Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

 
 
          
 
             "ทำไมชั้นต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยนะ เค้าไม่ชอบก็คือไม่ชอบดิ จะไปต้องการอะไร ยัยแก้ว
เอ๊ย บ้าจริงๆ"แก้วถือน้ำหอมพลางมองดูแล้วบ่นกับตัวเองถึงเรื่องโทโมะทำเอาหน้าแดงไม่น้อย
 
             "เห้ย! แก้วนี่แกไปซื้อน้ำหอมมาตอนไหนเนี่ยขอลองหน่อยสิ"เฟย์คว้าน้ำหอมไปทำให้
แก้วต้องรีบคว้ากลับ  "ไม่ได้ย่ะ อันนี้ชั้นหวง"แก้วทำหน้าล้อเลียน "แหมๆหนุ่มคนไหนให้มาย่ะ
สงสัยแกต้องตกหลุมรักเค้าแล้วล่ะ"ฟางที่อาบน้ำเสร็จก็เดินมาล้อ
 
             "บ้า! พี่ฟาง"แก้วเขินอายจึงรีบเก็บน้ำหอมใส่กล่องที่บรรจุไว้สำหรับของที่หวง "เฟย์ว่า
แก้วคงรักคนให้นั้นจริงๆแหละ ไม่งั้นแก้วไม่เก็บใส่่กล่องนั้นหรอกใช่มั้ย"เฟย์เดินมานั่งข้างๆแล้วล้อ
 
             "ที่สำคัญหนุ่มคนนั้นก็คงจะต้องเป็น...หนุ่มลูกครึ่งใช่ป่ะ"ฟางเสริม "พี่ฟางอ่ะ แก้วไม่
ได้รักนายโทโมะบ้าบออะไรนั่นซักหน่อย ล้อกันอยู่ได้"แก้วตีฟางเบาๆด้วยความเขิน
 
             "อะไรกันแก้วพี่ฟางเค้ายังไม่ได้บอกเลยนะว่าต้องเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย ร้อนตัวฃ
ตลอด"เฟย์ชี้หน้าให้แก้วเขินเล่นทำให้ฟางส่ายหัว หัวเราะ "พวกนี้นิ! แกล้งชั้นตลอดเดี๋ยวเถอะ"
แก้ววีนแต่ยิ้มในใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              
 
 
                 
             "จะไปไหนกันคะ"ชัชชญาเดินมาถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นทั้ง 6 เดินไปจะขึ้นรถ "อ๋อ!
เราจะพาสาวๆไปเก็บของที่ต้องการน่ะครับ ไปด้วยกันมั้ย"เขื่อนถามตามมารยาทแต่ในใจก็ไม่ต้อง
การจะให้ไป เพราะเขารู้อยู่ผู้เดียวว่าชัชชญาแอบรักป๊อปปี้
 
             "ไม่ดีกว่าค่ะ งานราชการเต็มเลยชัชนั่งทำงานดีกว่า ว่าแต่จะไปกันพอหรอคะ 6 คน
เอารถชัชไปอีกคันดีกว่านะ"ชัชชญามองดูท่าทีแล้วบอกข้อเสนอ "อ๋อ! นั่นสิ ขอบคุณคุณชัชมาก
ครับ งั้นเดี๋ยวเธอไปกับชั้น แล้วเจอกันที่นั่นนะเขื่อน"ป๊อปปี้พูดจบก็ลากฟางไปโดยที่ไม่ถาม
 
             "นี่! ปล่อยนะ ใครบอกว่าชั้นจะไปกับนายไม่ทราบ"ฟาสะบัดมือทิ้ง "ถ้าเธอไม่ไปกับชั้น
แล้วใครจะไป ไหนลองบอกมาพร้อมเหตุผลซิ!"ป๊อปปี้หยุดเดินทันที
 
             "โทโมะไง เขื่อนก็ได้"ฟางตะคอก "เหตุผลล่ะ!!"ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางเงียบแล้วก้ม
หน้าเพราะไม่มีเหตุผล "งั้นฟังเหตุผลชั้นนะ ที่เธอต้องไปกับชั้น ก็เพราะชั้นได้รับหน้าที่ให้ดูแลเธอ
ชั้นต้องเคียงข้างและดูแลเธอจนกว่าจะปิดคดีได้ เข้าใจมั้ย"ป๊อปปี้พูดแล้วรีบพาฟางขึ้นรถทำให้
ฟางต้องรีบยินยอม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               "โอ้โห!บ้านพวกคุณน่าอยู่นะครับ คงอบอุ่นน่าดู"เขื่อนมองสภาพบ้านรอบๆก็เอ่ย
ปากชม "เดี่ยวพวกเราขอตัวขึ้นไปเก็บของที่ต้องการก่อนนะคะ พวกคุณนั่งรอข้างล่างก่อนก็ได้"
เฟย์ชี้ไปที่บันไดขึ้นไปสู่ชั้นบน
 
               "ให้พวกเราไปช่วยมั้ยครับ"โทโมะเอ่ยขึ้นเพราะอยากเห็นบ้านด้านบน "เอ่อ..."
สาวๆนิ่งคิดกลัวบางอย่าง "พวกเราไม่ทำอะไรหรอก เชื่อสิ"ป๊อปปี้เอ่ยอีกคน "ก็ได้"แก้วตกลง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              "หูวววว ห้องเธอนี่ดูหวานแหววเนอะ"ป๊อปปี้มองห้องของฟางที่เต็มไปด้วยตุ๊กตา
กระต่าย และวอลเปเปอร์สีชมพูน่ารัก "เป็นไง ชั้นเลือกสไตล์เองเลยนะชั้นชอบกระต่ายแล้วก็สี
ชมพู เลือกแต่ที่ตัวเองชอบในห้องของตัวเอง"ฟางเดินไปเปิดกล่องใบหนึ่ง
 
              "อ่อ!"ฟางหันมาชี้หน้าป๊อปปี้ทำให้เค้าแอบสะดุ้งนิดๆ "ชั้นยังไม่หายโกรธนายนะที่มา
บอกว่าชั้นไร้สาระ ชั้นบอกแล้วว่าชั้นฝันถึงพี่โฟร์จริงๆ"ฟางทำหน้าบูดใส่ป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้เดินไป
ใกล้ๆ
 
              "นี่ เลิกโกรธได้แล้วน่าา ชั้นไม่รู้นี่นาแล้วก็ไม่เชื่อเรื่องนี้ด้วย"ป๊อปปี้เดินไปชิดฟาง
แล้วดันฟางติดผนัง "นี่นายจะทำอะไร ออกไปนะ"ฟางดันตัวป๊อปปี้ออก
 
              "ชั้นไม่ทำอะไรหรอกน่า แต่เธอจะหายโกรธชั้นไหมล่ะ"ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อน "ไม่!!!"
ฟางทำหน้าเชิดใส่ "หายเถอะนะ ให้ชั้นทำอะไรชั้นยอมหมดแค่เธอหายโกรธชั้นก็พอ"ป๊อปปี้อ้อน
อีกครั้ง
 
              "นายพูดแล้วนะ"ฟางชี้หน้า ทำให้ป๊อปปี้พยักหน้าเบาๆ "งั้นอย่างแรกที่ต้องทำคือ
ออกจากตัวชั้นเดี๋ยวนนี้ชั้นจะเก็บของ"ฟางผลักทำให้ป๊อปปี้ต้องรีบออกห่าง
 
              "นี่มันคือกล่องอะไรน่ะฟาง จะเอาไปด้วยรึเปล่า"ป๊อปปี้ถามฟางพลางจะเปิดกล่องดู
"นี่หยุดเลยนะ!"ฟางที่เก็บตุ๊กตาตัวโปรดอยู่ก็รีบไปคว้าออก "นายห้ามยุ่งกับกล่องใบนี้เด็ดขาด
เพราะนี่มันมีแต่ของส่วนตัวชั้นที่ใครก็ห้ามดู"ฟางรีบเอามากอดไว้แนบกาย
 
              "ทำไมล่ะ ในนั้นมีกางเกงในเธอหรอ"ป๊อปปี้ล้อ "ไอบ้า ไอทุเรศ"ฟางตีป๊อปปี้ทำให้
สะดุดและกล่องใบนั้นหลุดมือเปิดออก ส่วนตัวของเธอก็ล้มทับป๊อปปี้ที่อยู่จนทั้งคู่ล้มลงบนเตียง
 
              
 
 
 
 
เดี๋ยวกลับมาอัพต่อนะ ใกล้จะถึงภัยที่พี่โฟร์
บอกแล้วอีกไม่กี่ Ep. รอหน่อยๆ
 
อย่าลืม! เม้น+โหวตให้กันนะ