คำตอบของหัวใจ..มีแค่เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                              ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู

 

 

 

"เจ้ๆ ตื่นยังเนี่ยจะเที่ยงอยู่แล้วนะ" วันนี้ป๊อปไม่มีเรียนเลยมาปลุกพี่สาวให้ตื่น นี่มันก็จะเที่ยงอยู่แล้วทำไมเจ้ยังไม่ออกจากห้อง 

 

 

 

 

"......." ไร้เสียงจากตอบรับจากหมายเลขที่ป๊อปเรียก

 

 

 

"ไม่ตื่นใช่มั้ยได้ พี่แก้วววววววว พี่แก้วววววววววววววววว" ป๊อปตะโกนกับกรี๊ดๆไปหน่อยๆ ถ้าม๊าอยู่โดนดุแน่ แต่วิธีนี้ตื่นชัวร์

 

 

 

 

"โอ๊ยไอน้องบ้ามาเอะอะโวยวายอะไรตรงนี้ นี่ก็เพิ่งตี5แกจะรีบปลุกชั้นทำไมเนี่ย" คนจะนอนแล้วนี่ก็ยังไม่เช้าไม่ใช่เหรอปลุกทำไม เสียบรรยากาศ

 

 

 

 

"ไม่เช้าอะไรของเจ้นี่ก็จะเที่ยงอยู่แล้ว" เจ้แกไม่สบายรึเปล่า ก็แน่สิจะไม่ให้คิดว่าตอนกลางคืนได้ไง นาฬิกาของเจ้มันเพิ่งจะตี5 เวลาเจ้ก็ยังไม่ปรับ แบบนี้คงจะทำอะไรทันสินะ

 

 

 

 

"เออชั้นลืมปรับเวลา แต่ก็เหอะชั้นยังง่วงอยู่ขอเวลานอนอีกแปป" เมื่อวานก็เดินทางมาเหนื่อย แถมยังมานั่งเถียงกับโทโมะอีกแล้วไหนจะไปฟังเพลงต่อกับพวก3พี่น้องอีก กลับมาหาเตียงนอนอย่างเดียวเลย

 

 

 

 

"ไม่ได้ พี่ฟางจะมาหาเจ้ไปดูร้านที่หุ้นกันไง จะไม่รีบตื่นเหรอค่ะ" 

 

 

 

 

"บอกยัยฟางไปก่อนสิว่าชั้นยังไม่ฟื้นไปพรุ่งนี้ วันนี้ขอพักผ่อน บาย" ร้านก็สำคัญนะ ถ้าไม่ติดว่าเมื่อคืนกลับมาเกือบจะเช้า ไม่งั้นคงจไม่ง่วงขนาดนี้

 

 

 

 

"งั้นจะบอกพี่ฟางให้ ส่วนเดี่ยวเจ้ก็อาบน้ำลงไปกินข้าวและค่อยขึ้นมานอนต่อ ลุกสิเจ้" นี่ถ้าม๊าไม่สั่งให้ดูเจ้นะ ไม่ทำหรอกสั่งเหมือนคนเป็นแม่

 

 

 

 

"รู้แล้วน่า แกอย่ามาเป็นม๊าอีกคนได้ป่ะ แค่นี้ก็เยอะมากไปแล้ว" ทั้งม๊าแถมยังมียัยฟางแล้วจะมาป๊อปอีก มียังฟางเหมือนเป็นแม่ก็ปวดหัวจะตายละอย่าเพิ่งยัยป๊อปอีกคนเลย

 

 

 

 

"ฮัลโหลพี่ฟาง คือ......" แหนะๆก่อนจะไปยังจะมาทำหน้าดุใส่อีก เป็นน้องที่น่ารักจริงๆ

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

 

 

 

`โอเค งั้นเดี่ยงพี่คุยกับแก้วอีกรอบนึง แต๊งกิ้วนะจ๊ะ` ยัยเพื่อนสาวสลบไปซะหละ งั้นวันนี้ไม่ไปก็ได้ 

 

 

"อ้าวเฟย์ ตื่นสายเหมือนกันนะแก" ทำไมมีแต่คนตื่นสาย เมื่อคืนกลับดึกขนาดที่ไม่ไหวเลยเหรอ

 

 

 

 

"แน่สิแก ใครจะไปรู้ว่าไปฟังเพลงต่อของแกคือกลับเกือบเช้า" นี่ถ้าเมื่อคืน โทโมะไม่จัดการคงได้กลับมาตอนเช้าแน่

