เบะปากเป็นรูปตีน.

9.3

เขียนโดย 『พ่อดอกชบา』

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.24 น.

  17 chapter
  155 วิจารณ์
  28.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) เบะปากเป็นรูปตีน6

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

Chapter 6

 

 

 

 

          “เขื่อน วิศไปกันเถอะ เราซื้อของกับป๊อปเสร็จแล้ว”

 

 

           “...”น้องฟางแดกจุดก็งานนี้ล่ะจ้ะ ไอ้ป๊อปเดินออกมากับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ถ้าจำไม่ผิด แฟนเก่าไอ้ป๊อปตอนนั้นรึเปล่านะ?..

 

 

          “ฟาง”นี่เป็นครั้งแรกในรอบ7ปีที่น้องฟางได้ยินไอ้ป๊อปเรียกน้องฟางว่าฟาง น้องฟางควรจะดีใจ หรือ เสียใจดีนะ ทำไมมันน่าขำจังล่ะ..

 

 

          “อ้าว ป๊อปรู้จักน้องคนนี้ด้วยหรอ”พิมประภาหันไปถามไอ้ป๊อปที่มองหน้าน้องฟางนิ่งเงียบไป น้องฟางก็มองหน้ามันกลับ แต่ทำไมน้ำตามันคลอเบ้าอย่างนี้ล่ะ

 

 

          “อ๋อ รู้จักสิ ลูกเจ๊หมวยไง”ไอ้ป๊อปตอบพิมประภายิ้มๆ ดูเป็นยิ้มที่มีความสุขจังเนอะ น้องฟางได้แต่มองสองคนนี้ โวยวายก็ไม่ได้ เพราะน้องฟางไม่ใช่..

 

 

          “อ๋อ น้องค่ะ พี่ชื่อพิมนะ แฟนป๊อปมันน่ะ พี่เคยได้ยินป๊อปพูดถึงน้องบ่อยๆ ชอบเล่าว่าป๊อปกับน้องชอบทะเลาะกัน ฮ่าๆ น่ารักจังเรา”พิมประภาลูบผมน้องฟางอย่างเอ็นดู น้องฟางก็ได้แต่ยิ้มส่งๆไป ยิ้มแบบไม่ได้เต็มใจ น้องฟางอยากออกไปจากตรงนี้!

 

 

          พี่วิศกับพี่เขื่อนได้แต่ทำหน้าแหยไป ทำไงได้ล่ะ น้องฟางไม่ยอมไปกับพวกพี่เองนะ น้องฟางก็ต้องเป็นอย่างนี้ล่ะ ก่อนที่น้องฟางจะวิ่งออกไปน้องฟางมองหน้าไอ้ป๊อปที่ตอนนี้มันก็จ้องน้องฟางอยู่ ทำไมรู้สึกแย่แบบนี้นะ ..

 

 

          “พี่พิม น้องฟางไปก่อนนะคะ”น้องฟางยิ้มแห้งๆให้พี่พิม ก่อนจะวิ่งออกไป ตอนนี้น้องฟางไม่อยากจะรับรู้อะไรไปมากกว่านี้แล้ว น้องฟางไม่คิด ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาคบกัน น้องฟาง น้องฟาง.. ฮึก

 

 

          “ฮึก คนบ้า”น้องฟางสะอื้นแรง ตอนนี้น้องฟางนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์คนเดียว สองคนนั้นตามน้องฟางมาไม่ทัน เพราะน้องฟางวิ่งเร็วมาก น้องฟางอยากกลับบ้านจัง น้องฟางไม่อยากอยู่ที่นี่นานไปแล้วนะ

 

 

          “แฮ่ก น้องฟาง วิ่งเร็วจัง ฉันสองคนวิ่งตามแกไม่ทันเลยนะ”แก้วใจหอบเหนื่อย วิ่งตามน้องฟางมากับศรีเฟย์ จะให้อยู่นานเพื่อมองเขาสวีทกันรึไง น้องฟางไม่อยากเห็นอะไรทั้งนั้น

 

 

          “...”

