แค่เงา

"ไม่เป็นไรนะฟาง"ป็อปปี้เดินมาจับไหล่ฟางเพื่อให้กำลังใจ วันนี้ก็เป็นวันสวดศพวันสุดท้ายของลุงมีแล้วแต่ฟางยังไม่หายเศร้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบใจนะ"ฟางพูดแล้วน้ำตารื้นมาอีกครั้ง เพราะไม่ว่าฟางจะเป็นยังไงก็มีป็อปปี้อยุ่ข้างกายเสมอ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่า ลุงป็อปอยุ่กับแม่ฟางอีกแล้ว ลุงป็อปใจดีจังเนอะปรางอยากให้ลุงเค้ามาเป็นพ่อพวกเราจัง"ฟร็อบพูดกับน้องสาวตัวเองเมื่อเห้นป็อปปี้เข้าไปปลอบฟางอีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ม๋าครับ ฟร้อบกับปรางอยากให้ลุงป็อปเป็นพ่อจังเลยห่ะ"ฟร้อบกับปรางเดินไปบอกฟางที่อยู่กับป็อปปี้ทำให้ฟางหน้าขึ้นสีส่วนป็อปปี้กินน้ำแก้เขิน ฟางเงียบไปอึดใจหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอครับ อือถามลุงป็อปดีกว่าเนอะว่าอยากเป็นพ่อของหนุไหม"ฟางพูดแล้วเหล่มองป็อปปี้ที่ตอนนี้น้ำสำลักไปตามระเบียบ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นไหมค่ะ เป็นปะป๋าของ ฟร้อบกับปรางไหมค่ะ"ปรางเดินไปเขย่าแขนป็อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นครับๆ"ป็อปปี้พุดยิ้มๆทำให้ฟางหน้าขึ้นสีอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เย้ๆเรามีครอบครัวที่สมบูรณ์แล้ว"ฟร็อบกับปรางพูดพร้อมกันแล้วจับมือป็อปปี้กับฟางคนละข้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เราหายโกรธพี่แล้วหรอ"ป็อปปี้ถามฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยังหรอกค่ะ แต่ฟางอยากให้ลุกเค้ามีครอบครัวที่ดีค่ะ"ฟางพูดแล้วหันหน้ามามองป็อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นพี่....."ฟางรุ้ว่าป็อปปี้จะไม่เป้นแล้ว จึงจับป็อปปี้ขึ้นมาบดจูบแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

"อย่าพูดนะค่ะ ฟางล้อเล่นค่ะฟางหายโกรธพี่ป็อปแล้ว"สรรพนามที่เปลี่ยนทำให้ป็อปปี้ดีใจมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ดีใจจังที่ฟางหายโกรธพี่"ป็อปปี้ยิ้มอย่างดีใจแล้วจูบฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ.....แต่ฟางอยากรุ้ว่าพี่ป็อปรักฟางหรือเปล่า"ฟางถามด้วยสายตาบ่งบอกถึงการกังวลมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

"รักสิค่ะ พี่รักฟางมากเลย"ป็อปปี้พูดจบฟางจึงดึงป็อปปี้ไปกอดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางก็รักพี่ป็อปนะค่ะ พี่ป็อปอย่าทิ้งฟางอีกนะ"ฟางบอกแล้วกอดป็อปปี้แน่นขึ้นไปอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

ติ๊ดๆ ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์...อะไรนะ....เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปหานะ"ฟางรับโทรศัพทืจากน้องสาวแล้วร้อนร้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เกิดอะไรขึ้นฟาง"ป็อปปี้ถามฟางอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

"สิงห์มันทำร้ายเฟยืแล้วทิ้งเฟยืไปหาผู้หญิงคนอื่น"ทำให้ฟางนึกถึงป็อปปี้ตอนนั้นแต่ยังไม่หนักถึงขั้นทำร้ายร่างกายกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้ชั่ว พรุ่งนี้พี่ไปด้วยนะพี่จะไปจัดการมัน"ป็อปปี้บอก

 

 

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ"ฟางตอบเธอรุ้สึกอุ่นใจขึ้นอย่างประหลาดที่ป็อปปี้บอกอย่างนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

วันรุ่งขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์ๆ"ฟางรีบเข้าไปกอดน้องสาวอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"มันทำำร้ายเฟยือีกแล้ว"เฟย์บอกพี่สาวที่ตอนนี้มีเขื่อนเข้ามาปลอบเฟย์เเทนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"มันเคยทำร้ายเฟยืมาแล้วครั้งนึง แต่เฟยืขอไม่ให้บอกใครเพราะกลัวมันมาทำร้ายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันก็ทำอีกผมเลยบังคับให้เฟยืโทรหาพี่ฟางน่ะครับ"เขื่อนบอกแทนเฟย์ทำให้ฟางชะงักเมื่อเห็นสายตาห่วงใยของเขื่อนที่มองเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

"น้าเฟย์ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"ฟร้อบถามเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

"อาเป็นแฟนน้าเฟย์หรอห่ะแล้วน้าเฟยืไปโดนอะไรมาค่ะ"ปรางถามทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองหน้าแดงแข่งกันเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ......ฟางพี่ว่าไปปรึกษากันดีกว่าว่าจะทำยังไงดี"หลังจากนั้นทั้ง4คนก็ได้แผนมาแล้วบอกว่าจะบอกแก้วกับโทโมะด้วยแผนการนี้เริ่มได้ต่อเมื่อแก้วและโทโมะกลับมาจากญี่ปุ่นเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฮาราจูกุ

 

 

 

 

 

 

 

 

"โมะคุง หิวอ่าไปกินชูครีมกันเถอะเห็นบอกว่ามีเจ้าดังแถวนี้อ่ะอยากกิน"แก้วพูดแล้วดึงแขนโทโมะให้ไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

"กินอีกแล้วหรอ"โทโมะทำหน้าเหลือเชื่อ แก้วจึงพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป่ะๆ"แก้วพูดแล้วพาโทโมะไปร้านที่เธออยากกินทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แบร่ๆ"ดทโมะพาแก้วไปห้างสรรพสินค้าแล้วพาไปเดินดูรอบแก้วกลับคิดแผลงๆเอาตุ๊กตามาบังหน้าแล้วแลบลิ้น