รักในความทรงจำ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่ 1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    ห้องสี่เหลี่ยม ภายในโรงแรมสุดหรู บรรยากาศในยามคำคืนของที่นี่เป็นช่วงเวลาที่หนาวเหน็บ แต่กลับแปลกไปเมื่อภายในห้องสี่เหลี่ยมที่หรูหราแห่งนี้กลับมีแต่ความร้อนระอุ ของ2หนุ่มสาวที่ต่างควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ ... 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้... ลุกชายคนโตของแก๊งค์มาเฟียกลุ่มหนึ่ง เขามีอายุเพียง 17 ปีเท่านั้น เขาเป็นคนเย็นชา ถ้าถามว่าเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ สำหรับเด็กชายที่เป้นทายาทของแก๊งค์มาเฟียอย่างพวกเขา ยังไงก็ต้องมีเรื่องอย่างว่าเป็นธรรมดา แต่เขากลับไม่ใช่ อาจจะเป็นเพราะเรื่องของมารดาที่ทำให้เขา ไม่ค่อยจะยุ่งกับสาคนไหน
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ... ลูกชายคนเล็กของแก๊งค์มาเฟียกลุ่มนี้ เขามีอายุเพียง 16 ปี เขาเปป็นคนที่แตกต่างกับพี่ชายสิ้นดี ชายหนุ่มชอบออกเที่ยวกลางคืน เรรื่องอย่างว่าถือว่าเขายังเป็นเพลย์บอยที่อายุน้อยมากคนหนึ่งก็ว่าได้ 
 
 
 
 
 
 
 
" ป๊าให้มาทำไม " ป๊อปปี้พูดกับน้องชายของตัวเองที่ดูจะชอบและช่ำชอนในที่แบบนี้ 
 
 
 
 
 
 
 
" เอาหน่าเฮีย ก็ป๋าให้มาเปิดหูเปิดตาไง " โทโมะพูดพร้อมกับส่งยิ้มไให้หญิงสาวคนอื่นๆป๊อปปี้มอง สาวๆที่เรียกได้เต้มปากว่า  โสเภณี กำลังให้บริการลูกค้าที่เข้มาใช้บริการพวกเธอก็ถอนหายใจ นี่ป๋าของเขาคงอยากจะให้เขานอนกับผู้หญิงสักคนแน่ๆ 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่เฮียไม่ชอบ " ป๊อปปี้พูด โทโมะหันมามองแล้วยิ้มๆ 
 
 
 
 
 
 
 
" ถ้าเฮียไม่ใช่เกย์ ยังไงเฮียก็ต้องชอบ เชื่อผมสิ " โทโมะพูด แล้วยิ้มกนิ่มพร้อมกับเดินนำหน้้าไปยังห้องเป้าหมายที่ป๋าของเขาจัดให้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่จ๋า อย่าเอาหนูไปเลยนะ ฮึกฮืออ " เสียงเด็กน้อยพูดอ้อนวอนกับผู้ชายร่าใหญ่กำยำ 
 
 
 
 
 
 
" เอ็งไปหน่ะดีแล้ว เอ็งด้วย เร็วเข้าเดี๋ยวไม่ทัน "
 
 
 
 
 
 
" พี่จ๋าแต่พวกเรายังเด็ก ปล่อยพวกเราไปเถอนะ " เด็กสาวอีกคนร้องไห้ฟูมฟายแล้วพูดขอร้อง แตก็ไม่เป็นผล เมื่อผู้ชายคนนั้นพาเธอและเด็กสาวอีกคนมาที่ห้องสุดหรูภายในโรงแรม 
 
 
 
 
 
 
 
"  ฮึกฮืออ พี่จ๋า ปล่อยพวกเราไปเถอะ ฮึก " เด็กสาวคนนั้นพูดกับผู้ชายร่างกำยำที่ยืนมองพวกเธออย่างสงสาร 
 
 
 
 
 
 
".... " ไร้การตอบกลับ ผู้ชายคนเดิมรีบเดินหนีออกมาจากห้องทันที 
 
 
 
 
 
 
" ไปกันเฮีย.. " โทโมะรีบเดินนำไปเมื่อเขาได้รู้จากป๋าเมื่อเย็น ว่าคืนนี้ป๋าจะให้เขาและเฮียมาหาความสุขจากผู้หญิงที่ป๋าหามาให้ ยิ่งได้รู้ว่าพวกเธอเป็นสาวแรกแย้มก็ยิ่มอยากจะลอง 
 
 
 
 
 