 

 

          “แกเป็นอะไรมากรึเปล่า”ศรีเฟย์ก็อดเป็นห่วงน้องฟางไม่ได้ รักมาตั้งนานถูกแซงหน้าโดยพี่พิมคนงาม เฮ้อ สงสารน้องฟางจัง ศรีเฟย์เข้ามากอดปลอบน้องฟาง

 

 

          “ฮึก ฮึก ฮือ”น้องฟางสะอื้นไห้ น้องฟางทนไม่ได้ น้องฟางทนไม่ได้จริงๆ

 

 

          “ฉันเข้าใจแกนะฟาง ใจเย็นๆ รักไม่ใช่การครอบครองนะแก”แก้วใจนั่งลงข้างๆน้องฟางมาแล้วอีกคน น้องฟางยิ่งร้องหนักเข้าไปใหญ่

 

 

          “ฮึก น้องฟางรักของน้องฟางมานานแล้วอ่ะ ฮึก น้องฟางรักมาหลายปีแล้ว!”น้องฟางสะอื้นดังขึ้นเรื่อยๆ แก้วใจและศรีเฟย์เห็นก็อยากจะร้องตาม สงสารก็สงสาร แต่จะทำไงได้ล่ะ

 

 

          “แกยินดีกับเขาไปเถอะ เขารักกันแกก็ควรจะยินดี”แก้วใจพูดอีก โดยมีศรีเฟย์กอดน้องฟางไว้ น้องฟางรู้สึกเศร้าใจ เศร้ามากๆ

 

 

          “เค้าว่าน้องฟางกลับบ้านไปอาบน้ำ แล้วก็นอนซ่ะจะได้ไม่คิดมาก ร้องไห้งี้ไม่สวยเลยรู้มั้ย”ศรีเฟย์ปาดน้ำตาให้น้องฟาง อย่างน้อยก็มีเพื่อนรักทั้งสองคอยปลอบใจน้องฟาง ..น้องฟางจะเข้มแข็งให้มากกว่านี้นะจ๊ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          น้องฟางตื่นเช้ามากับวันหยุดที่สดใส แต่น้องฟางไม่สดใสเลยสักนิด คงเป็นเพราะวันนั้นที่ไอ้ป๊อปพาแฟนมาเดินตลาด น้องฟางซึมไปหลายวันเลยล่ะ วันนี้น้องฟางไปเฝ้าแผงให้คุณนายเหมือนเคย บอกเลยนะจ๊ะน้องฟางไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้น มันแย่ไปหมด..

 

 

          “ฟาง แกเหม่ออะไรของแกห้ะ แล้วนี้ทำไมตาบวมอย่างนี้ล่ะ”เจ๊หมวยเอาที่ปัดแมลงวันมาตบหัวน้องฟาง ที่นั่งเฉยไม่ยิ้ม ตาก็บวม ไม่ให้บวมได้ไง ร้องไห้เกือบทั้งคืน ถึงเรื่องมันจะผ่านมาหลายวัน บอกเลยน้องฟางก็นอนร้องไห้อยู่ดี มันเจ็บตรงนี้ที่หัวใจ

 

 

          “เปล่านะคุณนาย น้องฟางไม่ได้เป็นอะไรนะ”น้องฟางยิ้มให้คุณนาย แต่เป็นรอยยิ้มที่โคตรเฟคเลยล่ะ เฮ้อ..

