Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง
เขียนโดย 
ployfin
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.41 น.
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) กวินน้องรัก ^^
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"คุณธามคะ มีคนมาหาค่ะ"แม่บ้านบอกธาม "ใคร!"ธามถามแล้วจิบกาแฟของโปรด
ไปเล็กน้อย "เอ่อ...บอกไม่ได้ค่ะ เค้าไม่ให้บอก"แม่บ้านกล่าวอย่างกลัวๆ "ไปตามเข้ามา"ธาามได้
ฟังก็คว้าปืนข้างตัวมาเช็ดๆถูๆด้วยความหวาดระแวงตำรวจ
"เซอร์ไพร์ส!!!!!!!!"ชายปริศนาเดินเข้ามาเซอร์ไพร์สธามทำเอาธามตั้งตัวไม่ทัน
จ้องจะยิงอย่างเดียว "เดี๋ยว!ๆๆๆ พี่ธาม กวินเอง"กวินผู้ที่เพิ่งกลับจากญี่ปุ่นห้ามพี่ชายไม่ให้ยิงตัว
เอง
"ไอกวิน!"ธามทิ้งปืแล้วเข้าไปกอดน้องชาย "เป็นไงบ้างวะ นั่งก่อนๆ"ธามตบหลัง
กวินแล้วพาไปนั่งที่โซฟาสุดหรู "ก็ดีนะ สาวๆสวยๆทั้งนั้นเลย พี่น่าจะไปด้วยเนอะ"กวินหยิบรูปถ่าย
ที่ถ่ายกิจกรรมรักของตัวเองกับสาวญี่ปุ่นให้ธามดู
"แกไปญี่ปุ่นทำไปกี่คดีล่ะ"ธามเข้าเรื่อง "3 คดีเอง จิ๊บๆ ตอนนี้ไอตำรวจมันก็โง่อยู่
ไม่มีใครที่เห็นหน้าเราเลย ฮ่าๆๆๆ"กวินหัวเราะอย่างสะใจ "ไม่มีบ้าอะไรล่ะ! ตอนชั้นไปทำคดีครั้ง
แรกที่ผับที่เราชอบไปน่ะ ฆ่าไป 5 ศพ แต่มันมีคนมาเห็นว่ามีคนตาย ชั้นเลยไปดักฆ่ามันเป็นคดีที่
5แต่มันมากันสี่คน ตายไปแค่หนึ่งเห็นหน้าชั้นอีก 3 มันน่าดีใจตรงไหน"ธามเล่ารายละเอียดให้
กวินฟัง
"อ๋อ! ไอที่ลูกน้องชั้นไปสืบมาได้น่ะหรอว่าทางญี่ปุ่นเค้าส่งตำรวจมาคุ้มกันพยาน
น่ะ"กวินเดือด "ที่แท้ก็ไอตำรวจนั่นนี่เองที่มาช่วยพวกมัน แหม! กำลังจะฆ่าได้อยู่แล้วเชียว"ธาม
โกรธ
"นายครับๆ มีนักสืบที่นายจ้างมาหาครับ"ลูก้องคนหนึ่วิ่งมาบอกข่าว "ไปเชิญเค้า
มา"กวินบอกแทนพี่ชาย
"สวัสดีค่ะคุณธาม คุณกวิน"นักสืบคนนั้นทักทาย "วันนี้มีอะคืบหน้ามาบอกผมบ้าง
มั้ยคุณนักสืบสายดำ"ธามหยอกล้อ "ถ้าไม่มีชั้นคงไม่มาหรอก!"นักสืบว่าพร้อมโยนซองน้ำตาลหนา
ลงบนโต๊ะให้ธามกับกวิน พร้อมนั่งลงบนโซฟาเล็กๆ
"นี่มันอะไรเนี่ย ภาพบ้านริมทะเล แล้วก็แผนที่ทางไป เธอจะขายของให้ชั้นหรอ"
กวินงงกับสิ่งที่นักสืบโยนมา "ไอโง่!"นักสืบว่าเข้าให้
"นี่คือบ้านพักริมทะเลหรือบ้านพักเพื่อพยานที่พวกมันอาศัยอยู่กัตำรวจญี่ปุ่น 3 คน
รวมถึงหมวดหญิงหนึ่งคน แและแผนที่นั่นก็คือทางไปบ้านพักของพวกมัน ส่วนรูป 3 รูปนั่นคือรูป
ของพวกมัน"นักสืบอธิบายก่อนจะชูรูปขึ้นมาใบหนึ่ง
"นี่คือตำรวจที่มาจากญี่ปุ่น 3 คน คนซ้ายสุดชื่อเขื่อน ไอนี่มันซน แสบ แต่ปลอบ
ประโลมนอื่นเก่ง แต่ถ้าคิดสู้กับมัน แกมีแต่ชนะแน่นอนเพราะมันบู๊ไม่เก่งสมกับการเป็นตำรวจเลย
คนตรงกลาง มันชื่อ ป๊อปปี้ ไอคนนี้มันทั้งเก่ง ทั้งหล่อ แถมยิงแม่นด้วย กระจอกอย่างแกคงสู้ไม่
ได้ ส่วนไอคนสุดท้ายน่ะ มันชื่อโทโมะ บู๊เก่ง ทำอะไรก็เก่ง แต่ไม่ใช่สเปคชั้น ฆ่าได้" นักสืบ