 
" เชิญด้านในครับนายน้อย " ผู้ชายคนหนึ่งพูดกับโทโมะและป๊อปปี้เมื่อ ทั้ง 2 คนเดินมายังห้องที่เตรียมเอาไว้ โทโมะหน้านิ่งแล้วเดินนำเข้าไปจะมีก็แต่ป๊อปปี้ที่ยังคงยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง 
 
 
 
 
 
 
" นายน้อยครับ ผมของพูดอะไรหน่อยได้ไหมครับ " ผู้ชายคนดังกล่าวพูดพร้อมก้มหน้าก้มตาไม่กล้าพูดอะไรมากกับป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
 
" มีอะไรก็ว่ามา " ป๊อปปี้พูดอย่างใจเย็น 
 
 
 
 
 
 
" ผม เอ่อ..ผมอยากจะขอให้นายน้อยอย่ารุนแรงกับเธอ คือว่าเอ่อ.." 
 
 
 
 
 
 
" พูดมาเถอะ" ป๊อปปี้ดูท่าทางของชายหนุ่มคดังกล่าวก็พูด  
 
 
 
 
 
 
 
"  พวกเธอยังเด็ก " 
 
 
 
 
 
 
" ถ้าเด็กแล้วนายพาเธอมาทำไม " ป๊อปปี้แอบโมโหที่ ชายหนุ่มพาพวกเธอมาให้นอนกับพวกเขาแล้วจะมาบอกว่าให้พวกเขาไม่รุนแรงกับพวกเธออย่างนั้นหรือ 
 
 
 
 
 
 
 
" คือ.. ถ้าเด็กคนไหนที่ได้มานอนกับนายน้อยคืนนี้ ทั้ง 2 คนจะได้เป้นอิสระ แถมยังได้ค่าเลี้ยงดู ผมอยากให้เป็นพวกเธอ ผมไม่อยากให้ฟางกับแก้ว ต้องเป็นโสภิณีที่นี่ " ชายหนุ่มคนนั้นพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าป๊อปปี้ ชายหนุมเดินเข้าไปในห้องนิ่งๆ พร้อมกับเห็นน้องชายอย่างโทโมะกำลังนั่งมองหญิงสาว 2 คนที่กอดกันร้องไห้อยู่บนโซฟา 
 
 
 
 
 
 
" เฮียมาพอดี เอาคนไหนดีเฮีย " โทโมะพูดแล้วมองไปทางแก้วที่กอดฟาง 
 
  
 
 
 
 
" แล้วแต่นาย.. " ป๊อปปีพูดแล้วมองสาวหน้าหวานที่โอนสาวสูงโปร่งที่โอบกอดเอาไว้ 
 
 
 
 
 
 
" ปล่อยพวกเราไปเถอะนะคะนายน้อย ฮึกฮืออ " ฟางรีบร้องไห้อ้อนวอน โทโมะเมื่อโทโมะเดินเข้ามาดึงแก้วออกจากเธอ แต่แก้วกลับสับดตัวแต่ก็ไม่หลุดจากโทโมอยุ่ดี 
 
 
 
 
 
 
 
" ..... " โทโมะอุ้มแก้วแล้วเดินเข้าไปในห้องอีกห้องหนึ่ง ฟางเห็นดังนั้นก็จะวิ่งตามไปช่วยแก้วแต่ป๊อปปี้ดักหน้าเอาไว้ก่อน 
 
 
 
 
 
 
" ฮึกฮือ พวกเรายังเด็ก อย่าทำอะไรพวกเราเลยนะคะ " ฟางยกมือไหว้ป๊อปปี้ทั้งน้ำตา ชายหนุ่มมองฟางก่อนจะจับมือฟางแล้วเดินไปยังอีกห้องหนึ่ง ที่ตรงข้ามกับห้องของโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ คุณ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ  " แก้วยกมือไหว้ขอร้องโทโมะ เมื่อชายหนุ่มโยนเธอลงไปที่เตียง 
 
 
 
 
 
" โทษทีนะสาวน้อย ฉันยังไม่เคยได้ชิมน้ำหวานจาก สาวบริสุทธิ์สะด้วยสิ เอาหน่ายังไงซะเธอก็ได้เงินจากฉันอยุ่แล้ว " โทโมะพูดแล้งมองหญิงสาวอย่างหงุดหงิด 
 
 
 
 
 
 
" ฉันไม่อยากได้เงินของคุณ ฉันอยากได้แค่อิสระภาพ " แก้วพูดแล้วกอดตัวเองแน่น โทโมะยืนมองสาวสวยตรงหน้าแล้วเดินหนีไปในห้องน้ำ แก้วโล่งใจที่ชายหนุ่มยังไม่ทำอะไรเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ปล่อยฉันเถอะนะคะ ฉันขอร้อง " ฟางที่โดนป๊อปปี้ลากเข้ามาภายในห้อง ฟางรีบยหมือไหว้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองฟางนิ่งก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินไปนั่งดื่มไวน์ที่เตรียมเอาไว้ 
 