 

 

          “ฉันไม่เชื่อแกหรอก หน้าตาก็เหมือนคนอกหัก ไปอกหักอะไรมาล่ะ”อุ้ย..คุณนายจี้ถูกจุดซ่ะด้วย เจ็บจัง เมื่อไหร่น้องฟางจะลืมๆไปสักทีเนี่ย คิดมากให้ปวดหัวทำไม

 

 

          “ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยคุณนาย เมื่อคืนน้องฟางดูซีรี่ย์ มันซึ้งน้องก็เลยร้องไห้ทั้งคืนเลยจ๊ะ แบบว่าอินอ่ะ”เป็นซีรี่ย์ที่น้องฟางรู้สึกเจ็บ น้องฟางลืมไปว่าไม่ใช่นางเอกนี่นา น้องฟางขอคุณนายไปนอนพักที่บ้าน เพราะที่แผงร้อนมาก น้องฟางเลยขอลาคุณนายไปนอน ตอนบ่ายๆถึงจะมาช่วยคุณนายเก็บแผง ว่าแล้วก็ไปหาศรีเฟย์ที่แผงปลา

 

 

          “ศรีเฟย์ กลับบ้านกับน้องฟางหน่อยสิ”น้องฟางเดินมาหาศรีเฟย์ที่แผง ก็เห็นศรีเฟย์กำลังช่วยม๊าขอดเกล็ดปลาอยู่ ดูท่าคงไปกับน้องฟางไม่ได้

 

 

          “เค้าไม่ว่างเลยอ่ะน้องฟาง ต้องทำปลาให้ลูกค้าที่มาสั่งไว้ วันนี้เค้าต้องช่วยม๊าทั้งวันเลยอ่ะ”

 

 

          “ไม่เป็นไรจ๊ะ งั้นฉันไปล่ะ”

 

 

          “น้องฟางของพี่”น้องฟางหันไปตามเสียงเรียก เฮ้อ เดาไม่ผิด พี่ธามยืนมองน้องฟางพร้อมยื่นดอกกุหลาบมาให้ บอกตามตรงนะจ๊ะ พี่ธามไม่ใช่เสป็กน้องฟาง น้องฟางลืมเล่าเลยว่า พี่ธามตามจีบน้องฟางมาได้สักพักแล้วล่ะจ๊ะ พี่ธามนี่กลับตัวกลับใจเป็นคนดีน่ะจ๊ะ แก๊งค์หล่อก็หล่อสมชื่อหล่อทั้งตัวทั้งใจ แก๊งค์หล่ออาสาเป็นหูเป็นตาให้ชาวบ้านน่ะจ้ะ เวลามีอะไรไม่ชอบมาพากลในตลาดก็ได้แก๊งค์หล่อนี่ล่ะจ๊ะคอยมาบอกมาเตือนพี่น้องชาวตลาดสดกามิกรู้ว

 

 

          แก๊งค์หล่อตอนนี้มี3คนน่ะจ๊ะ นำโดยพี่ธาม หัวหน้าแก๊งค์ พี่(ก)วิน พี่(ที)เจ พวกเนี่ยเป็นแก๊งค์หล่อน่ะจ๊ะ ไม่รู้ว่าหล่อหรือเพี้ยน เฮ้อ แต่งตัวก็ ฟหกด่าสว -_- มากเลยจ๊ะ น้องฟางเอือมแล้วจริงๆ ไม่รู้ว่ามาเฝ้าตลาดหรือมาเป็นคณะตลกให้ชาวบ้านในตลาดดู

 

 

          “เอ่อ ว่าไงจ๊ะ”น้องฟางตอบๆไป ไม่อยากโดนว่าว่าหยิ่ง เพราะจริงๆแล้วน้องฟางเป็นคนน่ารักนะจ๊ะ น่ารักกับทุกคนด้วยล่ะ

 

 

          “พี่เห็นช่วงนี้น้องฟางซึมๆก็เลยเอาดอกกุหลาบดอกสวยมากให้น้องฟางไงจ๊ะ”พี่ธามยื่นให้ แต่ก่อนจะยื่นให้พี่ธามก็จุ้บดอกกุหลาบนั้นก่อน แล้วค่อยยื่นให้น้องฟาง

 

 

 

 

