เบะปากเป็นรูปตีน.
เขียนโดย 
『พ่อดอกชบา』
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.24 น.
แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) เบะปากเป็นรูปตีน10
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter 10
น้องฟางกลับบ้านมาด้วยความตกใจบวกกับเหวอเล็กน้อย อะไรอ่ะ ทำไมเรื่องมันกลับตาลปัดแบบนี้ น้องฟางเสียน้ำตาไปเพื่อใคร? เจ็บใจไปเพื่อใคร? ไอ้ป๊อปไอ้คนบ้า ทำไมไม่บอกน้องฟางตั้งแต่แรก ให้น้องฟางคิดไปเองฝ่ายเดียวทำไมอ่ะ
“แกเป็นอะไรของแกเนี่ยยัยฟาง”เจ๊หมวยที่ถือถุงกับข้าวเข้ามาในบ้านก็ถามน้องฟาง เพราะน้องฟางขยี้หัวตัวเอง มันเฟลนะจ๊ะกับความรู้สึกแบบนี้อ่ะ หน้าแตก อุตว่าห์โวยวายทำตัวเป็นนางเอกที่โดนพระเอกทำร้าย แต่ที่ไหนได้โดนมันหัวเราะอย่างเหลืออด
พี่พิมกับพี่เคนตอนนี้ก็ได้คบกันแล้วล่ะจ๊ะ เพราะพี่เคนเขาก็แอบชอบพี่พิมมานานแล้วสรุปคู่นี้ก็แฮปปี้เอนดิ้งไปด้วยดี แล้วน้องฟางอ่ะ ..? ไอ้ป๊อปมันไม่คิดจะมาง้อน้องฟางเลยหรอที่งอนตูดบิดกลับมาบ้านเนี่ย หุ้ว! อะไรก็ไม่รู้..
“คันหัวจ๊ะคุณนาย”น้องฟางไม่บอกความจริงว่าเซ็งเลยเลือกที่จะตอบห้วนๆไป แต่คุณนายก็ไม่เบานะจ๊ะ สวนน้องฟางเฉย
“สมน้ำหน้า โตเป็นควายแล้ว เหายังกินหัวอยู่อีก”อึก..จุกเลย คุณนายบางทีคุณนายก็เล่นแรงไปนะจ๊ะ อย่างนี้ล่ะจ้ะ คุณนายเป็นคนตลก -_-
“เหากินอะไรเล่า คุณนายชอบว่าเค้า”
“ไม่ต้องมาบ่น กินซ่ะ ผัดไทยไอ้ป๊อปฝากมาให้”เล่นโทรศัพท์อยู่ดีๆก็หันขวับไปมอง ไอ้ป๊อปฝากผัดไทยมาให้หรา วรั๊ย เขินจุง อาจจะรู้สึกผิดเลยมาง้อสิน้า..?
“แล้วเอาเงินไปจ่ายมันด้วยล่ะ มันลดราคา”ฟู่ว...- - คิดไปไกลถึงออสเตรเลียเลยนะจ๊ะ สุดท้ายคุณนายก็ไปเซ็นมันไว้ เฮ้อ น้องฟางบอกแล้ว คุณนายเป็นคนตลก
“วุ้ว อะไรก็ไม่รู้ คุณนายอ่ะ น้องฟางไม่คุยด้วยละ”น้องฟางเดินสะบัดตูดหนีขึ้นไปบนบ้าน จนคุณนายมองตามแล้วหมั่นไส้
“ฉันโคตรฮาเลยอ่ะแก เรื่องเมื่อเย็นมาเนี่ย”ศรีเฟย์พูดผ่านวิดิโอคอลที่น้องฟางชอบทำกับศรีเฟย์เป็นประจำ บางวันถ้าแก้วใจมันว่างมันก็จะมาคอลด้วยกันคิคิ
“ไม่ต้องมาขำเลยนะแก ฉันหน้าแตกหรอนี่ เหอะ”น้องฟางกลอกตาไปมา แหงล่ะ เจ็บใจนี่นาโดนเพื่อนขำด้วย โว๊ะ ที่ผ่านมาดราม่าทำไม?
“ฉันขอโทษ ฮ่าๆ แต่เป็นแบบนี้ฉันก็โกรธนะ”
“ฉันโคตรจะโกรธเลยล่ะ โกรธแบบจริงจังมากด้วย”น้องฟางหน้างอ ไม่ให้โกรธได้ไงโดนมางี้ก็ไม่ไหวนะจ๊ะ บอกเลยน้องฟางงอนไอ้ป๊อปแบบแรงมาก!
