แค่เงา

 
โปรดฟังเพลง" เรารักกันน้อยลงแล้วใช่ไหม" ลิปตา/พีช เดอะทะเวนตี้เอ้กเยียร์อะโก ประกอบ
 
 
"ฟางแกเป็นอะไรอ่ะ"เสียงของสาวห้าวอย่างแก้วดังเมื่อเห็นเพื่อนรักของเธอนั่งเขี่ยข้าวในจากไปมา
 
 
 
 
 
 
"ใช่ เค้าเห็นด้วยพามาช็อปไม่ได้ให้มานั่งซึม มีไรบอกเค้าได้นะตัว"เฟย์บอกพี่สาวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
"ฮึกๆ"เสียงร่างบางสะอื้นทันทีที่ได้ยินเสียงเป็นห่วงของเพื่อและน้องสาวถ้าเติร์ดมาอีกคนได้ร้องไห้โฮ่แน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ป็อปไม่สนใจฟางเลย บอกว่ายุ่งตลอดแล้วตอนนั้นฟางเห็นรูปผู้หญิงคนนึงมีสไตล์การแต่งตัวเหมือนที่พี่ป็อปให้ฟางแต่ง ฟางๆ ฟางไม่แน่ใจเลยว่าพี่ป็อปชอบฟางแบบที่ฟางเป็นหรือแบบที่ฟางแต่งตัวแบบนั้น ฮือๆ ฟาง ฟางควนรจะทำไงดีอ่ะตัว แก้ว ฟางไม่รู้ตอนนี้ฟางงงไปหมดล้วบางทีก็ทำเป็นรักบางที็ไม่รักฟางควรจะทำตัวยังไง ตอนนั้นฟางแค่ไปหยิบโทรศัพท์แล้วไปดูแกลลอรี่ที่เราสองคนถ่ายรูปด้วยกันแต่ไปเจแผู้หญิงคนนั่น ฟางถามดีๆ แต่พี่ป็อปกลับตวาดฟางอ่ะ ฮือๆ ๆๆๆ"เสียงฟางระบายให้น้องสาวแล้วเพื่อนสาวฟังทันที่เธอคิดว่าเธอเก็บมาพอแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรนะตัว ตัวยังมีเค้านะ ตัวไม่เป็นไรถ้าตัวทนไม่ไก็ไม่ต้องทน ตัวถอยมาเลยเค้าให้กำลังใจ"เฟย์บอกพี่สาวพร้อมน้ำตาซึมเพราะสงสารพี่สาวจับใจ
 
 
 
 
 
 
"ใช่ ฉันเห็นด้วยกับเฟย์ สู้ๆนะฟาง"แก้วบอกเพื่อนสาวอย่างให้กำลังใจ
 
 
 
 
 
 
 
หลังจากนั้นสามสาวก็แยกย้ายทันทีฟางจะไปคอนโดป็อปปี้ เฟย์จะขอช็อปต่อ ส่วนแก้วจะกลับบ้านไปดูน้องเกรซลูกสาวของพี่กิ่ง พี่สาวเธอ
 
 
 
 
 
 
 
ด้านเฟย์
 
 
 
 
 
 
"ว้าวว เคสรูปลิลัคคุมะสวยจัง เอ...แต่ต้องซื้อเป็นคู่ซื้อให้พี่สิงห์ดีกว่า"เฟย์พูดพร้อมเดินไปคิดเงิน สิงห์คือคนที่ชอบของเธอ เค้าดูดีทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น รูปร่าง,หน้าตา,การศึก,ฐานะ แถมที่สำคัญไม่เจ้าชู้ นี่แหละที่เธอต้องการ
 
 
 
 
 
ตึกๆ
 
 
 
 
เสียงจากข้างหลังดังขึ้น
 
 
 
 
 
 
"แม่หนูๆ"เสียงแก่ๆเรียกเฟย์ จึงทำให้เฟย์หันไปมองอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
"อะไรหรอค่ะ "เฟย์ถามอย่างสงสัย
 
 
 
 
 
 
"แม่หนูน่ะ จะได้เนื้อคู่เป็นคนหน้ายาว สูงขาว เจ้าชู้ แต่จะรักจริง ความรักอาจจะมีอุปสรรคเล็กน้อย แต่ก็จะผ่านไปด้วยดีนะ"ยายคนนั้นพูดจบก็ไปทันที
 
 
 
 
 
 
"อัไรของยายเค้านะ"เฟย์พูดโดยไม่มองข้างหน้าทำให้จนกับร่างหนึ่งเค้าอย่างจัง
 
 
 
 
 
