[ Fic String x Lucy ] รักนะนายดราก้อนสเลเยอร์

เช้าวันต่อมา ณ ห้องของลูซี่ เวลา 7 : 16 น. กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงงง .. (เสียงนาฬิกา)           "อื้มมม! หลับสบายจัง" ลูซี่ตื่นแล้วลุกขึ้นมาบิดตัว พอเสร็จก็วางมือลงด้านข้างตัวก็รู้สึกถึงสิ่งแปลกๆ           "หืม? นี่อะไร?" เมื่อลูซี่เปิดผ้าห่มดูก็พบ           "สติงงง!!" ลูซี่พูดอย่างตกใจ            'สะ ... สติงมานอนอยู่บนเตียงชั้นได้ไงเนี่ยย??? นึกสิๆๆ นึกสิลูซี่' ลูซี่คิดแล้วหน้าขึ้นแดงจัด          "มะ .. เมื่อวานจำได้ว่า พวกนัตสึและเกรย์บุกเข้ามา ..." ลูซี่พูด          "อรุณสวัสดิ์นะยัยเทพดวงดาว~" สติงที่เพิ่งตื่นนอนกำลังขยี้ตาอยู่มองอีกคนที่นั่งอยู่ด้วยกันข้างๆบนเตียงนอนของลูซี่          "อะ ..อรุณสวัสดิ์สะ...สติง" ลูซี่พูดอย่างลนลาน          "ชะ ..ชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ" ลูซี่พูดแล้วรีบลุกออกจากเตียง พอจะเหยียบพื้น แอ๊กก! (เสียงร้อง)          "ห๊ะ? ทำไมมีเสียง..?" พอลูซี่มองลงไปที่พื้นก็เจอนัตสึที่นอนอยู่          "นะ นะ ..นัตสึ!! มะ ..มานอนอยู่ตรงนี้ได้ไง?" ลูซี่พูดและปลุกนัตสึ          "หืมม อ้อ! อรุณสวัสดิ์ลูซี่!" นัตสึพูดอย่างยิ้มแย้ม          "มันใช่เวลามาพูดอย่างงี้มั้ยยะ!!?" ลูซี่ตะโกนใส่หูนัตสึ          "เอะอะอะไรกันแต่เช้า?" เกรย์ที่นอนอยู่ที่โซฟาพูดแล้วมองไปที่ลูซี่ที่กำลังนั่งครอมนัตสึอยู่          "นั่นสิครับ ..ผมกะจะหลับต่ออีกสักหน่อย" สติงที่นอนอยู่บนเตียงลูซี่พูด          "เฮ้ย! แล้วแกไปนอนอยู่บนเตียงลูซี่ได้ไงวะ!?" เกรย์พูดแล้วชี้หน้าสติงที่นั่งอยู่บนเตียง          "พวกนาย ... มาทะเลาะอะไรอยู่ในห้องชั้นยะ!!" ลูซี่ว่าแล้วโยนทั้ง 3 คนออกจากห้อง         "ชั้นจะอาบน้ำ ..พวกนายไปรอข้างล่าง" ลูซี่พูดด้วยน้ำเสียงโมโห         "อ๊ะ! ผมก็ต้องอาบน้ำด้วยเหมือนกัน ..งั้นพวกคุณนัตสึไปรอข้างล่างกันก่อนนะครับ" สติงพูดยิ้มๆแล้วปิดประตู         'อะไรของมันว้ะะะ!!!!' นัตสึและเกรย์คิดอย่างโมโห

