Little my love รักครั้งนี้มีแค่เธอ

 
 
ผัวะ!!!
 
"พี่โมะ!"
 
สาวหวานเรียกชื่อสามีอย่างตกใจ เพราะชายหนุ่มที่มาแสดงความยินดีกับเธอ กลับถูกสามีเธอต่อยจนมีเลือดซึมออกที่มุมปาก
"ไม่ต้อง"
 
คนที่ถูกต่อยยกมือห้ามลูกน้องที่ ยกปืนขึ้นเพื่อปกป้องเจ้านาย
 
"มึงมันเลวไม่เคยเปลี่ยนไอ้ป๊อป"
 
"ใช่! คนอย่างกุมันเลว แต่คนเลวอย่างกุก็ไม่เคยหักหลังเพื่อนจำเอาไว้!!!"
 
ชายหนุ่มระเบิดอามรณ์ใส่คนตรงหน้า ก่อนจะเดินออกไปจากงาน เพื่อไปขึ้นรถมุ่งหน้ากลับสู่คฤหาสน์ของเขา
 
"เฮีย! เป็นไงมั้งแก้วเป็นห่วงเฮียแทบแย่"
เมื่อป๊อปปี้ก้าวเขามาในบ้าน แก้วก็รีบวิ่งไปหาพี่ชายของตนทันที
 
"เฮียไม่เป็นไร"
 
"ไม่เป็นไร อะไรกันเฮียปากเฮียเลือดออกน่ะ ไปต่อยกับเขามาใช่ไหมเฮีย"
 
"อย่ามายุ่งน้า"
 
"ไม่ยุ่งได้ไงเฮีย เฮียเจ็บตัวเพราะคนพวกนั้นกี่ครั้งแล้ว"
 
"ชั่งมันเถอะแก้ว เฮียเหนื่อย เฮียขอตัว"
 
พูดจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นห้องไป ปล่อยให้คนเป็นน้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ เพราะพี่ชายของเธอเจ็บตัวมา ไม่รู้กี่ครั้ง ต่อกี่ครั้ง เพราะคนพวกนั้น แต่พี่ชายของเธอก็ไม่เลิกยุ่งกับพวกนั้นซะที
 
ทางด้านชายหนุ่ม เขานั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนของเขาที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเขาและเธอมากมาย ชายหนุ่มจับตุ๊กตา หมีพูตัวโปรดของเขา ที่เขายกให้เธอเป็นของขวัญในวันที่เธอเรียนจบ ขึ้นมากอดแนบอก ภาพความทรงจำเก่าๆ เริ่มไหลเขามาเรื่อยๆ
 
"ทำไมเธอต้องทิ้งพี่ไปด้วย เธอไม่รักพี่จริงๆ แล้วหรอ ฟาง..."
 
มือของชายหนุ่มลูบหัวของตุ๊กตา ก่อนจะจูบลงที่จมูกมัน อย่างที่หญิงสาวชอบทำ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้...
 
เขาเสียเธอไปแล้วจริงๆ ใช่ไหม?
เขาเสียเธอให้คนที่เขาเกลียดที่สุดแล้วใช่ไหม???
 
ทางด้านเจ้าบ่าว เจ้าสาวคู่ใหม่ หลังจากที่ทั้งสองถูกส่งเข้าหอแล้ว ทั้งคู่ก็อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกันมาทั้งวัน คนเป็นสามีก็เดินไปหาคนเป็นภรรยาที่นั่งหวีผมอยู่ที่หน้ากระจก
 
"เหนื่อยไหมครับ"
 
"ไม่หรอกค่ะ แล้วพี่โมะเจ็บตรงไหมมั้ยค่ะ"
 
หญิงสาวจับมือคนรักขึ้นมาสำรวจอย่างทะนุถนอม
 
"ไม่ครับ เจ็บกว่านี้พี่ก็ทนได้ พี่ไม่ยอมให้ใครมากล่าวหา มาทำร้ายผู้หญิงของพี่เด็กขาด"
 
"พี่โมะค่ะ"
 
"ครับ"
 
"ฟางกับพี่ป๊อป เราสองคนเคยรู้จักกันใช่ไหมค่ะ"
 
"ทำไมถามแบบนี้ละครับ"
 
"คำพูดของพี่ป๊อป มันเหมือนกับว่าฟาง..."
 
"ไม่พูดนะครับคนดี"
 
โทโมะเอานิ้วแตะปากเรียวของหญิงสาว เพราะเขารู้ดีว่า คนตรงหน้าจะพูดอะไร
"แต่ว่า..."
 
"พี่เคยโกหกฟางไหมครับ"
 
"ไม่เคยค่ะ"
 
"งั้นฟางฟังพี่นะ เรื่องระหว่างฟางกับมันเป็นแค่อดีต อดีตที่ฟางต้องการจะลืม"
 
"อดีตที่ฟางต้องการจะลืมหรอค่ะ"
 
"นอนกันดีกว่าครับ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"
 
ชายหนุ่มตัดบท ก่อนจะอุ้มคนเป็นภรรยามาวางลงบนเตียงอย่างทะนุทะถนอม
 
"รู้มั้ยครับว่าคืนนี้ฟางจะโดนอะไร"
 
"พี่โมะ!"
 
คนตัวเล็กตอบอย่างเขินอาย ถึงแม้ว่าก่อนแต่งงาน โทโมะจะหอมแก้ม จูบ หรือ กอดเธอมันก็เป็นเรื่องปกติของคนรักกัน แต่เรื่องอย่างว่า เป็นใครเมื่อถูกถามแบบนี้ก็ต้องอาย
 
ฟอด!!!
 
"มัดจำไว้ก่อนนะครับ วันนี้ฟางเหนื่อยมามากแล้ว แต่วันอื่นพี่ไม่รับประกันนะ ว่าจะรอดหรือเปล่า"
 
"คนบ้า!"
 
"ฝันดีครับเจ้าสาวคนสวยของพี่"
 
"ฝันดีค่ะ ฟางรักพี่โมะนะค่ะ"
 
"เช่นกันครับ"
 
Coming Soon...
 
"แล้วคุณป๊อปจะทำไงต่อครับ"
 
"อย่างแรก ฉันต้องเอาฟางกลับมาอยู่ในความดูแลของฉัน!"
 
 
อยากอ่านต่อเม้นเยอะๆ น้า ขอร้อง