          จังหวะนั้นเองไอ้ป๊อปที่จะเอาผักที่แผงเจ๊หมวย แต่สายตาดันเฉียบไวไปเจอพี่ธามที่กำลังคุยกับน้องฟาง แถมมีจับไม้จับมือ ดูเหมือนไอ้ป๊อปจะไม่ยอมนะ ไอ้ป๊อปรู้มาสักพักแล้วล่ะว่าไอ้ธามมันตามจีบ ตามเต๊าะน้องฟางอยู่ แต่ไอ้ป๊อปรู้ดีว่าน้องฟางชอบไอ้ป๊อปอยู่แล้ว ยังไงก็ไม่แคร์

 

 

          ไอ้ป๊อปน่ะ มันรักของมันมานานแล้ว น้องฟางน่ะคือคนที่มันรักสุดหัวใจ ไอ้ป๊อปมันเหมือนเป็นคนโรคจิตนะ รักก็ไม่ยอมบอก คอยแต่แกล้ง คอยแต่แหย่น้องฟางไปเรื่อย ไอ้ป๊อปมันไม่อยากจะแกล้งน้องฟางนักหรอก แต่เป็นเพราะเจ้าตัวอยากคุยกับเขา แต่คุยก็ไม่ยอมมาคุยดีๆนะเว้ย ชอบคุยแรงๆ ชอบว่าแรงๆ จนน้องฟางหมั่นไส้ ต้องเอาคืนไอ้ป๊อปทุกที มันก็ไม่อยากจะทำร้ายน้องฟางนักหรอก แต่ต้องทำให้เนียนๆ น้องฟางจะได้ไม่รู้ว่ามันรักน้องฟางขนาดไหน

 

 

          หวงก็โคตรหวง หึงก็โคตรหึง น้องฟางชอบใส่กางเกงสั้นๆไอ้ป๊อปโคตรไม่ชอบไม่อยากให้ใครเห็นนอกจากมัน คนมาจีบน้องฟางก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ เพราะน้องฟางยิ่งโตยิ่งสวย ยิ่งเวลาพูดจ๊ะพูดจ๋ากับคนอื่น แม่งโคตรน่ารัก ไอ้ป๊อปห้ามใจตัวเองมาตลอด ไอ้ป๊อปแอบชอบน้องฟางตั้งแต่น้องฟางอยู่ป.2แล้วล่ะ เสียงเจื้อยแจ้วๆของน้องฟางที่มาสั่งผัดไทยกับเตี่ยตัวเอง มันโคตรน่ารัก ชวนเตี่ยคุย พูดจ๊ะจ๋า น่าฟัดชิบหาย

 

 

          ไอ้ป๊อปรอมาตลอด รอเวลาว่าเมื่อไหร่น้องฟางจะโต โตพอที่จะมีแฟนได้ จนน้องฟางอยู่ม.1น้องเขาก็มาบอกชอบมัน  แต่มันไม่อยากพรากผู้เยาว์เลยต้องพูดจาหมาๆให้เขาเห็น ให้เขาได้รู้ว่ามันเป็นคนแบบนี้ คนปากหมา รอให้น้องฟางโตกว่านี้แล้วไอ้ป๊อปจะไปบอกรักน้องเขาเอง

 

 

          แต่รอไปมันก็ต้องเหงาเป็นธรรมดามันก็หน้าตาหล่อ สาวๆกรี๊ดมันเยอะจะตาย แต่มันก็มองไม่เห็นใครนอกจากน้องฟาง มีคนมาขอมันคบมันก็คบไปงั้น คบไปโดยไม่รู้เรื่องเลยว่าน้องฟางเจ็บเพราะมันมากแค่ไหน..