เวลา 8 : 50 น.         "เสร็จแล้ว~ ไปกิลด์กันเถอะ~" ลูซี่เดินลงมากับสติงที่เดินตามมาข้างล่าง         "ช้ามาก!" นัตสึและเกรย์พูด ทั้งคู่ทำท่ากอดอกอยู่บนโซฟา         "ยัยเทพเค้าอาบตั้งนาน ผมอาบแค่ 15 นาทีเอง .." สติงพูด         "แหม! ผญเค้ามีเรื่องต้องทำเหมือนกันนะ" ลูซี่พูดแล้วทำแก้มป่อง
เวลา 9 : 10 น. หน้ากิลด์แฟรี่เทล         "นัตสึ เกรย์ พวกนายไปเอางานมานะ ชั้นกับสติงจะรออยู่ข้างนอกนะ" ลูซี่พูด         "ทำไมล่ะ?" เกรย์ถามลูซี่         "ก็บางคนในกิลด์ไม่ค่อยถูกกับกิลด์เซอร์เบอร์ทูธของสติงนี่.." ลูซี่บอกกับเกรย์         "อืมม .. เอางั้นก็ได้" เกรย์พูดกับลูซี่ แล้วก็ลากนัตสึเข้าไปในกิลด์เพื่อไปเอางาน         "สติง หิวรึเปล่า?" ลูซี่หันไปถามกับสติง         "อ่อ ไม่ๆ" สติงหันมาบอกกับลูซี่         "ถ้าหิวก็บอกนะ" ลูซี่พูดแล้วยิ้มให้สติง         'คนไรว้ะ ยิ้มโคตรน่ารักเลย' สติงคิดแล้วหน้าขึ้นสีนิดๆ         "มาแล้ว!" นัตสึวิ่งมาแล้วชูใบภารกิจให้ลูซี่ดู         "ภารกิจกำจัดสัตว์ประหลาดในป่าหลังหมู่บ้านโทมัส" ลูซี่อ่านใบภารกิจ         "หมู่บ้านโทมัส!" สติงทำท่าตกใจนิดหน่อย         "ทำไมหรอสติง?" ลูซี่ถามกับสติงอย่างงงๆ         "ผมรู้จักกับหมู่บ้านนี้ เคยไปกับเลคเตอร์" สติงบอกกับพวกนัตสึ         "งั้นก็ดีเลย" เกรย์พูดแล้วยกยิ้ม         "งั้นไปกันเลยเถอะ!" ลูซี่พูดแล้วเดินนำหน้า
ณ สถานีรถไฟ         "เราต้องขึ้นหรอ...?" นัตสึถาม         "ใช่ครับ! เพราะถ้าไปทางรถไฟแปปเดียวก็ถึงครับ" สติงบอกกับนัตสึ         "พวกนายเป็นดรากอนสเลอเยอร์นี่นา ไม่ถูกกับยานพาหนะนี่" เกรย์พูดอย่างหน้าตาเฉย         "กะ ..ก็ใช่ครับ แต่ผมไม่เป็นไรหรอกครับ ผมจะพยายาม!" สติงพูด แล้วทำท่าทางฮึดสู้         "นายคงพอทนได้ แต่นัตสึคงไม่ไหว" เกรย์พูดแล้วมองไปที่นัตสึที่กำลังสั่น         "ไหวมั้ยไอตาขวาง?" เกรย์ถามแล้วทำท่ากอดอกมองนัตสึ
         "ท่าจะไม่ไหวไอ๊ซ์" แฮปปี้พูด         "ชั้นไหวน่า!! ไอกางเกงลิง!" นัตสึพูดแล้วเดินไปขึ้นรถไฟ         "ไหวแน่หรอ..?" ลูซี่ถามนัตสึและสติง
         "ไหว!" นัตสึและสติงพูดพร้อมกัน
         "อืมๆ ถ้างั้นขึ้นกันได้แล้วๆ" ลูซี่พูด
 10 นาทีต่อมา
         "แหวะะ!" นัตสึที่หันหน้าไปทางหน้าต่างทำท่าจะอ้วก
         " ... " สติงทำท่ามึนหัว กำมือแน่น
         "แตกต่างอย่างชัดเจน" เกรย์พูด
         "ทะ .. ทำไมงั้นหรอครับ?" สติงถามเกรย์
         "ก็ดูนัตสึดิ" เกรย์พูดแล้วชี้ไปทางนัตสึ
         "ท่าจะไม่ไหวจริงๆสินะครับ" สติงพูด
         "สติงนี่เก่งจังนะ อดทนมากเลยสินะ" ลูซี่พูดแล้วยิ้มให้สติง
         "ไม่หรอกๆ ถ้าไม่อดทนสักนิดก็คงเป็นแบบคุณนัตสึล่ะนะ" สติงพูด หน้าซีดๆ
         "แล้วอีกไกลมั้ย?" เกรย์ถามสติง
         "อืมม อีกไม่ไกลหรอกครับ ประมาณ 15 - 20 นาที" สติงบอกเกรย์
         'ทำไมเรารู้สึกไม่ค่อยดีเลยนะ แปลกจัง คงไม่เป็นไรใช่มั้ย?' ลูซี่คิด แล้วหันไปมองเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าทางด้านนอกหน้าต่างของรถไฟ
 
เด๋วมาอัพต่อนะคะ