รักเธอแค่คนเดียว...

2อาทิตย์ต่อมา

โรงแรมเครือไทยานนท์

แก้วที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์กำลังกินขนมเค้กอย่างไม่กลัวอ้วน ผิดกับโทโมะที่ยืนดมยาดมอยู่ใกล้ๆ

"แก้วพอแล้ว เดี๋ยวก็อ้วนกันพอดี"โทโมะเอ่ย เมื่อใกล้ถึงเวลาที่เขากับเธอต้องขึ้นเวทีแล้ว แต่เจ้าสาวของเขาก็ยังห่วงกินราวกับว่าของที่อยู่ตรงหน้าสำคัญกว่างานแต่งของเธอเสียอีก

"ทำไม!? ถ้าแก้วอ้วนพี่จะไม่รักแก้วเหรอ!?"แก้วหันมาถามทันที แต่ก็ยังไม่วางจานเค้กแถมเธอยังกินแบบไม่ห่วงสวยอีกต่างหาก

"ไม่ใช่แบบนั้น พี่แค่ห่วงเฉยๆ"

"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ แก้วไม่ลืมหรอกน่า พี่ก็เถอะดมยาดมอยู่นั่นแหละ"

"ก็เพราะใครล่ะ?"

"พี่จะโทษแก้วเหรอ!?"

"ปะ เปล่าครับ"ยังไม่ทันไร เขาก็แสดงออกมาอย่างชัดเจนเสียแล้วว่ากลัวเมีย

"โอ้โห้ ทำไมเจ้าบ่าวถึงยืนดมยาดมอยู่ตรงนี้ล่ะครับ?"เคนตะถาม เมื่อเดินมาเจอเพื่อนยืนดมยาดมอยู่ข้างๆ เจ้าสาวที่ยืนกินอยู่

"เฮ้ย มึงก็ไปล้อมัน มันแพ้ท้องแทนเมียอยู่นะเว้ย จะว่าน้องแก้วนี่เก่งเนอะ ทำให้ไอ้โมะหมดสภาพเลย"จองเบเอ่ยแล้วหัวเราะกับเคนตะ เพราะเขาไม่เคยเห็นเพื่อนในสภาพแบบนี้มาก่อน เรียกได้ว่าหมดหล่อกันเลยทีเดียว

"แต่เขาบอกกันว่า ผู้ชายที่แพ้ท้องแทนเมียเนี่ย แสดงว่ารักมากเลยนะค่ะ"ฟางเอ่ยแล้วแย่งเค้กจากแก้วมากินบ้าง

"ฟาง!!! ทำไมแย่งเค้กแก้วกินแบบนี้ล่ะ!?"แก้วถามอย่างเคืองๆ ก่อนที่สองสาวจะแย่งกินเค้ก โดยที่หนุ่มๆ หัวเราะในความเป็นเด็กของทั้งคู่

"ว่าแต่ไอ้เขื่อนว่ะ?"โทโมะถาม เมื่อไม่เห็นเพื่อนอีกคน ทั้งทีปกติแล้วจะอยู่กันครบทีม

เฟย์ที่เพิ่งเดินมาถึงชะงักไปทันที ก่อนจะทำตัวเป็นปกติ

"พี่ฟางไปแย่งแก้วกินทำไมค่ะ?"เฟย์ถามเมื่อเห็นพี่สาวแย่งเค้กแก้วกิน

"ไม่รู้สิ เห็นยัยแก้วกินแล้วอยากกินมั้งอ่ะ"ฟางตอบทั้งๆ ที่ยังไม่วางช้อน

"พอแล้วฟาง เดี๋ยวแก้วก็งอนหรอก"ป๊อปปี้ว่า ก่อนจะจับฟางแย่งออกจากแก้วทันที

"งั้นพี่ป๊อปก็ไปหยิบมาให้ฟางสิค่ะ แล้วฟางจะไม่แย่งแก้ว"

ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆ แล้วเดินไปหยิบเค้กมาให้ฟางชิ้นหนึ่ง ฟางเมื่อเห็นเค้กก็กินอย่างไม่เกรงใจเจ้าของงานสักนิด

"สงสัยลูกมึงกับไอ้ป๊อปจะชอบกินเค้กว่ะ"เคนตะพูดทีเล่นทีจริง ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาทันที เพราะตั้งแต่สองสาวท้องก็มักจะกินเค้กอยู่ตลอด เรียกได้ต้องมีไว้ติดบ้านตลอด

"เฮ้ย โทษทีที่มาช้าว่ะ พอดีไปส่งฟ้ามาน่ะ"เขื่อนที่เพิ่งมาถึงว่า

เฟย์ที่เห็นเขื่อนก็รีบหลบหลังฟางทันที

"เอ่อ พี่ฟาง เฟย์ไปหาคุณแม่กับน้องปาล์ม น้องฟาล์วก่อนนะ"พูดจบเฟย์ก็เดินออกไปทันที

หลังจากนั้นไม่นานพิธีกรก็เรียกเจ้าบ่าวดจ้าสาวขึ้นเวที ซึ่งดูเหมือนว่าแก้วจะไม่ยอมหยุดกินง่ายๆ สักเท่าไหร่

"แก้วพอก่อน เสร็จงานแล้วพี่รับรองว่าแก้วได้กินมากกว่านี้แน่นอน"โทโมะเอ่ย ทำให้แก้วหยุดกินทันที แล้วเดินควงแขนโทโมะขึ้นเวทีไป

ห้องหอชั่วคราว

"ดูแลแก้วกับหลานแม่ดีๆ นะตาโมะ"คุณหญิงมาซากิเอ่ยกับบุตรชาย เมื่อได้เวลาส่งตัวเข้าหอ

"แม่ก็ฝากแก้วไว้ด้วยนะโทโมะ หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้น้องนะลูก"ตามด้วยคุณหญิงจันทร์มณีและทุกๆ คนจนครบ

"ไหนล่ะ? เค้กแก้ว"เมื่อทุกคนออกไปหมดแล้ว แก้วก็หันมาทวงเค้กจากโทโมะทันที

"ทวงเลยเหรอ"

"แน่ล่ะ ก็แก้วอยากกินนี่"

โทโมะยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะถอดสูทตัวนอกออกแล้วมองแก้วตรงๆ

"อยากกินขนาดนั้นเหรอ?"โทโมะถาม

"อืม..."แก้วตอบได้เพียงเท่านั้น โทโมะก็กดริมฝีปากที่ปากบางทันที จูบที่เป็นดั่งสัญญาว่าต่อจากนี้จะมีเขาและเธอตลอดไป

"ดะ เดี๋ยวพี่โมะ..."แก้วเอ่ยเมื่อโทโมะริมฝีปากออกห่าง

"หืม?"

"ไหนเค้กแก้วอ่ะ"

"ก็นี่ไง"พูดจบก็กดจูบที่ปากบางอีกครั้ง ทำให้แก้วรู้ความหมายที่เขาบอกไว้ทันที

"พี่รักแก้วนะ ต่อจากนี้จะมีเราตลอดไป"โทโมะกระซิบข้างๆ หูแก้ว สายตาที่เต็มไปด้วยความรักมองมาที่เธอแล้วจูบที่ขวับบางเบาๆ เพื่อยืนยันคำพูดของเขา ก่อนจะเลื่อนมาจูบที่หน้าท้องของเธอ

สิ่งที่เป็นตัวแทนความรักของเขากับเธอ...

      ----------------จบบริบูรณ์---------------

อัพแล้วน๊าาาาาาาาาาาา

เม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะ

เรื่องต่อไปจะเป็นคู่พี่เขื่อนกับพี่เฟย์ และยังมีคู่พี่เคนตะกับพี่จองเบด้วย ติดตามกันด้วยนะค่ะ