 
"อ่ะ ขอโทษค่ะ"เฟย์กล่าวขอโทษ
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรครับ"ร่างเล็กจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเป็นแบบที่ยายคนเมื่อกี๊พูดไว้เป๊ะ
 
 
 
 
 
 
"เฟย์ นี่เฟย์หรือป่าว"ร่างสูงถามอย่างดีใจ
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ...เขื่อน เขื่อนใช่ไหม"เสียงของร่างบางดีใจจนเผลอเข้าไปกอดชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
"คิดถึงจังเลย ไปเรียนต่อเป็นไงมัง"เฟย์คลายอ้อมกอดแล้วหันไปถามเขื่อนทันทีเพราะเธอและเขาเป็น....เพื่อนสนิทกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
ด้านแก้ว
 
 
 
 
 
"เกรซ พี่กิ่ง"แก้วตะโกนหาทั้งสองคน ทำไหมบ้านเงียบจังวันนี้ันหยุดพี่กิ่งไม่ออกไปไหนหรอก
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ!"ร่างบางเพนียวของแก้วเหมือนเห็นอะไรแว๊บจึงคิดว่าเป็นขโมย
 
 
 
 
 
 
 
"นายเป็นใคร"แก้วเห็นโทโมะก็เข้าไปถามทันที
 
 
 
 
 
 
"เป็นคนเลี้ยงน้องสรัญญาครับ"โทโมะตอบ หน้าตาย
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วพี่กิ่งกับน้องเกรซล่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
"อยู่ที่สวนครับ"โทโมะยังส่งหน้าตามึนๆไปให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
"นายอย่าทำหน้ามึนได้ป่ะ ไอ้ตุ๊ด"แก้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
"ใครจะไปเหมือนเธอล่ะยัยทอม"โทโมะว่าไม่ลดล่ะ ทั้งสองยังเถียงกันไหมหยุด
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ๆทั้งสองคนเงียบๆหน่อยน้องเกรซนอนอยู่"เสียงพี่กิ่งบอกทำให้ทั้งสองหยุดเถียงจึงหันมาเขม่นกันแทน
 
 
 
 
 
 
 
ด้านฟาง
 
 
 
 
 
 
""พี่ป็อปจะอยู่ไหมนะ"เสียงฟางรำพึงกับตัวเองเบาๆ
 
 
 
 
 
 
"เข้าไปดีกว่า"ฟางบอกกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะๆ ป็อป แรงอีกๆ ป็อป จะแจมไม่ไหวแล้ว"ฟางได้ยินเสียงนั้นถึงกับอึ้ง
 
 
 
 
 
 
"อีกนิดทนหน่อยนะแจม อ๊ะ "เสียงป็อปปี้เข้ามาแทรก 
เสียงนั้นทำให้เธอช็อคแล้วทรุดลงไป เธอจึงจำใจเดินไปบิดประตูห้องนอนป็อปปี้เบาๆ สิ่งที่ทำให้ช็อคคือ ป็อปปี้กำลังเริ่มเกมรักใหม่อีกครั้งแต่ไม่เจ็บเท่าผู้หญิงที่ป็อปปี้อยู่ด้วยคือ..แจมผู้หญิงที่เจอรูปในโทรศัพท์ของป็อปปี้ตอนนั้น เธอความรู้สึกตีกันไปหมด ทั้ง โกรธป็อปปี้ที่หลอกเธอ ทั้งเสียใจ ทั้งงง ทั้งกลัวเค้าใจผิด เธอจะไม่ทนอีกล้ว
 
 
 
 
 
 
 
"หยุดนะ"เสียงของฟางทำให้คนสองคนหันมาหน้าซืดเผือก
 
 
 
 
 
 
"พี่ป็อป"เสียงของฟางแหบพร่าแล้วหันหน้าไปหาป็อปปี้เป็นเชิงคำถาม
 
 
 
 
 
 
 
"หึๆมาก็ดีแล้ว ฉันจะได้บอกเธอเลย ว่าฉันเบื่อเธอเต็มทน เธอไปซะ"แต่เธอคิดผิด ป็อปปี้กลับมาไล่เธอแล้วแสยะยิ้มร้ายๆ
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ป็อป ฮึกๆ"น้ำตาที่กลั้นไว้ตั้งนานกลับไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน เค้าไม่เคยรักเธอเลยสินะ เธอก้มหน้าร้องไห้โดยไหมรู้ว่าชายหนุ่มแอบเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากเห็นฟางร้องไห้
.
.
.
.
.
.
 
.
น่าสงสารฟางเนอะให้ป็อปปี้แกล้งฟางก่อนเดี๋ยวค่อยให้ฟางเอาคืนครุคริ