รักร้ายๆของนายมาเฟีย

 
ผมตื่นมาอีกทีตอนหัวค่ำพอดี แล้วรู้สึกว่าแก้วยังตัวร้อนอยู่ผมเลยรีบอาบน้ำแล้วลงไปทำอาหารรอ
บนห้อง
แก้ว:อือ ปวดหัวจัง 
โทโมะ:ตื่นแล้วหรอ ลุกขึ้นมากินข้าวสิจะได้กินยา
แก้ว:ฉันไม่กิน
โทโมะ:ไม่ได้ เธอต้องกินเดี๋ยวก็เป็นลมอีกหรอก
แก้ว:ฉันไม่อยากกินอาหารของนายเพราะฉันเกลียดนาย
โทโมะ:ตกลงจะไม่กินใช่มั้ย
แก้ว:ทำอะไรน่ะ 
เมื่อแก้วเห็นโทโมะตักข้าวเข้าปากตัวเองแล้วเอาหน้าเข้ามาเรื่อยๆแก้วพยายามถอยหนีแต่โทโมะรั้งต้นคอไวไม่ให้แก้วหนีแล้วทั้งสองก็ประกบปากกันโทโมะดันอาหารที่อยู่ในปากเข้าไปในปากแก้วแล้วปล่อยให้แก้วเป็นอิสระ
โทโมะ:ถ้าเธอคายฉันจูบ
แก้ว:T_T ฉันพยามกลืนมันลงไป
โทโมะ:บอกให้กินดีๆไม่ชอบ อะนี่กินเข้าไป
แก้ว:.....
โทโมะ:อยากให้ป้อนแบบเมื่อกี๊ใช่มั้ย
แก้ว:กินเองได้
โทโมะ:ฉันจะป้อนรีบๆกินเข้าไปซะ
ฉันกินข้าวที่เขาป้อนให้จนหมดไม่ใช่อยากกินนะแต่โดนบังคับให้กินให้หมด
โทโมะ:กินยา แล้วไปอาบน้ำจะได้นอน
แก้ว:แต่ฉันเพิ่งตื่นนะ
โทโมะ:แล้วไง นอนอีกไม่ได้หรอ
ฉันต้องทำตามคำสั่งนายอีกแล้วสินะ อะไรๆก็สั่งๆๆๆๆๆๆๆ อยากกลับบ้านนนนนนนนนนนน