แค่เงา

"แก้ว แก้ว"เสียงของพี่กิ่งเรียกน้องสาวของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรหรอค่ะ"แก้วถามพี่สาวตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะมารอข้างล่างอ่ะ แหม่ๆไปกันบ่อยขนาดนี้เป็นแฟนกันยังเนี่ย"พี่กิ่งแซวแก้วโดยไม่รู้อะไรเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ แต่เค้ามีแฟนแล้วพี่กิ่ง"แก้วพูดพร้อมทำเสียงเบื่อๆ "งั้นแก้วไปอาบน้ำก่อนนะ"แก้วบอกแล้ววิ่งไปอาบน้ำ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกๆ ๆ นายมาสนใจฉันทำไมโทโมะ"แก้วพูดพร้อมอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้่าวแก้วแตกลงมาแล้วหรอ"โทโมะทักแล้วยิ้มให้อย่างเคย

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห็นว่าลงมารึยังล่ะ ถ้าเห็นแสดงว่าลงมาแล้ว"แก้วพูดพร้อมเดินออกไปใส่รองเท้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"โกรธอะไรแันหรือป่าว"โทโมะเดินมาถามเเก้ว เพราะปกติแก้วกวนก็จริงแต่ไม่เคยกวนแล้วหน้าบึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป่าว แค่อารมเสียเฉย"แก้วบอกแล้วเดินไปขึ้นรถโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่แหละที่ฉันจะพาเธอมา"โทโมะพูดแล้ว บรรยายสรรพคุณร้านนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ ขอบใจนะ"แก้วพูดแล้วเดินลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ....แก้วเข้าไปเลยนะเดี๋ยวจะมีคนมากินด้วยอีกคน"ทำให้แก้วชะงักขา หึผู้หญิงคนนั้นสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผู้หญิงที่สวนสนุกหรอ"แก้วถามทั้งที่รู้อยุ่แล้วว่าใช่ต้องถามทำไมนะแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"อือ....กำลังดูๆกันอยุ่"โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้วอย่างไม่คิดอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วนายพาฉันมาทำไม"แก้วถาม เสียงของเธอเหมือนจุกในลำคอ เธอไม่ได้ชอบโทโมะนะแก้วใจอย่าร้อนตัวสิ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่อ...ก็ฉันกลัวดูไม่ดีที่กินกันสองคนเลยพาเธอมาด้วยอ่ะ"โทโมะพูดพร้อมยิ้มแหย่ๆมาให้

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ งั้นนายกินกันไปเหอะเป้นแฟนกันเค้าไม่ว่าหรอก"แก้วพูดพร้อมจะเดินไป แต่โทโมะจับแขนแก้วไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

"โห่....ที่จริงฉันจะเลี้ยงขอโทษเรื่องสวนสนุกด้วยนะๆ กินกันเหอะ"โทโมะพูดแล้วยังจับแขนแก้วเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะค่ะ"เสียงของสาวสวยคนหนึ่งเรียกโทโมะ ทำให้โทโมะที่จับมือแก้วอยุ่ปล่อยลงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"พิม มาพอดีเลยไปกินข้าวกัน แล้วแก้วด้วยนะ"โทโมะปล่อยแขนแก้วแล้วเดินไปโอบเอวพิม แล้วเดินผ่านหน้าแก้วไป แล้วมาบอกว่าให้เข้าไปด้วย นี่ขนาดกลัวนะเนี่ยหึ ยังโอบเอวกันแล้วถ้าไม่กลัวว่าดูไม่ดีล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

"พิมนี่แก้ว เพื่อนสนิทผม"คำว่าเพื่อนสนิททำให้แก้วจุกที่อก นี่เราชอบโทโมะจริงๆใช่ไหม

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วนี่พิม ว่าที่เเฟนผม"แก้วยิ้มให้พิมอย่างเป็นมิตรแต่ในใจกลับบอบช้ำมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาเมนูอะไรดีครับ"เสียงพนักงานดังขึ้น แล้วยิ้มกรุ่มกริ่มมาทางแก้ว แก้วจึงยิ้มหวานให้

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาสปาเก็ตตี้ครับ"เสียงโทโมะขัดขึ้นเมื่อเห็นแก้วและพนักงานจ้องตากัน ทีงี้ทำมาเป็นหวง

 

 

 

 

 

 

 

 

"พิมเอากุ้งอบชีสค่ะ"พิมบอกพนักงานแต่ก็ไม่ได้ละสายตาจากแก้วเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฉันเอา ปลาอบน้ำผึ้งค่ะ"แก้วบอก พนักงานจึงยิ้มให้แล้วเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

30นาทีผ่านไป

 

 

 

 

 

 

 

บรรยากาศแสนอึดอัด เพราะไม่ใครปริปากพูดเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"อาหารมาแล้วครับ"เสียงพนักงานคนเดิมบอกแล้วหันมายิ้มให้แก้วเช่นเคย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดแล้วลงมือกินอาหารตรงหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาค่ะโมะ พิมแกะกุ้งให้นะค่ะ"พิมพูดแล้วแกะกุ้งป้อนโทโมะเพราะพิมนั่งข้างโทโมะ แลวแก้วนั่นตรงข้ามพิม

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.....ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ"แก้วพูดแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกฮือๆ"พอแก้วเข้าห้องน้ำได้ก็ทรุดร้องไห้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ๋....แก้วใจไปนานจัง"พิมถามโทโมะอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวแก้วมาแล้วหรอ"พิมถามแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ....แก้วต้องไปแล้วอ่ะค่ะ ขอบคุณนะค่ะพอดีต้องไปธุระต่อ"แก้วพูดแล้วเดินออกจากร้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปสุขุมวิทค่ะ"แก้วบอกแทีกซี่ที่ผ่านมาพอดี

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮือๆฮึกๆ"แก้วร้องไห้หนักมากแท๊กซี่ก็ไม่กล้าถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้!!!!"เฟย์เอาตุ๊กตาเคโรโระมาบังหน้าแล้วยิ้มให้เขื่อนที่วันนี้มาช็อปปิ้งกับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์เล่นไรเนี่ย เล่นเป็นเด้กไปได้"เขื่อนพูดแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนเฟย์อยากดูหนังอ่ะ"เฟยืบอกเขื่อนแล้วลากไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงทักท้วง

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่แก แกรู้ไหมว่าฉันรักแก"เสียงของพระเอกดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะบ้าหรอ แกเป็นเพื่อนสนิทฉันแล้วแกก็รู้ไม่ใช่หรอว่าฉันชอบคนอื่น แกอำป่ะเนี่ย"เสีนงนางเอกดังขึ้นบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใช่สิ ฉันเป็นเพื่อนแก แต่ฉันจะบอกไว้เลยนะว่าฉันชอบแก ชอบแก ชอบแก แกได้ยินไหม โถ่เว้ย"พระเอกบอกความในใจกับนางเอกแล้วนางเอกไม่เชื่อทำให้เอาเท้าไปเตะล้อกเกอร์

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก พอแล้ว พอเถอะ แันเชื่อแกแล้ว แต่ยังไงฉันก็รักแกไม่ได้อยุ่ดี"นางเอกกอดพระเอกจากด้านหลังเพื่อให้พระเอกหยุด แล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

"นั่นสิเนอะ"เขื่อนพูดเบาแล้วๆหน้าเจื่อนๆลงไปเมื่อนึกถึงตัวเองบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์สงสารพระเอกจัง ถ้าเฟยืเป้นนางเอกนะจะตอบไปว่ารักเหมือนกันอ่ะ"เฟย์พูดพร้อมยิ้มให้เขื่อนหลังออกมาจากโรงหนังพร้อมเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอแล้วถ้าเขื่อนบอกว่า เขื่อนชอบ...."เขื่อนจับมือแล้วจะบอกเฟยืว่าชอบเฟย์แต่มีคนมาขัดก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์"เสียงพี่สิงห์ดังทำให้เฟยืหันไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่สิงห์"เฟยืตกใจทันทีเมื่อสิงหืคุกเข่าลงแล้วจับมือเฟยืทำให้เขื่อนเห็นภาพนั้นแล้วเบือนหน้าหนีทันที คนที่เห็นก็หยุดมอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์.....พี่ชอบเฟย์ เป็นแฟนกับพี่นะ"สิงห์พูดทำให้เฟย์ตาโต เขื่อนเห้นภาพนั้นจึงเดินออกไปแล้วปล่อยน้ำตาลงมาทันทีเพราะเค้ามาก่อนแท้ๆแต่ทำไมเฟยืถึงเป้นอย่างนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นเลยๆๆๆๆๆ"เสียงคนแถวนั้นเชียรืเฟยืแล้วโอ่แซว

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นก็ได้ค่ะ"เฟยืยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะตอบตกลง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เย้พี่รักเฟย์"พูดจบสิงห์ก็ยกเฟยืแล้วอุ้มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

ระยอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้วก อ้วก"เสียงฟางอ้วกที่ห้องน้ำทำให้ดฟมพี่ชายของเธอยุ่ไม่สุข

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางไปโรงพยาบาลเถอะ"ดฟมบอกน้องสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เอาค่ะ ฟางไม่เป้นอะไรฟางไปหาไรกินก่อนนะค่ะ"ฟางพูดจบจึงเดินไปที่ครัว แล้วเจอมะม่วงเปรี้ยวจึงกินไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตายแล้วยัยฟาง กินแบบนั้นแล้วเดี๋ยวก็เสียดท้องหรอก"โฟมเห็นจึงไปห้ามน้องสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"อร่อยดีออก"ฟางพูดแล้วเคี้ยวไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่มันเหมือนคนท้องเลย ฟางไปโรงพยาบาลกับพี่เดี่ยวนี้"พูดจบจึงลากฟางขึ้นรถไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

 

"หมอยินดีด้วยนะครับ คนไข้ท้องได้3เดือนแล้ว"3เดือนนี่มันตอนมีอะไรกับพี่ป็อปนี่ ฟางคิดในใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวหมอจัดยาให้นะครับ"พูดจบทั้ง2คนจึงเดินออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"แกไปท้องกับใครห่ะยัยฟางเล่าให้หมด"ดฟมบอกน้องสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวถึงบ้านค่อยเล่า"ฟางพูดแล้วเดินไปหยิบมะขามมากินระหว่างรอยา

 

 

 

 

 

 

 

 

คอนโดป็อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป็อปแจมอยากได้กระเป๋าแอเมสอ่ะป็อปซื้อให้หน่อยสิ"แจมพูดอ้อนป็อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แจมป็อปเงินเดือนยังไม่ออกเลย ซื้อให้ไม่ได้หรอก"ป็อปปี้บอกแฟนสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็เงินที่บ้านคุณแม่ป็อปไงค่ะรวยไม่ใช่หรอ"แจมบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ไม่อยากขอเงินใคร พี่มีงานทำแล้วพี่นี่สิที่ต้องเอาเงินไปให้แม่พี่"แจมนับวันยิ่งเอาแต่ใจ ไม่เหมือนฟางเธอไม่เคยขออะไรเค้าเลย รู้สึกคิดถึงฟางแหะ แต่เค้าไม่ได้รักฟางนี่จะคิดถึงได้ไง

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ไม่รักแจมแล้วหรอ"แจมถามป็อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"รักสิ แต่ถ้าแจมยังไม่มีเหตุผลพี่จะเลิกกับแจมนะ"ป็อปปี้ขู่แจม

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออดีแจมก็อยากเลิกกับพี่เหมือนกัน เลิกเลยไหม"แจมบอกแล้วขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"แจม....ดีเลิกไปเลยนะ"ป้อปปี้พูด แจมจึงเดินปึงปังออกจากประตุไป

 

 

 

 

 

 

 

 

ตกเย้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้วกก"ป็อปปี้ไปกินเล่ามาทำให้อ้วกเละเทะอย่างนี้ ฟาง อยุ่ดีๆเค้าก็นึกถึงคนนี้เพราะเวลาเค้าเมาก็จะมีคนอย่างเธอที่ไม่รังเกียจคอยดูแค้า ฟางพี่รักเธอนะพี่รุ้ใจตัวเองแล้วรอพี่ก่อนนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

----------------------------------------------------------------------------------

 

 

ป็อปปี้ชอบฟางง่ายจุง อย่าลืมเม้นน้าาา