 

 

 

 

          “น้องฟางนี่มือนุ่มมากเลยนะจ๊ะ”พี่ธามหลอกจับมือน้องฟางแถมยังมียงมียิ้ม น้องฟางอากจะสะบัดมือออกเต็มแก่ แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นไอ้ป๊อปที่กำลังมองมาที่น้องฟางอยู่ เหอะ ไม่ได้การแล้วน้องฟางต้องรีบเก็บแต้ม

 

 

          “นุ่มหรอจ๊ะ ก็มือนุ่มๆก็มีไว้ให้พี่ธามจับคนเดียวไงจ๊ะ”น้องฟางยิ้มแย้ม แอบพูดดังๆให้ไอ้ป๊อปมันได้ยิน อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะทำไง น้องฟางไม่อยากจะคิดไปเอง แต่ไอ้ป๊อปมันก็มีแฟนแล้วน้องฟางคงทำอะไรมากไม่ได้ ก็ทำได้แค่นี้แหละจ้ะ

 

 

          น้องฟางจิกตาสวยๆใส่พี่ธามอย่างหยาดเยิ้ม แต่ก็แอบมองไอ้ป๊อปด้วยว่ามันจะทำไง แต่อันนี้น้องฟางไม่ได้มโนไปเองนะจ๊ะ ไอ้ป๊อปมันเดินมาทางน้องฟาง เอ่อ เดินมาทำไม..เอ่อ

 

 

          “ไม่อยากจะมาขัดจังหวะว่ะ แต่เห็นแมลงสาบมันขัดหูขัดตายังไงไม่รู้ขอจัดการสักหน่อย”ว่าแล้วไอ้ป๊อปก็เหยียบเข้าเต็มๆตีนของพี่ธาม จนพี่ธามร้องจ๊ากปล่อยมือน้องฟางออก แต่ทำอะไรไอ้ป๊อปไม่ได้ เพราะใครๆก็รู้ไอ้ป๊อปมันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น..

 

 

         “เอ่อ นะ ไหนแมลงสาบล่ะขรั่บ”พี่ธามทำหน้าโอดโอยเพราะไอ้ป๊อปยังเหยียบตีนมันอยู่อย่างนั้น ไอ้ป๊อปมองหน้าพี่ธามแล้วก็หันไปมองน้องฟาง

 

 

          “กูว่าพวกมึงไม่เหมาะกันหรอกว่ะ คนไม่เต็มบาทอย่างไอ้ธาม กับเด็กแรดๆอย่างลูกเจ๊หมวย กูว่าไม่ว่ะ”ไอ้ป๊อปพูดไปหัวเราะในลำคอไป มองน้องฟางแบบไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้ป๊อปกวนตีน!

 

 

          “เฮ้อ ฆ่ามันเสร็จล่ะ กูบอกแล้วนะว่าพวกมึงไม่เหมาะกัน กูไม่เห็นด้วย”ไอ้ป๊อปพูดจบก็จะเดินไป แต่ก็เดินกลับมาแล้วพูดต่ออีกว่า

 

 

 

 

          “กูบอกไปแล้วนะว่าพวกมึงสองคนไม่เหมาะสมกัน! อย่าให้กูต้องลงมือฆ่าแมลงสาบ..”พี่ธามกลืนน้ำลายดังอึก ก็ไอ้ป๊อปมองพี่ธามด้วยสายตาจะเชือดให้ได้ แล้วก็หันมามองน้องฟางที่ยืนงง ไม่เข้าใจว่าไอ้ป๊อปมันพูดอะไรของมัน มองเสร็จมันก็เดินออกไปเลย นี่ไม่ถามเรื่องสุขภาพน้องฟางเลยสักคำ ฮึ้ย..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอบคุณทุกๆเม้นเลยน้า ขอบคุณนักอ่านเงาด้วยที่อ่านเฉยๆแต่ไม่มาเม้นก็ไม่เป็นไร

แค่เห็นยอดวิวพุ่งชบาก็สุขใจแล้ว ขอบคุณจริงๆน้า รีดเดอร์เป็นเหมือนยาโด๊บของชบาเลยล่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา