รอ...วันที่เธอจะรักกัน
10.0
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
35 ตอน
15 วิจารณ์
47.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ถามใจตัวเอง 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกั้ง:ใช่คับ
พ่อป็อบ: ดีเลย งั้นเดียวรู้จักกับพี่เขาไว้ก่อนนะ
ฟาง: งั้นเดียวฟางไปตามพี่ป็อบให้นะคะ
พ่อป็อบ: โอเคลูก
ฟาง: พี่ป็อบคะคุณพ่อให้มาตามคะ
ป็อบ: เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับคุณเกล
เกล: คะ
ป็อบ: มีอะไรเหรอครับ
พ่อป็อบ: นี้ลูกอากรณ์ ชื่อกั้ง ที่พ่อเคยบอกไงว่าจะมาฝึกงานกับเรา
กั้ง: สวัสดีครับ พี่ป็อบ
ป็อบ: ครับ นึกว่าใคร
พ่อฟาง: นี้ป็อบรู้จัก กั้งด้วยเหรอ
ป็อบ: อ่อพอดีเห็นเขามาส่งฟางที่บ้านนะคับ
พ่อป็อบ: อ่อ ดีแล้วละ รู้จักกันไว้คนกันเองทั้งนั้น
ป็อบ: แล้วนี้จะเริ่มงานเมื่อไหร่ละ
กั้ง: อ่อ เมื่อไหร่ก็ได้เลยคับ รอให้พี่ป็อบพร้อม ผม พร้อม เสมอคับ
ฟาง: ถ้างงั้น ฟางว่า เราไป ทานอาหารกันดีกว่าคะ
ป็อบ: ฟางขอคุยด้วยหน่อย
ฟาง: คะ
ป็อบ: เธอคงดีใจมากสินะ ที่ชู้ของเธอ มาที่นี้ แถมจะมาทำงานกับฉัน
ฟาง: นี้พี่ยังไม่เลิกคิดเรื่องนี้อีกเหรอคะ
ป็อบ: หรือไม่จริง ดูท่าทาง หมอนั้นจะเป็นที่โปรดปราน ของทุกคนนะ
ฟาง: ถ้าพี่ป็อบคิดว่า กั้งเป็นชู้กับฟาง แล้วคุณเกลละคะ จะเรียกว่าอะไรดี
ป็อบ: อย่ามาย้อนนะ
ฟาง: ฟางไม่ได้ย้อน ดูท่าทาง คุณเกลเขาจะสนิทสนมกับพี่มากนิคะ
ป็อบ: ก็คงไม่เท่าเธอมั้ง
ฟาง: คะ ถ้างั้นฟางขอตัวไปหา ชู้ของฟางก่อนนะคะ
ป็อบ: ฟาง ฟาง.....
หลังจากทานอาหารเส็จ
ฟาง: ถ้างั้นฟางขอตัวก่อนนะคะ
กั้ง: ไปไหนฟาง ไปเป็นเพื่อนมั้ย
ฟาง: ก็ได้(ฟางหันไปมองหน้าป็อบปี้ที่มองมาด้วยความโกรธ)
กั้ง: ดูท่าทางพี่เขาจะไม่ชอบเรานะ
ฟาง: เขาก็ไม่ชอบฟางเหมือนกันแหละ
กั้ง: ฟาง เราว่านะเขาเหมือนหึงฟางกับเราเลยอะ
ฟาง: ไม่ใช่หรอก เขาจะมาหึงเราทำไม เขาไม่ได้รักเราสักหน่อย
กั้ง: ฟาง ดูนั่นดิ
ฟาง: อะไร
กั้ง: พี่ป็อบ กับผู้หญิงคนนั้นอะ
ป็อบ: คุณเกลครับเป็นอะไรม้ยครับ
เกล: ไม่เป็นไรหรอกคะแค่ขาแพลง เองคะ
ป็อบ: เดินไหวนะครับ
เกล: ไหวคะ
กำลังจะเดินต่อแต่ก็ล้มลง แต่จริงๆเธอไม่เป็นอะไรเลย แกล้งล้มเพื่อให้ป็อบปี้มาสนใจ เพราะเธอเห็นฟาง กับกั้งเดินมา
ป็อบ: มาครับเดี๋ยวผมช่วย ขอโทษนะครับ (พูดจบก็อุ้มเกลขึ้นมา)
เกล: คะ ขอคุณนะคะ
ป็อบ: ครับ ถ้างั้นเดี๋ยวผมไปส่งคุณที่โรงแรมดีกว่านะ
เกล: คะ
ฟางกับกั้งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่ชายหาด
ฟาง: เห็นมั้ยละ เขาไม่ได้รักเราหรอก ไปกันเถอะ
กั้ง: ฟาง ไหวนะ
ฟาง: ฟางเจ็บจนชินแล้วละกั้ง
ส่งเกลเส็จก็กลับมาที่บ้านขึ้นไปนอนเห็นฟางหลับไปแล้ว
ป็อบ: หลับแล้วเหรอ (เดินไปที่เตียงแล้วลูบผมฟาง)
ตอนนี้ความรู้ของเขาที่มีค่อเธอมันเปลี่ยนไปแล้ว เขารู้สึกว่าเวลาที่เห็นฟางอยู่กับกั้งเขาจะโกรธ โมโห มาก ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงรู้สึกอย่างนี้ แต่ก็ห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้เลย สักครั้ง หรือว่าเขาจะรัก ฟาง รักฟางแล้วจริงๆ
พ่อป็อบ: ดีเลย งั้นเดียวรู้จักกับพี่เขาไว้ก่อนนะ
ฟาง: งั้นเดียวฟางไปตามพี่ป็อบให้นะคะ
พ่อป็อบ: โอเคลูก
ฟาง: พี่ป็อบคะคุณพ่อให้มาตามคะ
ป็อบ: เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับคุณเกล
เกล: คะ
ป็อบ: มีอะไรเหรอครับ
พ่อป็อบ: นี้ลูกอากรณ์ ชื่อกั้ง ที่พ่อเคยบอกไงว่าจะมาฝึกงานกับเรา
กั้ง: สวัสดีครับ พี่ป็อบ
ป็อบ: ครับ นึกว่าใคร
พ่อฟาง: นี้ป็อบรู้จัก กั้งด้วยเหรอ
ป็อบ: อ่อพอดีเห็นเขามาส่งฟางที่บ้านนะคับ
พ่อป็อบ: อ่อ ดีแล้วละ รู้จักกันไว้คนกันเองทั้งนั้น
ป็อบ: แล้วนี้จะเริ่มงานเมื่อไหร่ละ
กั้ง: อ่อ เมื่อไหร่ก็ได้เลยคับ รอให้พี่ป็อบพร้อม ผม พร้อม เสมอคับ
ฟาง: ถ้างงั้น ฟางว่า เราไป ทานอาหารกันดีกว่าคะ
ป็อบ: ฟางขอคุยด้วยหน่อย
ฟาง: คะ
ป็อบ: เธอคงดีใจมากสินะ ที่ชู้ของเธอ มาที่นี้ แถมจะมาทำงานกับฉัน
ฟาง: นี้พี่ยังไม่เลิกคิดเรื่องนี้อีกเหรอคะ
ป็อบ: หรือไม่จริง ดูท่าทาง หมอนั้นจะเป็นที่โปรดปราน ของทุกคนนะ
ฟาง: ถ้าพี่ป็อบคิดว่า กั้งเป็นชู้กับฟาง แล้วคุณเกลละคะ จะเรียกว่าอะไรดี
ป็อบ: อย่ามาย้อนนะ
ฟาง: ฟางไม่ได้ย้อน ดูท่าทาง คุณเกลเขาจะสนิทสนมกับพี่มากนิคะ
ป็อบ: ก็คงไม่เท่าเธอมั้ง
ฟาง: คะ ถ้างั้นฟางขอตัวไปหา ชู้ของฟางก่อนนะคะ
ป็อบ: ฟาง ฟาง.....
หลังจากทานอาหารเส็จ
ฟาง: ถ้างั้นฟางขอตัวก่อนนะคะ
กั้ง: ไปไหนฟาง ไปเป็นเพื่อนมั้ย
ฟาง: ก็ได้(ฟางหันไปมองหน้าป็อบปี้ที่มองมาด้วยความโกรธ)
กั้ง: ดูท่าทางพี่เขาจะไม่ชอบเรานะ
ฟาง: เขาก็ไม่ชอบฟางเหมือนกันแหละ
กั้ง: ฟาง เราว่านะเขาเหมือนหึงฟางกับเราเลยอะ
ฟาง: ไม่ใช่หรอก เขาจะมาหึงเราทำไม เขาไม่ได้รักเราสักหน่อย
กั้ง: ฟาง ดูนั่นดิ
ฟาง: อะไร
กั้ง: พี่ป็อบ กับผู้หญิงคนนั้นอะ
ป็อบ: คุณเกลครับเป็นอะไรม้ยครับ
เกล: ไม่เป็นไรหรอกคะแค่ขาแพลง เองคะ
ป็อบ: เดินไหวนะครับ
เกล: ไหวคะ
กำลังจะเดินต่อแต่ก็ล้มลง แต่จริงๆเธอไม่เป็นอะไรเลย แกล้งล้มเพื่อให้ป็อบปี้มาสนใจ เพราะเธอเห็นฟาง กับกั้งเดินมา
ป็อบ: มาครับเดี๋ยวผมช่วย ขอโทษนะครับ (พูดจบก็อุ้มเกลขึ้นมา)
เกล: คะ ขอคุณนะคะ
ป็อบ: ครับ ถ้างั้นเดี๋ยวผมไปส่งคุณที่โรงแรมดีกว่านะ
เกล: คะ
ฟางกับกั้งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่ชายหาด
ฟาง: เห็นมั้ยละ เขาไม่ได้รักเราหรอก ไปกันเถอะ
กั้ง: ฟาง ไหวนะ
ฟาง: ฟางเจ็บจนชินแล้วละกั้ง
ส่งเกลเส็จก็กลับมาที่บ้านขึ้นไปนอนเห็นฟางหลับไปแล้ว
ป็อบ: หลับแล้วเหรอ (เดินไปที่เตียงแล้วลูบผมฟาง)
ตอนนี้ความรู้ของเขาที่มีค่อเธอมันเปลี่ยนไปแล้ว เขารู้สึกว่าเวลาที่เห็นฟางอยู่กับกั้งเขาจะโกรธ โมโห มาก ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงรู้สึกอย่างนี้ แต่ก็ห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้เลย สักครั้ง หรือว่าเขาจะรัก ฟาง รักฟางแล้วจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