“แกก็นะ ใจเย็นๆหน่า พี่ป๊อปเค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจก็ได้นะ”ศรีเฟย์พยายามปลอบน้องฟางเต็มที่ บอกเลยน้องฟางงอนใครแล้วงอนนานไม่หายง่ายๆหรอก ชิ!
น้องฟางตื่นขึ้นมาแต่ชาวมาเฝ้าแผงให้คุณนายอีกตามเคยจ๊ะ เช้านี้อากาศเย็นดีไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ น้องฟางหยิบน้ำแดงมาดูดให้ชื่นใจพลางนั่งจิ้มสี่เอสของน้องฟาง ก็นั่งเช็คเฟสไปเรื่อยจนคุณนายพูดขึ้น อารมณ์ดีๆกลายเป็นหงุดหงิดไปทันที
“ไป เอาผักไปส่งอาแป๊ะได้แล้ว”น้องฟางนิ่งเฉย ไม่ขยับ ทำเป็นหูทวนลมอ่ะจ้ะ น้องฟางไม่ไปหน้าตลาดหรอกนะจ๊ะ เพราะอะไรทุกคนก็รู้ๆกันอยู่
“...”
“ได้ยินที่ฉันพูดรึเปล่า”คุณนายพูดเสียงดังขึ้นอีก น้องฟางไม่อยากไปนะฮรึก..
“คุณนายก็เอาไปให้เองสิ เดี๋ยวน้องฟางจะเฝ้าแผงให้ น้องฟางขี้เกียจเดินไปหน้าตลาดนะจ๊ะ”น้องฟางทำสายตาวิ๊งๆปิ๊งๆไปให้คุณนายแถมกอดแขนคุณนายเป็นเชิงอ้อน คุณนายแพ้อะไรแบบนี้ น้องฟางก็ต้องทำอะไรแบบนี้ล่ะจ๊ะ
“เออๆก็ได้ เอ็งนี่ขี้เกียจสันหลังยาว”คุณนายเอาพัดเคาะหัวน้องฟางแล้วก็เดินออกไปจากแผง คิคิ น้องฟางก็จะได้ไม่เจอไอ้ป๊อป เท่านี้ก็โอเคแล้ว
น้องฟางก็เล่นเกมรอฆ่าเวลาไปเรื่อย ก็แหมแค่นั่งเฝ้าแผงเฉยๆนี่จ๊ะ คนเขาจะซื้อก็ค่อยขาย น้องฟางกำลังติดเกมเศรษฐีนะจ๊ะ แบบสร้างแลนด์มาร์กอะไรอย่างนี้อ่ะ แต่ว่าสร้างแลนด์ตรงนี้ไม่สนุก ขอไปสร้างในใจเธอได้อ่ะเปล่า..><
“เขาให้เฝ้าแผงก็ไม่เฝ้าหรอกน่ะ นั่งเล่นเกมอยู่ได้”เอ๊ะๆเดี๋ยวนะเดี๋ยว เสียงนี้มันคุ้นจริงคุ้นจังคุ้นมากๆเลย คับคล้ายคับคราเหมือนเสียงไอ้ป๊อป
เงยหน้าปุ๊ปก็..จ๊ะเอ๋ปั๊บเลยนะ - -‘
“ไอ้ ป๊อป”น้องฟางมองจิกมัน หมั่นไส้ว่ะ น้องฟางจิมิทน คนอะไรกวนประสาทได้ทุกเวลา ทุกนาที ทุกสถานการณ์ ปั๊ดโธ่!
“เรียกอย่างนี้กลัวจำชื่อไม่ได้หรา”ไอ้ป๊อปทำหน้าตาหน้าตบมากจ๊ะ ถ้าไม่ติดว่าแผงผักมันกลั้นอยู่น้องฟางจะกระโดดถีบยอดหน้ามันเลยนะจ๊ะ คอยดูสิ
“มึงมาทางไหน มึงกลับไปทางนั้นเลยนะ กูเกลียด”
“ไม่ไป มีอะไรมั้ยครับ”
“ไอ้ป๊อป ออกไปเดี๋ยวนี้นะออกไป๊”น้องฟางหยิบที่พ่นน้ำที่เอาไว้ฉีดผัก ฉีดใส่มันไป ข้อหากวนตีนน้องฟางที่หนึ่ง!
