รอ...วันที่เธอจะรักกัน

     ฟางเดินซื้อของอยู่ในห้างคนเดียว เดินเลือกของไปเรื่อยๆจนเส็จ พอถึงตอนจะจ่ายตังก็กำลังจะจ่ายพร้อมผู้ชายคนนึง ที่เดินมาพร้อมกัน ฟางยังไม่เห็นหน้าเพราะกำลังหากระเป๋าตังอยู่ แต่จู่ๆก็มีเสียงทักขึ้น
 
กั้ง: อ้าวฟาง 
ฟาง: อ้าวกั้ง มาไงเนี่ยกลับจากอเมริกาตั้งแต่เมื่อไหร่ 
กั้ง: ได้อาทิตย์นึงแล้วละ แล้วนี้ฟางเป็นไงบ้าง สบายดีนะ แต่งงานแล้วนิ
ฟาง: (เมื่อได้ยินเรื่องแต่งงาน หน้าก็เริ่มเศร้าลงทันที) อืม ก็ดีนะ สบายดี แล้วนี้มีแฟนยังเนี่ย 
กั้ง: อย่าพึ่งถาม จ่ายตังก่อน 
ฟาง: จริงด้วย ดิสิ คนต่อแถวเยอะเลย 55
 
 
     กั้งชวนฟางไปหาร้านกาแฟคุยกันเพราะไม่เจอกันตั้ง4ปี 
 
ฟาง: เออนี้ว่าแต่กั้งทำงานที่ไหนอะ 
กั้ง: อ่อว่าจะทำงานที่ บริษัท จิระคุณ กรุ๊ป อะ พ่อบอกว่ารู้จักกับคุณลุงเขาอะ ลองให้ฝึกงานดูก่อน
ฟาง: บริษัท จิระคุณ บริษัทพี่ป็อบนิ เเสดงว่า คุณอาก็ต้องรู้จักกับพ่อของพี่ป็อบละสิ
กั้ง: ถ้าจำไม่ผิดพี่ป็อบปี้ เจ้าชายขี่ม้าขาวของฟางใช่รึเปล่า 55 เออฟางว่าแต่ฟางแต่งงานแล้ว แล้วสามีฟางละ อยู่ไหน ใครอะ อยู่ที่อเมริกา ก็เรียนอย่างเดียว ไม่ได้เจอสังคมเลยเนี่ย 
ฟาง: ก็พี่ป็อบไง
กั้ง: จริงดิ โห้ ไม่น่าเชื่อเลยอะ ว่ารักเขามาตั้งนาน สุดท้ายก็ได้แต่งงานกับเขาซะงั้น 
 
      ในขนาดที่ทั้งคู่คุยกันหัวเราะกัน สนิทสนมกัน ก็มีคนแอบถ่ายภาพและคลิปที่ฟางกับกั้งคุยและยิ้มหัวเราะอย่างสนุกสนานไปให้ป็อบปี้ดู 
 
ป็อบ: คุณเกล ส่งอะไรมา
  ป็อบปี้เปิดดูด้วยความสงสัย ก็เจอรูปที่ทำให้เขาต้องโมโหขึ้นมาอย่างสุดขีด 
เกล: เกลเจอ เขาสองคนที่ห้างคะ คุณป็อบ เกลเห็นว่าหน้าคล้ายๆกับคุณฟางก็เลยถ่ายมาให้นะคะ
ป็อบ: ขอบคุณมากครับ แต่คงจะเป็นเพื่อนของฟางมั้งครับ
เกล: อ่อคงงั้นมั้งคะเห็น เกลแอบเห็นเขาสองคนเดินจูงมือไปดูหนังกันด้วยนะคะ เกลอะหวังดีนะคะไม่อยากให้คุณโดนเมียตัวเองหลอก 
ป็อบ: ขอบคุณมากนะครับสำหรับความหวังดี ผมมีประชุม ผมไปประชุมก่อนนะครับ
  
     เย็นวันนี้ป็อบปี้รีบกลับบ้านตั้งแต่ 4 โมงเย็น เพื่อจะคุยเรื่องเมื่อกลางวันกลับฟางแต่ตอนนี้ 1 ทุ่มแล้วฟางยังไม่กลับมาที่บ้านอีก 
 
ฟาง: ขอบคุณกั้งมากเลยนะที่มาส่งอะ 
กั้ง: ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง รีบเข้าไปในบ้านได้แล้วป่านี้ เจ้าชายรอเจ้าหญิงจน แก่แล้วแหละ 
ฟาง: ไม่หรอก เขาไม่รอฟางหรอก 
กั้ง : (เดินเข้าไปจับมือฟาง) ไม่หรอกนะฟาง ยังไง เดี๋ยววันนึงเขาก็รักเองแหละ รักเดียวใจเดียวมาตั้งนานนิ สักวันเขาต้องรัก เชื่อเราสิ
ฟาง: ขอบคุณนะกั้ง เอาล่ะ ฟางไม่กวนละ ขับรถกลับบ้านดีดีนะ บ๊าย บ๊ายยย 
 
ป็อบ: คุยกันตั้งนานสองนาน เลยนะ ไม่เกรงใจกันบ้างเลยเหรอ ห้ะ
ฟาง: พี่ป็อบกลับบ้านมานานแล้วเหรอคะ
ป็อบ: ก็นานพอที่จะเห็นเธอยืนจับมือถือแขนกับไอหมอนนั้นอะ 
ฟาง: มันไม่มีอะไรนะคะ พี่ป็อบกำลังเข้าใจฟางผิด
ป็อบ: ถ้าอยากมากอะ ฉันจะช่วยเอามั้ย
ฟาง: (ตบหน้าป็อบปี้อย่างแรง) พี่ป็อบ ฟางไม่เคยคิดเลยว่าในสมองของพี่จะมีแต่เรื่องแบบนั้น
ป็อบ: แล้วเธอจะให้ฉันคิดยังไง ในบ้านก็มีผัวอยู่ ข้างนอกก็ชู้รัก 
ฟาง: กั้งไม่ได้เป็นชู้ก้บฟาง เราเป็นเพื่อนกัน 
ป็อบ: แล้วทำไมต้อง 
ฟาง: ต้องอะไรคะ 
ป็อบ: เปล่า....ต่อไปถ้าอยากจะพาผู้ชายเข้าบ้านอะนะ หรืออยากจะออกไปนอกบ้านเพื่อไปนัดเจอผู้ชายเนี่ยนะ หย่ากับฉันก่อน แล้วค่อยออกไปทำอย่างงั้น เข้าใจมั้ย
        
 
     สงสารฟางงงงจุงงเบยยย T____T 
     อยากให้ฟางเอาคืนมั้ยย? ........