดังขึ้นมา
            ฉันแค่เดินเฉียดเองนะ...
            เฟลิเซียคิดในใจแต่ก็ไม่พูดอะไร และพยายามระวังตัวให้มากขึ้น เธอมองหน้าเพื่อนร่วมห้องอย่าง ‘แพนซี่ พาร์กินสัน’
            “ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอจะเป็นเอลิส้น..เอลิสันอะไร”แพนซี่ว่ามองมาที่เธออย่างไม่ชอบใจจนเฟลิเซียต้องหลบตาก่อน เฟลิเซียเดินเลี่ยงไปและไปดูสัมภาระของตนว่าครบหรือไม่ ก่อนจะนำมาจัดและรีบเข้านอน
 
            ทางบ้านกริฟฟินดอร์
            “ฉันเคยคิดว่า...แม่ฉันเคยบอกว่าทายาทจอมมารตายไปแล้วนี้”เด็กชายผมแดงว่ากับเพื่อนผู้มีรอยแผลที่หน้าผาก
            “ไม่รู้สิ...ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องแต่เด็กคนนั้นเป็นทายาทของโวลเดอมอล์จริงๆเหรอ?”เขาถามกลับอย่างไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อจริงๆว่า คนที่เขาเคยถือว่าเป็นเพื่อนคนหนึ่งอย่างเธอจะเป็นทายาทของคนที่ฆ่าพ่อแม่เขาจริงๆ
            “ถ้าตอบตามเนื้อผ้าก็คงใช่...แต่นายอย่าพูดชื่อนั้นสิ”เขาเตือนเพื่อนด้วยความหวังดี
 
            เวลาเช้าเฟลิเซียรีบเดินออกมาจากหอนอนก่อนเพื่อนร่วมห้องจะตื่น อาจเป็นเพราะการที่เธอไม่ชอบเสียงของนางและนิสัยของนางเป็นส่วนใหญ่ เฟลิเซียเดินไปที่ห้องโถงซึ่งมีผู้คนกำลังทยอยมารับประทานอาหาร
            วันนี้มีอะไรแปลกๆมากมาย ทั้งวิชาประวัติศาสตร์เวทย์มนต์ที่มีศาสตร์จารย์บินส์เป็นผู้สอนซึ่งแน่นอนเมื่อเขาเริ่มต้นสอนเธอเป็นคนแรกของห้องที่สลบไปเลย
            เมื่อมาถึงวิชาคาถาเมื่อศาสตร์จารย์ฟลิตวิตกล่าวเช็คชื่อนักเรียน คุณอาจไม่เชื่อเมื่อศาสตร์จารย์เป็นลมล้มตึงไปทันทีเมื่อกล่าวถึงชื่อ “เอลิสัน”
            วิชาปรุงยากำลังจะเริ่มขึ้นโดยมีบ้านคู่อริอย่างกริฟฟินดอร์และสลิธีรินเรียนร่วมกัน
            เสียงดังจากกริฟฟินดอร์เป็นส่วนใหญ่แต่เสียงนั้นก็หายไปเมื่อศาสตร์จารย์เสนปเดินเข้ามาในห้อง
            “จะไม่มีการโบกไม้กายสิทธิ์ในชั้นเรียนนี้”เขาว่าเสียงเย็นจนเฟลิเซียรู้สึกขนลุก “เช่นนั้น ฉันเชื่อว่าหลายคนอาจไม่ปลื้มต่อกับวิทยาศาสตร์ ศิลปะปรุงยาเป็นแน่ – ถึงอย่างไรถ้าเธอไม่ใช่พวกสมองนิ่มที่ฉันเคยเจอ...ฉันสามารถสอนให้พวกเธอควบคุมจิตใจ สะกดจิต”ศาสตร์จารย์ร่ายยาวจนเฟลิเซียรู้สึกง่วง
            “แต่ก็ดี...พวกเธอบางคนมาที่โรงเรียนฮอกวอตส์นี้อย่างผู้ครอบครองความสามารถเต็มเปี่ยมจนรู้สึกมั่นใจเพียงพอ...ที่จะไม่สนใจต่อการศึกษา”สายตาของเขาจับจ้องไปยังพอตเตอร์บ้านกริฟฟินดอร์ เฟลิเซียรู้สึกได้
            “ที่นี้เรามาลองดูกัน คนดังคุณพอตเตอร์”
            “ครับ..”อีกฝ่ายสะดุ้งด้วยความตกใจ
            “ฉันจะได้อะไรถ้าเอาผงจากรากอัสโฟเดลผสมเข้ากับน้ำกระสายที่ได้มาจากต้นเวิร์มวู้ด”
            แทบทั้งคุกซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกริฟฟินดอร์ที่สตั้นขึ้นมา และดูเหมือนเฟลิเซียจะเป็นคนเดียวในบ้านสลิธีรินที่ตกใจในคำถามของศาสตร์จารย์เสนปเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ยกมือขึ้นสูงเหนือหัวแต่ดูเหมือนศาสตร์จารย์จะไม่สนใจเธอแม้แต่นิดเดียว
            “เอ่อ...ไม่รู้ครับ”
            ดูเหมือนศาสตร์จารย์จะสะใจกับคำตอบมาก
            ตอบไปสิ...อย่าให้เสียชื่อแม่ของเธอ
            เสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวโดยไม่รู้ตัว...และปากของเธอก็พูดออกไป
            “ได้ยานอนหลับชนิดที่แรงมาก หลายๆคนรู้จักในชื่อยาตายทั้งเป็น”อยู่ๆเธอก็พูดออกมาก่อนจะรีบปิดปากตัวเองเมื่อพูดจบ
            เสนปหันมามองเธออย่างเอาเรื่อง “ฉันไม่ได้ถามเธอเอลิสัน...”
