If this is love ถ้ามันคือความรัก

 
 
 
 
 
“ฉันอิจฉาพวกแกสองคนจังเลย ได้กลุ่มแสดงสุดท้าย”เฟย์กระซิบ หลังจากที่บอสจิ๊บเรียกทุกคนเข้าไปประชุมเรื่องคอนเสิร์ต
 
 
 
“ไม่ต้องอิจฉาหรอก ถึงได้กลุ่มสุดท้ายยังไงก็ต้องแสดงอยู่ดี”แก้วกระซิบตอบ
 
 
 
“นี่เดี๋ยวพี่ขอประชุมกับคนที่แสดงกลุ่มสุดท้ายก่อนนะ ส่วนที่เหลือออกไปก่อน”บอสจิ๊บพูด หลังจากนั้นคนที่เหลือก็ออกไปเหลือแต่แก้ว โฟร์ ฟาง ขนมจีน ที่อยู่ในห้อง
 
 
 
“โอเค เดี๋ยวการแสดงกลุ่มเราเนี่ย จะได้เพลง..........นะ”บอสจิ๊บพูด
 
 
 
“บอสค่ะ แล้วฝั่งนู้นมีใครบ้างหรอค่ะ ที่แสดงพร้อมกับกลุ่มเรา”โฟร์ถาม
 
 
 
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องไปลุ้นกันเองในคอนนะ”บอสจิ๊บตอบ
 
 
 
“อย่าลืมมาซ้อมนะ”บอสจิ๊บพูด หลังจากนั้นกลุ่มแก้วก็ได้ออกไปซ้องห้องซ้อมห้องหนึ่งที่ยังไม่มีคนเข้ามา
 
 
 
“พี่โฟร์เราจะเอาเพลงอะไรขึ้นก่อนอ่ะ”ขนมจีนถามโฟร์ที่เป็นหัวหน้า
 
 
 
“พี่ว่าน่าจะเอาเพลง.....ขึ้นก่อนนะ พวกเราว่าไง”โฟร์ถาม
 
 
 
“ก็โอค่ะ”ฟางตอบ
 
 
 
“งั้นเราก็มาซ้อมเพลงนี้กัน”ฟางพูดแล้วก็เริ่มซ้อมเต้นกัน
 
 
 
“โอ้ย”ในขณะที่ฟางซ้อมอยู่ฟางก็เกิดขาพลิกขึ้นมากระทันหัน
 
 
 
“ฟาง เป็นไร”ขนมจีนถามฟางที่กำลังร้องโอดควรญอยู่
 
 
 
“ขาพลิกอ่ะ”ฟางตอบ
 
 
 
“แก้วไปเอายากับน้ำแข็งมาซิ”โฟร์สั่ง
 
 
 
“อืมๆ”แก้วตอบพร้อมวิ่งออกไปเอายา
 
 
 
“มาแล้วๆ”แก้วพูดปนหอบ
 
 
 
“มาๆ”โฟร์เปิดกล่องพยาบาลแล้วหยิบผ้ามาประคบน้ำแข็ง
 
 
 
“ฮือๆ”ฟางร้องอย่างเจ็บปวด
 
 
 
“ฟางต้องทำให้ทุกคนเสียเวลากับฟาง ฟางขอโทษนะ”ฟางพูดพร้อมก้มหน้า
 
 
 
“ไม่เป็นไรหน่าฟาง มันเป็นอุบัติเหตุ”ขนมจีนปลอบฟาง
 
 
 
“ใช่”โฟร์และแก้วพูดพร้อมกัน แล้วทั้งหมดก็ยิ้มให้กัน
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย นี่เมื่อไหร่จะซ้อมกันได้เนี่ย พิมบ่นเมื่อเห็นเพื่อนๆไม่สนใจที่จะซ้อม มีแต่นั่งจับกลุ่มคุยกัน
 
 
 
“นั่นสิ เฟย์ว่าพวกเรามาซ้อมกันก่อนเถอะ เดี๋ยวบอสมาเห็นเข้าพวกเราจะยุ่งเอา”เฟย์พูด
 
 
 
“ก็ได้ๆ”ทั้งหมดพูด
 
 
 