 
 
 
 
 
" เธอไปอาบน้ำเถอะ ฉันไม่อยากนอนกับขยะ " ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางตั้งแต่หัวจรดเท้า ฟางทำหน้าตาไม่ไว้ใจ แต่ก็ยอมทำตามที่ชายหนุ่มบอก เพราะเธอไม่กล้าจะขัดคำสั่งของเขา 
 
 
 
 
 
 
" อืม..ทำไมมันร้อนจังว้ะ " ป๊อปปี้นั่งดื่มไวน์ไปสักพัก ก่อนจะเดินไปปรับแอร์ให้เย็นกว่าเดิม พร้อมกับค่อยๆถอดเน็คไทออก ก่อนจะไปนั่งดื่มไวนืเหมือนเดิม
 
 
 
 
 
 
" อะ อืมม " ป๊อปปี้เริ่มครางออกมา แล้วพยายามหาอะไรบางอย่างเพราะเขาเองเริ่มที่จะควบคุมสติตัวเองไม่อยู่ 
 
 
 
 
 
 
" จนได้... ป๋านะป๋า " ป๊อปปี้เดินดูไปเรื่องยๆก่อนจะเจอสิ่งที่เขาคต้องการ นั่นคือซองปลุกอารมณ์าทางเพศนั่นเอง ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิมแล้วมองไปที่ประตูห้องน้ำ ที่มีเด็กสาวที่เขาไม่คิดจะทำอะไรเธอ แต่คืนนี้เธอคงต้องเป็นของเขาแน่ๆ เพราะถ้าเขาไม่ได้ระบายมันออกมา เขาได้ตายเพราะยาบ้าๆนี่แน่ๆ 
 
 
 
 
 
 
" คะ  คะ คุณ " ป๊อปปี้รอฟางที่จะออกมาจากห้องนานจนความต้องการของตัวเองเริ่มทนไม่ไหว  ป๊อปปี้ใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปแล้วเห็นสาวน้อยที่ยืนปล่อยให้น้ำจากฟักบัวไหลผ่านเรือนร่างของตัวเอง มันยิ่งทำให้เขามีความต้องการมากกว่าเดิม 
 
 
 
 
 
 
" อืมมม คะคุณอย่าทำอะไร ..อื้ออออ" ฟางรีบยกมือร้องขอชายหนุ่ม แต่ป๊อปปี้กลับดึงฟางเข้าไปบสจูบแล้วดันหญิงสาวไปจนติดกำแพงห้อง ร่างกายของชายหนุ่มถึงมันจะมีน้ำที่ลงมาโฉลมให้เขาเย้ฯขึ้นแต่มันกับไม่ใช่ ยิ่งเขาได้สัมผัส ไม่รับความหวานจากหญิงสาวตรงหน้ามันทำให้เขายิ่งอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว 
 
 
 
 
 
 
"  ยะอย่า...อ่ะอื้มม " ป๊อปปี้รวบมือบางของหญิงสาวเอาไว้ ส่วนอีกมือก็ลงไปหยอกล้อกับอกอวบที่พอดีมือของเขา มันอาจจะดูล้นๆไปสะด้วยซ้ำ พร้อมกับใช้ปลายนิ้วที่หยอกเย้ากับยอดปทุมแสนสวยของหญิงสาว
 
 
 
 
 
 
" อืม อ่าส์ " ป๊อปปี้ผละออกจากริมฝีปากแสนบาง ก่อนจะตรงมายังซอกคอแสนขาวนวล เขาไม่คิดว่าสาวน้อยคนนี้จะทำให้เขาเป็นได้ขนาดนี้ ป๊อปปี้ซุกไซร้ซอกคอขาวนวลของหญิงสาวอย่างไม่ลดละ และไม่ลืมที่จะทำร่องรอยเอาไว้ วาเธอเป็นของเขา 
 
 
 
 
 
 
" อืมมส์ นะนาย อืมมมส์ อ่าส์ " ฟางครางไม่เป็นภาษาเมื่อชายหนุ่มหยอกล้อกับเม็ดปทุมคู่สวยพร้อมกับกัดดึงอกอวบของเธอย่างจงใจ ป๊อปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาประกบปากหญิงสาวเพื่อนหาความหวานของเธอ 
 
 
 
 
 