“เห้ยๆ ลูกเจ๊หมวยใจเย็นดิ”ไอ้ป๊อปเดินอ้อมเข้ามาในแผง พร้อมเอามือปิดหน้าเพราะจะโดนน้องฟางฉีดน้ำใส่ มันจะเข้ามาทำไมเนี่ย
“มึงเข้ามาทำไม ออกไปนะ”น้องฟางทุบตีมันอย่างแรง มันก็เอายกมือขึ้นมากั้นไว้ สักพักก็จับแขนน้องฟางไว้ไม่ให้น้องฟางทำร้ายมัน
“กูเจ็บนะ!”ไอ้ป๊อปพูดเสียงดัง แถมจับมือน้องฟาง จ้องหน้าน้องฟางอีกนะจ๊ะ น้องฟางไม่เอาอ่ะ น้องฟางเขิน น้องฟางก็เลยนิ่งแล้วก้มหน้าลงงุดๆ
“กูขอโทษนะ ที่ทำมึงเข้าใจผิดมาตลอดอ่ะ”
“...”
“อย่าเงียบดิ กูมาง้อนะ”ไอ้ป๊อปมองหน้าน้องฟาง ทำหน้าเชิงอ้อนวอน เหอะ ใครจะยกโทษให้ง่ายๆล่ะไม่มีทางหรอก ของแบบนี้ต้องเล่นตัว หึหึ
“ปล่อยกู ไม่ต้องมาแก้ตัว”น้องฟางสะบัดมือออกแล้วหันหลังกอดอกให้มัน ใจจริงก็แอบยิ้มนะจ๊ะ แต่ขอแกล้งมันสักหน่อย ><
“มึงอย่างอนนานได้มั้ยว่ะ กูง้อไม่เป็นหรอกนะ”เสียงบ่นอู้อี้ของไอ้ป๊อปไล่หลังน้องฟางมา บ่นไปเถอะ น้องฟางเป็นผู้หญิงนะ ผู้ชายมาง้อก็ขอเล่นตัวสักหน่อยสิจ๊ะ
“...”
“ฟางเว้ย พูดกับกูหน่อยดิ”ไอ้ป๊อปก็คอยมาสะกิดน้องฟาง อิอิ สมหน้ำหน้า
“ไม่ต้องมาโกหกกู กูไม่เชื่อว่ามึงชอบกูหรอก”ว่าจบก็แอบเหล่ตาไปหาไอ้ป๊อป อยากรู้ว่ามันจะทำหน้ายังไงน้า?
หมับ!
เฮ้ยยยย..ไอ้ป๊อปไอ้คนบ้า อยู่ดีๆมันก็กอดน้องฟางจากด้านหลัง เอาหน้ามาซุกที่ไหล่ คนบ้าทำอย่างนี้ถ้ามีคนมาเห็นเข้าจะทำยังไง
“รักเค้าทำยังไงอ่ะ อย่างนี้รึเปล่าว่ะ”ไอ้ป๊อปมันกอดน้องฟางแน่น แถมหน้ามันก็มาสูดดมผมหอมๆของน้องฟางอีก คนบ้า!
“ไอ้ป๊อปปล่อยนะมึง เดี๋ยวคุณนายมาเห็น”ทำอะไรก็ไม่รู้ประเจิดประเจ้อ ไม่ใช่น้องฟางไม่อยากให้มันกอดนะจ๊ะ น้องฟางอยากมาก แต่ว่ามันไม่ดีนะจ๊ะตรงนี้อ่ะ
“กูรักมึงมาก”ไอ้ป๊อปทำตัวเป็นเด็ก ทำเป็นอ้อน แต่อ้อนของมันก็แบบนี้อ่ะจ๊ะ โคตรไม่โรแมนติก ถ้าเป็นแฟนกันจริงๆ น้องฟางต้องสอนให้มันละมุนใช่มั้ยเนี่ย มันถึงจะเป็นคนโรแมนติกเนี่ย
“ไอ้ป๊อป ปล่อยกูนะ กอดทำไม”ว่าจบมันก็หอมแก้มน้องฟาง ซ้ายที ขวาที ไอ้บ้า -///-
“กูแสดงความรักกับมึงอยู่นะ ทั้งกอด ทั้งหอม”ไอ้ป๊อปมันก็มาหอมแก้มน้องฟางอีก งื้อ ไอ้ป๊อปไอ้คนบ้า มันกอดฟัดน้องฟางแน่นขึ้น ป้ะ เข้าห้องเลยป่ะจ๊ะ อย่าลืมถุงยางกลิ่นสตอเบอร์รี่ด้วยแล้วก็ยาคุมให้น้องฟางด้วยนะจ๊ะ ><
“คนบ้า”น้องฟางตีแขนมันไปหลายที ก่อนจะมีเสียงดังขึ้นทำให้น้องฟางกับไอ้ป๊อปต้องผละออกจากกันเลย
“ไอ้ป๊อป อีฟาง!!!!”เฮือกกกกก!!!!!!! น้องฟางซวยแล้ว..
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