            “เธอทำอะไรของเธอ เอลิสัน?”มัลฟอยที่นั่งข้างๆเธอกระซิบกับเธอ “เธอไม่ควรไปพูดแบบนั้น”
            “เหรอ?”
            เสนปที่ละสายตาจากเฟลิเซียหันไปถามพอตเตอร์ต่อ “เห็นได้ชัดว่าชื่อเสียงไม่ใช่ทุกอย่าง”เขาพูดราวกับดูถูกในตัวของแฮร์รี่ พอตเตอร์
            “และถ้าฉันสั่งให้เธอไปหาบิซัวร์มา เธอจะไปหาที่ไหน?”
            “ผม...”
            “บิซัวร์คือหินจากกระเพาะของแพะ เป็นยาถอนพิษและป้องกันพิษ”อีกแล้วเฟลิเซียอีกแล้ว บ้านสลิธีรินแทบช็อกทันทีและก็เป็นเหมือนเดิมที่สาวเจ้าต้องรีบเอามือปิดปาก
            เธอพูดออกไปได้ยังไง??
            “เอลิสัน!!”เสนปตะโกน ทั้งห้องแทบจะมุดหัวเข้าไปในโต๊ะปรุงยา “ฉันไม่ชอบให้ใครมาทำแบบนี้!!”
            ศาสตร์จารย์ถามหนูหน่อยสิค่ะ ว่าหนูตั้งใจรึเปล่า?
            ความคิดที่ไม่มีใครได้ยินของเด็กสาว
            “ห...หนูขอโทษค่ะ”เธอโค้งหัวให้กับเสนป
            “หักคะแนนเอลิสัน 10 คะแนน”เสียงคำขาดดังขึ้น มรกตของสลิธีรินลอยออกจากนาฬิกาของสลิธีรินไป
            ไม่น่าเชื่อ เซเวอรัส เสนป หักคะแนนเด็กบ้านตัวเอง!!
            พวกกริฟฟินดอร์คิดพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง
            “พอตเตอร์..มองค์ฮู้ดกับวูฟส์เบนต่างกันยังไง”เขาหันไปถามพอตเตอร์คนเดิม
            “จะต่างกันยังไงในเมื่อเป็น...”มัลฟอยรีบปิดปากของเฟลิเซียแทบไม่ทันเมื่อเด็กหญิงเริ่มพูดออกไป เกือบจะพูดออกไปแล้วไหมล่ะ! เสนปหันมามองและภูมิใจกับการกระทำของมัลฟอยอย่างมาก
            “ผมไม่ทราบครับ แต่ผมคิดว่าเฮอร์ไมโอนี่หรือเอลิสันน่าจะรู้และทั้งสองคนดูเหมือนจะอยากตอบมาก ทำไมไม่ลองถามพวกเธอดูล่ะครับ”
            คำตอบที่น่าอึ้งถูกตอบออกไป จริงอยู่ที่เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์จะยกมือตอบคำถามทุกข้อแต่ก็ไม่อยู่ในสายตา
            ส่วนเฟลิเซีย เอลิสันงั้นหรือ?
            เธอแทบจะไม่รู้เลยสักข้อไม่รู้ด้วยซ้ำแต่เธอก็สามารถตอบได้หลังจากความคิดหนึ่งในหัวดังขึ้นมา
            คราวนี้เซเวอรัส เสนปก็บอกคำตอบไป ก่อนจะพูดว่า “หักคะแนนกริฟฟินดอร์ 10 คะแนน สำหรับพอตเตอร์ และฉันสั่งกักบริเวณเธอจากการกระทำที่ไม่มีมารยาทของเธอเอลิสัน! เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์”เขาทิ้งท้ายไว้ ทับทิมของบ้านกริฟฟินดอร์หายไปบางส่วน
            โดนกักบริเวณ??