 
" อืมม ทำไมเธอมันหวานอย่างนี้นะ " ป๊อปปี้ละออกจากฟาง มองหน้าหญิงสาวที่แดงก่ำ แต่ใบหน้าเนียนกลับมีน้ำตาไม่ขาด ป๊อปปี้ปาดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน 
 
 
 
 
 
" ฉันสัญญาว่าจะอ่อนโยนกับเธอที่สุด " ป๊อปปี้พูด ฟางมองหน้าชายหนุ่ม เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น ความคิดของเธอบอกว่าให้เธอสบัดตัวหนีเขา แต่ร่างกายและหัวใจของเธอกับสั่งให้ยอมเขาได้พาเธอไปด้วยกัน 
 
 
 
 
 
 
" อืมมมม ทะ เธอชื่ออะไร  " ป๊อปปี้พูดพร้อมกับก้มลงโลมเลียกับอกคู่งานที่เต้มไม้เต็มมือของเขา อย่างหมันเขี้ยว 
 
 
 
 
 
 
" อ่ะ อืมม ฟะ ฟางคะ " เด็กสาวพูดออกมาพร้อมกับความเสียว ป๊อปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนจะค่อยๆเลื่อนมือลงไปลบไล้ขาสวยเนียนของสาวหวาน ก่อนจะค่อยๆลุกล้ำไปที่กีบกุหลาบแสนงานของเธอ จนฟางตกใจ 
 
 
 
 
 
 
" อย่ากลัวเลย ฉันจะทำให้เธอมีความสุข " ป๊อปปี้เห็นฟางที่ดูตกใจก็รีบูดปลอบ ก่อนที่เขาจะไม่รอช้า ป๊อปปี้ค่อยๆเลื่อนลงมายังช่อดอกไม้แสนงามของหญิงสาว ฟางบิดไปมาเพื่อหนีสัมผัสของชายหนุ่ม ที่ก็ไม่พ้นอยู่ดี 
 
 
 
 
 
 
" อืมมม อ๊ะ อ๊ะอ่าสส์อ่ะะ " สาวหวานร้องออกมาด้วยความเสียงที่ชายหนุ่มมอบให้เธอ ป๊อปปี้ทนไม่ไหว ก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงฟางมาจูบอย่างร้อนแรง พร้อมกับอุ้นฟางออกไปที่เตียงโดยที่ชายปากของทั้ง 2 ยังคงทำงานเหมือนเดิม 
 
 
 
 
 
 
 
" อ๊ะ อ๊ะ อืมมอ๊ะอืมมมส์ " ฟางครางออกมาเสียงดังเมื่อลิ้นหนาตวัดไปมาที่น้องสาวของเธอ ถึงจะทรมานแต่มันก็แปลกที่เธอกลับมาความสุข 
 
 
 
 
 
 
 
" อืมอ่าส์ไม่ไหวแล้ว ฟางไม่ไหวแล้ว " ป๊อปปี้ยิ้มกริ่มเมื่อหญิงสาวครางออกมา ก่อนที่ฟางจะปล่อยน้ำหวานแสนหวานออกมา ป๊อปปี้รีบจดการมันจนหมด ฟางมองการกระทำของชายหนุ่มก็หน้าแดงกว่าเดิม 
 
 
 
 
 
 
 
" คะคุณ .." 
 
 
 
 
 
 
 
" เรียกฉันว่าคุณป๊อปสิฟาง " ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วมองหญิงสาวที่พรือตามองเขา หญิงเสียงของเธอเวลาครางมันช่างทำให้เขาแทบคลั่ง นี่มันเป็นเพราะยาหรือว่าเพราะเธอกันฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
" ไว้ใจฉันนะฟาง " ป๊อปปี้พูดกับฟางเมื่อตัวเองจัดการกับเสื้อผ้าของตัวออกจนหมดชายหนุ่มจับหน้าของหญิงสาวให้หันมาทางเขา ฟางมองหน้าชายหนุ่ม ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ 
 
 
 
 
 
 
 
" กรี๊ดดดดด พอเถอะคะ คุณป๊อปฮึกฮืออ ฟางเจ็บ " ทันทีที่ชายหนุ่มแทรกกายแกร่งขนาดใหย่ลงไปในช่องทางรักของเธอ  แต่เข้าไปไม่ได้ถึงครึ่งชายหนุ่มก็รู้สึกได้ว่าเขาได้ทำลายเยื่อบริสุทธิ์ของสาวน้อยไปแล้ว 
 
 
 
 
 
" อืมอ่าส์ ทำไมมันแน่นอย่างนี้ฟาง ผมอ่าส์! " ชายหนุ่มเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม้แพ้กัน เมื่อช่องทางรักของเธอบีบรัดเขาแน่นจนหายใจแทบไม่ออก มันทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่ง ป๊อปปี้ตัดสินใจดันแกนกายเข้าไปจนสุดก่อนจะแช่เอาไว้อย่างนั้น เพื่อให้หญิงสาวได้ปรับตัว
 
 
 
 
 
 
" คุณป๊อป ฮึกฮืออ ฟางเจ็บพอเถอะนะคะ .." 
 
