รักร้ายๆของนายมาเฟีย

ผมตื่นมาอีกทีตอนหัวค่ำพอดี แล้วรู้สึกว่าแก้วยังตัวร้อนอยู่ผมเลยรีบอาบน้ำแล้วลงไปทำอาหารรอ

บนห้อง

แก้ว:อือ ปวดหัวจัง 

โทโมะ:ตื่นแล้วหรอ ลุกขึ้นมากินข้าวสิจะได้กินยา

แก้ว:ฉันไม่กิน

โทโมะ:ไม่ได้ เธอต้องกินเดี๋ยวก็เป็นลมอีกหรอก

แก้ว:ฉันไม่อยากกินอาหารของนายเพราะฉันเกลียดนาย

โทโมะ:ตกลงจะไม่กินใช่มั้ย

แก้ว:ทำอะไรน่ะ 

เมื่อแก้วเห็นโทโมะตักข้าวเข้าปากตัวเองแล้วเอาหน้าเข้ามาเรื่อยๆแก้วพยายามถอยหนีแต่โทโมะรั้งต้นคอไวไม่ให้แก้วหนีแล้วทั้งสองก็ประกบปากกันโทโมะดันอาหารที่อยู่ในปากเข้าไปในปากแก้วแล้วปล่อยให้แก้วเป็นอิสระ

โทโมะ:ถ้าเธอคายฉันจูบ

แก้ว:T_T ฉันพยามกลืนมันลงไป

โทโมะ:บอกให้กินดีๆไม่ชอบ อะนี่กินเข้าไป

แก้ว:.....

โทโมะ:อยากให้ป้อนแบบเมื่อกี๊ใช่มั้ย

แก้ว:กินเองได้

โทโมะ:ฉันจะป้อนรีบๆกินเข้าไปซะ

ฉันกินข้าวที่เขาป้อนให้จนหมดไม่ใช่อยากกินนะแต่โดนบังคับให้กินให้หมด

โทโมะ:กินยา แล้วไปอาบน้ำจะได้นอน

แก้ว:แต่ฉันเพิ่งตื่นนะ

โทโมะ:แล้วไง นอนอีกไม่ได้หรอ

ฉันต้องทำตามคำสั่งนายอีกแล้วสินะ อะไรๆก็สั่งๆๆๆๆๆๆๆ อยากกลับบ้านนนนนนนนนนนน