 

 

 

 

"ก็ชั้นอยากเที่ยวนิแกมาถึงทั้งทีเอาให้หายคิดถึงเมืองไทยหน่อย" นานๆฟางจะเที่ยวแต่อยู่กับยัยแก้วที่อังกฤษก็เที่ยวเกือบทุกวัน

 

 

 

 

"ชั้นว่าควรจะเป็นยัยแก้วมากกว่าที่พูดคำนี้ ได้ข่าวว่าหลับสลบไปร้านกับแกไม่ได้เลยนิ" ยัยฟางก็เปลี่ยนไปได้1ข้อ คือง่วงช้ามากขึ้น แถมยังชิวได้ตลอดคืน

 

 

 

 

"เฟย์พูดถูกต้องที่สุดครับ ยัยฟางแกจะอึดขึ้นเหมือนกันนะไม่ง่วงอยู่ไหวจนเกือบเช้า" นี่ผมตื่นมาก็ตอนเที่ยงเข้าบริษัทคงไม่เข้าละครับ โทโมะว่าไปเดินห้างชิวๆดีกว่า

 

 

 

 

"ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอจะได้ไปตามเฮียได้ไง" "ยัยแก้วแค่พักผ่อนยะไปถามแก้วได้นะเฟย์" คิดจะรุมฟางเหรอ ฟางสู้ได้อยู่แล้ว

 

 

 

 

"ระวังนะไปตามชั้นบ่อย ขอบตาดำแถมยังจะหน้าคล้ำ ไม่ไหวๆ" พูดเสร็จก็ต้องวิ่งลงไปห้องอาหารก่อนละครับ เดี่ยวยัยฟางมาหยิกมาตีผมเจ็บ 

 

 

 

 

"ไอพี่บ้า ขึ้นมาเดี่ยวนี่นะ ไอพี่โมะได้ยินมั้ย" พูดแบบนี้ได้ไง หน้าฟางไม่ได้จะเป็นแบบนั้ยซะหน่อย

 

 

 

 

"เฟย์ว่าก็จริงนะค่ะคุณพี่สาว โทโมะรอด้วยสิเฟย์หิวววแล้ว" 555 วิ่งก่อนดีที่สุด ก็ฟางกลับมาทั้งทีโดนรุมหน่อยๆเพื่อความสนุก

 

 

 

 

"นี่ ทั้งพี่ทั้งน้องเลย เดี่ยวเจอกันแน่" ดูสิการเป็นลูกคนกลางของบ้านโดนรุมตลอดเลย อย่าให้คุณพ่อ คุณแม่กลับมานะโดนคูณ2ค่ะพูดเลอ

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

 

 

 

 

"คุณหนูวิ่งหนีอะไรมาค่ะเนี่ย"

 

 

 

 

"วิ่งหนีคุณฟางมาครับป้า วันนี้โทโมะทานโจ๊กละกันครับ" ถ้าวิ่งไม่ทันนะ ป่านี้ยัยฟางคงตีผมจนแขนแดงแน่ๆ

 

 

 

 

"โทโมะวิ่งไม่รอเลย เหนื่อยๆ" วิ่งลงบันไดหนีฟาง สนุกดีนะแต่เหนื่อนเหมือนกันได้ออกกำลังกาย

 

 

 

 

"คุณหนูทั้งสองวิ่งกับเป็นเด็กๆเลย ไปแกล้งอะไรกันอีกค่ะเนี่ย"

 

 

 

 

"นิดหน่อยเองค่ะป้า วันนี้เฟย์ทานโจ๊กนะคะ" ได้กลิ่นโจ๊กเข้ามาเรื่อยๆหอมจัง น่ากินที่สุด "โทโมะวันนี้เข้าบริษัทป่ะถ้าไม่เข้า พี่ไปไหนเฟย์ไปด้วยสิ"

 

 

 

 

"ไม่เข้าอ่ะไปดิ วันนี้ว่าจะไปเดินเล่นชิวๆ" 

 

 

 

 

"งั้นไปสปาดีป่ะ ไหนก็ว่างแล้ววันนี้" เราสามคนชอบไปสปากันบ่อยๆ ซึ่งจริงคุณพ่อคุณแม่ไปด้วย แต่ตอนนี้ไม่อยู่บ้าน

 

 

 

 

"เอาดิน่าสน ไป..."