 
 
 
 
 
" เราจะมีความสุขไปด้วยกันนะฟาง เชื่อผมนะครับ " ป๊อปปี้ก้มลงจูบหญิงสาวอย่างอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกอย่างช้าๆ ฟางกอดชายหนุ่มแน่น 
 
 
 
 
 
 
 
" อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์ฮืม อ๊ะ !! " เสียงครางของสาวน้อยและชายหนุ่มดังไปทั่วห้อง ป๊อปปี้ค่อยๆเพื่อมจังหวะให้มากขึ้น จน..
 
 
 
 
 
 
 
" อ้ะอ้ะ คุะ อ๊ะฮ๊ะ ป๊อปฟางไม่ไหวแล้ว " ฟางครางออกมา เธอกอดป๊อปปี้แน่น ชายหนุ่มขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นกว่าเดิม เมื่อความต้องการของ 2 หนุ่มสาวขึ้นสูงมากกว่าเดิม 
 
 
 
 
 
 
" อ่าส์.. " ป๊อปปี้กระตุกเกร็งสองสามครั้ง ก่อนจะปล่อยธารสีขาวเข้าสู้ในัวหญิงสาว ฟางกอดรัดป๊อปปี้แน่น ชายหนุ่มฟุปตัวลงนอนทับหญิงสาว
 
 
 
 
 
 
" อืมอ่าาส์ พะ พอแล้วคะ " ฟางรีบห้ามชายหนุ่ม ป๊อปปี้ไม่สนใจก่อนจะดึงฟางมาจูบที่ออ่นหวาน ก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นร้องแรง สาวหวานที่สติหลุดลอยไปอีกครั้ง เธอคงทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับการกระทำของร่างสูงเพียงเท่านั้น... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เห็นไหม ว่าเพื่อนเธอโดนอะไรอยู่ " หลังจากที่โทโมะเดินเข้าไปในห้องน้ำ แก้วแอบย่องออกมานอกห้อง แก้วได้ยินเสียงแปลกจากห้องตรงข้างก็ค่อยๆเดินไปอแอบฟัง จนได้ยินชัดเจนว่าเสียงที่คราวอยู่ในนั้น คือเพื่อนของเธฮ! 
 
 
 
 
 
 
"  ฉะ ฉัน " แก้วหันมามองโทโมะทั้งน้ำตา นี่เธอต้องยอมชายหนุ่มคนนีจริงๆหรอ 
 
 
 
 
 
 
" เธอไม่ต้องกังวลไปหรอก เธอควรจะดีใจด้วยซ้ำ ที่ได้นอนกับพวกฉัน " โทโมะพูดออกมาอย่างภูมิใจ จนแก้วอดจะต่อเถียงไม่ได้ 
 
 
 
 
 
 
" ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากนอนกับผู้ชายที่ตัวเองไม่ได้รักหรอกนะคะ " แก้วพููด 
 
 
 
 
 
 
" อื้อ..!! " โทโมะเดินเข้าไปกระฉากแก้วเข้ามาจูบอย่างร้อนแรง ลิ้นหนาหยอกล้อกับลิ้นเล็กของเธอ พร้อมกับกวาดหาความหวานจากโพรงปากสวย 
 
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ! 
 
 
 
 
 
 
 " นี่เธอกล้าตบฉันหรอ " โทโมหันไปตามแรงตบของหญิงสาว ก่อนจะกลับมามองหญิงสาวอย่าไงม่พอใจ 
 
 
 
 
 
 
"  ฉะ ฉันขอโทษ อื้อออ" แก้วพูดยังไม่ทันจบชายหนุ่มก็ประกบปากอย่างแรงจนเธอสัมผัสได้ว่ามันมีกลิ่นคาวเลือดอยู่ โทโมะไม่รอช้า เขาอุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องนอของตัวเอง ก่อนที่ขาจะจัดการปราบพยศแม่เด็กสาวคนนี้ให้มัด 
 
 
 
 
 
 
คืนนี้กลับกลายเป็นอีกคืนที่อยู่ในความทรงจำของ2สาวอย่างไม่เลือนหายอย่างแน่นอน และคงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาและเธอได้รักกัน ...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ฝากด้วยคะ !