 
 
 
 
ตอนเย็น
 
 
 
“นี่ฟางกลับยังไงหรอ”แก้ถามฟางที่เดินโดยมีเฟย์และจินนี่ช่วยพยุง
 
 
 
“นั่นสิ รถก็ไม่มี ขาก็เจ็บอยู่”จินนี่พูด
 
 
 
“เดี๋ยวเฟย์ให้คนขับที่บ้านมารับก็ได้”เฟย์พูด
 
 
 
“ให้พี่ไปส่งไหม”ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
 
 
 
“พี่ป๊อป”ฟางพูดเสียงเบา
 
 
 
“งั้นเฟย์ฝากพี่สาวคนนี้ด้วยนะค่ะ แต่ตอนนี้ช่วยเฟย์พยุงพี่ฟางหน่อยสิ หนักจะตายอยู่แล้ว”เฟย์พูด แล้วป๊อปปี้ก็มาช่วยจินนี่กับเฟย์พยุงฟาง
 
 
 
“เอ่อ..”ฟางตะกุกตะกัก
 
 
 
“เดี๋ยวพี่จะส่งฟางถึงบ้านเลย พี่ไปก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดพร้อมพยุงฟางออกไป
 
 
 
“นี่พี่ป๊อปรู้ได้ไงอ่ะ หรือว่าแกบอกพี่ป๊อป”เฟย์พูด
 
 
 
“ไม่ใช่แค่พี่ป๊อปหรอก แต่พี่คนนู้นฉันก็บอก”แก้วพูดพร้อมชี้ไปทางเขื่อนที่เดินมาหาเฟย์
 
 
 
“พี่กบ”เฟย์ตะโกน
 
 
 
“คิดถึงหรอจ๊ะ”เขื่อนแซวเฟย์
 
 
 
“ว้ายๆ”จินนี่และแก้วแซวเฟย์ที่หน้าแดงเหมือนลูกตำลึง
 
 
 
“นี่พูดให้มันดีๆนะ”เฟย์ทำหน้าดุใส่เขื่อน
 
 
 
“ไปกันเถอะจ๊ะที่รัก”เขื่อนพุดพร้อมโอบเฟย์ออกไป
 
 
 
“อร้าย ปล่อยๆ”เฟย์ที่โดนเขื่อนโอบก็ร้องออกมาโดยที่มีจินนี่และแก้วหัวเราะแล้วโบกมือให้เฟย์
 
 
 
“ฮึ่ย ดูยัยสองพี่น้องสิ มีผู้ชายมารับด้วย”หวายที่เดินลงมากับมีนก็พูด
 
 
 
“แหมๆ พออย่ากับพวกเราทำเป็นเข้ม พอมาอยู่กับผู้ชายนึ่งกับต้องให้โอบกันเลยหรอเยี่ย”มีนพูดอย่างหงุดหงิด
 
 
 
“ฉันคิดออกแล้ว ว่าเราจะจัดการกับยัยสองพี่น้องนั้นยังไง”หวายพูด โดยที่มีมีนยิ้มอยู่ข้างๆ
 
 
 
 
 
 
 
อีกด้านในกรุงเทพ
 
 
 
“นี่ยัยแพทแกดูออะไรอยู่อ่ะ ยิ้มแป้นเชียว”แคทพูดเมื่อเห็นน้องสาวยิ้มกับหน้าจอคอม
 
 
 
“ดูนี่สิ ยัยฟางกับป๊อปนี่หวานจนมดตายหมดแล้วเนี่ย แคทว่าไหม”แพทพูดพร้อมชี้ที่หน้าจอคอม
 
 
 
“อืม ฉันง่วงแล้วอ่ะ นอนก่อนนะ”แคทพูดอย่างเศร้าๆก่อนจะล้มตัวนอน
 
 
 
“ทำไมวันนี้นอนเร็วจัง”แพทพูดเสียงเบาๆ แล้วเล่นคอมต่อ
 
 
 

 
 
 
แคทเป็นอะไรนะ
 
 
แล้วหวายกับมีนจะทำอะไร
 
 
เม้นให้เค้าด้วยนะ