อธิบายให้ธามกับกวินฟังทำเอาทั้งสองพยักหน้าเข้าใจ ทำให้นักสืบชูรูปอีกใบ
"อีคนซ้ายมันชื่อฟาง อีนี่มันแสนจะอ่อนแอ ชั้นล่ะเกลียดนัก ส่นอีคนต่อมามันชื่อ
แก้ว แกต้องระวังคนนี้เลย มันเข้มแข็ง แถมหมัดหนักอีกต่างหาก"นักสืบอธิบายแค่เพียงเล็กน้อย
ธามก็ขัดขึ้นมา
"อีนี่ มันคือคนที่เอาารองเท้าฟาดหน้าชั้น แก!"ธามโกรธจึงแทรกขึ้นมาแล้วเปิดใบ
หน้าที่มีแผลอยู่ให้ทั้งสองดู "แต่แก๊งนี้มันสวยดีนะ ก่อนฆ่า เราต้องวางแผนข่มขืนมันก็ล่ะมั้ง"กวิน
พูดติดตลกแสดงถึงความหื่น
"อีเนี่ย มันชื่อโฟร์คนที่แกฆ่าไปไง ส่วนอีเนี่ยเฟย์ ทั้งแก่น ทั้งซ่า ชั้นเกลียดแก๊งนี้
มากจริงๆ ฆ่ามันให้ครบทุกคนนะ"นักสืบฝากถึงความร้ายกาจไปเพื่อกำจัดสามสาวให้สิ้นซาก มี
เพียงคำตอบของทั้งสองว่าตกลงเท่านั้น
"ชั้นจัดให้ได้แน่ คนที่รู้ความลับของชั้นต้องตายทุกคน ว่าแต่ ทำไมเธอรู้เรื่องพวก
นี้เยอะจัง"ธามถามด้วยความสงสัย "นายจะไม่รอดูรูปต่อไปหรอ"นักสืบไม่ตอบแล้วชูรูปสุดท้ายให้
ทั้งสองดูพร้อมกับความตะลึงของทั้งสอง
"นี่คือผู้หมวดหญิงหรือที่ใครๆก็เรียกกันว่า ชัชชญา ผู้ดูแลคดีนี้"นักสืบอธิบายทำ
ให้สองหนุ่มตะลึง "นี่เธอ!!!!!!!!"ชยหนุ่มทั้งสองอุทานพร้อมกัน
"อาหารเช้ามาแล้วค่ะ ฟางซื้อขนมปังมา เดี๋ยวทานกับแยมนะคะ"ฟางยกถาดที่มี
ขนมปังกับแยมและนม+น้ำส้ม มาบริการทุกคน "กำลังหิวพอดีเลยครับ นี่ครับคุณเฟย์"เขื่อนบอก
ฟาก่อนที่จะยกขนมปังมาให้เฟย์ "ขอบคุณค่ะ"้เฟย์รับขนมปังจากเขื่อนแล้วกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้ม
อย่างชอบใจ
"อ้าว! แล้วหมวดชัชชญาไปไหน ทำไมไม่มาทานด้วยกันล่ะ"ป๊อปปี้ถามถึง
หมวดชัชชญา "เค้าออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว ถ้าห่วงนัก ก็ตามๆกันไปสิยะ"ฟางตอบแกมหึง
แล้วปัดกวาดเช็ดถูแถวๆสระน้ำที่โทโมะนั่งเมื่อวาน
"รู้สึกเธอจะหึงออกหน้า ออกตาไปแล้วนะ นี่ชอบชั้นเปล่าเนี่ย"ป๊อปปี้หยอกทำ
เอาโทโมะสำลักเพราะคำว่า "ชอบชั้นหรือเปล่า" "จะบ้าหรอ! ชั้นจะชอบนายทำไม ไอคนหลงตัว
เอง"ฟางยิ้มเขินแล้วเดินไปใกล้จุดที่โทโมะนั่งเรื่อยๆ
"ไม่แน่เธออาจจะชอบชั้นแต่ไม่กล้าบอกก็ได้นะ"ป๊อปปี้พูดท่ามกลางคนอื่นๆที่นั่ง
ทานอยู่บนโต๊ะอาหาร "เอ๊ะ!"ฟางพบบางสิ่งทำให้ทุกคนจับจ้องมาที่ฟาง "นี่มันน้ำหอมของใครเนี่ย
ทำไมมาอยู่ตรงนี้ได้"ฟางชูน้ำหอมที่โทโมะซื้อแต่ไม่กล้าให้แก้วขึ้นทำให้โทโมะสะดุ้งแล้วเดินไป
"ของผมเองแหละ"โทโมะคว้ามากอด "ขอบคุณครับคุณฟาง"โทโมะพูดก่อนจะ
รีบเดินมาโต๊ะอาหารทำเอาฟางงง "เอ๊ะ! นี่นายชอบน้ำหอมแล้วหรอนายโทโมะ"เฟย ์เริ่มสงสัย
"บ้า บ้า ผมไม่ได้ชอบ ตะ...แต่มีคนซื้อให้ ชั้นเลยเก็บไว้"โทโมะพูดตะกุกตะกัก
ทำเอาเขื่อนที่รู้ความจริงนั่งหัวเราะคนเดียว "นายนี่มันแปลกจริงๆนะ นายบ้า"แก้วหัวเราะกับอาการ
สั่นๆของโทโมะ
อัพแล้วนะ ^^ อยากให้มีตอนฟินคู่ไหนเม้นมาเลย อย่า!ลืมเม้น+โหวตด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
