อุบัติเหตุรัก

     "เอ่อที่รัก คุณมาานั่งตรงนี้ดีกว่านะครับ มาเหนื่อยๆนัั่งพักก่อนนะ"   โทโมะพูดพลางพาตัวแก้วมานั่งที่โซฟาข้างโต๊ะทำงาน พิมมองตามไม่ค่อยพอใจ

     "โทโมะค่ะ หิวจังเลยค่ะให้ พนักงาน! ของคุณเอาของว่างมาให้หน่อยสิคะ"  แห้วเน้นคำว่าพนักงานให้พิมรู้ฐานะตัวเอง

     "คุณแก้วอยากได้อะไรหรอคะ เดี๋ยวพิมไปเอาให้ค่ะ"  พิมพูด้มหน้าถ่อมตน

     "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปเอาให้แก้วเองดีกว่านะครับ "  โทโมะพูดแล้วลูบผมแก้ว

     "ทำไมไม่ให้พิมไปล่ะคะ"  แก้วไม่พอใจหันหน้าหนี

     "พิมไปให้ก็ได้นะคะ"  พิมกำลังจะเดิน แต่โทโมะรั้งมือไว้ แก้วมองไม่พอใจ  พิมเองหยุดแล้วยิ้ม

     "ผมไปเองดีกว่า เพราะคุณรู้ใจแก้วไม่เท่าผม เดี่ยวเค้าจะไม่พอใจเอา"  โทโมะพูดยิ้มบางๆ ทำให้แก้วและพิมเปลี่ยนสีหน้าทันที   

     "คุณพิม ฉันถามจริงๆคุณคิดอะไรกับแฟนฉันหรือเปล่า"  แก้วถามจริงจัง

     "พิม พิมป่าวนะคะ"   พิมตอบทำเป็นใสใส

     "ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับแฟนฉัน!" แก้วเริ่มขึ้นเสียง

    "ก็แล้ว....ถ้ารู้จะถามทำไมละะคะ!"  พิมเริ่มเผยธาตุแท้ทำเอาแก้วตกใจไม่น้อย

     "นี่ิสินะธาตุแท้ของเธอ!" แก้วจ้องตาเขม้น

    "คุณจะว่าอะไรยังไงก็ชั่งคุณ แต่พิมจะบอกใฟ้คุณดูแลคุณโทโมะดีๆนะคะ เผลอเมื่อไหร่...ระวังจะเสียเค้าไปโดยไม่รู้ตัว!"  พิมพูดเน้นเสียงทำให้แก้วโมโห

        เพี๊ยะ! 

     "แก้ว คุณทำอะไรนะ!"   โทโมะพูดอย่างตกใจ

     "โทโมะ แก้ว"   แก้วพูดเสียงสั่นเครือ 

           มาแว้วววว อิอิ มาให้ค้างอิอิอยากอ่านต่อเม้นด้วยน้าเพราะรีดคือกำลังใจสำคัญของไรท์จุ้บๆๆ เดี๋ยวตอนหน้าเอาป้อปฟางมาให้ฟินอิอิ