 

 

`อือ ว่าไงวะ` ยังไม่ทันจะพูดกับเฟย์จบ เพื่อนสุดกวนก็โทรเข้ามา

 

 

`ก็ตอนนี้แก๊งเราก็กลับมาครบ รวมตัวกันดิวะ`

 

 

`อ่อเหรอ วันไหนอะไรยังไงว่ามา` นานๆรวมตัวก็ซักนิด ซักหน่อยก็แล้วกัน

 

 

`คืนพรุ่งนี้เว้ยกูคิดว่าเหมาะสุดเพื่อน`

 

 

`เออ แค่นี้ใช่มั้ยวะ` ผมไม่อยากจะคุยโทรศัพท์นานๆ

 

 

`เดี่ยววะไอโมะ มึงหายไปไหนกูกับไอป๊อปไลน์ไปไม่ตอบนะมึง`

 

 

`ธุระดิวะมึง กูจะว่างอยู่กับมึงตลอดเวลามันคงไม่ใช่ครับเพื่อน`

 

 

`อย่าให้รู้ว่าซ่อนสาวนะเว้ย ฟ้อง2ฟันแน่`

 

 

`ไม่มีปัญหาครับเพื่อน เขื่อนเฟย์คิดถึงวะ`

 

 

"โทโมะ แกอย่ามาใส่ความชั้น" พูดอะไรมั่วๆ เฟย์ไปบอกตอนไหน

 

 

`มึงอย่าดิ เสียงแสบหูเว้ย`

 

 

`เออๆงั้นแค่นี้ เจอกัน` "อ้าวไม่ได้คิดถึงไอเขื่อนเหรอ อุส่าห์บอกให้" ขำๆ เขื่อน-เฟย์คู่จิ้นๆ ตอนม.ปลาย

 

 

 

 

"นี่ถ้าชั้นคิดถึงเขื่อน แกคิดถึงแก้วด้วยดีม่ะ" เอาเส้ โทโมะพูดได้เฟย์ก็พูดได้ คราวนี้จะเชียร์ให้เป็นแฟนกันจริงๆ

 

 

 

 

"ไม่ต้องพูดเยอะเลย แกไปขับรถนะวันนี้" ผมขี้เกียจขับครับ ไหนๆยัยเฟย์ก็ขับเป็นก็ต้องขับสิครับ

 

 

 

 

"เออแกไปรอในรถดิ ฟางชั้นไปสยามกับโทโมะนะ แกจะไปด้วยป่ะ" เฟย์กับโทโมะทานข้าวเที่ยงเสร็จแล้วพี่ฟางถึงจะลงมา แต่งตัวนานไปมั้ย

 

 

 

 

"ไม่อ่ะ ชั้นอยากทำขนมอยู่บ้าน เดี่ยวแกสองคนกลับมาชิมด้วยนะ" วันนี้ฟางจะทำขนมที่แสนจะคิดถึงเตาอบ ไม่ได้ทำ2เดือนแล้วเนี่ย

 

 

 

 

"งั้นไปละนะแก บาย" ขนมอร่อยรอพี่เฟย์ก่อนนะ จะไปกินให้อิ่ม

 

 

 

 

"แป้ง เนย.... เอ๊ะขาดอะไรละเนี่ย `ฮัลโหลค่ะ คุณเพื่อน` มีเสียงโทรศัพท์ขัดซะก่อน`

 

 

 

`ฟาง จะไปร้านอีกรอบป่ะ พอดีแก้วเพิ่งจะฟื้นอ่ะ` 

 

 

`ฟางทำขนมพอดีเลย แต่ไม่เป็นไรเดี่ยวส่งคนไป รู้เรื่องร้านพวกเราดี`

 

 

`โอเคแกตามนั้นเลย งั้นโอเคนะ`

 

 

`ไม่สิ แกยังไม่รู้แผนที่เลย เดี่ยวชั้นส่งไปให้`

 

 

`ได้ๆ งั้นเดี่ยงพรุ่งนี้ ชั้นกับแกไปกันอีกรอบ โอเคนะ`

 

 

`จ้า ได้เลย`

 

 

 

 

 

 

 

 

                                              ตอนนี้ใจความสำคัญไม่มี

                             ดูพี่น้องเล่นๆกันไปก่อนนะ เดี่ยวจะมาอัพตอนพระนาง

                               ขอบคุณทุกคนๆที่ติดตามกันนะค่ะ เจอกันตอนหน้า